[karelenfleur]

Oorspronkelijk geplaatst door Helmgirlie

Klopt! Bij mij is de alopecia (ik heb AA) begonnen na een schildklierafwijking toen ik 18 was. Soms werkte hij te snel (voornamelijk) en heel af en toe te langzaam. Het is goed onder controle gekomen, maar toen ik een jaar later op kamers ging wonen is het begonnen. En nooit meer gestopt. Maar ik schrok enorm en mijn omgeving ook. We weten het aan stress. Ik heb inderdaad ook hooikoorts en rare nagels met strepen.

Rond 1999 was ik het goed zat. Ik moest voor mijn werk op het reisbureau er representatief uitzien en via collega's ben ik eens bij een thuissalon binnengestapt en heb een weave genomen. Jarenlang heb ik een weave/extensions gedragen maar daar kreeg ik weer traction alopecia van.

In 2013 was ik het goed zat. Al het haar eraf! Echt alles heb ik afgeschoren en ik ging over op volledige pruiken. Eerst een lacewig (via vallen en opstaan want sommige waren bar slecht en sommige heel goed) naar sheitels.

Ik kreeg rust! Geen haar maar ook even geen zorgen over uitval. Ik merkte na een 3 of 4 jaar dat mijn haar weer overal terugkwam en zelfs een beetje krullend.

Op een gegeven moment (vorig jaar zomer) kon de pruik af en kon ik een topper gaan dragen die ik van een haarzuster op wigsupport kon overnemen.

Ja ik heb wel weer uitval. Se bank ligt weer bezaaid en hier en daar zit weer een kale plek. Maar gelukkig kan ik het wel bedekken met de topper. Volgens mijn man valt het totaal niet op. En ik kan altijd weer over naar (tijdelijk?) een volledige pruik.

Het heeft tientallen jaren geduurd eer ik het geaccepteerd heb. Het begon pas bij het afscheren van al mijn haar. Oh en ja toen ik mij hier op haarweb registreerde in 2013. Het praten met mensen helpt ook.
Ik heb veel aan de tips gehad. Het is echt een reis met vallen en opstaan.

Het heeft moeite gekost om de knop om te draaien. Nu vind ik het het meest rot dat de omgeving (familie) het eot voor mij vind. Zelf zit ik er voor mijzelf eigenlijk niet meer zo mee. Het zij zo en ik kan het niet veranderen. Middeltjes helpen niet.

Hoi Helmgirl ook bij mij zijn toen de eerste klachten kwamen op mijn 17e problemen met de schilklier in het AZU ontdekt. Jouw verhaal zou het mijne kunnen zijn. Met het afscheren/knippen van het weinige pluishaar wat ik nog had kon mijn weg beginnen aan het accepteren, en plek geven, en kreeg ik meer rust. Het zoeken naar goede haaraanvullingen die bij mij paste was ook een traject..... Ik kan nu zeggen this is me.... maar de weg was niet gemakkelijk. Een haaraanvulling die bij je past is een zoektocht en als dit is gerealiseerd komt er meer rust. Nu zie ik eruit net als ieder ander en kan ik alles doen wat ik voor mijn klachten deed op enkele kleine dingetjes na. Ik gun dit iedereeen, makkelijk is het niet maar ik heb groot bij ons in het magazijn de tekst gehangen....

UITEINDELIJK KOMT HET GOED
en dat is echt zo mensen, probeer je weg te vinden en hulp van lotgenoten is daarbij heel waardevol echt waar. Ik probeer ook altijd clienten met elkaar in contact te brengen, het kan zoveel lucht geven en de lading erook wat afhalen. Zeer recent heeft een client uit Groningen die al jaren worstelde de stap gezet naar een crownextension. Ze had krulhaar en al ettelijke mislukkingen achter de rug. Gelukkig vond ze met micropoint en mooi krulhaar de oplossing maar de angst zat er zo ingebakken. Tranen van blijdschap bij de aflevering. Een paar maand later was er een andere dame met exact hetzelfde probleem. Ze zat zo in de put en was zo bang. Ik heb de dame uit Groningen gevraagd of die dame uit Amstelveen haar eens mocht mailen, dat was geen probleem. Ze hadden contact per mail en telefoon en tot mijn verbazing, toen de dame uit Groningen voor onderhoud besloot naar onze vestiging in Almere te komen (normaal kwam ze in Enschede) zagen wij dat die andere dame uit Amstelveen ook kwam.!! We waren verbaasd... de dame uit Groningen had haar uitgenodigd een onderhoudsafspraak bij te wonen zodat ze kon zien hoe dat ging allemaal in zijn werk ging en hoe zij met haar haaroplossing omging. Ook de andere klachten van hoofd en huidirritaties en het op-en neer gaan van haartuival etc delen ze met elkaar, ze hebben echt iets aan elkaar. Dit maakt dat er wat meer lucht komt in het acceptatieproces met allerlei bijkomende klachten.

Dit vond ik zo bijzonder en waardevol. Ik wil dit toch even met jullie delen, omdat deze 2 personen heel veel aan elkaar hebben en elkaar helpen op deze manier.... ik was diep onder de indruk van dit gebaar en dacht deze persoon zomaar mocht komen en dit bij mocht wonen. Ik zal mijzelf nooit mengen in dit soort dingen wil daar transparant in zijn. Ook al eens meegemaakt dat een nieuwkomer naar een klant van ons bij haar op koffie bezoek ging om ervaringen uit te wisselen.... heel bijzonder allemaal.

Nou dit wilde ik nog even kwijt, ik hoop echt dat bij een ieder iets van rust en vertrouwen terug komt als we worstelen met die bijkomende klachten. Ik zeg altijd tegen iedere client... the bad hair day gaat nooit weg, ook met een haaraanvulling niet.
Fijne zondag vandaag en probeer toch iets te genieten en kalmte te vinden
Groetjes Viola