uitnodiging voor iedereen........

[eus]

Hoi Mirjam, Lotte, Ilseke, Ann20, Madelief, Monique3, Grover,natuurlijk ons Bolleke en alle anderen,
Ligt het aan mij of zijn jullie de laatste dagen wat stiller op het forum?
Ikzelf kijk bijna elke dag op het forum, en vind het heel erg fijn om dingen te lezen, reacties te zien of zelf ergens op te reageren.
Ik merk echt dat het me ook helpt bij het niet-trekken, gewoon steeds maar weer gedachten en verhalen uitwisselen, en soms ook dingen weer herhalen (gevoelens, ideeen of gebeurtenissen)Waarschijnlijk komt dit ook omdat ik dat nooit zoveel heb gedaan (erover praten) Ik voel zovaak veel herkenning en begrip als ik andere verhalen lees of reacties op geschreven stukjes, en dat vind ik gewoon heel fijn.
Dus bij deze wil ik alleen maar iedereen uitnodigen om te schrijven, schroom niet! Je moet het natuurlijk alleen doen als je je er goed bij voelt/tijd en zin in hebt, dat spreekt voor zich. Je kan er ook voor kiezen om gewoon de berichten te lezen, da's ook prima!
Soms heb ik de behoefte om bij het begin te beginnen, helemaal terug proberen te gaan naar het eerste moment wat ik me herrinner uit mijn leven dat ik begon met trekken. En vervolgens te 'onderzoeken' hoe dit de jaren daarna is verder gegaan, en dat hier allemaal opschrijven. Maar dat durf ik volgens mij nog niet zo goed ofzo, ik heb nu al soms het gevoel dat ik zoveel aanwezig ben hier, maarja, daar is het forum toch voor?
Allemaal veel liefs en groeten van eus.

[Grover]

Hoi Eus,

Ookal heb ik géén TTM: ik moet zeggen dat ik heel veel aan jouw verhalen heb. Ik denk dat ik met dezelfde weg als jij bezig ben en als ik de verhalen van Bolleke en Monique lees dan krijg ik daar hetzelfde gevoel bij. Ik zie dat je art-therapist bent? Zou je mij kunnen vertellen wat dat precies inhoudt?

Maar dat durf ik volgens mij nog niet zo goed ofzo, ik heb nu al soms het gevoel dat ik zoveel aanwezig ben hier, maarja, daar is het forum toch voor?

NATÚÚRLIJK is het Forum daarvoor!!! Ik denk dat je veel mensen kunt helpen met het pad waarop jij bezig bent en de inzichten die jij in je berichten naar buiten laat komen.

Sterkte,
Grover.

[monique3]

Bedankt voor de uitnodiging.
Ik heb inderdaad ook weinig van me laten horen/zien.
Dat komt dat ik er even geen zin in had, maar ik lees wel elke dag.
Het gaat met mij goed, wat het niet-plukken betreft.
Verder kan ik me bij Bolleke aansluiten dat ik heel erg blij zou moeten zijn, maar helaas andere gevoelens overheersen.
Maar het feit dat er vanalles met mij aan de hand is, wil dat niet zeggen dat ik plukkken ga.
NEEEEEEEEEEEE, dat doe ik niet meer!!
Zo, dat is eruit.
Ik vind het ook heel erg fijn om te lezen wat jij en de andere ttm-ers te melden hebben.
De herkenbaarheid is een grote troost moet ik zeggen, en soms dat zou ik willen dat jullie binnen handbereik waren, zodat ik jullie ook echt kon zien en horen.
Daarom zal ik heel blij zijn als er een eerste echte ttm-ers bijeenkomst plaats vind.
En hoop dat het wat oplevert, voor zowel mij als de andere ttm-ers.
En dat er nog maar meer uit voort mag komen.
Dus je ziet, hoe belangrijk het is om gehoord (gelezen) te worden.
Dus bedankt voor je uitnodiging, veel groeten van monique3.

[lotte]

ook ik lees natuurlijk jullie berichtjes allemaal,en voor me ook herkenbaar. ik vind ze vaak confronterend in de zin dat ik mezelf er heel sterk erin herken. Ik denk weleens als je een profile van een ttm er zou moeten omschrijven ik alle kenmerken van mezelf erin terug vind. Alle gevoelens die je hebt waar je je soms geen raad mee weet,noem maar op.
de geheimhouding de schaamte, de geslotenheid,de onzekerheid,
labiliteit,eigenwaarde wantrouwen , ik heb er nu gewoon last van.
Ik ben wel blij voor jullie met zoveel trekvrije dagen, Ik denk dat als je al een hele tijd er vanaf bent gebleven dat je daarmee ook weer sterker in je schoenen staat en je je minder snel laat ontmoedigen door een kleine misstap.
Ik kan hierover alleen w.b. wimpers over meepraten, deze laat ik wel weer zitten .

[bolleke]

Dag allemaal,

Ivm wat ik vandaag gelezen heb...

Ik denk weleens als je een profile van een ttm er zou moeten omschrijven ik alle kenmerken van mezelf erin terug vind.

Sinds ik een goed gesprek heb gehad met Monique, en we elkaar dus face to face heb gesproken, ben ik er inderdaad nog meer dan voorheen van overtuigd dat wij een profile bezitten met héél veel overlappende, op elkaar gelijkende eigenschappen... Misschien kunnen we daar eens werk van maken, zou interessante voer zijn voor al wat zich 'peut' noemt... maar vooral voor onszelf!

De herkenbaarheid is een grote troost moet ik zeggen, en soms dat zou ik willen dat jullie binnen handbereik waren, zodat ik jullie ook echt kon zien en horen.

Ik sluit me hier volledig bij aan... ik denk trouwens dat lotgenoten ontmoeten een héél grote stimulans kan zijn om elkaar over de brug te helpen... Gek genoeg was de eerste keer dat ik lotgenoten ontmoette ook de laatste dag van mijn 'trekgedrag'... er zijn natuurlijk ook nog andere dingen gebeurd en gezegd die dag, maar toch...

Soms heb ik de behoefte om bij het begin te beginnen, helemaal terug proberen te gaan naar het eerste moment wat ik me herrinner uit mijn leven dat ik begon met trekken. En vervolgens te 'onderzoeken' hoe dit de jaren daarna is verder gegaan, en dat hier allemaal opschrijven. Maar dat durf ik volgens mij nog niet zo goed

Moet je doen Eus!!! Echt waar, niet durven? Toch doen, het zal jou en ons alweer een stapje dichter brengen. Ik weet trouwens nog perfect de dag, de plaats, de omstandigheden, ja, zelfs het weer van de eerste dag waarop ik mijn eerste haar trok! En volgende maand in april is dat net 30 jaar geleden...

Sterkte aan ieder van jullie!
Bolleke

[eus]

Hoi bolleke, en de rest........

ben ik er inderdaad nog meer dan voorheen van overtuigd dat wij een profile bezitten met héél veel overlappende, op elkaar gelijkende eigenschappen... Misschien kunnen we daar eens werk van maken, zou interessante voer zijn voor al wat zich 'peut' noemt... maar vooral voor onszelf!

Grappig dat je dit schrijft, ik had laatst dezelfde gedachten. Ik had al allemaal ideeen bedacht om bijv. onze karaktertrekken, geschiedenis, leefwijze, gemoed etc. in kaart te brengen. Misschien omdat ikzelf inderdaad een 'peut' ben (een creatieve welliswaar) en direct allerlei ideeen heb om mij te gaan 'specialiseren' in ttm (qua behandeling is er nog steeds heel weinig concreets op de markt) en omdat het een intresse en nieuwschierigheid van mij is om dingen uit te zoeken en te analyseren. Het lijkt me dus serieus een boeiend iets om uit te gaan zoeken, wie weet zien jullie hier binnenkort een uitgebreide vragenlijst van mij verschijnen, ha,ha.
Van de andere kant heb ik het idee dat juist bij trichotillomanie het heel moeilijk zal zijn, omdat het ook zoiets individueels is. De duur, mate en manier waarop het zich bij iedereen manifesteerd is volgens mij heel uiteenlopend.....Ik weet niet goed hoe ik het moet omschrijven. Ik heb bijvoorbeeld met mensen met verschillende psychiatyrische stoornissen gewerkt (therapie gegeven) en ik had het idee dat er duidelijke overeenkomsten waren tussen de ziektebeelden, ookal was elk mens een individu, de eigenschap van het ziektebeeld was vaak overeenkomstig. Trouwens ook niet altijd nu ik erover nadenk, nouja....

Gek genoeg was de eerste keer dat ik lotgenoten ontmoette ook de laatste dag van mijn 'trekgedrag'...

Te gek, wat mooi. Ik kan me hier enigzins bij aansluiten in de zin van dat ik (bijna) geen haartje meer heb getrokken sinds ik gebruik maak van het forum!

Ik weet trouwens nog perfect de dag, de plaats, de omstandigheden, ja, zelfs het weer van de eerste dag waarop ik mijn eerste haar trok! En volgende maand in april is dat net 30 jaar geleden...

Wauw, dat je dat nog precies weet. Ik herinner me flarden, momenten en situaties, maar de preciese dag...?
Hardstikke fijn dat het zo goed met je gaat, ik ben echt blij voor je! Ik neem een voorbeeld aan je, mag dat? Vandaag en gisteren had ik weer wat trekdrang, ik zat er vaak aan te voelen en eenbeetje pulken enzo en echt bijna gaf ik toe, maar dus niet! Op zo'n moment hou ik heel goed in mijn hoofd hoe ik me zal voelen als ik WEL toegeef aan de drang, en bovendien weet ik dat de kans heel groot is dat ik in die 'trance' raak waardoor het niet bij een paar haartjes zal blijven. Ik heb direct nog wat pleisters om mijn vingers gedaan wat mij dus belemmerd om te plukken. ik merk wel dat ik nu een beetje onrustig ben, maargoed ik probeer het er gewoon te laten zijn. Gaat ook weer een keer weg. Ergens ook wel logisch dat ik onrust voel, omdat ik dus NIET toegeef aan de drang.
Tot gauw,
groet eus.

[eus]

Hoi Grover,

Ik zie dat je art-therapist bent? Zou je mij kunnen vertellen wat dat precies inhoudt?

Het blijft soms lastig om ons vak duidelijk onder woorden te brengen, maar ik zal het proberen.
Ik ben dus creatief therapeut beeldend. Binnen creatieve therapie zijn er verschillende disciplines te onderscheiden; drama, dans, muziek en beeldend. Zodra je met de studie begint kies je voor 1 medium, hiervoor wordt je ook geselecteerd.
Het uitganspunt binnen ons vak is dat psychische processen uit ons dagelijks bestaan, door middel van expressie en vormgeving (kunstzinnige activiteiten/ik noem het vaak 'werken met materialen') ervaren en geuit kunnen worden. Er wordt minder nadruk gelegd op het verwoorden en benoemen wat er met je aan de hand is. Dat is het grote verschil met een psychotherapeut waarbij je vaak in een stoel zit en PRAAT over je problemen. In ieder geval gebruik je woorden. Psychotherapie kan overigens ontzettend heilzaam zijn voor bepaalde personen, juist het leren benoemen en verwoorden van wat er in je binnenste omgaat kan erg verreikend en inzichtgevend zijn. Voor sommige mensen echter niet. Sommige mensen zijn zo goed in het verwoorden waar ze last van hebben, dat ze eigenlijk niet bij hun ware emoties zitten. Zij kunnen rationeel alles prima en duidelijk verwoorden, maar emotioneel kunnen ze er bijvoorbeeld niet bij. Ook zijn er mensen die helemaal niet kunnen verwoorden, het trauma zit bijvoorbeeld te diep weggestopt, of kinderen die simpelweg nog niet het woordenschat hebben om te benoemen wat er allemaal mmet hen is gebeurt. (Met dit laatste heb ik duidelijke ervaring in de kinderpsychiatrie)
Doordat ik en de client ons tijdens het werken met materialen richten op vormgeven en 'spelen' , en minder gefixeerd zijn op het psychisch (dis)functioneren van de client ontstaat er ruimte om te experimenteren.
Door dit experimenteren kunnen er nieuwe ervaringen worden opgedaan. Mensen zijn in staat om nieuwe vormen te vinden voor hun gedachten, gevoelens en bijv. verhoudingen met anderen. De nieuwe vormen (veranderingen) komen eerst tot uiting in het beeldend werk, maar trekken zich (soms onbewust)door naar situaties en gedrag in het dagelijks leven.
Het is niet zo dat wij helemaal niet praten tijdens de therapie, maar we praten vaak via het werk wat gemaakt wordt. Ook de manier WAAROP iemand werkt is veelzeggend, vind ik.
Soms kun je werken in groepjes, maar ook vaak worden er individuele therapieen gegeven.
Creatieve therapie is echter een vak wat (helaas) nog steeds niet volledig is geaccepteerd in hulpverleningsland, en tegenwoordig met de bezuinigingen in de zorg zijn wij regelmatig de pineut. Tja, een pak pillen geeft inderdaad wel sneller en concreter resultaat bij bepaalde ziektes, maar ik geloof dat er in werkelijkheid niet veel mee wordt opgelost. Sommige psychiaters of psychologen zien ons als 'de knutselclub', en dat is het gewoon niet. Gelukkig heb ik ook contact gehad met andere psychiaters/hulpverleners die zeer open stonden voor ons vak, en die ook de veranderingsprocessen bij de kinderen zagen.
Ik ben zelf nog niet zo lang afgestudeerd (bijna 1 jaar) heb de studie met veel passie en intensie gedaan. Was best een zware studie; veel zelfreflectie, 2 jaar full-time stage, maar zeer interresant hoor. Ik wil ook echt verder met het vak, helaas liggen de banen niet voor het oprapen. Nu werk ik dus als begeleidster met verstandelijk gehandicapten mensen. Ik vind het heel fijn om dit nu (tjidelijk) te doen, aangezien het ook even een afstand van mijn studie geeft. Ik was zo volledig opgegaan in mijn studie in het afstudeerjaar, dat het goed voelt om er nu nog even niet mee bezig te zijn in de zin van werk, even wat rustiger aan. Ik heb die 2 jaar stage gelopen op een kliniek voor kinder- en jeugdpsychiatrie. Ontzettend veel geleerd, veel ervaren, maar het was pittig! Vond het moeilijk om de 'shit' en problematieken waarmee ik te maken kreeg op tijd los te laten, nam het nogal eens mee naar huis wat niet bevorderlijk was voor de ontspanning.
Tja, zo kan ik nog wel even door schrijven over het vak, ik hou er echt van, geloof er ook heel erg in. Eerst dacht ik dat het voornamelijk geschikt zou zijn voor behandeling van kinderen, maar daar ben ik van teruggekomen. Ook volwassenen, en zelfs oudere kunnen baat hebben bij creatieve therapie. Het is gewoon zo'n wonder wat er uit mensen kan komen als ze zich veilig en vertrouwd genoeg voelen en dan beeldend aan de slag gaan.Ik vind het gewoon een geweldig vak!
Is het een beetje duidelijk?
Tot de volgende keer,
groet eus.

[monique3]

Bedankt voor de uitleg van je beroep, ik had er nog nooit van gehoord.
En fijn dat je hardop denkt, en dan heb ik het over die vragenlijst waar je het over hebt, om zodoende in kaart te brengen wat er in een ttm-geschiedenis eruit ziet.
Ik heb zelf weleens gedacht, omdat er zo weinig bekend is en dus weinig tot niets aan gedaan word. Om een handtekeningenactie te doen onder ttm-ers en die aan te bieden bij een "specialist op ttm-gebied", als die bestaat hier in NL.
Om zodoende aandacht te vragen voor onze aandoening.

Ik wil zelf heel veel doen om ttm uit het verdomhoekje te halen, want het is gewoon geen leven, je leeft eigelijk een dubbelleven!
We moeten zo sterk zijn om dit geheim, geheim te houden ,en dit rare gedrag erop na te houden, wel 25 jaar lang, soms langer,dat dat heel veel energie kost. Energie die we beter aan andere dingen behoren te besteden.

Het leven is maar kort, en je leeft maar een keer!
Haal eruit wat erin zit, want het gaat voorbij en je krijgt het niet meer terug.
Zo dat was mijn preek, Amen!
Liefs van Monique3.

[eus]

HoiMonique3,
Nog even een berichtje voor het slapen gaan.

Om een handtekeningenactie te doen onder ttm-ers en die aan te bieden bij een "specialist op ttm-gebied", als die bestaat hier in NL. Om zodoende aandacht te vragen voor onze aandoening.

Ik vraag me dat dus af, of er een specialist is op dit gebied. Ik heb nog nooit zoiemand ontmoet, lijkt me overigens wel intersant om uit te zoeken. Zoals ik eerder schreef lijkt me dit ook niet makkelijk omdat de oorzaken van ttm niet eenduidig en soms niet eens bekend zijn. M.a.w. het lijkt me moeilijk om een soort van protocol op te stellen met een behandeling specifiek voor ttm. Van de andere kant is het doel wat we willen bereiken wel hetzelfde, en de gevoelens/gevolgen die bij de aandoening horen ook!

Ik wil zelf heel veel doen om ttm uit het verdomhoekje te halen, want het is gewoon geen leven, je leeft eigelijk een dubbelleven!

Volgens mij ben je daar al goed mee bezig, in ieder geval vind ik je site hardstikke goed en informatief.
Maarja, wat kun je nu nog meer doen om ttm uit het verdomhoekje te halen, he? Ik denk zelf door er al in het dagelijks leven open mee om te gaan dat je ook een bijdrage levert.

Het leven is maar kort, en je leeft maar een keer!
Haal eruit wat erin zit, want het gaat voorbij en je krijgt het niet meer terug.

Een preek vol met waarheid!
Welterusten, lieve groet eus.

[Webmaster]

Ik vraag me dat dus af, of er een specialist is op dit gebied. Ik heb nog nooit zoiemand ontmoet, lijkt me overigens wel intersant om uit te zoeken.

Ja, dat is een erg goed idee. Ik zal Monique vragen of zij dit op haar wil nemen. Het zou zeer interessant zijn om met zo iemand in contact te komen, zowel voor HaarWeb als voor de op te richten patiëntenvereniging voor TTM-ers.

Maarja, wat kun je nu nog meer doen om ttm uit het verdomhoekje te halen, he?

Een website beginnen over haarproblemen met daarop een rubriek over TTM............

Zonder gekheid: we hebben op dit moment 22 (!!) lotgenoten op het HaarWeb Forum die kampen met TTM. Je ziet dus nu al dat HaarWeb voorziet in een grote behoefte, zoals wij ook verwacht hadden. HaarWeb wil er ALLES aan gaan doen om TTM uit het verdomdhoekje te halen. Om dit te bereiken heeft HaarWeb het volgende op stapel staan in de nabije toekomst:

- HaarWeb zal uitgebreid gaan worden met een aparte site voor lotgenoten met TTM. Hierop zul je informatie vinden over TTM met daarnaast foto's, persoonlijke verhalen, gedichten, tekeningen, literatuur, site links, enz, enz, enz................
HaarWeb beoogt hèt centrale TTM-punt te worden op nederlandstalig internet.

- Naast de vele ontwikkelingen op onze website zal er een nederlandse patiëntenorganisatie opgericht gaan worden voor lotgenoten met TTM. Deze organisatie zal zeer nauw gaan samenwerken met HaarWeb; HaarWeb zal gebruikt worden als digitaal medium voor deze organisatie.

- Naast de nederlandse patiëntenorganisatie zijn er ook ideeën om een belgische patiëntenvereniging op te zetten. Vanzelfsprekend willen wij ook deze vereniging ondersteunen met onze website; we merken dat er nu al aanzienlijk veel lotgenoten uit België HaarWeb bezoeken en actief deelnemen aan de discussie's.

Nou, dàt zijn toch al niet de minste punten om TTM uit het verdomhoekje te halen dachten wij zo.........

Bedankt voor al jullie bijdragen,
De Webmaster.

[bolleke]

Dag allemaal,

Naast de nederlandse patiëntenorganisatie zijn er ook ideeën om een belgische patiëntenvereniging op te zetten. Vanzelfsprekend willen wij ook deze vereniging ondersteunen met onze website;

Zeer zeker! Via deze weg had ik trouwens een oproep willen doen of er Belgische lotgenoten zijn die hieraan willen meewerken?
Op 23 maart heb ik een afspraak met een therapeut die veel contacten en ideeën heeft ivm het oprichten van een zelfhulpgroep, op 8 april heb ik een afspraak met een klinisch psycholoog die me een tiental jeren geleden in behandeling had, op dit moment heeft hij 3 cliënten met TTM, mijn eigen therapeut is bereid om raadgevend en ondersteunend lid te worden... en verder hoop ik een beetje op de steun van jullie allemaal! Eén van de komende weken verschijnt er trouwens een oproep in Flair en andere weekbladen... Maar ik wacht nog een beetje af totdat ik genoeg kracht heb om mij hier helemaal voor in te zetten...
Dus, zoals jullie zien... stilletjesaan komt TTM wèl uit het verdomdhoekje hé!

Lieve groet, bolleke

[karin_68]

Ik heb overlopen wat er hier allemaal over TTM geschreven is, ... wel, voor zover ik in mijn zoektochten heb kunnen ontdekken, ... is de specialist terzake john R. Kender (een amerikaan die zelf ook ttm heeft, maar gestabiliseerd is. Hij doet ook enorm veel onderzoek op dit gebied, is ergens aan een Univ. in de VS verbonden en heeft een dieet ontworpen dat volgens hem ttm-ers kan helpen.)
In een van de ttm-groepen waar ik ingeschreven was, is hij ook verbonden.
men heeft ook TLC, en de stichtster ervan is ook precies nogal goed op de hoogte. Maar dat is ook weer in de VS.

hetgeen me voor de rest in die groepen enorm stoorden is dat als ik het zo bekeek, er enorm veel medicatie werd genomen door de andere leden, en het is niet mijn bedoeling een chemisch fabriekske te worden om die ttm te stabiliseren.

Ik weet niet of jullie hier iets aan hebben ...

[Grover]

Hoi Karin,

Ik heb overlopen wat er hier allemaal over TTM geschreven is, ...

'Ik heb overlopen...'? Dat zal wel een belgische uitdrukking zijn, nietwaar........? Ik hoop er ooit nog achter te komen wat het betekent.......

In een van de ttm-groepen waar ik ingeschreven was, is hij ook verbonden.

Welke groep is dat?

men heeft ook TLC, en de stichtster ervan is ook precies nogal goed op de hoogte. Maar dat is ook weer in de VS.

Wat bedoel je met 'men heeft ook TLC'? TLC is voor zover ik weet het Trichotillomania Learning Center in de USA. HaarWeb heeft contacten met deze organisatie. Of bedoel je wat anders?

hetgeen me voor de rest in die groepen enorm stoorden is dat als ik het zo bekeek, er enorm veel medicatie werd genomen door de andere leden, en het is niet mijn bedoeling een chemisch fabriekske te worden om die ttm te stabiliseren.

Ik ben het absoluut 100% met je eens wat betreft medicatie! Letwel, ik sta persoonlijk NIET negatief ten opzichte van medicijnen voor welke ziekte dan ook, maar ik ben ervan OVERTUIGD dat een medicijn nooit DE oplossing kan zijn voor een ziekte. Ik zie medicijnen als een AANVULLING c.q. ONDERSTEUNING op het gehele genezingsproces. De BRON van je ziekte los je mijns inziens NOOIT met een medicijn op.

Kijk bijv. maar eens naar Monique3 en Bolleke: zijn nu allebei plukvrij...........zònder het gebruik van medicijnen. (maar mèt een andere levenshouding/gedachtenpatroon....)

Grover.

[eus]

Hallo,
Hoe is het ermee, met mij wel o.k.
Alleen vind ik het heel jammer dat het vandaag zo koud is en veel regent en ik dus steeds in de regen moet lopen om de hond uit te laten, maargoed. Daardoor laat ik me echt niet uit de wind slaan!

is de specialist terzake john R. Kender (een amerikaan die zelf ook ttm heeft, maar gestabiliseerd is. Hij doet ook enorm veel onderzoek op dit gebied, is ergens aan een Univ. in de VS verbonden en heeft een dieet ontworpen dat volgens hem ttm-ers kan helpen.)

Misschien is het overbodig om te benoemen maar ik heb een tijdje terug een uitgebreide site gelezen over meneer Kender en ook zijn dieet adviezen, ik weet helaas niet meer het adres van deze site. Wat ik me nog wel herrinner is dat hij veel schreef over suiker, dat je dat niet moest eten. Op het einde stond zoiets als; "Als je me niet geloofd eet dan maar eens drie marsen en spoel ze weg met een halve liter cola, wedden dat je binnen 1/2 uur onweerstaanbare trekdrang krijgt!"
Nouja, ik ben niet zo'n suikerfreak dus heb het nog niet geprobeerd. Maar Karin, weet jij of die meneer nog meer over ttm en 'behandeling' weet naast zijn dieet, of is hij enkel hierop gericht?

Letwel, ik sta persoonlijk NIET negatief ten opzichte van medicijnen voor welke ziekte dan ook, maar ik ben ervan OVERTUIGD dat een medicijn nooit DE oplossing kan zijn voor een ziekte. Ik zie medicijnen als een AANVULLING c.q. ONDERSTEUNING op het gehele genezingsproces.

Ja, zo denk ik er ook over. Ook denk ik dat het echt soms heel fijn kan zijn om tijdelijk medicatie te gebruiken. Een aantal personen in mijn naaste omgeving gebruiken o.a. anti-depressiva en anti-psychotica. Deze middelen hebben zij even nodig omdat anders de 'psychische' pijn bijna ondraaglijk werd. Door deze verzachting kunnen ze eerst weer aansterken, slapen, niet meer zo bang zijn en niet meer zulke bizarre angstgedachten hebben. Daarna (tegelijkertijd) heeft de andere kant van iemands ontwikkeling meer ruimte en rust om naar boven te komen, om aandacht te krijgen. Het stuk zelfontwikkeling, inzicht en eventueel (gedrags)verandering moet je toch m.i. uit je eigen bron halen, en da's vaak een hele klus. Maar ieder mens heeft alles al in zich, soms ergens diep verstopt. Het is de kunst om die bron te vinden en te gebruiken.
Nou, genoeg gefilosofeer.
Tot snel allemaal,
liefs eus.

[Grover]

.... Daarna (tegelijkertijd) heeft de andere kant van iemands ontwikkeling meer ruimte en rust om naar boven te komen, om aandacht te krijgen. Het stuk zelfontwikkeling, inzicht en eventueel (gedrags)verandering moet je toch m.i. uit je eigen bron halen, en da's vaak een hele klus. Maar ieder mens heeft alles al in zich, soms ergens diep verstopt. Het is de kunst om die bron te vinden en te gebruiken.

Nou, genoeg gefilosofeer.
Tot snel allemaal,
liefs eus.

Wauw. Dit is zo waar. Genoeg gefilosofeer? Welnee joh! Ik vind je bijdragen zeer bijzonder en waardevol.

Grover.