|
Zo, vandaag bij de dermatoloog langs geweest. Daarna door naar de stad met vrienden, ben nu pas thuis, lange dag. Veel wind en nu dus weer vet haar... aaaaahhhh!!
Maar, de dermatoloog...
Ik heb er ruim een uur gezeten en werd heel serieus genomen.
Puur door begrip raakte ik best emotioneel, maar goed, dat is dit probleem ook, simpel zat.
Ik werd eerst gezien door een assistente, toen door een co assistente en daarna door de arts zelf.
Ik heb mijn verhaal uitgebreid kunnen doen, mijn uitval verleden, mijn medische verleden, mijn eigen vermoedens enz.
Stress kwam ter sprake, maar de dermatoloog zei dat dit pas de allerlaatste optie is als al het andere is uitgesloten.
Hij stelde drie vragen: of ik om en nabij maart 2018 iets traumatisch heb mee gemaakt, of ik heel ziek ben geweest en of ik (andere) medicatie ben gaan slikken. Alle drie Nee.
Ook de vraag of ik veel moe ben. Ja. Sinds wanneer? Nou eh... altijd, zeker dus ook die twee jaar.
Hij heeft de pluktest gedaan op twee plekken: bovenop mijn hoofd, daar lieten gek genoeg maar twee haren los.
Daarna achterop mijn hoofd en daar lieten er zes los, maar er viel meteen meer uit op de behandeltafel , wat hij ook zag gebeuren.
Zijn conclusie:Telogeen Effluvium én Alopecia Androgenetica.
Toen gaf ik aan dat ik het wel belangrijk vond om te melden dat ik bij mijn schaambeen, waar schaamhaar groeit, een plek heb waar helemaal geen haar groeit. Dit heb ik al langer, geen idee hoe lang. Hierop vroeg hij of ik dit een probleem vond om het te laten zien. Nou nee, absoluut niet, want ik heb het bewust laten groeien zodat ze het konden zien ;-).
Hij keek en het eerste wat hij zei: “ja... goed dat u het heeft gezegd, want dan zou het zomaar ook wat anders kunnen zijn... maar eerst even goed bloed prikken!”
Telogeen Effluvium en Alopecia Androgenetica. Hij vertelde dat Telogeen stopt zodra de uitlokkende factor wordt weggenomen. Androgenetica is onomkeerbaar.
Maar, wel te remmen en dus krijg ik Minoxidil (of zoiets), maar, niet nu. Eerst wil hij de bloeduitslagen afwachten. Hij wilde dat ik meteen door ging naar het lab om bloed te laten prikken.
Voor nu heb ik een zalf mee gekregen voor de jeuk. Maar daar word het haar weer vet van.... zucht. Hoop ook dat ik deze niet hoef te gebruiken.
Kortom, ik ben vandaag heel serieus genomen. De klap komt nu pas tijdens het schrijven hier, want ik ging meteen door naar de afspraak. Die vriendin weet het nu dus ook,ik ben er wel gewoon open in.
Waar ik nu wel tegenop zie is dat ik eigenlijk mijn ouders moet vragen of zij dit herkennen bij zichzelf. Of vooral mijn moeder veel uitval heeft gehad.
Mijn moeder heeft wel dunner haar gekregen, dat wel.
Mijn moeder is iemand die als ik dit aan kaart, zij het allemaal op zichzelf betrekt, dat zij diegene is die mij dit heeft aangedaan en zij dan ‘zielig’ is. Dus best even lastig om hier naar te vragen...
Maar, ondanks dat het niet het beste nieuws is,weet ik het nu. En kan ik ook als mensen er naar vragen , of kijken, gericht wat vertellen.
Sorry, lang verhaal, maar ik vind het heel fijn hier mijn verhaal te kunnen vertellen.
En nu op naar morgen! Dan maar een leuk nieuw kapsel uitzoeken;-)
|