mijn verhaal

Desperado · 25 december 2003, 01:05

Hallo luitjes. Ik surfde al wat langer op dit forum rond, maar poste nooit omdat ik (toen ik net ondekte dat ik kaler werd), de voorkeur gaf om zo anoniem mogelijk te blijven.

Ik ben een jongen van 19 jaar, en heb last van een terugtrekkende haargrens en haaruitval. Voorheen had ik altijd mooie lange blonde haren, maar die zijn nu zo goed als voorbij, aangezien het kapsel me steeds meer ging frustreren. Volle doucheputjes, haren op m´n kussen en mn schouder, jullie kennen het zonder twijfel, ik werd er zowat gek van.

En omdat m´n oude kapsel praktisch ook niet meer te dragen was, koos ik voor een rigoreuze oplossing: ik liet het millimeteren. Zeker de eerste dagen gaf het me opluchting, maar eens in de zoveel tijd komt de depressie weer opzetten... voorheen merkte ik dat meisjes naar me keken van ´wow, leuke jongen´... nu zie ik ze de andere kant op kijken.

Het voelt dan ook alsof ik de oude "ik" heb moeten begraven...

Maargoed, dit is mijn verhaal in een notedop.

Groeten,

Desperado

michael · 5 februari 2004, 14:45

gast, ik ben 22 en denk er net als jij over om alles afte scheren. Doorgaan heeft weinig zin, mijn kapsel lijkt momenteel toch nergens op en al die klote medicijnen zijn en duur en ze helpen allemaal geen fuck. Maar wat jij zegt over die meisjes is dat echt waar want op zich heb ik nog wel regelmatig sjans maar als dat er niet meer in zit dan weet ik het ook niet meer, In ieder geval bedankt voor je verhaal

thanx

25 december 2003, 01:05	#1
Desperado HaarWeb lid Geregistreerd: 2 mei 2003 Berichten: 17	mijn verhaal Hallo luitjes. Ik surfde al wat langer op dit forum rond, maar poste nooit omdat ik (toen ik net ondekte dat ik kaler werd), de voorkeur gaf om zo anoniem mogelijk te blijven. Ik ben een jongen van 19 jaar, en heb last van een terugtrekkende haargrens en haaruitval. Voorheen had ik altijd mooie lange blonde haren, maar die zijn nu zo goed als voorbij, aangezien het kapsel me steeds meer ging frustreren. Volle doucheputjes, haren op m´n kussen en mn schouder, jullie kennen het zonder twijfel, ik werd er zowat gek van. En omdat m´n oude kapsel praktisch ook niet meer te dragen was, koos ik voor een rigoreuze oplossing: ik liet het millimeteren. Zeker de eerste dagen gaf het me opluchting, maar eens in de zoveel tijd komt de depressie weer opzetten... voorheen merkte ik dat meisjes naar me keken van ´wow, leuke jongen´... nu zie ik ze de andere kant op kijken. Het voelt dan ook alsof ik de oude "ik" heb moeten begraven... Maargoed, dit is mijn verhaal in een notedop. Groeten, Desperado

5 februari 2004, 14:45	#2
michael HaarWeb lid Geregistreerd: 29 januari 2004 Berichten: 43	gast, ik ben 22 en denk er net als jij over om alles afte scheren. Doorgaan heeft weinig zin, mijn kapsel lijkt momenteel toch nergens op en al die klote medicijnen zijn en duur en ze helpen allemaal geen fuck. Maar wat jij zegt over die meisjes is dat echt waar want op zich heb ik nog wel regelmatig sjans maar als dat er niet meer in zit dan weet ik het ook niet meer, In ieder geval bedankt voor je verhaal thanx