[Sammy]

Pfff, accepteren. Waarschijnlijk nooit helemaal, maar goed, je leeft ermee, hè? Wat wel relativeert is dat er ergere dingen zijn. Ooit maakte ik me druk om mijn haarproblemen maar ik heb inmiddels vervelender dingen om mee te dealen, waarschijnlijk mede door alle stress vanwege het haar. Ik heb continu een loeiharde piep in mijn oor en ik kan niet meer ruiken. Veel en veel erger dan dat stomme haar! Maak je er dus maar niet te druk om en probeer je op de goede dingen van het leven te concentreren, want anders ben je zo van de regen in de drup.

Ook ik heb twee prachtige kleine kindjes maar ik kan niet zeggen dat de haaruitval nu minder erg voor me is. Dat denken jullie maar! Je krijgt er juist een zorg bij, namelijk dat zij later ook hierdoor getroffen kunnen en hoogstwaarschijnlijk zullen worden...