[fashiongirl]

Als een lichtje in de duisternis-een opbouwend woord
Afgelopen dinsdag was mijn laatste dag van de dagbehandeling die ik volgde om te leren omgaan met mijn posttraumatischestress. Een therapie die ik nodig had om sterker te staan in mijn huidige leven, mezelf te leren kennen, met anderen om te gaan en mijn traumatische ervaringen voor zover het kan achter me te laten. Ik heb er het meest maximale uit weten te halen en sta nu aan het begin van een nieuwe leven!
Wat ik jullie niet wilde onthouden was dit gedicht, wat ik van de overige groepsleden ontving als inleiding van een prachtig kado! Namelijk een hart gemaakt uit mozaïk -> iets wat gebroken is en weer bij elkaar is gebracht tot één geheel.

Zoveel puzzelstukjes
allemaal verschillend
en ook nog eens gebroken
Toch, horen ze allemaal bij elkaar

Heel hard gewerkt
gevochten
gevallen en weer opgestaan

En nu,
Evenwichtig staand in het leven
Passend, in een prachtig geheel