Stress

[pliekie]

Ik probeer de stress te reduceren maar de haaruitval is een obsessie en daar kan geen enkele methode tegenop. Ik kan mezelf er alleen van proberen af te leiden maar als het stil is word ik helemaal gek. Ik loop inmiddels bij een psygoloog en zij vermoedt dysmorfofobie en ik denk ook wel dat het klopt omdat ik helemaal overstuur raak als ik iets zie wat niet klopt aan mezelf. Ook denkt ze dat ik te lang chronische stress heb, maarja ik raak die stress niet kwijt door de onzekerheid over mijn haar ben ontzettend bang voor AGA. De haaruitval is echt, ook mijn kapster vind het nu een stuk erger geworden vooral aan de rechterkant maar de oorzaak blijft onzeker. En ik had mezelf nog wel wijs gemaakt dat het weer aan begon te groeien. De onzekerheid maakt me gek! En dan vraagt de psygoloog me doodleuk wat het ergste is dat kan gebeuren. Ehhh kaal of kaler worden? En dan? Dat overleef ik niet! Ik overleef het nu nog maar net met minder haar. Ik ga er gewoon kapot aan.

[Reet]

Misschien rare vraag, maar ben je verder nog wel happy met de andere dingen in je leven? Vaak zie je dat mensen die verder weinig om handen hebben dus hun tijd gaan invullen met stressen om bijvoorbeeld (buitengewoon) haaruitval. En gaat het weer beter als ze minder tijd hebben om te stressen door bijvoorbeeld een nieuwe liefde of bezigheden. Begrijp me niet verkeerd, ik heb ook gigantisch veel gestresst om mijn haar. Maar pas nadat ik een heleboel andere dingen in mijn leven heb omgegooid en bijna geen tijd meer had om te stressen is het beter gegaan.

[dorky]

Lieve Pliekie,

Eerst wil ik je even een dikke digitale knuffel toesturen!
Ik herken dat wat je schrijft zo goed! Sterker nog, bij mezelf heb ik het idee dat de stress die ik ervaar enorm meehelpt om de haaruitval in stand te houden. Dysmorfofobie is een serieus probleem, mocht je dit hebben dan is een concrete behandeling wel erg belangrijk. Echter, wanneer niet alleen jij maar je kapster (en misschien anderen) zien dat jouw haaruitval niet ingebeeld is hoeft van dysmorfofobie geen sprake te zijn. Er kan een organische oorzaak zijn, maar de stress kan je uitval wel verergeren! Stress maakt mensen kapot... dat is iets waar je helemaal gelijk in hebt!

Zelf zit ik vooral de laatste weken in de put van de stress. Ik huil mn ogen bijna dagelijks een keer uit mn kop. Zelf ben ik mijn master psychologie aan het afronden en ik zou dus moeten weten hoe ik stress kan verminderen. Helaas is dit in de praktijk toch een lastig fenomeen. Je psycholoog vraagt jou wat het ergste is wat je kan overkomen... dit lijkt misschien een pijnlijke en ondoordachte vraag. Wat de psycholoog probeert te doen is jou verder na te laten denken over de situatie. Dit waarschijnlijk met de hoop dat je wat meer durft na te denken over je problemen en de toekomst hierbinnen ipv dichtklapt door stress.

Heb je ooit weleens gedacht aan mindfulness? Je kan dit zelf (dagelijks) doen om te proberen je onrust en stress te verminderen. Bij veel mensen schijnt het te werken.


Liefs,
dorky

[Astrid26]

Lieve Plieke, Wat naar allemaal.
Ben je al bij de dokter en dermatoloog geweest voor je haaruitval?
Probeer uit te dokteren wat er echt met je aan de hand is, zodat je je daarop kan richten evt met medicatie onder begeleiding van huisarts of dermatoloog.
Probeer te genieten van de kleine dingen je heen en zoek voldoende afleiding.
Sterkte en lief groetje van Astrid

[pliekie]

Hallo allemaal bedankt voor jullie reacties en knuffels . Ik was even helemaal klaar met alles. Ben vandaag weer bij de huisarts geweest omdat ik s'nachts kortademig ben en er zo misselijk van word dat ik moet braken. Mijn zuurstof in bloed was toch 100% en mijn longen waarschijnlijk gezond maar ik schijn nu hyperventilatie te hebben. Mijn spieren zitten vastgeroest van het aanspannen.. Pff de stress begint nu niet alleen mijn haar maar ook mijn lichaam te slopen. De spyg probeert me uit de tent te lokken omdat ik weinig (eigenlijk geen) emotionele reactie laat zien en ze heeft me de laatste keer echt een aantal keer beledigd om mijn spiegel kijken een hobby te noemen en het laf te noemen om mezelf op te sluiten binnen als ik niet echt naar buiten hoef. Maar ik kon niks zeggen... Achteraf voel ik me er boos om maar ik kan het er niet uitgooien. Ik heb wel dysmorfofobie want ik heb eigenlijk altijd obsessies met mijn uiterlijk gehad met allerlei redenen om me voor mensen te verbergen. Met verbergen bedoel ik niet alleen de buitenkant maar vooral emotioneel. Alleen de haaruitval is helaas geen waanbeeld van mezelf.

Reet dat is geen rare vraag, maar ik heb inderdaad te weinig om handen omdat ik nergens aan wil beginnen. Ik werk, ik eet en ik slaap en obsedeer maar verder heb ik geen energie en lef om nog ergens aan te beginnen omdat ik denk dat ik er niet uit zie. Nu ik kaler begin te worden is de angst nog erger geworden en ik voel me soms een grote egoist dat dit mijn leven beheerst en ik zoveel nuttigere dingen zou moeten doen.

Ik ga even zoeken naar mindfulness Dorky, weet jij misschien waarom de psyg mijn woede uit wil lokken? Ik ga de volgende sessie wel even zeggen wat ik ervan vond, waarschijnlijk is het de bedoeling om emotie los te krijgen. Ik kan volgens haar geen emotie geven op het moment zelf en probeert ze me daarom dan maar kwaad te maken? Ik heb het idee omdat zij zo direct en confronterend is, ik dat masker niet van mijn gezicht kan krijgen en alleen maar onverschilliger ga doen ipv emoties laten zien. Dat is een oud verdedigings mechanisme van me. Het is natuurlijk niet zo dat ze me met fluwelen handschoenen aan moet pakken maar ik ben al hard genoeg voor mezelf, zij kan me niet meer beledigen dan ik mezelf beledig.

Astrid ik ga donderdag alweer naar de dermatoloog nu niet de Intermedica maar een echte dermatoloog. Ik hoop dat ik niet meer zo in onzekerheid hoef te zitten en ik kan niet wachten tot het donderdag is.

[dorky]

Ha lieve pliekie,

Ik vind het nog steeds enorm rot voor jou! Ik denk inderdaad dat je psycholoog jou uit je schulp wil halen en graag wil dat je emoties gaat tonen Als dat je eenmaal lukt is er een kans dat je dit makkelijker kan (zwel negatieve als positieve emoties). Op dit moment zit je echter in een dip dus is het makkelijker om je negatieve emoties boven te halen dan je positieve.

Op dit moment zit ik er zelf ook even helemaal doorheen. Het is niet makkelijk om om te gaan met de stress die komt bij haaruitval. Daarnaast kan het ook de dagelijkse bezigheden en het functioneren enorm benauwen Morgen moet ik naar de internist. Als hier iets uitkomt zal ik het zeker delen, want wie weet kan jij of kunnen anderen hier iets mee

Ik hoop dat het vanaf nu voor jou vooruit zal gaan!

Ik leef enorm met je mee.
Heel veel liefs,
dorky

[Astrid26]

@Pliekie, sterkte bij de dermatoloog; ik hoop dat je iets wijzer wordt en hij/zij je goed kan adviseren.
@Dorky; jij sterkte bij de internist. Voor jou geldt hetzelfde; ik hoop dat er iets uitkomt waar je wat mee kan.

Good luck ladies

[karelenfleur]

Oorspronkelijk geplaatst door pliekie

Hallo allemaal bedankt voor jullie reacties en knuffels . Ik was even helemaal klaar met alles. Ben vandaag weer bij de huisarts geweest omdat ik s'nachts kortademig ben en er zo misselijk van word dat ik moet braken. Mijn zuurstof in bloed was toch 100% en mijn longen waarschijnlijk gezond maar ik schijn nu hyperventilatie te hebben. Mijn spieren zitten vastgeroest van het aanspannen.. Pff de stress begint nu niet alleen mijn haar maar ook mijn lichaam te slopen. De spyg probeert me uit de tent te lokken omdat ik weinig (eigenlijk geen) emotionele reactie laat zien en ze heeft me de laatste keer echt een aantal keer beledigd om mijn spiegel kijken een hobby te noemen en het laf te noemen om mezelf op te sluiten binnen als ik niet echt naar buiten hoef. Maar ik kon niks zeggen... Achteraf voel ik me er boos om maar ik kan het er niet uitgooien. Ik heb wel dysmorfofobie want ik heb eigenlijk altijd obsessies met mijn uiterlijk gehad met allerlei redenen om me voor mensen te verbergen. Met verbergen bedoel ik niet alleen de buitenkant maar vooral emotioneel. Alleen de haaruitval is helaas geen waanbeeld van mezelf.

Reet dat is geen rare vraag, maar ik heb inderdaad te weinig om handen omdat ik nergens aan wil beginnen. Ik werk, ik eet en ik slaap en obsedeer maar verder heb ik geen energie en lef om nog ergens aan te beginnen omdat ik denk dat ik er niet uit zie. Nu ik kaler begin te worden is de angst nog erger geworden en ik voel me soms een grote egoist dat dit mijn leven beheerst en ik zoveel nuttigere dingen zou moeten doen.

Ik ga even zoeken naar mindfulness Dorky, weet jij misschien waarom de psyg mijn woede uit wil lokken? Ik ga de volgende sessie wel even zeggen wat ik ervan vond, waarschijnlijk is het de bedoeling om emotie los te krijgen. Ik kan volgens haar geen emotie geven op het moment zelf en probeert ze me daarom dan maar kwaad te maken? Ik heb het idee omdat zij zo direct en confronterend is, ik dat masker niet van mijn gezicht kan krijgen en alleen maar onverschilliger ga doen ipv emoties laten zien. Dat is een oud verdedigings mechanisme van me. Het is natuurlijk niet zo dat ze me met fluwelen handschoenen aan moet pakken maar ik ben al hard genoeg voor mezelf, zij kan me niet meer beledigen dan ik mezelf beledig.

Astrid ik ga donderdag alweer naar de dermatoloog nu niet de Intermedica maar een echte dermatoloog. Ik hoop dat ik niet meer zo in onzekerheid hoef te zitten en ik kan niet wachten tot het donderdag is.

Hoi Plieki

De psycholoog zal ongetwijfeld je verder willen helpen, maar mijn ervaring is net als van velen dat een bijeenkomst van lotgenoten heel positief kan zijn en dan doel ik niet op internet kontakt maar face too face. Het gevoel en het proces waarin je zit, het rouwverlies om je haar is iets wat een lotgenoot zo goed kan invoelen, en ook de stappen die daarin gezet worden. Het gaat uiteindelijk wel beter worden, maar de fase waarin jij zit is heftig, en vooral angst is de grootste boosdoener hierin. ANGST om daadwerkelijk ook stappen te zetten en door te pakken met bepaalde dingen. Neem eens contact op met de Alopecia vereniging !!!!! Ik heb er heel veel aan gehad.
Gr. Fleur

[pliekie]

Hoi Dorky,

Hoe is het gegaan bij de internist? En wat voor onderzoek kan een internist doen voor je haar? Of heb je ook andere lichamelijke problemen? Ik ben donderdag naar de dermatoloog geweest. En heb een antwoord gekregen waar ik al bang voor was.... het kan TE of AGA zijn. Daar zit ik nu dan nu mooi weer mee, na 2 jaar nog steeds hetzelfde antwoord. Heb er wel ontzettend zitten janken omdat ik hier niks mee kan en als tip krijg ik mee niet meer te stressen pffff. Ik heb gisteravond weer als een gek zitten hyperventileren, merk nu ook op dat ik plotseling uit het niks boos of panisch word voordat het begint en mijn hartslag ook gezellig omhoog schiet. De stresshormonen werken nog prima en de bijnieren zijn bij lange na nog niet uitgeput geloof ik. Mijn longen zagen er ook goed uit volgens de foto, dus het is toch echt hyperventilatie. Ik dacht altijd dat hyperventilatie aanstellerij was van mensen die hun emoties niet kunnen beheersen... en nu zit ik het zelf te doen . Ik geloof inderdaad dat negatieve emoties vele malen makkelijker uit me zijn te krijgen dan positieve. Hoe lang zit jij nu al met haaruitval en de stress? En heb jij inmiddels wel een diagnose?

Hoi Fleur,

Het lijkt me juist ontzettend eng om facetoface contact met iemand te hebben met alopecia. Wat nou als diegene veel erger haarverlies heeft en denkt dat ik juist blij moet zijn met wat ik nog heb? Rouwverlies kan alleen als je geaccepteerd hebt dat je inderdaad je haar permanent kan verliezen. Maar omdat ik nog steeds geen antwoord heb, hoop ik nog altijd dat het goed gaat komen. Al ziet het er op het moment zeker niet zo uit. In ieder geval bedankt voor de tip, misschien vind ik het lef nog wel om er wat mee te doen.

En ook even een dikke knuffel voor Astrid.

[Astrid26]

Lieve Plieke,
Wat vervelend die onduidelijkheid; nu weet je nog niet waar je aan toe bent.
Adviseerde de dermatoloog nog iets van gebruik minoxidil? Dit is volgens mij het enige middel bij vrouwen dat wetenschappelijk getest is en resultaat 'kan' geven bij haaruitval; stabilisatie en wellicht wat (dons)haartjes, maar een lekkere volle haardos krijg je er niet van.
Face to face contact is erg confronterend; de een vindt het prettig, de ander vindt het niks. Dat is zo persoonlijk! Ik ben daar niet bang voor en wil graag lotgenoten adviseren, bij staan en laten zien dat een synthetisch haarwerk helemaal niet "pruikerig" is.
Lief groetje en een knuffel terug. Doe rustig aan en probeer te relaxen (hoe moeilijk dat soms ook is).

[karelenfleur]

Oorspronkelijk geplaatst door pliekie

Hoi Dorky,

Hoe is het gegaan bij de internist? En wat voor onderzoek kan een internist doen voor je haar? Of heb je ook andere lichamelijke problemen? Ik ben donderdag naar de dermatoloog geweest. En heb een antwoord gekregen waar ik al bang voor was.... het kan TE of AGA zijn. Daar zit ik nu dan nu mooi weer mee, na 2 jaar nog steeds hetzelfde antwoord. Heb er wel ontzettend zitten janken omdat ik hier niks mee kan en als tip krijg ik mee niet meer te stressen pffff. Ik heb gisteravond weer als een gek zitten hyperventileren, merk nu ook op dat ik plotseling uit het niks boos of panisch word voordat het begint en mijn hartslag ook gezellig omhoog schiet. De stresshormonen werken nog prima en de bijnieren zijn bij lange na nog niet uitgeput geloof ik. Mijn longen zagen er ook goed uit volgens de foto, dus het is toch echt hyperventilatie. Ik dacht altijd dat hyperventilatie aanstellerij was van mensen die hun emoties niet kunnen beheersen... en nu zit ik het zelf te doen . Ik geloof inderdaad dat negatieve emoties vele malen makkelijker uit me zijn te krijgen dan positieve. Hoe lang zit jij nu al met haaruitval en de stress? En heb jij inmiddels wel een diagnose?

Hoi Fleur,

Het lijkt me juist ontzettend eng om facetoface contact met iemand te hebben met alopecia. Wat nou als diegene veel erger haarverlies heeft en denkt dat ik juist blij moet zijn met wat ik nog heb? Rouwverlies kan alleen als je geaccepteerd hebt dat je inderdaad je haar permanent kan verliezen. Maar omdat ik nog steeds geen antwoord heb, hoop ik nog altijd dat het goed gaat komen. Al ziet het er op het moment zeker niet zo uit. In ieder geval bedankt voor de tip, misschien vind ik het lef nog wel om er wat mee te doen.

En ook even een dikke knuffel voor Astrid.

Hoi Plieki,

En wat als de mensen nu vol verbazing aan zitten te kijken en zich afvragen wat????? heb jij androgenetica? er is helemaal niets te zien.......... hoe kan dat?
Wat als je ziet dat als het werkelijk nodig is en je een haarstuk moet hebben dat je ziet dat het echt onzichtbaar is en ook bewegingsvrijheid geeft.... wat?????????????? probeer eens in een halfvol glas te denken ipv een halfleeg glas.
Succes en probeer iets, maak een keus en ga tot actie over. Het is eng maar zal je verder helpen

[pliekie]

Ik zal het proberen...

[Astrid26]

Lieve Pliekie, succes !!
Probeer ook te relativeren. Er zijn ergere dingen in het leven dan je haaruitval. Laat je haaruitval niet je leven negatief beïnvloeden, dat is toch zonde van je tijd & energie. Groetje van Astrid