Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door noanoa
Hoi Bas,
Ik ben natuurlijk wel een meisje,maar wil toch even reageren op je vraagje...
Ik sukkelde ook al lang met mijn haar en het zat al meer dan een jaar in mijn hoofd om het eens allemaal af te scheren. Maar ja,zeker voor een meisje,had ik schrik voor de reacties...Toch overwon de gedachte eens maanden niet met mijn haar bezig te hoeven zijn...en heb ik het zo'n drie weken afgeschoren tot op 3mil. Ik dacht ook dat ik er helemaal niet mee ging staan,maar mijn omgeving reageerde goed en iedereen vond dat het me zeer goed stond(kan ook om mij gerust te stellen geweest zijn) Maar weet ge ,nu al die stress van me afgleed voelde ik me zoveel ontspannender en dat deed na die jaren van zorgen maken wel deugd...Ik denk dat ik het ooit wel terug ga laten groeien, maar voel me er allesins niet slecht door. Mijn vriend vindt het leuk en niemand kijkt nog raar op. En als ik toch eens voor de verandering geen zin heb in vragen van anderen,als ik bijvoorbeeld naar de unief ga ,zet ik een tof sjaaltje of pet op en voila eens geen gevoel van bad hair day...
Ik weet niet of jij er veel mee kunt aanvangen met men verhaal,maar wou het toch even doen.
En trouwens voor een man is het nog altijd meer aanvaard, dus das toch wel positief hé
Kusjes  |
He!
Bedankt voor je verhaal, ik heb er toch wel iets aan. Vind t trouwens wel knap dat je zomaar alles eraf durfde te halen. Maar goed, op t laatst ben er misschien idd wel zo flauw van, altijd maar weer dat gerommel met je haar, dat je denkt: nu alles er maar af. Zo ver ben ik nog niet moet ik zeggen, voor mezelf denk ik wel, maar ja, ik laat me altijd erg beïnvloeden door de buitenwereld, wat die zullen zeggen. Als meisje lijkt me dat helemaal moeilijk, wat jij hebt gedaan vind ik echt bewonderenswaardig. Dan moet je ook wel ene sterke persoonlijkheid hebben en dat ontbreekt er bij mij ook nog wel s aan
. Wat me vooral weerhoudt van alles eraf halen is t feit dat ik echt een spitse kop heb. Maar ja, dat valt misschien juist op met langer haar, schiet me ineens zo te binnen.
Grtz!