Los bericht bekijken
Oud 14 augustus 2008, 20:47   #5
Maus74
HaarWeb lid
 
Geregistreerd: 15 juli 2008
Berichten: 16
Hey Dennis,

Ik ben nu 34. Bij mij begon Alopecia Areata op mn 6e en eindigde op mn 15e. Ik heb maar een paar jaar van mn haar kunnen genieten. Daarna begon de gewone "mannelijke kaalheid". Dat werd zo erg dat ik sinds een paar jaar mn hoofd helemaal kaal scheer. Hier heb ik nooit problemen mee gehad overigens. Ik ben ook gewoon een aantrekkelijke kerel vind ik zelf :-) Maar nu voel ik me niet meer zo...
Ik had nooit gedacht dat de AA nog terug zou komen tot dus mijn baard een paar maanden geleden begon uit te vallen en ik kale plekken op mn armen ontdekte. Dat alles vond ik wel vervelend, maar niet zo erg als toen ik zag dat mn wenkbrauwen uit begonnen te vallen. Inmiddels is mn schaamhaar allang met de noorderzon vertrokken en begint nu ook mn okselhaar uit te vallen. Ik ga bijvoorbeeld al niet meer naar de sauna wat ik toch graag doe. Mensen gaan zien dat "er met mij iets is". Ik vind t moeilijk te realiseren dat dat ook echt zo is.
Wat ik weet van de dermatoloog waar ik was is dat de kans dat het haar terugkomt in principe op 80% wordt geschat. Meestal binnen een jaar. De kans dat het haar weer terugkomt wordt verkleind indien de AA tijdens de jeugd is ontstaan. Daar ben ik dus klaar mee.
Wat medicijnen betreft ben ik heel terughoudend omdat het in feite allemaal lapmiddeltjes zijn. AA is "een weeffoutje in t lichaam" waarvan men niet weet hoe het ontstaat. En zolang de exacte oorzaak niet bekend is zal er ook geen medicijn gevonden worden. Naar mijn idee werken de meeste medicijnen lokaal en mogelijk ook tijdelijk omdat het onderliggende probleem niet wordt opgelost. Ik wil niemand iets afraden, maar zo denk ik erover en daardoor kan ik er iets beter mee leven.
Die site van die wenkbrauwen heb ik ook al es gezien, maar of t wat is? Je eigen wenkbrauwen passen t best bij je gezicht. Maar als jij t probeert hoor ik graag of je tevreden bent :-) Zelf wil ik als man niet aan de permanente make-up of id, dat valt alleen maar meer op denk ik. Omdat mn wenkbrauwen nog maar gedeeltelijk uitgevallen zijn (eentje wel bijna helemaal) teken ik een beetje bij met oogpotlood. Maar als straks alles weg is houd ik daar mee op, ik wil wel graag man blijven :-)

Verder is het verloop van de ziekte heel grillig, geen pijl op te trekken. Je weet niet of het haar terugkomt en zo ja wanneer en voor hoelang het blijft. De een krijgt kleine plekken, de ander grote en weer andere worden helemaal kaal. Ik ben geen arts maar volgens mij is t allemaal een beetje hetzelfde alleen een beetje anders.

Wimpers kunnen ook uitvallen. Bij mij gebeurt t (nog) niet, mischien is dat een troost daar ik best een erge vorm heb.

Ik smeer wonderolie op mn wenkbrauwen, ik heb er positieve verhalen over gelezen en t is natuurlijk en zonder bijwerkingen. Ben net begonnen dus de resultaten (als die er zullen zijn) zijn nog niet bekend.

Sterkte in elk geval!

Groeten Maus
Maus74 is offline   Met citaat reageren