hoe begin je eraan?

[sem]

hallo,
ik ben sem , 29 jaar , en patiente alopecia androgenetica.
ik kamp al 12 jaar met dit probleem, en sinds een jaar is het enorm erg. ik verlies immens veel haar, en heb meer dan de helft van mijn haar kwijt sinds vorig jaar. ik gebruik nog altijd de diane 35 en minox , maar het helpt niet .
Ik ben het ook eerlijk gezegd moe om vanalles te gebruiken en toch niet helpt.
ik leef van dag tot dag, want het haar, ondanks dat het gewoon 'stom' haar is, is toch een deel van me. En dat verlies ik nu stilaan, ik heb enkele kale plekken, mijn haar is heel plat , en draag het in een staart.
Ik zou graag effen hulp willen en weten hoe je in Godsnaam het allemaal afscheert , wat er ook overgebleven is, en een pruik opzet... want soms lijkt me dit heel makkelijk, maar meestal lijkt me dit een ontzettend moeilijke stap. Heb enorm moeilijke momenten, zoals nu als de tranen aflopen van mijn wangen. Ik weet het, ik heb geen kanker, maar dit is ook iets dat afsterft van mijn lichaam, en ik wil er niet meer tegenvechten.
Hoe begin je eraan?
hopelijk krijg ik reactie
ik wens jullie lotgenoten veel sterkte toe,
liefs
sem

[HEIDIKEN]

hey sem,

ik weet helemaal hoe jij je voelt,ik voel net hetzelfde!ik ben er nu 33,en moet al de helft van mijn leven slijten met dit haarprobleem!ik heb 5 jaar aan één stuk door androcur,en nog andere medicatie genomen,ook minoxidil heb ik jaren gebruikt,maar mijn hoofdhuid verdraagt niets meer,ik ben gewoon voor alle produkten heel allergisch geworden!ik heb dan nog geen kale plekken,maar ik voel me gewoon totaal moe gevochten!heel mijn leven draait al vanaf mijn 17de rond mijn haar,hoewel ik nog steeds tamelijk wat heb,is de hoeveelheid enorm afgenomen!je merkt het ook dat mijn haren ziek zijn,ze liggen er glansloos en broos op mijn hoofdhuid!ik lijdt er "verschrikkelijk" onder,maar sta echt met mijn rug tegen de muur!ik ben het ook kotsbeu om nog met allerlei middeltjes te gaan expirimenteren,want er is weinig of niets dat me echt heeft gehopen tot hier toe!ergens lijkt jou verhaal heel sterk op dat van mij,juist dat ik nog geen kale plekken heb,maar daar blijft het dan ook bij!ik weet heel goed wat je bedoeld met dat afscheren.meer dan één keer heb ik aan die beslissing gedacht,maar dat doe je niet zomaar he!!!het gevolg achteraf zou kunnen gepaard gaan met spijt!ik wou dat ik je helpen kon,maar helaas...misschien een troost:"je bent niet alleen,maar dat maakt je niet veel uit he!
groetjes,heidiken

[Lies86]

Hoi sam.

Ik las net je verhaal, en herken het niet helemaal want bij mij is het allemaal heel anders gegaan.
Maar ik heb onlangs mijn haar helemala afgeschoren, en wil je graag vertellen hoe ik tot die beslissing ben gekomen
Zelf heb ik al vanaf mijn 12e alopecia Areata Universalis.
Daarvoor had ik de ziekte ook wel, (hier en daar een kale plek) maar op mijn 12e ben ik in 1 week tijd helemaal kaal geworden.
Tot 2 keer toe kwam mijn haar in zijn geheel terug. (dat kan bij areata)
in totaal heb ik nu 3 keer last gehad van kale plekken.
dusdanig dat ik mijn haar er maar weer helemaal heb afgehaald.
ongeveer 3 weken geleden was het ook zover.
Ik was het beu, continu er op letten dat niemand je kale plekken ziet.
Ook mijn haar was erg dun, de fut was eruit en mijn hoofdhuid zag je continu.
ik vond t maar niks.
Mensen die vragen hoe het met je haar gaat en dan moeten zeggen dat t niet zo goed gaat enz enz enz.
Daarom heb ik besloten om mijn vrienden en collega's in te lichten over het feit dat ik mijn haar er weer af ging halen.
Uitgelegd waarom, dat ik t fijner vond om kaal te zijn.
En dat ik het erg vervelend vond om continu te moeten kijken of mijn kale plekken zichtbaar waren.
Vrienden heb ik een mail gestuurd met daarin de uitleg. ik heb ook een datum genoemd. (de eerste de beste vrijdag, dat was de dag na de mail) zodat ik voor mezelf niet meer terug kon. mijn collega's heb ik ook ingelicht doormiddel van de rapportage (werk in een zorginstelling) maar ook hen kan je mailen, of een memo sturen.

Ik stelde voor mezelf een deadline omdat ik er ook tegen op zag. ik weet dat ik mezelf beter voel zonder haar. maar je wil toch graag dat het zolang mogelijk blijft zitten. Vandaar dus.
Die vrijdag ben ik thuis gekomen en heb ik mijn haar er in zijn geheel afgehaald.
Ik heb nu een kaal koppie, en iedereen zegt dat het me goed staat. ik voel me er ook veel beter over. Geen plekken meer als ik in de spiegel kijk, ik zie gewoon mezelf.

Je kan er natuurlijk ook voor kiezen om eens te gaan kijken voor een pruik.
gewoon eens passen en kijken wat je mooi vind. je orienteren wat je zou willen.
Misschien ook al aanschaffen zodat je aan het idee kan wennen.
Je haar hoeft er immers niet altijd helemaal af als je een pruik hebt. ik zelf vond het bij mij (heb de eerste 3 jaar een pruik gedragen, nu niet meer, want ik vind het persoonlijk niet prettig) niet zo mooi als mijn haar er nog onder zat. maar je hoeft het niet te kunnen zien!!

Hoop dat je er wat aan hebt!!
Veel succes en hou je taai meid!!!!!!

Annelies

[HEIDIKEN]

hey annelies,

toen jij een haarwerk droeg,kon je het dan zien dat het "een haarwerk" was,of kwam het heel naturel over!was er nieuwsgierig na!
heidiken

[Lies86]

Kwam heel naturel over hoor!

Okey ik moet toegeven de eerste 3 weken niet,
Een haarwerk (ik had er 1 van echt haar) moet vormen naar je hoofd.
De mijne waren (heb er 2, maar de 2e nooit gedragen!!) op maat gemaakt,
ZElfs dan moeten ze naar je hoofd gaan staan.
Na 3 weken durf je er ook wat meer mee, na een paar wasbeurten thuis.
(ik waste ze ook zelf) ging dat prima!
Heb er altijd vanalles mee gedaan, kraaltjes erin, klipjes klemmetjes, ingevlochten, 101 staartjes op mijn hoofd voor een bonte avond enz enz.

Hoe ik er nu uitzie:




Ik met mijn laatste pruik (die ik maar 5 keer heb opgehad)
Beetje een blije foto, maa rik was ook blij!!



Heb ook wel een foto van mijn vorige pruik, maar die is te groot om te uploaden! sorry
Maja heb je toch een indruk!! Toch?
En wat vind je ervan?
(eerlijk zijn hoor!!!!!!)

Lies

[HEIDIKEN]

nu ik dit zie heb ik nog meer bewondering voor je!!! !als ik heel eerlijk mag zijn tegenover je vindt ik je "met" pruik iets jonger lijken!je straalt er gewoon op los,zelfs mijn dochtertje van 7 kon niet geloven dat het een haarwerk was!eigenlijk raar dat je liever zonder loopt,al kan ik je best begrijpen hoor!zoals je al zegt:"kaal of niet,je innerlijk veranderd niet".bedankt voor je reactie .
heidiken