Hoi Bas,
Ik ben natuurlijk wel een meisje,maar wil toch even reageren op je vraagje...
Ik sukkelde ook al lang met mijn haar en het zat al meer dan een jaar in mijn hoofd om het eens allemaal af te scheren. Maar ja,zeker voor een meisje,had ik schrik voor de reacties...Toch overwon de gedachte eens maanden niet met mijn haar bezig te hoeven zijn...en heb ik het zo'n drie weken afgeschoren tot op 3mil. Ik dacht ook dat ik er helemaal niet mee ging staan,maar mijn omgeving reageerde goed en iedereen vond dat het me zeer goed stond(kan ook om mij gerust te stellen geweest zijn) Maar weet ge ,nu al die stress van me afgleed voelde ik me zoveel ontspannender en dat deed na die jaren van zorgen maken wel deugd...Ik denk dat ik het ooit wel terug ga laten groeien, maar voel me er allesins niet slecht door. Mijn vriend vindt het leuk en niemand kijkt nog raar op. En als ik toch eens voor de verandering geen zin heb in vragen van anderen,als ik bijvoorbeeld naar de unief ga ,zet ik een tof sjaaltje of pet op en voila eens geen gevoel van bad hair day...
Ik weet niet of jij er veel mee kunt aanvangen met men verhaal,maar wou het toch even doen.
En trouwens voor een man is het nog altijd meer aanvaard, dus das toch wel positief hé
Kusjes
