BDD (Body Dysmorphic Disorder) Holadijee

[Kniekous]

Het Y chromsoom is het mannenchromosoom. Dus als je die krijgt wordt je een man.

http://nl.wikipedia.org/wiki/Geslachtschromosoom

[Kuit]

hoe erven vrouwen dan dingen van hun vader?

[AnthonieH]

Oorspronkelijk geplaatst door Kuit

hoe erven vrouwen dan dingen van hun vader?

Mannen zijn XY, vrouwen zijn XX. Een man krijgt de Y van zijn vader, een vrouw krijgt zijn X.

[Rikkerd]

Haha kuit niet opgelet tijden de biologieles? De mens heeft 46 chromosomen 23 van de man en 23 van de vrouw die elk een paar vormen. Het 23e chromosoom paar is bij de man XY en bij de vrouw XX. Het Y chromosoom bevat bijna geen genen, dus op het Y chromosoom van de vader erf je weinig informatie (als je een jongen bent). Maar op de rest van de 22 andere chromosomen van je vader erf je wel. Een vrouw heeft 2 XX dus erft een X van de man en een X van de vrouw( + de andere 22 chromosomen van beide ouders). Is het zo wat duidelijker?

[Kniekous]

In de tweede klas bij biologie bladerden wij elke les altijd door naar het plaatje van een vadsige naakte vrouw, en maakten daar de hele tijd grappen over. Dat chromosoom verhaal kwam op uni pas weer naar boven.

[Elser]

Oorspronkelijk geplaatst door Kniekous

Dus, Wie doet er mee met de BDD polonaise in deze thread? Wilde eigenlijk nog een foto plaatsen om mijn eigen gekte te illustreren, maar dat is wat ongepast denk ik. (Nee, maak je gene zorgen, geen naaktfoto!)

Echte BDD reacties denk ik. Meteen door naar de schuld van het chromosoom.

[Kniekous]

haha, goed punt Elser. Eigenlijk gaat het in deze thread er om dat iemand zich te druk maakt om kaalheid en dat het dan het denken beheerst. Het mooie is dat iemand, met een NW1 op zijn 26e, mij dan vraagt naar de genen die belangrijk zijn, omdat ik hierboven aangeef dat ik daar te veel over gelezen heb, vanwege BDD. En ja, dan ga ik uiteraard graag weer beginnen met het verhaal en lees ik al die onderzoeken weer terug... en huppa... de obsessie is er weer.

[Kuit]

Ik snap 't verhaaltje al. X chromosoom krijg je van je moeder. Deze bevat de x-q12 en nog meerdere haaruitval genen. Dochters krijgen 2 X chromosomen en soms 3, wanneer moeder en vader kalend zijn zal dochter ook kalend kunnen worden. Omdat ze 2 X-chromosomen heeft zal het lichaam niet de defecte kiezen, behalve als er niet te kiezen valt dus bijvoorbeeld wanneer moeder en vader kalend zijn. Wanneer de dochter 3 chromosomen erft XXX 2 van de kalende moeder en 1 van de vader zonder enig haarverlies is de kans dat dochter ook wat meekrijgt hoog. Zoon krijgt 1 X chromosoom en heeft dus geen keus wanneer deze defect is. Op de x-chromosoom zit de q12 gen die voor de AR in de scalp zorgt. X chromosoom is de grootste chromosoom en je kunt er vele ziektes, defecten, kleur ogen, haarstructuur enz. mee erven.

Y-chromosoom bepaald het geslacht; een jongen. Wat de Y-chromosoom met kaalheid te maken heeft dat weten ze nog niet maar ik heb enkele theorieën.

Na veel lezen denk ik:

De Y chromosoom is deels karakter maar vooral hormonaal bepalend (ken je die uitspraak: "je hebt je karakter en temperament van je vader!". Ook al is vader van moeder niet kalend toch kan hij een klein beetje een defecte x-q12 hebben, nw1 t/m nw3. Wanneer deze word doorgeven aan klein kind met kalende vader en dus ook met de hormonale erfing van vader dan zal de onset op androgentica alopecia zoals bij de vader optreden. Hoe aggressiever de androgenetica alopecia van de vader, hoe meer het invloed heeft op de toch wat geërfde AR van de x-q12 van de vader van moeder.

Niet kalende vaders ook vaak minder kalende zoons, fout: Nogmaals de hormonale reactie op de AR in de scalp. Voorbeeld: Wanneer vader van moeder een norwood 5 is en vader van zoon een norwood 1, wat word zoon? Geen norwood 5 denk ik. Moeder draagt 2 x-chromosomen; 1 van vader en 1 van haar moeder. Wanneer de vader van haar moeder licht kalende nw3 is dan is de kans 50 op 50% dat je deze erft op de X-chromosoom.
En toch hoeft er niks te gebeuren door de de hormonale erfing van vader weinig invloed op de AR heeft. Zoon word een nw2, nw2+. Maar toch heeft pa meer haar.

Orlando bloom bijvoorbeeld: Ik weet niet of hij uit voorzorg propecia gebruikt of niet maar dat lijkt me niet toch? Zijn vader is een nw7 en hij is een nw1, hoe kan dit? Wellicht dat de vader van zijn moeder een nw1 was zonder AR in de scalp, moeder geeft het aan zoon en de hormonen van zijn vader hebben geen invloed omdat er geen AR is.

Hoe zit het dan als zijn zoon wel kaal word?
Hij erft de hormonale interactie van zijn vader maar de x-q12 AR van zijn moeders vader. Dit betekend dat wanneer zijn zoons-moeders-vader bijvoorbeeld een nw3v is de kans dat hij dit word erg groot is. AR receptor met de nw7 hormonale interactie.

In het kort:
Dus zelfs als je pa een bos haar heeft kun je haaruitval krijgen. Je weet zijn hormonale interacties niet door de beperkte AR receptoren in zijn scalp. Mocht de vader van je moeder en of je ooms daarvan kalende zijn is er een kans dat je dit een beetje erft.

Let op: betreft de hormonale erving van vader is slechts mijn theorie. Wellicht ligt er ook een kaalheidsgen op de Y-chromosoom, alleen deze hebben ze niet kunnen vinden. Op de X-chromosoom zijn meerder genen verantwoordelijk voor kaalheid. De meest beruchte is toch wel de x-q12 omdat deze voor de AR in de scalp zorgt. Mensen zeggen dan ook vaak: Ik hoop dat ik dit of dat geërfd heb van mijn niet kalende pa of opa. Wat vaak vergeten word is dat de kans groter is dat je slechts een deel hebt geerfd.

Dus de conversie dht+t van paps
en de androgene receptor van mams.

Door de zoveelheid variable is het lastig te voorspellen wat je uitval zal zijn.



Laat me weten hoe jullie hierover denken. fijne feestdagen!

[AnthonieH]

Dat van die drie chromosomen begrijp ik niet. Levensvatbare afwijkingen met aantallen chromosomen zijn zeldzaam. Ik ken eigenlijk alleen het downsyndroom, waarbij het 21e chromosoom dubbel wordt geërfd. Maar bij zoeken kwam ik ook het syndroom van Turner tegen, maar daar ging het juist om 1 geslachtschromosoom te weinig.

En volgens mij hadden onderzoeken andere 'kaalheids-genen' die misschien wel zwaarder meewogen aangewezen op andere chromosomen die dus niet geslachtsbepaald zijn.

Hoe dan ook als je spreekt over genen, dan spreek je over kansen. Grotere en kleinere kansen. Leuk om op voorhand over na te denken en over te theoretiseren. Maar het geeft geen enkele garantie. En als je al kaal aan het worden bent, dan is de kans al 100% dat je kaal aan het worden bent ... zelfs al zitten je vader en moeder en al je grootouders nog dik in hun haar

[Kniekous]

Point taken.

Wetenschappers hebben steeds het gen op het x-chromosoom opnieuw aangetoond als belangrijkste gen. Dat komt van je moeder (geen zin om alle onderzoeken weer te plaatsen). Dat geeft mensen 3 tot vier keer zo veel kans op AGA. Andere genen spelen in veel minder sterke mate mee. Maar zoals jij zegt; als het al zover is, heb je niks meer aan die theorie.

[jordinho10]

Ik zag hier 'BDD' langskomen dus ik reageer hier even.
Ik heb al langere tijd gespeeld met idee om hier iets te posten ivm deze aandoening maar is er tot nu toe nooit van gekomen.
Hier komt ie:

Als 17-jarige had ik ,als passagier, een ernstig verkeersongeval. Op de snelweg door de voorruit gekatapulteerd (droeg geen gordel) met als gevolg stevige littekens op mijn voorhoofd, evenals 1 onder de haarlijn en in de wenkbrauw. Als tiener in bloei was dat natuurlijk een ramp en ter compensatie ging ik mijn haar laten groeien tot op 10 cm en plakte het als het ware met gel over de littekens. Bijgevolg heb ik eigenlijk in de jaren daarna amper op m'n haarlijn gelet. In die periode zag ik bij het 'gelleren' van mijn haar een abnormale hoeveelheid haar aan m'n handen plakken. Naïviteit haalde het toen van realisme: "ik ben er 17-18, zal wel normaal zijn". Fout dus, terwijl ik eigenlijk toen al actie had moeten ondernemen, bleef ik mijn haarlijn verstoppen en zat ik vast in de ontkenningsfase. Vanaf m'n 22e ben ik dan meer en meer op een nuchtere manier naar mijn haar beginnen kijken. In de loop der tijd waren de lichte inhammen een feit en ging ik aan de saw palmetto en multivitaminen wegens gebrek aan research. Toch ging de aandacht ook in die tijd naar het verstoppen van de inhammen en gezien dat goed lukte, ondernam ik geen verdere actie. Sinds vorig jaar (23j) aan de finasteride gegaan omdat ik met mijn toenmalig kapsel (4-5 cm) niet meer tevreden was. Ik splitte mijn widows peak in 2 kanten om de inhammen zoveel mogelijk te dekken. Op mijne 24e verjaardag de beslissing genomen om mijn haar te laten tondeuzen op 15mm bovenaan en 9 aan de zij- en achterkant. Op diezelfde dag had ik een afspraak met Bart van Prohair. Ik was de maand vooraf door een diep dal gegaan en zag een transplantatie als enige uitweg.
Ik was echter die voormiddag naar de kapper geweest en was tevreden met het resultaat. In de namiddag vertelde Bart me dan ook dat er vrij weinig aan de hand was. Ik had zeer veel en dik haar terwijl het haar op de inhammen wat dunner was. Dankzij het Finasteride-gebruik (toen al 8 maanden gebruik) zou ik ook het haarverlies kunnen stoppen. Ik was zo blij als een kind en zag alles terug zitten.
Een dikke week geleden ging ik wederom naar de kapper en besloot om tot 12mm te gaan. Toch moest ik ditmaal plaatsnemen onder een knoert van een lamp die direct en fel licht los op mijn scalp knalde. Bij het tondeuzen zag ik dan ook schrikwekkende dingen: ik zag mijn hoofdhuid bijna volledig zitten terwijl alleen achteraan haar overbleef en het 'landingsbaan' patroon zeer duidelijk zichtbaar was.
Volledig van mijn melk zat ik de dagen daarna constant in de spiegel mijn inhammen te checken op haardichtheid en keek ik ook vanuit alle ooghoeken in autoruiten, alle spiegels thuis, reflecterende objecten, noem maar op.
Mijn feestdagen waren dus inderdaad een hel en terwijl iedereen (familie, vrienden) me complimenteerden over het resultaat en de haardikte: "je ziet echt niks", kreeg ik die schrikwekkende beelden niet uit men hoofd. Ook thuis keek ik onder fel licht op ongeveer 10 cm van de spiegel naar mijn haarlijn. Obsessief gedrag dus en ik sukkelde rechtstreeks een depressie in, die ook nu nog speelt. Ik besloot dan ook naar de psycholoog te stappen in de hoop me enerzijds te laten zien wat er werkelijk voor andere mensen te zien is, en anderzijds het eventuele verdere kaalwordingsproces te relativeren en te accepteren. Mijn moeder's opa had NW 1 tot z'n 70e terwijl langs de andere kant alle mannen langs vader's kant zo goed als allemaal tussen NW5 en 7 zitten. In mijn ogen ben ik NW 2,5 en op 24-jarige leeftijd maak ik me geen illusies, ik word ooit volledig kaal.
Is het nu BDD of ben ik de enige realist, mijn verdere bezoeken aan de psycholoog bieden hopelijk soelaas.
Sinds een jaar heeft het hele haar-gebeuren mijn leven overgenomen en is het allemaal uitgegroeid tot een ziekelijke obsessie.
Ik raad iedereen aan om, als je jezelf niet meer kan accepteren en haarproblemen niet kan relativeren, professionele hulp te zoeken.
Hoewel ik veel met vrienden en familie praat, kan ik bij een psycholoog effectief mijn ei kwijt, omdat ik (mss door de BBD) achterdocht voel als mijn omgeving zegt dat er niets te zien is, buiten een volwassen haarlijn).
Het klinkt nu dom uit mijn mond, maar laat haar je leven niet overnemen, het is bij mij gebeurd en het wordt nog een hele klus om over dit helse obstakel heen te raken.

[AnthonieH]

Oorspronkelijk geplaatst door jordinho10

Hoewel ik veel met vrienden en familie praat, kan ik bij een psycholoog effectief mijn ei kwijt, omdat ik (mss door de BBD) achterdocht voel als mijn omgeving zegt dat er niets te zien is, buiten een volwassen haarlijn.

Ik weet niet precies op wat voor manier je er met je familie over praat waardoor je die achterdocht krijgt. Ik praat er zelf helemaal nooit over en ik heb dat ook nooit gedaan, maar ik herken de achterdocht wel helemaal. Of misschien daardoor des te sterker nog.

Om even een gedachtentreintje te beschrijven dat ik heb als iemand iets positiefs zegt over mijn haar:

Ik heb het er nooit over. Waarom begint hij/zij er dan over? Om me gerust te stellen? Ik weet echt wel dat het niet 100% in orde is, maar dan vindt hij/zij dat dus kennelijk ook, al zegt ie van niet om me gerust te stellen!

Ik zou persoonlijk de psycholoog ook wantrouwen

Gedachtentrein: Zal die wel een eerlijke mening geven? Die wil het liefst dat alles 'in je hoofd' zit zodat ie het aan kan pakken en anders vindt ie wel dat je moet leren zaken te accepteren. Die zal de boel in ieder geval ook wel bagatelliseren en wat weet ie nou helemaal van AGA? ...

[jordinho10]

Oorspronkelijk geplaatst door AnthonieH

Ik weet niet precies op wat voor manier je er met je familie over praat waardoor je die achterdocht krijgt. Ik praat er zelf helemaal nooit over en ik heb dat ook nooit gedaan, maar ik herken de achterdocht wel helemaal. Of misschien daardoor des te sterker nog.

Om even een gedachtentreintje te beschrijven dat ik heb als iemand iets positiefs zegt over mijn haar:

Ik heb het er nooit over. Waarom begint hij/zij er dan over? Om me gerust te stellen? Ik weet echt wel dat het niet 100% in orde is, maar dan vindt hij/zij dat dus kennelijk ook, al zegt ie van niet om me gerust te stellen!

Ik zou persoonlijk de psycholoog ook wantrouwen

Gedachtentrein: Zal die wel een eerlijke mening geven? Die wil het liefst dat alles 'in je hoofd' zit zodat ie het aan kan pakken en anders vindt ie wel dat je moet leren zaken te accepteren. Die zal de boel in ieder geval ook wel bagatelliseren en wat weet ie nou helemaal van AGA? ...

Om je eerste vraag te beantwoorden : niemand is ooit zelf over mijn haar begonnen. 4j geleden kreeg ik alleen de opmerking van vrienden: je krijgt een M- haarlijn. Verder heb ik van andere mensen niet echt rechtstreekse commentaar op mijn kapsel gekregen, tenzij het natuurlijk net geknipt was of dergelijke. Nu ik versta zeker wat je wil zeggen maar mijn achterdocht gaat er net over dat familie en vrienden je gevoelens willen sparen, zeker gezien mijn huidige psyche. Anderzijds zie ik foto's van 4j geleden waarbij je mijn huidige haarlijn al kunt waarnemen ( fel licht dat doorheen de gestyleerde haren scheen).

Wat betreft de psychologe, inderdaad een vrouw, vraag ik zeker niet van haar dat ze me probeert gerust te stellen. Hoewel ze in eerste instantie verrast was dat ik voor mijn haar langskwam, begrijpt ze maar al te goed de gevoelens die ik ervaar: lusteloosheid, geen motivatie, piekeren, doemdenken, kortweg depressieve gedachten. Dat kan je natuurlijk niet volledig loskoppelen van het probleem an sich ( haar ) maar de algemene symptomen en gevoelens kan je wel al behandelen door middel van je denken en gedragingen te veranderen.
Zoals ik al zei is het haargebeuren een obsessie geworden terwijl ik anderzijds ook nx voor de buitenwereld wil verstoppen, zie mijn korte kapsel.
In eerste instantie is mijn betrachting om haaruitval te relativeren wat me momenteel zwaar valt. Ik heb verder weinig problemen in mijn leven waardoor haaruitval vanzelf op de eerste en enige plaats belandt. Vorig jaar is mijn zesjarige relatie op de klippen gelopen ( feit dat ik in een relatie zat verdrong haaruitval naar de achtergrond ) waardoor bovenop je veranderende zelfbeeld nog eens gedachten als: 'hoe raak ik nog aan een vriendin', er ook nog eens bijkomen.
Ook het feit dat ik nog maar 24 ben doet er natuurlijk geen goed aan.
Hoewel in mijn vriendenkring ergere kaalheid de overhand lijkt te nemen terwijl iedereen dat voor zichzelf lijkt te kunnen accepteren, kan ik mezelf nog steeds niet accepteren.
Onder begeleiding van de psychologe wil ik mezelf graag leren zien en leren accepteren dat het leven ( genen ) me deze wrede hand gedeeld heeft.
Toch even vermelden dat ik altijd al een laag zelfbeeld, weinig zelfvertrouwen en overdreven ijdelheid heb gekend.
Mede daardoor heb ik besloten professionele hulp te zoeken en ik schaam me daar zeker niet voor.
Ieder moet tenslotte voor zichzelf weten waar hij zich het best bij voelt

[Kuit]

Anthonieh niet lullig bedoeld maar voor jouw leeftijd en hoe het eruit ziet heb jij wel echt mooi haar. Als jij daarover een compliment krijgt zal het wel echt oprecht zijn.

[Elser]

Inderdaad erg lullig; zoiets zeg je niet tegen iemand die last heeft van BDD