[Nic]

@ Ikkeltje, fijn weer wat te horen van je!
Bij mij koste het ook tijd voordat ik mijn haarprobleem een plek kon geven. Ik voelde me erg aangetast in mijn vrouwelijkheid, terwijl ik een fantastische vent heb die me telkens liet weten dat hij toch wel van me houdt; met of zonder haar!

Terugkijkend wilde ik dat ik eerder was begonnen me het dragen van een haarwerk. Ik kon me altijd zo vreselijk opgelaten voelen als er iemand achter me ging staan, wetende dat m'n haar aan de achterkant er dun was.. Nu geniet ik er elke dag van dat ik 's morgens m'n kapsel kan uitzoeken, en ik er elke dag leuk kan uitzien. (Zonder dat het me veel tijd kost, want ik heb nooit van al dat getut gehouden)

Een nicht van mij heeft ook onlangs een pruik gekocht. Jaren geleden had ze van haar kapsalon een pruikje meegekregen die ze mocht uitproberen. Haar kinderen vroegen haar of ze het foeilelijke ding alsjeblieft wilde afzetten, ze zagen liever een bijna kale moeder dan een moeder die niet meer zichzelf leek.
Onlangs heeft ze toch weer een poging gewaagd, en kwam thuis met een heel leuk modelletje, echt iets dat bij haar past. Ze hoort nu alom lovende woorden, mensen merken op dat ze er jonger uitziet, zonder meteen in de gaten te hebben wat de verandering is. Ik wil niet drammen, maar overweeg dat aanbod om eens samen naar een haarwerk te kijken. Wie weet voel je jezelf met een heel ander haarwerk beter. Ik hoop het voor je!

Sterkte meid!