Alopecia areata aanvaarden

[Inextricable]

Hallo allemaal,

Ik ben sinds 5 maand kale plekken aan het krijgen, heb het eerst gemerkt toen ik rond die tijd van lang haar naar kort haar ging. "Stressplekje", zei de kapper toen. Maar het werd groter en het werden er meer, en nu ben ik zover dat ik effectief alopecia areata heb en de plekken niet meer te verbergen zijn.

Voorlopig los ik het op met een goedkope pruik of een hoofddoek, pas eind deze maand heb ik een afspraak voor een degelijk haarwerk.

Ik smeer nu cortisone en minoxidil, en krijg ook maandelijks cortisonespuiten. Ik heb terug haargroei op mijn eerste kale plekje, maar de uitbreidende kaalheid overwint totnogtoe.

In het begin vond ik het vreselijk, maar heb altijd wel in mijn leven gekozen om geen gevechten aan te gaan die ik niet kan winnen, of eerder aanvaarding te zoeken in situaties die ik niet onder controle heb. Dit probeer ik nu ook. Gisteren zette ik zelfs op facebook een foto met mijn pruik en mijn verhaal in het kort. Omdat ik niet wil verstoppen dat ik een haarwerk of een pruik draag om deze reden. Dat ik niet wil dat mensen me niet durven aanspreken terwijl ik duidelijk een ander kapsel heb omdat ze dat gênant vinden of moeilijk. Dat ik misschien ook wel het voordeel wil hebben, aan deze verschrikkelijke aandoening, en dat is pruiken als een accessoire gaan gebruiken. Ik weet het niet, het is nog steeds hard, maar ik wil aanvaarden. En ik wil vooruit, ik ben een jonge vrouw en wil mezelf aantrekkelijk voelen.

Ik heb al heel wat afgelezen op dit forum, maar vond dat ik minstens mezelf mocht voorstellen. Ik vind het fijn om jullie ervaringen en verhalen te lezen, en ik put er kracht uit.

Lieve groeten aan jullie die lezen,

Katrien