Vragen en antwoorden

[Deb]

Hallo allemaal,

Ik heb gisteren mijn eerste bericht op dit forum geplaatst. Het valt me op dat bijna iedereen op de één of andere manier hulp krijgt. Bijv. van een psych. Ik beschouw al het gelezene als zeer informatief, maar ook als confronterend. Moet ik nu ook naar een psych.? Is dat het beste voor me? Dat denk ik niet. Ik ga proberen uit mezelf te stoppen met trekken. Vanaf nu. Ik zal me realiseren dat het uitrekken misschien wel een functie heeft, maar dat ik er absoluut niet gelukkig van word. Ik voel me mooier en beter als al mijn haar aanwezig en even lang is. Zoals misschien sommigen van jullie heb ik (nog) geen kale plekken, maar als ik zo door ga, dan duurt dat denk ik niet lang meer. Het trekken is inderdaad een onderdeel van mijn identiteit. Ik ben Debby en ik trek aan mijn haar. Dat is voor mij onlosmakelijk met elkaar verbonden. Maar goed, ik ga het proberen.

Iedereen bedankt voor de openhartigheid!

Ook ik heb het verhaal van Monique in Viva gelezen. Zo ben ik erachter gekomen dat wat ik doe een naam heeft en zo ben ik op deze site terecht gekomen.


Gr. Debby

[Grover]

Hoi Deb,

Wat het beste voor iemand is, kan eigenlijk niemand voor jou bepalen. Uiteindelijk gaat het erom dat je dáár geholpen wordt waar jij je het prettigst bij voelt.

Je schrijft dat je de berichten hier op het HaarWeb Forum zeer informatief vind, maar vooral ook confronterend. Je twijfelt eraan of je nu ook naar een psycholoog moet: je denkt zelf van niet. Waarom denk je zelf van niet? Als de reden om niet te gaan angst voor de 'confrontatie' is... dan is dat nu juist voor jou DE reden om wèl te gaan.

Als je alles alleen kunt, dan is dat prima. In hoeverre je hulp nodig hebt bij een probleem hangt o.a. van de ernst van het probleem. Na verloop van jaren heb ikzelf ook steeds meer inzichten in mijzelf gekregen en ben ik beter in staat sommige dingen zèlf op te lossen als in het verleden, toen ik nog vaak de hulp van mijn therapeute inschakelde. Dankzij o.a. haar ben ik nu steeds beter in staat om op eigen kracht verder te gaan.

De grootste kans op totale genezing begint echter met inzicht. Inzicht in Jezelf. En inzicht in jezelf is bijna ONMOGELIJK alleen uit jezelf te halen. Om inzicht in je innerlijk te verkrijgen, heb je de buitenwereld nodig. Therapeuten, goede vrienden, slechte vrienden, boeken, het HaarWeb Forum, enz.... : ze dragen allemaal bij om tot inzichten in jezelf te komen.

De grootste kans op genezing van TTM heb je NIET als je je uitsluitend richt op je trekgedrag. Dat bewijzen ook de onderzoeksresultaten van gedragstherapieën voor lotgenoten met TTM. Je trekgedrag heeft inderdaad een functie, zoals jijzelf al terecht aangeeft. Als je je trekgedrag onder controle wilt leren houden, zònder inzicht te willen hebben in de door jou genoemde functie van je ziekte, dan zal je kans op totale genezing kleiner zijn. Wat zeker NIET wil zeggen dat je niet kan genezen dmv gedragstherapie: in mijn ogen wordt de kans alleen minder: niet onmogelijk.

Je gedrag is een symptoom. Symptoombestrijding biedt nooit de ultieme genezing van een ziekte. Je gedrag is een symptoom van je drang. Ipv gedrags-therapie zou er eigenlijk een dwang-therapie moeten bestaan.... en om het nòg verder door te trekken (ja, ik ben op dreef... )..... is je dwang uiteindelijk óók een symptoom. Je dwang is niet de oorzaak van je TTM. De dwang die je hebt heeft nl. zèlf ook een oorzaak. De dwang is het symptoom wat zich uit in jou...om je te laten zien dat je ergens niet goed met jezelf omgaat.

Je geeft zelf al heel goed aan dat het trekken een onderdeel is van je identiteit. Dat is voor jou onlosmakelijk met elkaar verbonden. In mijn ogen heb je de grootste kans op genezing als je je gaat bezighouden met deze identiteitsproblemen, ipv je puur en alleen te richten op je trekgedrag.

Je bent nu hier terecht gekomen op HaarWeb: je bent al bereid om jezelf hier te laten zien (ondanks dat je mensen niet vertrouwd) en aan je probleem te gaan werken. Heel goed! Je bent op weg: jij komt er wel!

Heel veel inzicht en sterkte toegewenst!

Grover.

[ernestina]

Hallo Debby,

Ik vind dat je in ieder geval een goed uitgangspunt neemt door te zeggen dat je uit jezelf zult gaan stoppen. Het is ook mijn ervaring dat je het toch uiteindelijk zelf zal moeten doen, iemand anders kan het niet voor je doen.
Dat het een functie heeft is ook sterk opgemerkt. Daarmee ben ik het wel eens. Uitzoeken wat die functie is en hoe je er anders uiting aan kan geven is een tweede (en heleboel volgende) stap(pen). Maar een begin is het zeker.

Ga zo door. Geloof in jezelf. Sterkte.

Groeten, Ernestina