Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Ambo
Toen ik begin 20 was, heb ik ook psychisch erg onder mijn 'kaal worden' geleden. Ook speelden er andere zaken, ben toen bij een psycholoog geweest, maar heb toen het onderwerp 'kaalheid' niet durven bespreken omdat ik me er enorm voor schaamde. En tja, dan kan dat probleem ook niet worden aangepakt en heb ik er mee door gesukkeld.
Een jaar of drie geleden ben ik ook nog bij een psycholoog beland. Toen was ik inmiddels een 'open boek', heb alles eruit gegooid wat me dwars zat en dat heeft me enorm geholpen!!
|
"Leuk" om te lezen, ik heb min of meer hetzelfde verhaal, rond mn 17'de begon het min of meer, de opmerkingen waren er al snel bij, maar slechts enkele mensen zagen het.. Bij mezelf begon ik het te zien een jaar of 3 geleden (ben nu 24) en ja, het zit/zat toch best diep..
Naar een psycholoog gaan zie ik niet zitten, ben best sterk van karakter vind ikzelf en sleep me er wel doorheen, al zijn er best wat dagen dat ik een beetje down ben.. De ene dag wat meer dan de ander maar er spelen dan ook wat meer dingen mee. Merk zelf dat ik de de drempel zit om op het juiste moment (als er in een gesprek toevallig het onderwerp 'kalend' aan bod komt..) er gewoon zelf over te beginnen, gewoon een of andere opmerking.. ijs is gebroken, ze zagen vast allang dat je kalend bent en het lijkt alsof je er geen probleem mee hebt..
Wat overigens ook langzaam niet meer zo'n heel groot drama aan het worden is, proberen er niet altijd teveel aandacht aan te besteden en jezelf vooral niet al te rot laten voelen dat je kalend bent, dat heb ik een paar jaartjes geleden wat teveel gedaan misschien..
