Valt dit ook onder Trichotillomanie?

[Bobby25]

Hallo allemaal,

Ik ben Bobby, moeder van 2 kinderen (1,5 en 6 jaar) en zelf 36 jaar.
Een paar dagen geleden heb ik dit forum “ontdekt” en zie wel een aantal dingen die ik herken.
Alleen trek ik niet echt haar uit maar alleen de gespleten puntjes trek ik eraf. (en als ik mezelf “verwen” mag het met de schaar, dan ga ik er echt voor zitten)
Sinds ik jullie verhalen een beetje heb gelezen ben ik eens op mezelf gaan letten. Ik merk dat als ik bijv tv kijk of in bed lig mijn handen naar mijn hoofd gaan om korstjes of harde stukjes te “zoeken” en ze er dan af te krabben natuurlijk. Dan voel ik ook meteen of er nog “vreemde” haren zijn (zoals dikke, kronkelige etc) die trek ik er dan wel uit. Maar dit zijn er misschien 4 of 5 per week.
Ik doe het al sinds mijn 15e en heb al vaak geprobeerd om er mee te stoppen. Of als er weer een grote gebeurtenis was, bijv ik ga trouwen, dan hou ik ermee op, of bij de geboorte van de kinderen. Maar helaas.
Het is niet dat ik me schaam (alhoewel ik het eigenlijk aan niemand vertel) maar ik wil gewoon dat ik het niet meer doe.
Als ik bedenk hoeveel tijd ik al heb “verloren” hiermee. In hoogtijdagen wel 2 uur per dag.
Echt zonde.
Ik weet niet of dit nou ook onder de “noemer” trichotillomanie valt aangezien ik dus geen plukken haar uit mijn hoofd haal of aan mijn wimpers/wenkbrauwen trek.
Ik hoor graag van jullie hoe jullie hierover denken en laat dan dan alsjeblieft ook weten. Ik heb nl ook gelezen dat sommigen van jullie het een beetje moe zijn om het er steeds over te hebben. Maar ik kan jullie wel vertellen dat het als “nieuwe” erg fijn is om al jullie “verhalen” te lezen.
Ik hoop iets van jullie te horen.
Heel veel groetjes, Mireille

[Serena]

Hallo Mireille,
Ik heb al bijna 18 jaar TTM, ik trek mijn wimpers en wenkbrauwen eruit en heb in het verleden ook mijn hoofdhaar eruit getrokken. En daarbij doe ik vaak ook hetzelfde als wat jij doet ik ben heel vaak bezig met dode punten eraf trekken of haren die niet "normaal'' zijn ik trek ze er meestal ook niet helemaal uit maar alleen de punten of vanaf de plek vanwaar ze in mijn ogen niet meer goed zijn en zo heel af en toe ''trakteer'' ik mezelf ermee dat ik het met de schaar doe. Ik weet niet zeker of dit ook onder de noemer trichotillomanie valt maar ik denk het wel want ik ben altijd met haren bezig ik lijk er wel door geobsedeerd ik zie altijd en overal ''foute'' haren bij mezelf maar ook bij andere... zelf bij mijn hondje hij is black and tan van kleur en als ik dan een wit haartje zie knip ik hem weg en zo gaat dat ook bij mijn vriend en zoontje... het is eigenlijk heel erg als ik dit zo opschrijf maar het is helaas wel de werkelijkheid.... ik heb zelf best lang haar en heb zelfs al eens overwogen om er met de tondeuse overheen te gaan zodat er alleen nog maar ''goede'' nieuwe haren terug groeien maar gelukkig besef ik wel dat dat zo niet werkt... Maargoed ik kan je dus niet met zekerheid zeggen of je ook aan trichotillomanie lijdt maar in wat je doet ben je in elk geval niet de enige!!!
heel veel liefs Serena

[Bobby25]

Hallo Serena,
Bedankt voor je antwoord (verder blijft het angstvallig stil of ben ik te ongeduldig?)
Ik herken het van je dat je het ook bij anderen wil doen. Als je achter iemand staat met allemaal puntjes, vreselijk... mijn handen kriebelen dan, het liefste zou ik ze er zelf aftrekken.
Mijn dochtertje haar haar begint nu lang te worden ben benieuwd hoe ik daar mee om kan gaan.
Ik heb ook een zusje en toen ik 22 ofzo was, was zij 8 en zij zei toen al van wat doe je met je haar? Oh kom maar dan help ik wel. Ging ze mij helpen! Echt erg als ik daar nu aan denk.
Ik heb laatst inderdaad ook overwogen om kort haar te nemen (heb nu ook heel lang haar) maar dan moet je ook vaak naar de kapper (duur en geen zin in) en dan ga ik denk ik meer krabben en dan zie je mischien weer meer korstjes. Dus laat ik het toch maar zo.
Ik ben me nu in ieder geval bewust aan het worden wat ik de hele dag doe en heb vandaag wel een paar keer mijn haar in handen gehad maar gezegd; nee, niet doen. Echt moeilijk. Maar ik ga het proberen vol te houden.
Jij veel sterkte ermee en groetjes, Mireille

[fashiongirl]

Hai!
Ik herken er wel heel veel in. Naar mijn idee heeft het wel met ttm te maken. Eerlijk gezegd heb ik het trekken sinds kort wel weer een beetje onder controlle, maar steekt het het krabben op de hoofdhuid en zoeken naar gespleten haarpunten weer de kop op. Voor mij hoort het wel bij elkaar.
Het voelt af en toe inderdaad als verloren tijd, anderzijds merk ik wel dat het me helpt om even niet te piekeren over andere dingen, het is een rust punt, waarbij ik alleen even op mezelf gericht ben. Misschien vind ik in de toekomst een andere methode...
Ik voel met je mee