ff me verhaal kwijt omdat ik niet in slaap kom en het toch kwijt moest:
voor deze week ben ik al een tijdje niet meer hier geweest (haarweb)...
ben 3 maanden geleden naar de dermataloog geweest om te kijken of ik te maken had met vroegtijdige kaalheid, hij kon het niet met zekerheid zeggen.
Hij zei dat ik het een tijdje moest aan kijken en het misschien geweest kon zijn door een stressvakantie...
Afgelopen 3 maanden eigenlijk met goede moed naar mijn haren gekeken. Door de jeuk trok ik vaker hier en daar een haar uit :s, "jah" heel dom maar dit gebeurde meer op automatisch piloot. De haren vielen regelmatig uit en het was nog altijd dunner als voorheen, maar ik dacht ik laat me niet kisten, ik maak mezelf gek en die haren die uitvallen is mijn eigen schuld door het trekken.
Vandaag zat ik voor de tv en voelde nog eens aan het haar, ik merkte dat er een 2 scheiding komt tussen zijkant en bovenop, dit overtuigde me dat ik me de afgelopen maanden niet gek heb gemaakt. Me overtuiging om finasteride te gaan gebruiken is nu op 90%. Ik moet alleen me ouders nog kunnen overtuigen van me bevindingen en me psychische problemen rond dit alles. Het is af en toe iets waar je mee op staat en weer naar bed gaat (dagen die je rustig alleen thuis zit zoals een zondag).
heb pas een nieuwe vriendin,
vind het soms dom dat je dan met de gedachte zit van, waarom kies je mij ik ben over 10 jaar miss wel kaal haha... maja zoals men vaak zegt het gaat om het innerlijk eh =).
Groeties iedereen,
H.