Grover, 'ont-krachten'...oké, maar wat moeten we ermee?

[bolleke]

Dag allemaal,

Ont-krachten, hoe moeten we dat zien? Hoe breng je dat in verband met die drang, waar zit de link??? Ik kan het ook niet uitleggen, maar ik VOEL wel dat er waarheid in zit.
Grover probeert ons hier op alle mogelijke en onmogelijke manieren te vertellen waar TTM voor staat.
Hij weet dat ik het grotendeels met hem eens ben. Maar dat ben ik nu pas, na een heel lang proces van vallen en opstaan. En elke dag nog leer ik bij.

Iedereen vraagt zich wellicht af; 'ont-krachten' oké goed, maar wat nu, hoe vertalen we dit in ons eigen leven, wat moèten we met die visie doen? Want de trekdrang blijft en de waarom-vraag wordt nooit beantwoord.

Ik wil jullie iets vertellen.
De laatste weken was de trekdrang weer heel hevig komen opzetten, en ik kon er zelfs niet aan weerstaan. 'Terugvallen' dus... 'kan ook niet anders' hoor ik jullie zeggen, met de zorgen en de shit en de stress, je zou van minder haren-trekken.
Klopt, en toch...

Jaren heb ik gedacht dat ik gelukkig was. Behalve dan die stomme TTM. Maar afgezien van TTM, was ik perfect gelukkig, dacht ik...
Tot ik besefte dat TTM mij iets wou duidelijk maken. TTM heb ik niet zomaar. Ik heb aanvaard dat ik TTM heb én meer nog, ik heb de TTM zelfs 'tot vriend' gemaakt.
Echt waar, het is mijn 'barometer' geworden. TTM laat mij perfect aanvoelen wanneer het tijd wordt om stil te staan bij mezelf.
TTM doet me nadenken over de vraag, wat wil ik, hoe wil ik het, waar wil ik naartoe, en hoe beleef ik het leven?

Oa. daarom maakte ik terug een afspraak bij mijn therapeut en de volgende dag bij mijn acupuncturist.
Bij mijn peut hadden we het oa. over mijn 'overdreven afhankelijkheid' tov mensen met een sterke persoonlijkheid (afhankelijkheid= TTM!). Ik vertelde daarbij exact wat ik voelde. Hij suggereerde dat het wel eens zou kunnen te maken hebben met het opnieuw willen beleven van ervaringen uit mijn vroegste kinderjaren.
Hoe de vader-relatie was na het incest-gebeuren, daar weet ik nog alles van. Maar vóór die tijd, ik was toen zes, daar kan ik me niets meer van herinneren. Misschien hield mijn vader wèl van mij, misschien heeft hij me toen wèl geknuffeld, misschien kon ik hem wèl omhelzen of, zonder angst, op zijn schoot gaan zitten...

Er ging bij mij een lichtje branden. Het onderbewustzijn is heel sterk en kan jaren later nog een rol uitoefenen op je belevingswereld. Ik heb mijn vader altijd maar op één manier bekenen, als de man die iets van mij had afgenomen... maar nooit als de vader van wie ik iets had gekregen.

De volgende dag ging ik naar mijn dokter/acupuncturist. Hij maakte een Kirlian-foto (op die manier kunnen 'obstakels' gezien worden). Ik twijfel eerlijk gezegd ook aan deze werkwijze. Maar goed, ik ben geen dokter en probeer dus echt niet te snappen wat hij doet en hoe het werkt. Maar het helpt, en dat is voor mij het voornaamste.
Via die foto kwam hij maar tot één conclusie: 'Jouw vader speelt nog een heel belangrijke rol in je leven, zit je nog behoorlijk in de weg...'
Toen kreeg ik een behandeling via kleurenpunctuur.

Sinds deze twee ontmoetingen ben ik alweer trekvrij.
Ik heb nu geen trekdrang meer, ben heel rustig, vind vrede met mezelf.
Misschien krijgt mijn vader nu, onbewust, een JUISTE plaats in mijn leven. Hem vergeven had ik al lang gedaan. Maar ik heb nooit beseft dat ik wèl een gewenst en een graag-gezien kind was. Dat maakt veel goed. Wetende dat je welkom was.
De dingen die gebeurd zijn, die zijn voorbij, daar kan je niets meer aan veranderen. Maar de wijze waarop je er tegen aan kijkt, de gevoelens die je voelt bij je verleden, daar kan je wel iets mee aanvangen.

En hier ligt de link... TTM en ont-krachten: wat hij me heeft afgenomen, hoef ik mezelf niet steeds opnieuw af te nemen.
De laatste dagen probeer ik me voor te stellen hoe het moet geweest zijn in de armen van mijn vader, als klein kind. Ik probeer die warmte terug te voelen. Ik weet zeker dat ik me goed voelde en veilig...

Het hoeft nu niet meer.
Alweer een stukje van de puzzel, mijn puzzel.
Groetjes, en sterkte!
Bolleke