o jee, mijn dochter heeft kale plekken!

[4roluca]

Hallo allemaal. Ik word hier helemaal stil van. Allemaal zijn we machteloos nietwaar, de ouder en het kind. Vooral moeten we sterk zijn en proberen aanvaarden. Ik vind het zo moedig want ze zijn hier (nietwaar Lies86), die met hun kale koppie door het leven kunnen gaan!
Het geeft je vrijheid, geloof me. Aan al die kinderen hier en jonge mensen kan ik alleen zeggen: 'STERKTE'
-Lu-

[Janette]

Hoi Hoi,

Naomie haar nagels waren ruim een jaar geleden ook zo raar en bobbelig, het is nu redelijk weggetrokken maar de nagels zijn nogsteeds erg broos.

LU, je hoeft nergens stil van te worden hoor
Je leert met dit wel om te accepteren, op de een of andere manier word je er ook weer sterker van helemaal als je naar zo'n jong kind kijkt als Naomie en hoe zij er mee omgaat, daar kunnen veel volwassenen nog wat van leren hoor.

Groetjes Janette

[manuela]

Hallo,

Ik merk dat ik weer heel allert ben op plekjes zoeken....,maar gisteren werd me ook gevraagd wat ze voor een kale plek op haar hoofd had.
Het is nog maar een klein plekje maar blijkbaar valt het wel op.....
Dit vind ik kei vervelend en ik moet dan ook eerlijk bekennen dat het er ook aan ligt wie het vraagt en of ik dan uitleg ga geven.
Jessica zelf is er helemaal niet mee bezig.
Ook vind ik mezelf een domkop dat je zo snel vergeet hoe ellendig het is als je kind iets heeft en je kunt niks doen.
Afgelopen halfjaar heeft het dan ook echt goed gegaan met haar.
Ik ben zelf nogal gestresst de laatste tijd en ben bang dat haar klachten daardoor ook weer zijn toegenomen,maar dat zijn dingen die je nooit zeker zult weten.

Dank je Lu voor je lieve woorden en ik weet zeker dat er mensen zijn( ouders en kinderen )die zo'n steuntje goed kunnen gebruiken!!

liefs van Manuela

[Ongeruste mam]

Oorspronkelijk geplaatst door 4roluca

Hallo allemaal. Ik word hier helemaal stil van. Allemaal zijn we machteloos nietwaar, de ouder en het kind. Vooral moeten we sterk zijn en proberen aanvaarden. Ik vind het zo moedig want ze zijn hier (nietwaar Lies86), die met hun kale koppie door het leven kunnen gaan!
Het geeft je vrijheid, geloof me. Aan al die kinderen hier en jonge mensen kan ik alleen zeggen: 'STERKTE'
-Lu-

Inderdaad kan ik zo'n steuntje wel gebruiken, alhoewel 't emotioneel gezien al wel weer wat beter met ons gaat (zie mijn topic "Ff voorstellen").
Niet alleen sterk zijn voor onszelf, als ouder zijnde, maar daarnaast ook voor ons kind en eventuele andere kinderen in 't gezin die er ook mee te maken hebben.
Aanvaarden maakt 't wat gemakkelijker om ermee om te gaan, maar dat neemt niet weg dat 't je af en toe (door omstandigheden) weer eens flink naar de keel kan grijpen.
Wat zou ik 't geweldig vinden als mijn zoontje ooit, àls hij helemaal kaal zou zijn, ook 'gewoon' door 't leven zal kunnen gaan!!!

Dank je voor je mooie woorden, Lu!

Sterkte voor iedereen die dat nodig heeft (wie niet hier....?)!

Ongeruste mam

[manuela]

Lieve ongeruste mam,

Ook ik ben een hele poos niet meer op deze site geweest,maar het is fijn dat als je het nodig hebt je hier een luisterend oor kunt vinden van mensen die weten waar ze het over hebben !!!!
Mijn dochter Jessica is 7 jaar en is ong.een half jaar klacht -vrij geweest.
Nu begint het helaas weer de kop op te steken en nu merk ik hoe moeilijk dat "IK" het vind.....
Ik maak me er drukker over als zijzelf.
Ik probeer er niks over te zeggen maar ze voelt dit toch ...
Ik denk dat ik de ongerustheid erover uitstraal.
Als je dat gevoel kunt loslaten ben je als ouder denk ik al heel ver.
Ik moet erbij vertellen dat ik zelf niet goed in mijn vel zit en me dingen erg aantrek.
Ik ben ook bang voor controleverlies en dit is nou typisch iets waar je totaal geen vat op hebt...helaas!!!

Manuela

[Ongeruste mam]

Hoi Manuela,

Inderdaad is 't fijn hier je verhaal kwijt te kunnen en (h)erkenning voor 't probleem en de gevoelens te krijgen.
Wat rot voor je dochtertje dat ze weer klachten krijgt!! Waar komt zoiets nou weer vandaan, vraag je je dan af.... Je had misschien (waarschijnlijk !!) gehoopt dat ze klachtenvrij zou blijven maar nu dat niet 't geval blijkt te zijn wordt je weer met je neus op de feiten gedrukt. Vooral als je zelf niet goed in je vel zit, trek je je de dingen veel meer aan en kun je minder goed relativeren en 'loslaten'. Dat heeft dan weer z'n weerklank op je kind, dat wil je dan weer niet, gaat je schuldig voelen, enz, enz,......
Mijn zoontje is - vergeleken bij haar - al 8, minder jong dan zij dus, maar dat maakt op deze leeftijd volgens mij weinig verschil qua impact en gevoel.
Ongerust over 't verloop van de ziekte ben ik eigenlijk niet meer (zo erg als in 't begin) maar meer over hoe hij dit zal verwerken en 'handlen' en hoe we hiermee verder moeten. Niet wat behandelingen betreft, maar hoe ik hem 't best kan begeleiden en wat 'ie zelf in z'n 'overlevingstocht' hierin moet doen.
Van controleverlies kan ik eigenlijk niet spreken; ik heb er nooit controle over kunnen krijgen en ik vond 't erg moeilijk me daarbij neer te leggen. Ik regel alles wat de kinderen betreft en aangezien ik nou eenmaal 't beste met ze voor heb (dat geldt voor elke ouder, neem ik aan), probeerde ik ook in dit geval alles op alles te zetten. Nu zet ik die kracht in door er voor 'm te zijn als dat nodig is en te zorgen dat de benodigde dingen gebeuren, zoals gesprekjes op school of met 'm naar 't ziekenhuis gaan.
Hoe het verder zal verlopen en hoe we daaronder zullen zijn kan ik niet voorspellen; het is 'n kwestie van afwachten en zo goed mogelijk, op welke manier dan ook, reageren.

Ik wens je heel veel sterkte met je meisje en jezelf!!!

Lieve groetjes,
Ongeruste mam

[roelofsen]

Hallo Moeders,
Ik heb ook een dochter van3jaar.
Met ernstig haaruitval inhammen wat kaal is.
Ben bij de huisarts geweest en zei dat het alopecia kon zijn.
Maar de dermatoloog zei het is een infectie of virus geweest omdat ze in maart een beetje grieperig was en 8 weken erna is het gaan uitvallen.
Ze keek 2tellen naar haar haar en daar kon ik het mee doen.
Nu dunt het gelijdelijk nog steeds uit op haar achterhoofd zit bijna niks meer.

[manuela]

Hoi "Roelofsen",

Ik weet niet of dit je naam is ....maar moest toch ergens mee beginnen !!??
Ook wij hebben slechte ervaring met de huidarts .
Binnen 5 minuten stonden wij buiten met een receptje voor lotion...DUH??
Ik was blij dat mijn man erbij was want voordat ik ook maar iets had kunnen vragen stonden we weer buiten.
Als ik dit thuis aan hem had moeten vertellen had hij waarschijnlijk gedacht dat ik niks had durven te vragen.
De tweede keer was ik beter voorbereid en stelde ik wat vragen,maar de antwoorden die ik kreeg stelden me niet gerust en toen heb ik de patienten vereniging gebeld.
Ruim een half uur heb ik aan de telefoon gezeten met een ervaringsdesk.(ook een moeder van..)
Hier heb ik veel aan gehad vooral omdat er bij ons vanalles thuis speeld waardoor ik mezelf de schuld geef van Jessica's haarproblemen.
Naar de dermatoloog zijn we nooit terug gegaan.

Ikzelf kamp met pers.problemen en daardoor trekt Jessica erg voor haar vader.
Toen die zijn sleutelbeen brak en in het ziekenhuis kwam was dit voor haar een shock !!
Haar "stabiele factor" was er even niet en ze moest het eventjes alleen met mij doen.
Voor haar had dit zo'n impact, dat kort daarna de ellende met haar haartjes begon.
In het begin denk je hier niet meteen aan ,maar later vielen de stukjes op zijn plaats.
Na 2 bezoeken aan de osteopaat ging het geleidelijk beter met haar.
Zij vond haar rust en ikzelf zit ook beter in mijn vel.

Begin van dit jaar begon het weer met een klein plekje en inmiddels is het weer erger.
We zien wel hoe het verder gaat,je kunt er immers weinig mee,
wel proberen we er zo gewoon mogelijk over te doen en te praten en daardoor heeft ze er zelf weinig last van....gelukkig!
Sterkte ,en misschien tot mails
Groetjes Manuela

[roelofsen]

Hallo Manuella
Inderdaad fijn dat je kan praten met anderen.
En fijn dat je reageerde
Hebben ze bij jou dochter ook naar het bloed gekeken of pluktest of een biopt genomen bij ons was het gelijk oh ziek geweest en 8weken erna is het uitgevallen dus dan komt het daardoor
kom over 2maanden nog maar eens terug
ik vroeg is het geen alopecia dat had de huisarts aangegeven.
Ik ben zelf kapster dus wist wel een beetje wat dat was.
We zijn met pinksteren naar de huisartsenpost geweest met haar,
ze had s''morgens ineens bruine vingertoppen.
Die wist niet wat dat was en kon geen verband leggen met haar haar
Die liet ook de naam alopecia vallen
Dus nu weet ik niet meer wat ik moet geloven
groeten van hele bezorgde moeder

[manuela]

Hoi bezorgde moeder,

Bij Jessica hebben ze geen onderzoeken gedaan,wel bloedonderzoek ,maar vooral omdat ik er naar gevraagd had.
Ze had de zomer voor de haaruitval begon nl. een teek gehad (op haar hoofd ) en ik dacht dat dat misschien de oorzaak van de haaruitval was!!
Er werd niks gevonden en verder werd er niks onderzocht.

Ik wist ook meteen dat het Alopecia was ,ben ook kapster en had vaak volwassenen met enkele kale plekken gezien,maar nog nooit een kind
Bij volwassenen word wel eens gezegd dat het door "stress"komt,maar toen ik dit aan de dermatoloog vroeg ontkende hij het verband met stress.

Ik ben er nog steeds van overtuigd dat je misschien wel drager van iets bent wat er door stress of shock of trauma dan pas uitkomt.
Of zeg ik nu iets raars

Groetjes van Manuela

[manuela]

P.S

Dat van die bruine vingertoppen herken ik niet,maar ik weet wel dat haar en nagels van hetzelfde materiaal zijn (kappersopleiding...)
Jessica heeft dan ook allemaal putjes in haar nagels.

Groetjes Manuela

[roelofsen]

Hoi Manuela
Het is zeker niet raar dat het door een trauma of shock kan uitvallen.
Een kennis [spreek ik tegenwoordig niet meer] had ook ineens een kale plek.
Nadat zijn moeder was overleden.
dus heeft wel degelijk verband met elkaar.
Herken je trouwens dat de aanzet [uitgroei bij de hoofdhuid] lichter wordt.
En dat haar is voor mijn gevoel ook veel stugger.
Ben dus ook bang dat die haren zullen uitvallen.
Heb gelukkig gisteren ook aan de achterkant wel kleine nieuwe haartjes gezien.
Wij hebben sinds kort op het werk een nieuwe lijn ook voor haaruitval.
Het is van alter ego ben daar mee begonnen omdat de dermatoloog niks voor schreef heb ik nog een beetje het gevoel dat ik iets doe.
Maar of het werkt heb ik weinig vertrouwen in.
Het maakt het collogeen om de haarzakjes zacht.
Ben in iedergeval wel blij met de nieuwe haartjes
Had die teek geen oorzaak [inverband met giftig] bij je dochter?
Groetjes Roelofsen

[manuela]

Hoi Roelofsen,

Van de teken beet heeft Jessica niks overgehouden ,zelfs geen ontsteking.
Wij hebben twee honden en dus ook een tekentang ,die ik regelmatig nodig heb omdat ik veel in het bos wandel .
Daarmee verwijder je een teek moeiteloos,alhoewel dit bij je kind toch anders is/voelt .
Daarna betadinezalf erop gedaan en ze heeft nergens last van gehad.(ook niet in haar bloed )

Ik werk op dit moment niet meer in een kapsalon ,dus zegt het merk "Alter ego"me niets.
Maar ik geloof dat ik het ook geprobeerrd zou hebben,hoor.
Het enige wat Jessica op dit moment neemt zijn visolie-capsules.(1 per dag)
Dit schijnt ook goed te zijn voor huid,haar en nagels en trouwens ook voor je stemming.
Ze heeft nogal last van stemmingswisselingen (van wie zou ze dat nou hebben... helaas)

Jessica heeft inderdaad ook lichtere haartjes aan de aanzet en sommige haren voelen ook heel stroef (net of de haarschubbeb niet gesloten zijn,snap je dan wat ik bedoel ?)
Ook heeft ze slag in de haren die nieuw zijn (zijn nu ong.10 cm lang)
De rest van haar haar is gewoon recht,gek he,of zou dit ook iets met de groeifase van het haar te maken kunnen hebben ?

Groetjes Manuela

[roelofsen]

Hoi manuela
Dacht jij dat het lichter lijkt omdat de haren erom heen weg zijn of dat het daadwerkelijk lichter is ik twijvel zelf.
Iedereen om heen zegt dat het komt omdat het zo dun is.
Zijn die haren met [open haarschubben] ook uitgevallen?.
Snap trouwens wat je daar mee bedoelt.
Wij willen mischien op vakantie denk je dat zonlicht invloed zou kunnen hebben.
Of juist goed of niet het is een beetje tegen strijdig normaal groeit je haar wat sneller in de zomer[is niet een verklaring voor maar mensen zeggen het]
Of zal het nog meer uitvallen ik heb geen idee.
Heb je weleens homeopatishe middelen gebruikt?
Een homeopaat zei dat silesea kon helpen ik heb het niet geprobeerd.
Anders ga je alle [smeerseltjes] door elkaar proberen.
Het blijft gewoon de ellende dat je niet weet hoe ver het gaat.
En blijf tegen beter weten in hopen dat het stopt en allemaal is gekomen door dat "virusje"griepje"of wat dan ook.
Zoals die dermatoloog heeft gezegd.
Nou ik heb gelukkig mijn verhaal een beetje kunnen doen dat lucht wel op.
groetjes Roelofsen

[manuela]

Hallo Roelofsen,

Ik weet niet of het lijkt dat ze lichter zijn of dat het gewoon zo is.
Ik weet wel dat de haren die terug gekomen zijn ,nu ong.10 cm lang,over het algemeen lichter zijn dan de rest van haar haren.(en met slag erin...)
Volgens mij vallen juist die haren met open schubben uit,het lijkt gewoon of dat die niet meer gezond zijn op een of andere manier ?!

Onze dermatoloog zei tegen ons (niet schrikken hoor...wist zelf ook niet wat ik hoorde... ) dat het voor de haargroei (op de kale plekken )goed kon zijn om de plekken te laten verbranden...wat een mafkees he,snap je nou dat ik daar NOOIT meer naar toe ga !!!!!!!
Ik kan me best voorstellen dat de zon goed is omdat zonneschijn vitamine C aanmaakt .(Geloof tenminste dat het C was..)
Maar laten verbranden ..echt niet!
Jessica draag in de zomer wel eens een bandana ,vooral als ze gaat zwemmen.
Ze heeft nl. een plek precies op haar kruintje en deze plek is al heel bruin van de zon omdat ze vorige zomer daar ook geen haren meer had.(is nu de grote van een 2euro munt )

Homeopatische middelen hebben we ook al geprobeert.
Aloe vera helpt ook ,tenminste dat denk ik,precies weet je het natuurlijk nooit waardoor dat ze weer gaan groeien.
Ik had toen een aloe plant gekocht en daar een blad vanaf geknipt en dat sap op de plekken gestreken.(baadt het niet,dan schaadt het niet !)

Ja, lekker he dat je hier kunt kletsen met iemand die je snapt.
Ik vind het tenminste fijn.....

Heel veel liefs van Manuela.