Los bericht bekijken
Oud 10 juli 2002, 14:22   #9
monique3
HaarWeb lid
 
monique3's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 18 augustus 2001
Locatie: netherlands
Berichten: 642
Resultaten over onderzoek!!!

Hoi allemaal, zoals jullie misschien hebben gelezen heb ik laatst een paar dokters een brief geschreven. Waaronder dus Dr. Hoogduin.
Een collega van hem, Dhr. Ger Keijsers die werkzaam is bij het ambulantorium te Nijmegen,die stuurde me het volgende, als antwoord op die brief:

Geachte heer, mevrouw,



In de periode 1999-2001 heeft u deelgenomen aan een onderzoek naar de behandelingsmogelijkheden voor trichotillomanie (haartrekken), uitgevoerd bij de Sectie Klinische Psychologie en Persoonlijkheidsleer in samenwerking met het Ambulatorium van het Academisch Centrum Sociale Wetenschappen en met de Angstpolikliniek van GGz Nijmegen.

Onlangs werden de laatste analyses van het onderzoeksmateriaal van deze studie voltooid. Via deze brief bieden wij u graag een overzicht van onze onderzoeksbevindingen. De wetenschappelijke verslaglegging van het onderzoek vindt plaats via een aantal artikelen die binnenkort naar internationale vaktijdschriften opgestuurd worden. Deze artikelen zijn nog niet in druk en dus nog niet te verkrijgen. Het onderzoeksmateriaal werd in de afgelopen maanden ook gepresenteerd op een aantal wetenschappelijke congressen.


OPZET

In 1999 zijn we gestart met een onderzoek naar de behandeling van trichotillomanie. Mensen die zich in die periode bij ons aanmeldden kregen een gesprek om vast te stellen of het daadwerkelijk om trichotillomanie handelde en of men bereid was aan het onderzoek deel te nemen. Daarna werden de mensen gevraagd om een aantal vragenlijsten in te vullen en ten slotte werd door loting beslist of men kon instromen in (1) een behandeling met zes gesprekken gedragstherapie gedurende 14 weken, (2) of een medicamenteuze behandeling met het antidepressivum Seroxat gedurende 14 weken (3) of dat men op een wachtlijst kwam en er gedurende 14 weken geen behandeling volgde. Na 14 weken kregen de mensen uit de laatste groep via loting ofwel gedragstherapie ofwel Seroxat. De mensen uit groep 1 en 2 kregen de andere behandeling aangeboden als bleek dat ze onvoldoende verbeterd waren op een van beide aangeboden behandelingen.

De gedragstherapie werd gegeven door senior en junior behandelaars, allen getraind in de behandeling van de trichotillomanie en wekelijks gesuperviseerd door ervaren therapeuten. De behandeling beschreven door Hoogduin, Hagenaars, van Minnen en Keijsers (1999) werd toegepast. De medicijnen werden verstrekt door een ervaren psychiater. Tijdens de medicatieverstrekking werden de mensen zes maal gezien voor een kort onderhoud over de effecten van de behandeling, de mogelijke bijwerkingen, etc.


RESULTATEN

Wie deed mee?
52 mensen waren in principe geschikt voor het onderzoek. Negen weigerden de behandeling door loting te laten beslissen. Van de 43 overigen ontvingen 15 de gedragstherapie, 13 seroxat en werden 15 mensen op de wachtlijst geplaatst. Een persoon uit de gedragstherapiegroep en twee personen uit de seroxatgroep voltooiden de behandeling niet. Van de 43 mensen waren er vijf van het mannelijk geslacht. De gemiddelde leeftijd was 31,9 jaar (17-57 jaar), de trichotillomanieklachten begonnen gemiddeld genomen rond het dertiende levensjaar, 40% van de mensen trok hoofdhaar, 21% trokken haren van de wenkbrauwen of wimpers of beide. De overige 39% mensen trokken hoofdhaar van diverse lichaamsdelen in diverse combinaties.

Effecten van de behandelingen
We vonden dat met 14 weken gedragstherapie hele goede behandelresultaten werden bereikt. Een groot deel van de mensen was helemaal gestopt met haartrekken. Bij de mensen op de wachtlijstconditie was ook enige verbetering opgetreden. Twee van hen waren helemaal gestopt met haartrekken. De resultaten voor seroxat waren het ongunstigst, en ongunstiger zelfs dan voor de mensen die op de wachtlijst waren geplaatst. We concludeerden dat seroxat, in tegenstelling tot andere onderzoekers die wel goede resultaten hadden gevonden, volgens onze gegevens geen goede behandeling is voor trichotillomanie, terwijl de gedragstherapie dat wel is.

Van de mensen die gedragstherapie hadden gekregen wilde niemand aanvullend seroxat. Van de 13 mensen die seroxat hadden gekregen wilden negen mensen aanvullend gedragstherapie. Er was weinig verbetering bij seroxat alleen en goede verbetering bij de aanvulling met gedragstherapie.

Effecten op de lange termijn
Ten slotte was het belangrijk voor ons om na te gaan of de goede behandelingsresultaten met gedragstherapie na 14 weken ook gehandhaafd konden worden. Uit eerder onderzoek blijkt dat dat niet zo is en mensen na een korte behandeling vaker terugvallen. Er waren 14 mensen uit het zojuist beschreven onderzoek die met gedragstherapie waren behandeld. Negen mensen hadden de loting geweigerd en eveneens gedragstherapie ontvangen. En we hadden nog vijf mensen die na 14 weken wachtlijst via loting gedragstherapie ontvingen. In totaal beschikten we daarmee over een groep van 28 mensen die met gedragstherapie alleen waren behandeld. Bij hen werd na 14 weken en nog eens 3 maanden daarna (zes maanden na de start van de behandeling) gekeken of het haartrekken was afgenomen. De behandelingsresultaten na 14 weken waren heel gunstig, vergelijkbaar met de oorspronkelijke groep van 14 mensen. Bij meting na zes maanden was er een aanzienlijke terugval. Ongeveer de helft van het behaalde resultaat bij 14 weken was verdwenen bij zes maanden. De resultaten na zes maanden waren niet slecht, maar beslist niet meer zo goed als meteen na de behandeling.

We concludeerden dat de behandeling van zes sessies gedragstherapie op de korte termijn goede resultaten levert, maar dat er meer nodig is om het eenmaal behaalde resultaat te handhaven. We denken dat herhalingsgesprekken na de behandeling, bijvoorbeeld nog eens twee gesprekken na 3 en 6 maanden geschikt kunnen zijn om mensen te helpen de behaalde resultaten beter vast te houden. Dat laatste hebben we nu echter niet onderzocht.

Wie valt terug?
We onderzochten ten slotte welke zaken een rol kunnen spelen bij de gevonden terugval na zes maanden. We vonden dat de mensen die naast het haartrekken ook meer depressieve klachten hadden wat minder verbeterd waren aan het eind van de behandeling en we vonden dat mensen die zorgelijker van aard zijn en de neiging hebben te piekeren (hogere neuroticisme-score volgens de Eysenck Personality Inventory) weliswaar een goed eindresultaat behalen bij de behandeling maar in de maanden daarna meer terugval vertonen.

SAMENVATTENDE CONCLUSIES

Samenvattend concluderen wij dat gedragstherapie de voorkeur verdient boven seroxat. Het is gebleken dat mensen met behulp van kortdurende gedragstherapie goed geholpen kunnen worden om van de klachten af te komen, maar dat de kans op gedeeltelijke terugval na de behandeling groot is. De kans op terugval lijkt kleiner als mensen zich ook qua depressieve klachten goed verbeterd voelden door de behandeling en als ook na de behandeling er zo nu en dan herhalingsafpraken vinden om met name mensen die wat zorgelijker van aard zijn te ondersteunen en aan te moedigen het geleerde vol te houden.

U dient te beseffen dat we ons bij deze conclusies en bevindingen baseren op wat we in wetenschappelijke zin konden aantonen. Niet alles kan even makkelijk via wetenschappelijk onderzoek worden vastgesteld en we hebben lang niet alles wat een rol speelt bij het succes van een behandeling onderzocht. U dient eveneens te beseffen dat alle hierboven genoemde bevindingen bevindingen zijn uit één studie. De studie zelf is goed uitgevoerd, maar één studie maakt nog niet dat daarmee definitief bewezen is dat de vork op precies deze wijze in de steel zit. Herhalingsonderzoek zal duidelijk moeten maken of ook andere onderzoekers vinden dat kortdurende gedragstherapie de behandeling van voorkeur dient te zijn om van trichotillomanie-klachten af te komen.

In onze wetenschappelijke publicaties over dit onderzoek doen we aan andere onderzoekers de aanbeveling uit te zoeken hoe we mensen het best kunnen helpen om eenmaal behaalde, goede behandelingsresultaten te handhaven.

We danken u voor uw deelname aan het onderzoek. We hopen, als u behandeling bij ons heeft gehad, dat u hierbij baat heeft gevonden. We hopen ook dat u de indruk heeft dat het onderzoek en de gevonden resultaten zinnig zijn. Mocht u met ons over deze resultaten willen corresponderen dan kan dat uiteraard. U beschikt over het adres en telefoonnummer van het Ambulatorium te Nijmegen maar u treft het ook op het briefpapier aan.

Mocht deze brief aanleiding geven om verdere hulp te zoeken, dan bent u uiteraard welkom om opnieuw contact met ons op te nemen. Anderzijds wijzen we u er ook graag op dat de gedragstherapie die we hebben toegepast gepubliceerd is en gedragstherapeuten en psychotherapeuten in Nederland dus vrijelijk over dit materiaal kunnen beschikken. Om die reden kunt u, als u verdere hulp zoekt, ook informeren bij gedragstherapeuten in uw buurt.

Ten slotte wijzen we u erop dat de gedragstherapie die wij hebben toegepast in principe een behandelingsmethode is die we aan mensen leren. Als u ervaren heeft dat bepaalde methoden gewerkt hebben, maar u opnieuw last heeft van haartrekken, dan kan het zelf (of met uw partner) systematisch en serieus toepassen van die methoden opnieuw behulpzaam zijn. Hiertoe willen we u beslist aanmoedigen.


Met vriendelijke groet,

Dr Ger Keijsers
Dr Agnes van Minnen
Mw. Caroline Vossen

groeten van monique3.
monique3 is offline   Met citaat reageren