[Ongeruste mam]

Hoi Manuela,

'k Denk dat ik me ook rot gevoeld zou hebben, hoor. Gelukkig is 't bij ons nooit zover gekomen, alhoewel hij wel zat te kokhalzen van die pilletjes, vooral toen 'ie ze met water innam. Al vrij snel ging 'ie over op melk en dat ging wat beter. Toch blééf 't elke dag 'n 'strijd' dus zijn we er maar mee gestopt.

Hoe voel jij je erbij, dat je dochtertje nu niks meer gebruikt?
Ik heb aan de ene kant (voor mezelf) 't gevoel dat 't 'n 'gemiste kans' is maar ik weet en moet me erbij neerleggen dat hij 't niet wil en er geen heil in ziet.
Moet ik dan aan mezelf denken? Ik, die 't heel erg voor 'm vind dat 'ie z'n haar verliest met alle gevolgen vandien. Of aan hem, die zich best goed voelt zo (op zo af en toe wat moeilijke momenten na) en rustig afwacht wat er gaat gebeuren?
Voor mij is de keus niet zo moeilijk.....

Groetjes van Ongeruste mam.