Moeke, ik ben het helemaal met je eens, hoor.
Men moet niet te lang in die ontkenningsfase blijven hangen, want dan komt men er niet meer uit; het wordt stil verdriet en men wordt (onnodig) depressief.
In mei werd bij mij AGA geconstateerd en in juni liep ik fluitend rond met een synthetisch haarwerk. Een wereld ging er voor mij open; eindelijk weer haar op mijn hoofd en de wind door mijn (nep)haren voelen
Geen gedoe meer met mijn eigen dunne haar, geen gedoe meer met camoufleren en moeilijk doen; heerlijk!
Dat mijn haarwerk nu misschien een beetje tegenvalt, omdat het te snel vervilt naar mijn zin, vind ik niet eens zo heel erg. Alle begin is moeilijk en het juiste haarwerk vinden ook. Maar .. ik heb haar en dat is voor mij het belangrijkste.
Ik ben de enige die het vervilten ziet, hoor, een 'leek' ziet het niet. Ik ga verder met mijn leven en met het zoeken naar een nieuw haarwerk.
Carpe diem ...