poema, inge,
ja, wat herken ik dit... voel me met momenten net zo... volledig alleen en heel erg vies. zo onaantrekkelijk, de schaamte is dan enorm, kan niet id spiegelkijken zonder te vloeken op mezelf en te huilen, en ja, dan voel k me de enige op de wereld. doet echt zoveel pijn dan.en dan kan ik ook niet verdragen dat mijn man me wil troosten of zegt dat hij me wél mooi vindt, ik geloof het dan totaal niet en zeg hem dat hij beter verdient, een vrouw met mooi lang dik haar.
het doet echt iets met mn vrouwelijkheid ja...
he inge, niet vergeten: mooi zijn heeft niks met dit stomme TTM te maken! ik wil het je toch nog s op je hart drukken, al vergeet ik het zelf soms ook wel s...
sterkte!!
Inge
|