ZEG TTM GEDAG!! Wie doet mee!!

[ilseke]

aan Fleurr en iedereen die er een boodschap aan heeft. Zoek voor jezelf wat het beste gaat. Vandaag heb ik wel gel in mijn haar gedaan en ik voel er wel meer in, maar ben me dan ook bewust van dit voelen. Je moet het voor jezelf wat uitmaken denk ik. Wij geven enkel maar mee wat voor ons helpt.

Gisteren bij de kapper een leuk kapsel gevonden. Nu is mijn haar nog wat te kort maar als ik het volhou zou ik over 1 jaar het kapsel van mijn dromen moeten hebben. Ze heeft het al in de juiste vorm geknipt en we zijn dus opnieuw gemotiveerd Ik heb het geluk gezegend te zijn met heel veel haar, dus kale plekken heb ik niet zo vlug (maar had ik vroeger wel) Enkel mensen die dicht bij me staan zien het als het slechter met TTM gaat, ik denk niet dat de buitenstaander dit merkt. Maar nu vind ik mezelf terug mooi met dit kapsel en ik wil dit zo houden, dus na een paar mindere dagen gaan we er opnieuw voor.

Je mag jezelf niet alles ontzeggen omdat je TTM hebt. Ik zeg tegenwoordig gewoon tegen de kapper dat ik door de stress haren uittrek, daar kunnen ze mee om en hoef jij je niet meer zorgen te maken over welk verhaal ze zelf ervan maken. Je krijgt dan wel flauwe reacties van 'je moet dat niet meer doen of stop daar gewoon mee' en zeg ik dat ze gelijk hbben, meer niet. Beloon jezelf af en toe, koop mooie oorringen, maak je mooi op. Je bent zo veel meer dan je haar alleen ! Probeer jezelf niet te verliezen in TTM.

Ilseke

[miejefke]

Hallo allemaal,

Oeps, het ging zojuist niet goed, onbewust was ik aan het plukken, ik moet dus zeer allert zijn vandaag. Ik was gewoon aan het dromen over mijn dagindeling, een stresserende dag met tijdsgebrek, met als gevolg.. ttm, ik dacht nochtans dat ik het de laatste tijd echt onder controle had.

Hoe gaat het met jullie allemaal? er is weinig nieuws, mag ik dan ook hopen dat het goed nieuws is?

Miejefke

[ilseke]

Miejefke, heel herkenbaar.
Hier gaat het de laatste paar dagen ook niet echt goed. Stress van oa dit regenweer werken op mijn gemoed. Normaal gezien heb ik zondag een picknick georganiseerd met al mijn vrienden, vrees dat deze niet door zal kunnen gaan. Mijn bloemen die ik zondag afgeleverd wou hebben bij mijn moeder zijn nog steeds niet geleverd (na ontelbare telefoontjes) Ook het weer met Pinksterweekend lijkt niet denderend te worden...en zo begin ik te trekken. Pff, ik moet echt herpakken !

[piekes]

Hier ben ik nog eens. Ik heb geprobeerd de laatste berichten nog eens allemaal door te nemen, ik loop wat achter . Aan Bolleke alvast een dikke proficiat met het huwelijk van je dochter, ik hoop dat je er van genoten hebt! Ik heb de indruk dat het de meesten wel min of meer goed afgaat. En leuk dat er nieuwkomers zijn! Bij mij gaat het nog steeds prima. Al blijf ik bij momenten nog wel prullen aan mijn haar, trekken doe ik niet.
Ben pas nog eens naar de kapper gegaan. Ik herinner me nog dat ik hier schreef toen ik voor het eerst sinds jaren naar de kapper zou gaan. Wat had ik toen schrik! Nooit had ik van mezelf gedacht dat er iemand anders buiten mezelf de plekken zou zien. Nu ben ik het wel gewoon, heel fijn vind ik het niet om in die stoel te zitten, maar het gevoel nadien is super. Ben al heel gelukkig met m'n staart zonder haarlint! Nog veel succes aan iedereen! Gr Piekes xxx

[bolleke]

Dag allemaal,
met mij gaat het nog steeds goed, ik bedoel trekvrij (nu reeds 43 dagen), waw!! En toch heb ik af en toe nog zo'n 'goesting', dan voel ik en voel ik en moet ik mezelf verplichten om iets anders te gaan doen. Direct daarna ben ik blij dat ik niet heb toegegeven, maar de drang blijft me verontrusten...
De gevaarlijkste momenten zijn als gevolg van emotionele momenten waar ik geen blijf mee weet. Een voorbeeld: mijn jongste dochter is nu anderhalf jaar weg bij haar partner, ze hebben twee jonge kinderen. Hij heeft iemand anders, dus die vrouw zorgt regelmatig voor onze kleinkinderen. Diè confrontatie kan ik niet aan... als mijn oudste dochter zegt: "Ik heb L. gezien met Len (2j), op een foto via facebook en ja, ze is wel lief met Len, ze hebben veel plezier samen...", dan breekt mijn hart en gaat mijn hand naar boven... Blijkbaar heb ik die breuk nog steeds niet verwerkt, maar hoe ga je daar mee om????? Hoe ga je om met gevoelens als gevolg van een uitspraak van je kleinkind die zegt: "Het was leuker toen mama en papa samen woonden." Hoe kan je het verdriet (en de boosheid) van je eigen dochter en kleinkinderen een plaats geven??...

Wie van jullie is het 'kind van de rekening', wie heeft gescheiden ouders, hoe gingen jullie grootouders daar mee om?..
Liefs XX

[miejefke]

Hoi Bolleke,


De problemen van gescheiden ouders, ik worstel er ook mee, mijn kleinkind huilt en smeekt om bij mama te blijven al hij afgezet wordt bij zijn papa.. mijn dochter is er dagen niet goed van, en dan tracht ze troost te vinden bij mij, maar och ook mijn hart breekt.En ook ik herval in trekdrang als ik er mee geconfronteerd wordt, het enige wat ik kan doen is denken aan de mooie momenten ,hij is lief, aanhankelijk en dankbaar.
Ik heb een aantal fotoboeken van hem, en als het mij te veel wordt kijk ik in die boekjes, zijn stralende glimlach helpt mij er weer bovenop.
Spijtig dat we maandag niet kunnen afspreken, we hebben blijkbaar veel te vertellen.
Ik ben beneiuwd naar reacties van de anderen hier op het forum want ik heb verder ook geen ervaring met "kinderen van gescheiden ouders".

Miejefke

[bolleke]

Bedankt Miejefke voor je reactie... ben dus niet alleen... (alweer)

Spijtig genoeg heb ik slecht nieuws, heb vandaag een terugval gehad (te veel tijd om na te denken?), en dat na 43 dagen trekvrij zijn. Shit!! heb er geen andere woorden voor...
Probleem is dat ik er niet in slaag om mijn gedrag om te keren. Ik ga nu naar mijn dochter, beetje helpen daar, dan samen iets eten en vanavond naar de film. Hopelijk kan ik vannacht de knop omdraaien en sta ik morgen 'gezond' weer op!!
Teller terug op nul, of tellen we vandaag niet mee? Is anders zo deprimerend....

[piekes]

Hey Bolleke en Miejefke,
Ik vermoed dat ik de leeftijd van jullie kinderen zou kunnen hebben. Ik ben niet gescheiden, maar ik heb er net een moeilijke periode achter de rug opzitten. Twee heel kleine kindjes, voortdurend ziek, heel weinig slaap... het heeft voor veel onevenwicht en spanningen gezorgd in mijn relatie. We zijn nog niet helemaal waar we moeten zijn, maar we hebben er vertrouwen in dat het langzaamaan ook wel weer beter zal gaan. Op de momenten dat het echt niet ok zat tussen ons, hadden mijn ouders daar weet van, ze kennen me te goed en zien zoiets meteen aan me, nogal zou ik het willen verzwijgen. Ik wist dat ook m'n ouders hier onder lijdden, ik weet dat het voor hun verschrikkelijk moet zijn om hun kind te zien als het verdriet en pijn heeft en weten dat je het niet kan overpakken. Het enige wat ik jullie misschien kan zeggen: ik verwacht niet dat m'n ouders het van me overpakken, maar het is geweldig hartverwarmend te weten dat ze er wel zijn, gewoon zijn. Zonder al te veel oordelen, dat voelt als veilig thuiskomen. Meer druk moet je jezelf niet opleggen, want als je er zelf aan onderdoor gaat en niet voor jezelf zorgt, kan je ook niet goed voor anderen zorgen. Dat is niet egoïstisch, dat is net heel loyaal en zorgzaam. Jullie doen het super, daar ben ik van overtuigd, dus laat die haartjes maar mooi staan en neem elkaar in de plaats maar eens goed vast :-) Liefs Piekes xxx (P.S.: tel gewoon maar door Bolleke )

[bolleke]

Merci Piekes!!

[miejefke]

Bolleke,

Je bent duidelijk aan een verwerkingsproces bezig, iets wat je helemaal inpalmt , op dat moment vergeet je alles (ook ale goede voornemens) en herval je in een oude gewoonte, die spijtig genoeg ttm is. Waarom is de grote vraag.. maar als je daar dan te lang bij stilstaat is het ook niet goed, vergeet dus de slechte dag (sla hem maar gerust over in je telling) en start opnieuw met positieve gedachten.

Liefs

Miejefke

[Fleurrr]

Hoi allemaal,

Ik had een vraagje voor degenen die reeds naar de kapper durven. Kennen jullie soms iemand in het Leuvense die al te maken heeft gehad met TTM?

Bolleke, je haalt een gevoelig onderwerp aan. Ik ben zelf 'kind' van gescheiden ouders, en heb hier serieus van afgezien. Ik kon (en kan) maar niet begrijpen dat mijn ouders elkaar ineens zo hard konden haten, en dit zelfs niet opzij konden zetten voor hun kinderen. Jammer genoeg heb ik nooit de indruk gehad dat noch mijn ouders, noch mijn grootouders hier zo hard mee hebben ingezeten. Laat jullie kinderen/kleinkinderen dus maar gerust weten dat jullie er voor hen zijn.

Mijn haartrekken is nog steeds wisselvallig. Sommige dagen trek ik bijna niet, andere momenten kan ik het niet tegenhouden. En met de komende examenperiode... Ik ben eens benieuwd of ik er terug met kale plekken uit kom...

Veel liefs,
Fleurrr

[tinneke]

hoi hoi allemaal,

heb het heel druk gehad, dus ben hier even niet meer geweest. na een aantal slechte dagen (kleine 2 weken geleden) gaat het sindsdien weer vrij goed, kan me beperkten tot maximum 5 per dag ofzo.

bolleke, zet die terugslag naast je opzij en ga er opnieuw voor. het zonnetje schijnt eindelijk, haal daar nieuwe moed uit! en HALLO, 43 dagen trekvrij!!! wat een overwinning, fantastisch gewoon, die terugslag mag die knappe prestatie niet teniet doen! je hebt dat toch maar gedaan hé.

ik ben geen kind van gescheiden ouders maar mijn moeder heeft 2 jaar geleden een zeer zware hersenbloeding gehad en is sindsdien hulpbehoevend etc... heel zwaar voor iedereen. ik voel dat deze emoties ook nog zeer diep zitten bij mij en dat ik daar soms heel verdrietig om ben. maar ik moet met die gevoelens omgaan en soms lukt dat al wat beter dan anders. maar m'n haar is daar ook vaak het slachtoffer van...

veel succes nog allemaal! geniet van het zonnetje en probeer uit de zon kracht te halen om de drang onder controle te houden!

tinneke

[bolleke]

Bedankt voor jullie reacties. Helaas lukt het me (nog steeds) niet om terug op het juiste spoor te geraken... te veel muizenissen...

[tinneke]

hoi bolleke,

hoet gaat het nu met je? en met alle anderen? bij mij nog steeds ok. paar haartjes per dag. maandag naar de kapper...

grjs tinneke

[bolleke]

Bedankt dat je 't vraagt Tinneke... helaas, geen goed nieuws... het lukt me niet... en ik word met de dag depressiever. Vooral omdat die 43 dagen zo makkelijk waren. Zoals ik me nu voel kan ik zelfs niet geloven dat ik dat gekund heb...
Ik heb echt behoefte aan een babbel met een ttm-er...