Hoi Eus,
Citaat:
|
Sterke gemoedschommelingen zijn voor mij niet nieuw, heb ik al sinds vroege pubertijd. ik heb periodes waarin ik ontzettend 'naar buiten gericht ben', contacten opzoek, dingen onderneem, actief en energiek ben. Daarentegen heb ik ook periodes van somberheid, zinloos gevoel, constant bezig met de vraag van het/mijn bestaan, de wereld, het leed de onrechvaardigheid mijn leven...en mijn gedachten gaan maar door, die kan ik nauwelijks stilzetten. Ik ben dan ook onzeker en een beetje 'futloos' ofzo, alles kost me dan teveel energie lijkt wel.
|
Dit heb ik ook! Er zijn momenten dat mijn wereld perfect lijkt, ik voel me goed, heb een job, leuke vriend... maar op andere momenten trek ik dit alles in twijfel en is het alsof het niet goed MAG zijn. De overgang van opgewekt naar teneergeslagen kan heel plots gebeuren, er hoeft maar 1 dingetje tegen te slaan en we beginnen te piekeren. Ik denk dat dit wel wat eigen is aan ttm-ers, of vergis ik mij daarin?
Wat het verband met je cyclus betreft, eerlijk gezegd weet ik het ook niet zo. Misschien is het iets hormonaal of misschien denk je onbewust dat je 'weeral' onregelmatig zal zijn en zodoende bouw je spanning op. Want je menstruatiecyclus kan hierdoor verstoord worden hoor (speelt zich allemaal in de hersenen af)
Misschien kunnen homeopatische middelen wel wat soelaas brengen. Kan je in ieder geval niets verkeerd mee doen denk ik.
Moet je nu laten, want het werk roept.
Tot later,
Ilse