Mijn leven is kapot

Lelijk · 9 september 2013, 14:32

Hallo,

Ik ben nu al langere tijd zwaar depresief. Reden is haaruitval. Ik heb geen werk meer (verloren ook door mijn haar. Depressief en wanhopig. Ontslagen wegens te weinig inzet en overhoop liggen met collega's. Tja ik was idd niet meer vrolijk op mijn werk) maar ik durf nu ook niet meer te gaan werken. Maar ik WIL weer aan de slag om weer iets omhanden te hebben. Echter kan ik het niet om onderstaand verhaal. Terwijl ik zo graag weer WIL werken. Ik durf niet meer naar buiten te gaan ik zit de hele dag alleen thuis. Mijn eigen verjaardag heb ik met een smoes (ziek) afgezegd.

Reden is haaruitval. Ik schaam me hier heel erg voor. Eerder ging het geleidelijk en ik had het niet zo in de gaten. Nu wordt ik helemaal gestoord door mijn haar. Het valt zo uit dat mijn hele huis onderzit. Als ik even naar buiten moet voor bv een boodschap trek ik een schoon t-shirt aan. Voordat ik bij de winkel ben zitten er al diverse haren op mijn shirt. Ik stem mijn kleren erop af. Donker en egaal draag ik niet meer. Ik heb blond haar en lang haar dus dat valt erg op. In de auto haal ik iedere keer als ik uitstap enkele haren van de stoel. Als ik weer werk vind dat ziet iedereen alle haren op mijn kleding en stoel! En mij de hele dag nerveus mijn handen over mijn armen en rug halen en haren weggooien. En iedere keer als ik opsta de haren van de stoel haren. En nog het ergste! Mijn dunne haar! Losse haren zijn vies.

Thuis heb ik een plastic zak over mijn bureau stoel zodat ik daar niet steeds haren vanaf moet halen. Mijn bank zit altijd onder de haren, mijn was, mijn handdoeken als ik deze uit de wat haal moet ik de bolletjes haar eraf trekken. En dan nog haal loop ik de hele dag met een haar naar de vuilnis bak zelfs nu haal ik weer een haar van mijn toestenbord. Ik slaap 12 uur per dag en kom er nooit uit voor 12 uur. Omdat ik weet dat het eerste wat ik moet doen is alle haren van mijn armen en kleding moet afhalen. Het duurt tot een uur of 3 voordat ik met de verschikkelijke borstel tientalle haren uitruk en nog langer voordat ik mij eindelijk eens aankleed.

Ik kan zo niet meer leven... Naar de kapper durf ik niet. Als ik mijn haar was komen er plukken, geen losse haren, maar plukken los. Ik was mijn haar nu 1 keer per week en daar stem ik alles op af. dag 1: extreem haaruitval binnen blijven, dag 2: al minder kan even naar buiten dag 3: ok haar nu echt vet. Alleen snel een boodschapje dag 4 tot 7 moddervet haar binnen blijven.

Dit is toch geen leven meer! Of ik wordt heel snel kaal door mijn haar te wassen of behoud mijn haar wat langer door met stinkend haar rond te lopen. Ik kan ook de plukken haar die ik verlies niet aan dus 'wasdag' is iets waar ik de hele week tegenop zie.... Vroeger, toen mijn haar nog vol, prachtig glanzend en mooi was waste ik mijn haar dagelijk. Heerlijk! Lekker handen door mijn haar en mooi in de spiegel. Ik weet wel dat dat eigenlijk niet goed was maar na 1 dag was mijn haar alweer vet en pasgewassen haar was zo heerlijk.

Hoe doen jullie dat? Heeft iedereen extreem haarverlies na wassen? Ik was: Kort met koel water. Ik verdun de shampoo (ik heb al heef veel soorten shampoo geprobeerd. o.a. voor gevoelig en beschadigd haar en Neutral enzo, en was zo snel mogenlijk. Dep maar haar heel voorzichtig droog. Haal alle haren weer van armen en rug terwijl ik afdroog. En laat drogen aan de lucht. Ik gebuik geen fohn meer.

Toen ik het voor het eerst constateerde ben ik naar de huisarts gegaan. Hij zei meteen (met 1 blik ook!): Je word kaal. Niks aan te doen. En liet me foto's zien van vrouwen met kale achterhoofden. "Dit heb jij" zei hij. Ik heb toen geeist voor een bloedonderzoek en dermatoloog. Dermatoloog zei "tegenwoordig maken ze mooie haarwerkjes hoor". Ik heb een bloedonderzoek gehad toen en gebeld voor de resultaten. Maar toen ze terugbelde voor de resultaten durfde ik niet op te nemen ivm angst slecht resultaat. (als in, je hebt geen medische reden voor kaal dus er is geen medicijn voor jou) Ben naar Intermedica gegaan. Ik zei ik wil de genomen foto's niet zien. En toch GVD groot op het scherm tonen!!! Ik ben toen heel erg geschrokken omdat het erger was dat ik dacht. Dit heeft me ook weer een harde klap gegeven. Ik heb toen dure vitaminepilletjes meegekregen. Doen niks uiteraard. Bij alle 3 de bezoeken aan arten ben ik in een zeer beschamende huilbui uitgebarsten die dagen duurde en waar ik me nu nog voor schaam. Een 4e keer kan ik niet meer aan. en ohja, de arts besloot ook nog even de Diane 35 niet meer voor te schrijven. Dat mijn haaruitval dan zou verergeren was onzin. Nu moet ik ook dit voor 4x de normale prijs in het illegale circuit komen. Bedankt lul!

Ik heb recentelijk nogmaals, ook op eigen kosten, bloedonderzoek laten doen. Nu toch de resultataten durfen bekijken omdat het via het internet ging en niet mondelijk. Hier kwam helaas niks uit. Intermedica heb ik zelf betaald. Ik heb een vermogen uitgegeven aan vitaminepillen en shampoo's en bloedonderzoeken. Ik heb ook voor een vermogen online Finasteride gekocht. Ik slik nu 4 maanden maar zonder enig resultaat. Ik blijf het wel slikken maar eigenlijk is dit, mijn laatste hoop, ook vervlogen.

Ik weet nu niet meer hoe verder. Ik durf niet naar de kapper. Ik durf niet naar een haarspecialist. Ik heb al enkele maanden niet meer naar mijn eigen achterhoofd durfen kijken. Angst om te zien hoe weinig daar nog zit. Ik kan het niet aan....

Ik weet ook eigenlijk niet waarom ik hier post. Ik weet wel dat ik naar een haarspecialist moet. Ik heb het forum al diverse malen doorgelezen. Ik heb alles gelezen over haar bijzetten en pruiken enzo. Maar mijn haar valt nu zo uit dat haar bijzetten geen optie is. Het zat alleen maar sneller uitgerukt worden. Ik lees ook over weaves enzo. Maar dat dat weer pijn kan doen omdat het aan je haar trekt. En een pruik! Ik moet er niet aan denken! Ik denk ook dat ik nu nog eventjes teveel haar heb voor een pruik. Als snap ik niet dat ik nog haren heb naarst die honderden die ik dagelijks verlies.

Natuurlijk doe ik mijn best om even niet aan mijn haar te denken. Ik ga een mooie film kijken of een spel spelen. Binnenshuis uiteraard. Maar ik kan er niks aan doen of ik zie mijn reflectie in mijn scherm, of vind weer een haar op mijn toetsenbord of mijn arm. Als ik even opsta om een glas drinken te pakken zie ik weer een nieuwe haar op mijn bank. Als ik weer op de bank ga zitten zitten er altijd wel 2 a 3 haren op mijn sok. Als ik mijn handen was zit er wel een haar op mijn handoek. Het is dus onmogelijk om even aan iets anders te denken. Naar buiten ga ik liever niet. Zoals ik al eerder schreef ik wil niet dat mensen mijn haren zien, mijn kleden en auto zitten haren en ik zie mijzelf in reflecties van ramen e.d. Als het regent blijf ik binnen. Ik voel regendruppels zo hard en koud om mijn hoofdhuid!!! En wind voel ik ook op mijn hoofdhuid. Zo wordt mijn dunne haar weer benadrukt en wordt ik mij er weer bewust van. Zo ben ik helemaal kapot aan het gaan.

Ik ben een vrouw van 34. Waarom word ik in godsnaam kaal! Waarom! Het komt helemaal niet voor in mijn familie! Ik geloof ook niet in de diagnose. Ik kan me niet voorstellen dat alleen erfelijkheid de oorzaak is van mijn haaruitval. Ik heb niemand om het van te erven!!! Er is vast een andere oorzaak. Echter niemand intereseerd het ene fuck. Niemand! Artsen denken 'waar maak je je druk om. Je wordt kaal, nou en? Daar ga ik mijn tijd niet aan verspillen hoor. Verder onderzoeken en de oorzaak vinden kost geld dus je zoekt het maar uit.' Alsof ik een verhoudheidje heb die vanzelf overgaat. Zo voelt het niet. Mijn leven is kapot. Ik hoop echt, en dit zal mensen schokken, dat ik kanker heb. Dan heb ik iets om tegen te vechten. Een pruik door bestraling is niet raar. En ik ga of dood of ik wordt genezen. En misschien krijg ik dan mijn leven weer terug!

Kan iemand geloven dat ik een jaar terug nog een leuke baan had, leuke dingen deed, gelukkig was en de toekomst zonnig tegemoet zag! En nu probeer ik het record lang slapen en verstoppertje spelen te winnen. Het enige positieve aan het hele verhaal is dat ik geen eetlust meer heb. Al bijna 2 broekmaten kwijt met slapen en tv kijken.

Lelijk · 9 september 2013, 15:04

Ohja niet te vergeten. Ik raak denk ik AL mijn haar kwijt. Inclusief wenkbrauwen. Ze jeuken vaak en zijn al erg dun. Ook op andere plekken op mijn lichaam verdwijnt mijn haar. Zelfs op mijn knieen zit nu alleen nog een beetje dons. Ook zit op sommige vingerkootjes geen haar meer. Leuk he? Dus zelfs als ik ooit een pruik durf te dragen loop ik er nog steeds verschrikkelijk bij. Nu weet ik ook 100% zeker dat ik nooit een parter zal vinden. Wie wil er een dikke, kale vrouw zonder wimpers, baan of toekomstperspectief? Ik blijf zelf ook liever eenzaam dan met een man samen te zijn die ik afstotelijk vind. Leeg van mij he?

Ik heb een rare uitslag op mijn rechterhand. Het begon tussen mijn vingers. Kleine jeukende bultjes waar vocht uitkomt. Dat heb ik al sinds de haaruitval begon (in hindsigt) en inmiddels is het zo uitgebreid dat ook mijn halve handpalm geinfecteerd is. Ik ben 2 maal naar de huisarts geweest. Ik heb een zalfje dat helpt wel maar het komt terug zodra ik stop. De dokter zegt dat ik de rest van mijn leven dan maar het zalfje moet gebruiken (ben benieuwd wanneer ik tot mijn elleboog moet smeren)

Wat mij opvalt is dat des te erger mijn hand opspeelt des te erger mijn haaruitval is. Ik heb al aan de arts en dermatoloog gevraagd of de hormonen in het zalfje mijn haaruitval veroorzaakt maar dat kan niet volgens hun. Nu vraag ik mij af of beide dezelfde oorzaak hebben. Iets in mijn lichaam doet raar. En dit veroorzaakt mijn uitslag maar verneukt ook mijn haar. Ik zou zelf ook niet weten hoe het aan elkaar gerelateerd is maar het kan zo onderhand geen toeval meer zijn dat beide tegelijkertijd opspelen. Als ik wakker wordt met pijnlijke en jeukende blaasjes dat weet ik al dat mijn haaruitval die dag 2x zo erg is.

Zegt dit iemand iets?

GHG · 9 september 2013, 15:19

Heee, dat is wel heel erg dramatisch. Ja, het is zwaar klote om je haren te verliezen. Weet ik ook het e.e.a. van. Maar: je gaat er niet aan dood (als je tenminste alle gebruikelijke onderzoeken bij huisarts en dermatoloog hebt gedaan en daar kwam niets uit) en er zijn heel mooie haarwerken waardoor je toch prettiger in je vel kunt zitten en je leven weer kunt oppakken (lees de ervaringen die ook op dit forum staan). GA DUS NAAR EEN HAARWERKER. Ik weet niet waar je woont, maar op dit web lees je veel goede verhalen over MoveHS in Enschede/Almere of Tophaar in Eindhoven. En ga naar een psycholoog om te leren hiermee om te gaan. Maar ga wat doen! Je bent nog veel te jong om nu al alles op te geven en in dat zwarte gat te gaan/blijven zitten.

Lelijk · 9 september 2013, 15:32

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door GHG

Heee, dat is wel heel erg dramatisch. Ja, het is zwaar klote om je haren te verliezen. Weet ik ook het e.e.a. van. Maar: je gaat er niet aan dood (als je tenminste alle gebruikelijke onderzoeken bij huisarts en dermatoloog hebt gedaan en daar kwam niets uit) en er zijn heel mooie haarwerken waardoor je toch prettiger in je vel kunt zitten en je leven weer kunt oppakken. GA DUS NAAR EEN HAARWERKER. Ik weet niet waar je woont, maar op dit web lees je veel goede verhalen over MoveHS in Enschede/Almere of Tophaar in Eindhoven. En ga naar een psycholoog om te leren hiermee om te gaan. Maar ga wat doen! Je bent nog veel te jong om nu al alles op te geven en in dat zwarte gat te gaan/blijven zitten.

Ja ik weet het. Ik heb al heel vaak met de telefoon in mijn hand gezeten. Ik heb zelfs dit verhaal als eens gemaild naar een haarkliniek. Geen reactie gehad. Ik denk dat ze geen zin hadden zo'n raar wijf in de kliniek te hebben.

Ik weet niet of een haarwerker een oplossing is. Ik heb op het moment de kracht er niet voor. Ik probeer uit alle macht die kracht in mijzelf weer te vinden. Maar mijn ervaringen met huisarts/dermatoloog/haarkliniek waren dusdanig zwaar voor mij dat ik een 4e keer nu niet aankan. Ik weet het, zielig en zwak.... Maar als ik lees dat je kale plekken of pijn krijgt bij een (gedeeltelijk) haarwerk kan ik het niet. Ik kan mijzelf gewoon niet meer zien in de spiegel. En dan bij een haarwerker mijzelf van alle kanten moeten bekijken! Wat een verschrikking! en misschien zie ik dat mijn hoofdhuid! Ik denk dat ik met 200 KM per uur tegen een betonnen paal rijd op de terugweg.

Ik ga niet naar een psygoloog. Ik ben er als kind al 2 keer naartoe gestuurd. Een uur janken voor zo'n persoon die aan je vraagt 'en hoe voel je je daarbij' totdat je na een jaar met grote opluchting ermee kapt. Ik wil mijn haar weer terug er daarmee mijn leven.

GHG · 9 september 2013, 15:57

De haarwerker is ook geen oplossing: je krijgt je haar niet terug. Maar je kunt je zelfvertrouwen wel terug krijgen. Niet overbodig, zo te lezen.
Enne..... je bent echt de enige niet door. Een beetje haarwerker heeft alle varianten van beroerd c.q. nauwelijks haar al gezien. En je hoeft niet in de spiegel te kijken (nou ja, achteraf dan als je haarwerk is klaar is).
Psycholoog hoeft ook niet. Maar het klinkt niet alsof je de kracht c.q. oplossingen uit jezelf gaat halen op korte termijn. Dus waar wacht je dan nog op? Dat je op een dag wakker wordt met een prachtige haardos? Ik kan je vertellen dat dat niet gaat gebeuren.
Meid echt, ga wat doen. Anders is de kans groot dat je leven vanaf nu wel heel vervelend en naar is en blijft.

Lelijk · 9 september 2013, 18:48

Ik hoop dat de finasteride opeens aanslaat en de haaruitval stopt. Zodat ik mijn haren weer kan wassen en eindelijk weer naar buiten durf. En dan ik iig weer een beetje haar terugkrijg zodat mijn schedel weer bedekt is. Sommige mensen krijgen weer een beetje hergroei.

De stap naar een haarinstituut is nu gewoonweg te groot voor mij. Om eerlijk te zijn weet ik ook niet waar die panische angst vandaan komt. Het haarinstituut ziet de hele dag mensen zoals ik daar kan ik nog wel inkopen. Het stoppen met ontwijken en de waarheid onder ogen zien. Ik zit nu bij iedere post die ik maak te janken. Dat is voor zo'n kliniek ook niet fijn en voor mij heel beschamend. De huisarts en de dermatoloog intereseerde het nog niet genoeg me een zakdoekje toe te rijken. Intermedica deed 'aggosie' geluiden maken. Me zelden zo geschaamd. Ik wil mezelf daar niet weer aan blootstellen.

Misschien lees ik mijn posts over een jaar terug en denk 'wat een zwak jankwijf zeg. Bel gewoon en ze geven je vast goed advies en je krijgt een weave of ander soort haarwerkje en je bent meteen weer blij en gelukkig' voordat ik mij realiseer dat ik het was.

Maar ik heb de telefoon en het nummer en het lukt niet. Ik heb al 3 keer hoop gehad met een arts en ik werd alleen maar vernederd en met mijn neus op de feiten gedrukt. Bij de kliniek ben ik bang gewoon in te storten. Het is niet meer gewoon mijn haar. Het is mijn ik innerlijk. Ik denk dat de depressie me helemaal platdrukt. Ik ben niet meer degene die alles alleen aankon en alle zaakjes op orde had.

Ik heb gisteren ook eens goed nagedacht over mijn leven. Ik sta al 10 jaar stil. Kwa alles. Nu ik mij daarvan bewust ben wil ik eraan werken. Alleen nu kan dat niet. Ik zie eruit alsof ratten aan me gevreten hebben. Zolang ik niet eens meer kan genieten van een bioscoop bezoek (niemand ziet mij in het donker) en al helemaal gestopt ben met mijn hobbies kan ik ook niet aan mijn leven werken. Niet dat ik ongelukkig was. Maar ik zou meer uit mijn leven moeten kunnen halen. En nouja. Dat kan dus niet meer...

polydox · 9 september 2013, 20:24

Ik zeg ook haarwerk.
Ik lees verder dat je lang haar hebt, als ik in de rui ben zoals nu draag ik altijd een vlecht. 1 x per dag borstelen en niet te veel naar de borstel kijken, dan in een vlecht. Ik verlies dan overdag geen haren, tenminste niet zichtbaar voor mijn omgeving.

Lelijk · 9 september 2013, 20:46

Wat is een haarwerk precies? Mijn haar wordt bovenop dun. De huisarts zijn achter kaal, de dermatoloog bovenop en haarkliniek bovenop. Ze hebben allemaal ongelijk (ook allemaal nauwelijks de moeite genomen om te kijken) het is helemaal diffuus. Van oor tot oor. In de nek is het dikker. Ik kan nu niet bepalen of mijn nek niet is aangetast of dat het ook dunner wordt maar dat ik het nog niet merk omdat je haar daar natuurlijk altijd het meest dik is. Is dat nog vol te maken of moet ik nu een verschrikkelijke pruik de rest van mijn leven!

Ik heb weinig trek om te leven met een Dr Phil kapsel. Ik probeer niet naar de borstel te kijken. Ik doe mijn haar in een losse staart. Niet strak! Maar de haren vallen er toch uit. Ook de kortere haren vallen gewoon op mijn toestenbord. Net nog een haar in mijn eten uitgespoegd. Nee geen moment mijn rust... Ik zag net zelfs 2 haren op mijn ochtendjas terwijl ik alle haren er afgeplukt had (6) toen ik hem gisteren ophing! Het lijkt soms wel of de duivel grappen met me uithaald. Ik stofzuig dagelijks. De hele bank en vloer. En ik berg te stofzuiger op en ik zie er zo weer 4 liggen!!! en dat gaat zo door de hele dag.

Astrid26 · 9 september 2013, 20:54

Lieve meid, ik vind het zo erg dat mensen depressief worden door hun haaruitval. Ik heb zelf AGA en ondertussen weinig echte haren meer. Ik heb mijn eigen haar super kortgeknipt & draag sinds juni een synthetisch haarwerk. Echt, er ging een wereld voor mij open; weer haar op mijn hoofd, de wind door mijn NEPharen voelen en nog steeds elke dag krijg ik complimentjes over mijn mooie haar. Tot op heden heeft niemand door dat het NEPhaar is. Zo kan het dus ook, maar iedereen is anders en daar heb ik natuurlijk begrip voor.

Tip 1:
Zoek een andere huisarts, die je wel serieus neemt. Neem desnoods je moeder, vriendin of zus/broer mee naar de huisarts. Kijk wat hij vindt van jouw haaruitval en de plekken op je handen. Het lijkt mij stug dat voor die plekken geen goed zalfje is, desnoods levenslang gebruiken. Nou en? Als jij maar weer mooie handen hebt...

Tip 2:
Knip je haar lekker kort (of laat dat doen door een vriendin of bel een thuiskapper); geef het een fris kleurtje, zodat je niet de hele dag met die lange haren om je heen zit.

Als het AGA is (en diffuus bovenop) zou ik het lekker kort knippen, zodat je minder last hebt van de uitvallende haren en starten met minoxidil. Gebruik dit minimaal 6 maanden en kijk of er enig resultaat optreedt. Bij resultaat doorgaan. Geen resultaat dan kan je er wel mee stoppen en werkt het niet, helaas.
PS mocht minoxidil aanslaan dan moet je dit ook levenslang gebruiken. Stop je met het gebruik, dan komt de haaruitval weer terug. Ik ben zelf radicaal geweest. Na mijn diagnose AGA heb ik mijn haar kort geknipt en een mooi haarwerk gekocht. Ik had zelf geen zin om te wachten totdat minoxidil wel of niet aan zou slaan; ik vond dat zonde van mijn tijd. Ik ben ook geen mens voor psychologen; daar ben ik veel te nuchter voor ...

Mocht het AA zijn, dan is dat grillig. Kale plekken, die kunnen weer aangroeien. Geef finasteride 6 - 9 maanden de tijd om aan te slaan.

Daarna kan je altijd nog overwegen om een haarwerk te nemen. Hier zijn zoveel mogelijkheden in; gedeeltelijk haarwerk, echt haar, synthetisch haar etc etc. maar dit is nu nog een stap te ver vermoed ik, maar ga je er eens in verdiepen. Lees de verschillende berichten op dit forum. Laat je inspireren etc. etc.
Ik zeg vaak tegen mijn man: ik ben zo blij met mijn haarwerk; had ik het maar jaren eerder gedaan. Het geeft RUST en geen gedoe meer met mijn eigen haar.

Echt, ik hoop voor je dat je uit het dal komt. Zonde joh om je leven zo te laten vergallen door je haaruitval. Sterkte meid; we helpen je graag en zijn een luisterend oor !

Lief groetje van Astrid

millie · 9 september 2013, 20:58

lieve lelijk,
meis wat word ik droevig van jou verhaal!
weetje wat is erger een mooi haarwerk of je zelf in de spiegel zien met haar wat je zwaar depri maakt?ik ben afgelopen zaterdag naar tophaar geweest en echt er zijn zulke mooie oplossingen,geloof mij!tuurlijk vind ik het ook erg dat ik aga heb,maar niemand kan je geruststellen,als ze zeggen joh je ziet niks,dan geloven wij het niet,het is immers niet zo toch?en als ze zegen ja joh wat word je kaal dan worden we nog verdrietiger,dus hup ga nu iets aan je probleem doen,echt dit maakt je ongelukkig!Gr millie

Lelijk · 9 september 2013, 21:12

Citaat: