Ik vraag me af.......

monique3 · 8 juli 2002, 13:39

Hoi meiden,

Ik vraag me af, of het het voor degenen onder ons waar het niet zo lekker gaat met het haren trekken, of het te confronterend is of zichzelf een te grote druk opleggen, als ze lezen over degenen waar het wel goed gaat?
Is dat zo? Ik heb makkelijk praten, als ik vertel over mijn huidige situatie, maar ik weet nog goed hoe het was toen ik nog wel plukte.
Ik wilde toen ook graag dat ik het van de ene dag op de andere dag kon stoppen.
Maar zo werkt het niet.

In het begin toen jullie het forum ontdekt hadden, hadden jullie even een moment van euforie, blij om ons gevonden te hebben. Dat had voor sommigen van jullie zo'n grote impact dat jullie het haren trekken zelfs even konden laten. Maar nu we weer wat verder zijn, gaat het met sommige van jullie weer net als tevoren. Heel erg vind ik dat, vooral omdat het bij mij een zeer goede uitwerking heeft gehad.
Dat wens ik jullie ook toe.
Dus ik kan me voorstellen dat jullie zoiets hebben van, waarom zij wel en ik niet.
En dat jullie het je daardoor weleens moeilijker kunnen maken dan nodig is.
En sommige van jullie houden er voor mijn gevoel zelfs wat afstand door, klopt dat?
Ik hoop niet dat dat het geval is, want we zijn er om elkaar te steunen, want we hebben het al zolang alleen moeten doen, toch!!
Dus, ook al is het heel erg moeilijk, en heb je er niet veel zin in, sluit je niet af, als het niet goed gaat met het plukken, en schrijf het van je af. Doorbreek het oude patroon van alleen zijn met dat klote gevoel en het plukken.
Vertel erover, ook als het niet goed gaat, mij heeft dat vaak geholpen, ik heb dat geleerd in therapie.
Of bel eens een keer met elkaar. Mij mag je altijd bellen.
Ik leef met jullie mee, want jullie hebben het heel moeilijk.
Ik denk aan jullie, veel liefs van monique3.

Stefanie · 8 juli 2002, 21:16

Het doet mij juist erg goed telezen dat het zo goed met je gaat. Het geeft mij erg veel moed! Wat zul je trots zijn op jezelf, heerlijk zeg. Elke keer weer denk ik : Vanaf nu hou ik ermee op, en dan wil ik zo graag weer mooie volle wimpers maar zo gauw ze weer mooi vol zijn dan moet ik weer plukken.........en ik wil niet en doe het toch...........100X wil ik dan van iedereen horen dat het niet opvalt..........en 1000x liever had ik dat ik niet had geplukt en dat iedereen uit zichzelf zou zeggen: Stefanie wat heb jij mooie volle lange wimpers, want normaal gesproken heb ik echt mooie wimpers...........helaas nooit voor lang............
maar door jouw verhaal hou ik de moed erin hoor!

Liefs van Stefanie

Madelief · 8 juli 2002, 22:10

He bah..........had ik net een heel stuk getypt, is het weer weg. Shit!! Kortom ik schreef dat ik dacht dat je ook een beetje aan mij dacht met dit schrijven? Ondanks dat het met mij niet super gaat wat betreft de TTM ben ik voor jou en anderen wel ontzettend blij dat het goed gaat. Het geeft mij juist ook wel een gevoel van, ooit zal het mij ook lukken. Wel weerhoudt het mij soms inderdaad om te reageren, weet dan niet wat en hoe te zeggen??
Als ik wel de behoefte heb is er wel de mogelijkheid en er "luisteren" ook nog mensen die je begrijpen. Nu kan ik mijn verhaal ook bij anderen kwijt, maar dat is toch anders....
Ongetwijveld zijn er meer zoals ik, maar we zetten hoor he!! He Monique, bedankt voor alles.
xxx Madelief.

lotte · 8 juli 2002, 22:46

okee, ik begrijp goed wat je duidelijk wilt maken, maar ik ben wel meer dan 4 weken trekvrij geweest. dit is me nog nooit overkomen dus dat ik weer hervallen ben voelt als vanouds;ik weet niet beter of ik doe het. wat wel een verschil is met voorheen is dat ik er nu meer van baal dat ik het weer doe.Ik had gehoopt dat ik er telkens weer wat sterker door zou worden, terwijl ik eigenlijk trots op mezelf moet zijn! Ik ken alleen jou en bolleke die er al zo,n lange tijd een controle over hebben, de overige mensen op het forum hervallen ook steeds,zelfs bolleke heeft nog moeilijke momenten, en dat benauwd me; wetende dat je er niet zomaar vanaf raakt, dat het zolang duurt, telkens er mee bezig moet zijn. mischien wel de rest van m,n leven. bah! daar baal ik wel van. En ook dat ik er haast zeker van ben dat gedragstherapie niet efficient werkt voor ttm,ers. Waarom geven ze dan de gegevens niet vrij? Als ik bij de gemiddelde ttm,er zit dan zou dus het grootste gedeelte van de mensen die gedragstherapie volgen weer terug vallen en dat zou niet prettig zijn voor de client om dat te horen. Ik ben er nu wel zeker van dat gedragstherapie geen genezing is, Wel een therapie om je ervan bewust te maken van je gedrag.
Maar helaas zit de drang van het trekken er ook en die haal ik er niet zo makkelijk uit.
groetjes lotte.

bolleke · 8 juli 2002, 23:45

hoi Lotte,

Ik lees dat het toch niet zo lekker met je gaat. En neen, het IS niet leuk om na 4 weken terug te vallen in je oude vertrouwde patroon. Ik heb het honderden keren meegemaakt, en ik heb het honderden keren verwenst!!! Maar ik heb daarbij ook elke keer MEZELF verwenst en dàt was wat ik fout deed, ik ging de ttm vereenzelvigen met mijn eigen 'zijn'...

Citaat:

Ik ken alleen jou en bolleke die er al zo,n lange tijd een controle over hebben, de overige mensen op het forum hervallen ook steeds,zelfs bolleke heeft nog moeilijke momenten, en dat benauwd me; wetende dat je er niet zomaar vanaf raakt, dat het zolang duurt, telkens er mee bezig moet zijn. mischien wel de rest van m,n leven. bah! daar baal ik wel van.

Heel juist! Is ook om van te balen... en dat ik nog mijn moeilijke momenten heb, OOK juist!!! Maar tóch mag je de moed niet opgeven. En ja, het duurt vreselijk lang en ik heb voor mezelf aanvaard dat ik er heel mijn leven zal moeten tegen vechten. Alhoewel het nu ietsje makkelijker aanvoelt dan voorheen omdat ik nu ook ervaren heb en dus zeker weet dat ik WEL kan overwinnen! Alleen lukt het me niet altijd... nog steeds niet. Ook ik heb nog mijn terugvallen, mag je gerust weten. En toch gaat het nu STUKKEN beter dan voorheen. Weet je dat ik er vorig jaar rond deze periode gewoon een eind wou aan maken? ZO diep zat ik toen, totaal leeg gevochten. En nu sta ik hier, een héél eind verder... en écht op goede weg hoor! Dus, lieve Lotte, ER IS HOOP, ook voor jou, voor ieder van jullie trouwens, alleen niet allemaal TEGELIJK!!!

Citaat:

Ik ben er nu wel zeker van dat gedragstherapie geen genezing is, Wel een therapie om je ervan bewust te maken van je gedrag.

JUIST! Gedragstherapie IS geen genezing, maar kan je inderdaad bewust maken van je handeling. Maar mijn ervaring is dat je IETS VERDER moet gaan dan alleen die bewustwording van je 'handeling', er is ook de bewustwording van je-ZELF, je eigen leven, je emoties en je gevoelens én de manier hoe je daarop reageert en hoe je er mee omgaat. Dit is een lang proces, ikzelf ben er nog elke dag mee bezig... alleen is deze strijd niet zo ontmoedigend als de strijd tegen TTM, omdat je VOELT dat je er elke keer beter van wordt, omdat je voelt dat je groeit in je eigen bewustwording én in je eigen kracht.
Vorige week nog zei ik tegen mijn therapeut:
'Ik denk dat ik nooit écht zal genezen van de TTM'. 'KLOPT' zei hij; 'Je zal nooit 'genezen' want je bent ook niet 'ziek''.
Ik weet wat hij bedoelt en ik kan zijn redenering perfect volgen... we zijn niet echt ziek, en er is geen enkel pilletje dat ons kan helpen. We hebben een kwaal, een aandoening als gevolg van een verkeerd denkpatroon... en soms ervaren we die trekdrang als ENORM veel sterker dan onszelf, vreselijk gewoon...
TTM is ons antwoord op de onmacht in onszelf....

Laat ons toch maar een beetje moed en steun vinden bij elkaar én naar boven komen met onze verhalen... ook de verhalen van die momenten waarop het minder goed gaat, of zelfs slecht... die hele diepe putten... wie kent ze niet??? Ieder van ons heeft er wel eens ingezeten, en waar kan je dàn terecht??? Juist, hier...
DOEN DUS!!!

Kijk, voor mij werkt dit forum nog altijd een beetje verslavend. Ik kan er zo moeilijk afstand van nemen. Maar telkens wanneer ik hier zit te schrijven heb ik TOTAAL geen trekdrang. Ik word hier rustig van én ik voel me nuttig... en dat is nog altijd beter dan trekken...
Dus zolang ik mij hier goed bij voel, blijf ik schrijven... dit is MIJN therapie, misschien vinden jullie ook wel eens zo'n 'expressieve' uitlaatklep!

Sterkte Lotte, bolleke

PS: Lotte, je schrijft dat je meer dan 4 weken trekvrij geweest bent en dat jou dat nog nooit overkomen is. Misschien goed om de ervaring van die trekvrije weken NOOIT meer te vergeten en jezelf HIERAAN recht te trekken: ook JIJ kan het, je HEBT het al bewezen!!! Geef jezelf nu gewoon een rustpauze, een beetje moed en krachten verzamelen voor de volgende strijd...
Langzaamaan meid, je komt er wel, geloof me...

Oilily · 9 juli 2002, 11:39

Hallo iedereen

Na mijn euforie van enkele dagen geleden (dat ik van de psy nog maar 1 x per maand moet komen vanaf september), begin ik er nu aan te twijfelen. Het is beter met mijn manier van reageren, mijn assertiviteit laat ik het zo stellen, ik probeer nog zo min mogelijk over me heen te laten lopen en dat lukt me vrij goed tot dit weekend. Ruzie met mijn vriend, vrij grote ruzie en de dag erna begon ik ipv assertief te zijn, meer te hopen dat hij bij me zou blijven dan iets anders, dwz beetje zielig gaan doen. Nu, de dagen erna hebben we een beetje bijgepraat maar dit maakt voor de ttm precies niet zoveel verschil.

Al twee dagen (avonden) lig ik in mijn bed wat te lezen ofzo en kan ik niet ophouden. Terwijl ik die boek of die tv ook niet afzet en mijn zinnen op iets anders zet. Precies iets te weinig fut of energie maar wel genoeg besef dat ik het doe. Alsof ik ook een stuk in paniek geraak doordat de psy me minder wil zien vanaf september. Of dat er na een goeie periode altijd een slechte komt. Want zo is het vaak bij mij. Nu gaat het met de moraal wel goed maar van de ttm is nog niet veel verbeterd. Daarom vind ik het een beetje lastig dat de psy dat heeft beslist. Ik dacht altijd dat een psy zoiets ging beslissen als je toch al enkele trekvrije weken, maanden achter de rug hebt. Ik heb schrik dat het nooit zal weggaan als het binnenkort nog maar 1 x per maand is. Hij zegt dat het allemaal tijd nodig heeft maar ik heb er nog geen enkele trekvrije dag opzitten, behalve als ik in een weekend het zoo druk heb gehad dat ik er geen tijd meer voor had.

Misschien is dit een heel verward berichtje maar dit komt omdat ik gisterenavond weer zo van mezelf ben geschrokken dat ik weer eens niet kon ophouden of niet kon in slaap geraken.

Madelief · 9 juli 2002, 21:05

O, zo herkenbaar. De laatste weken heb ik ook regelmatig dat ik helemaal afdwaal en uren aan het plukken ben. Het gevoel hebben niet te kunnen stoppen............ Als jij er tegenop kijkt om je therapeut minder vaak te kunnen zien dan kun je dat toch bespreken. Misschien ben je er nog niet aan toe. Ook voor mij geldt dat ik de perioden dat ik in therapie was het wel beter ging, net of ik die uitlaatklep toch nodig heb. Maar dat weet je dat heb ik geschreven in een andere thread. Moeilijk en gecompliceerd allemaal he? Jij ook sterkte he.
Groetjes Madelief

Isabelle · 10 juli 2002, 11:22

Hey Monique,

(sorry dat ik laatst op msn wegviel, laatste tijd wat problemen met computer! sorry! )

Graag had ik ook es gereageerd op je berichtje . Het is niet dat ik me slechter zal gaan voelen door te lezen hoe goed het met anderen gaat...vind ik heel goed voor hen zelf! Maar heel eerlijk...wel af en toe benijd ik ze wel es hoor, dit laatste mag je niet negatief beoordelen hoor. Het is gewoon dat ik sinds die bijna 9jaar dat ik al trek nog geen enkele dag trekvrij ben geweest. En ik zo zooooo graag tegen augustus willen dat mijn haren wat gelijk gegroeid zijn om op vakantie te gaan..

Als het een heel stuk minder gaat met me, en met mijn haren dus..dan ga ik ook meestal het forum wat vermijden, ik weet het , misschien niet zo verstandig van me. Ik zou bijvoorbeeld alles van me kunnen afschrijven, maar als ik dan op het forum kom, het klinkt misschien vreemd, maar ik krijg ik heel dikwijls een beangstigend gevoel over me heen...De manier waarop ik over ttm denk kan ook heel erg verschillen...hang allemaal af van hoe ik me voel etc...Op sommige momenten ben ik daar heel realistisch in en besef ik dat ik echt wel aan mezelf moet werken en dat het niet zomaar voorbij gaat. Andere momenten maak ik me wijs dat het op een of ander moment in de toekomst zomaar zal weggaan maar ondertussen blijf ik grote schade berokkenen...Mijn ouders denken nog steeds dat het een tic is...alhoewel ik hen al heb proberen te vertellen dat het meer dan dat is , beweren ze ook dat ik gewoon genoeg discipline moet hebben en dus 'gewoon' van mijn haren blijven en niet meer plukken...

Vele groetjes,

Isabelle *

monique3 · 10 juli 2002, 12:54

Wat ben ik blij met je berichtje, want ik wist niet wat er aan de hand was. Je was opeens weg, ik dacht dat het niet goed met je ging, gelukkig dat ik het nu weet!!
Heel veel sterkte, met de ttm je studie en met je ouders.
Heb je je ouders weleens laten lezen hier op het forum, zodat ze misschien beter begrijpen dat ttm wel wat meer is dan een tic?
Misschien ook een tip voor de anderen, om je familie er wat meer bij te betrekken, om wat meer begrip en steun te kweken.
Groeten van monique3.

8 juli 2002, 13:39	#1
monique3 HaarWeb lid Geregistreerd: 18 augustus 2001 Locatie: netherlands Berichten: 642	Ik vraag me af....... Hoi meiden, Ik vraag me af, of het het voor degenen onder ons waar het niet zo lekker gaat met het haren trekken, of het te confronterend is of zichzelf een te grote druk opleggen, als ze lezen over degenen waar het wel goed gaat? Is dat zo? Ik heb makkelijk praten, als ik vertel over mijn huidige situatie, maar ik weet nog goed hoe het was toen ik nog wel plukte. Ik wilde toen ook graag dat ik het van de ene dag op de andere dag kon stoppen. Maar zo werkt het niet. In het begin toen jullie het forum ontdekt hadden, hadden jullie even een moment van euforie, blij om ons gevonden te hebben. Dat had voor sommigen van jullie zo'n grote impact dat jullie het haren trekken zelfs even konden laten. Maar nu we weer wat verder zijn, gaat het met sommige van jullie weer net als tevoren. Heel erg vind ik dat, vooral omdat het bij mij een zeer goede uitwerking heeft gehad. Dat wens ik jullie ook toe. Dus ik kan me voorstellen dat jullie zoiets hebben van, waarom zij wel en ik niet. En dat jullie het je daardoor weleens moeilijker kunnen maken dan nodig is. En sommige van jullie houden er voor mijn gevoel zelfs wat afstand door, klopt dat? Ik hoop niet dat dat het geval is, want we zijn er om elkaar te steunen, want we hebben het al zolang alleen moeten doen, toch!! Dus, ook al is het heel erg moeilijk, en heb je er niet veel zin in, sluit je niet af, als het niet goed gaat met het plukken, en schrijf het van je af. Doorbreek het oude patroon van alleen zijn met dat klote gevoel en het plukken. Vertel erover, ook als het niet goed gaat, mij heeft dat vaak geholpen, ik heb dat geleerd in therapie. Of bel eens een keer met elkaar. Mij mag je altijd bellen. Ik leef met jullie mee, want jullie hebben het heel moeilijk. Ik denk aan jullie, veel liefs van monique3.

8 juli 2002, 21:16	#2
Stefanie HaarWeb lid Geregistreerd: 7 juli 2002 Locatie: Vledder Berichten: 21	Lieve Moni! Het doet mij juist erg goed telezen dat het zo goed met je gaat. Het geeft mij erg veel moed! Wat zul je trots zijn op jezelf, heerlijk zeg. Elke keer weer denk ik : Vanaf nu hou ik ermee op, en dan wil ik zo graag weer mooie volle wimpers maar zo gauw ze weer mooi vol zijn dan moet ik weer plukken.........en ik wil niet en doe het toch...........100X wil ik dan van iedereen horen dat het niet opvalt..........en 1000x liever had ik dat ik niet had geplukt en dat iedereen uit zichzelf zou zeggen: Stefanie wat heb jij mooie volle lange wimpers, want normaal gesproken heb ik echt mooie wimpers...........helaas nooit voor lang............ maar door jouw verhaal hou ik de moed erin hoor! Liefs van Stefanie __________________ Stefanie

8 juli 2002, 22:10	#3
Madelief HaarWeb lid Geregistreerd: 26 januari 2002 Berichten: 580	lieve Monique, He bah..........had ik net een heel stuk getypt, is het weer weg. Shit!! Kortom ik schreef dat ik dacht dat je ook een beetje aan mij dacht met dit schrijven? Ondanks dat het met mij niet super gaat wat betreft de TTM ben ik voor jou en anderen wel ontzettend blij dat het goed gaat. Het geeft mij juist ook wel een gevoel van, ooit zal het mij ook lukken. Wel weerhoudt het mij soms inderdaad om te reageren, weet dan niet wat en hoe te zeggen?? Als ik wel de behoefte heb is er wel de mogelijkheid en er "luisteren" ook nog mensen die je begrijpen. Nu kan ik mijn verhaal ook bij anderen kwijt, maar dat is toch anders.... Ongetwijveld zijn er meer zoals ik, maar we zetten hoor he!! He Monique, bedankt voor alles. xxx Madelief.

8 juli 2002, 22:46	#4
lotte HaarWeb lid Geregistreerd: 14 februari 2002 Berichten: 134	hoi monique en alle anderen; okee, ik begrijp goed wat je duidelijk wilt maken, maar ik ben wel meer dan 4 weken trekvrij geweest. dit is me nog nooit overkomen dus dat ik weer hervallen ben voelt als vanouds;ik weet niet beter of ik doe het. wat wel een verschil is met voorheen is dat ik er nu meer van baal dat ik het weer doe.Ik had gehoopt dat ik er telkens weer wat sterker door zou worden, terwijl ik eigenlijk trots op mezelf moet zijn! Ik ken alleen jou en bolleke die er al zo,n lange tijd een controle over hebben, de overige mensen op het forum hervallen ook steeds,zelfs bolleke heeft nog moeilijke momenten, en dat benauwd me; wetende dat je er niet zomaar vanaf raakt, dat het zolang duurt, telkens er mee bezig moet zijn. mischien wel de rest van m,n leven. bah! daar baal ik wel van. En ook dat ik er haast zeker van ben dat gedragstherapie niet efficient werkt voor ttm,ers. Waarom geven ze dan de gegevens niet vrij? Als ik bij de gemiddelde ttm,er zit dan zou dus het grootste gedeelte van de mensen die gedragstherapie volgen weer terug vallen en dat zou niet prettig zijn voor de client om dat te horen. Ik ben er nu wel zeker van dat gedragstherapie geen genezing is, Wel een therapie om je ervan bewust te maken van je gedrag. Maar helaas zit de drang van het trekken er ook en die haal ik er niet zo makkelijk uit. groetjes lotte.

9 juli 2002, 11:39	#6
Oilily HaarWeb lid Geregistreerd: 3 mei 2002 Berichten: 1.105	in de war Hallo iedereen Na mijn euforie van enkele dagen geleden (dat ik van de psy nog maar 1 x per maand moet komen vanaf september), begin ik er nu aan te twijfelen. Het is beter met mijn manier van reageren, mijn assertiviteit laat ik het zo stellen, ik probeer nog zo min mogelijk over me heen te laten lopen en dat lukt me vrij goed tot dit weekend. Ruzie met mijn vriend, vrij grote ruzie en de dag erna begon ik ipv assertief te zijn, meer te hopen dat hij bij me zou blijven dan iets anders, dwz beetje zielig gaan doen. Nu, de dagen erna hebben we een beetje bijgepraat maar dit maakt voor de ttm precies niet zoveel verschil. Al twee dagen (avonden) lig ik in mijn bed wat te lezen ofzo en kan ik niet ophouden. Terwijl ik die boek of die tv ook niet afzet en mijn zinnen op iets anders zet. Precies iets te weinig fut of energie maar wel genoeg besef dat ik het doe. Alsof ik ook een stuk in paniek geraak doordat de psy me minder wil zien vanaf september. Of dat er na een goeie periode altijd een slechte komt. Want zo is het vaak bij mij. Nu gaat het met de moraal wel goed maar van de ttm is nog niet veel verbeterd. Daarom vind ik het een beetje lastig dat de psy dat heeft beslist. Ik dacht altijd dat een psy zoiets ging beslissen als je toch al enkele trekvrije weken, maanden achter de rug hebt. Ik heb schrik dat het nooit zal weggaan als het binnenkort nog maar 1 x per maand is. Hij zegt dat het allemaal tijd nodig heeft maar ik heb er nog geen enkele trekvrije dag opzitten, behalve als ik in een weekend het zoo druk heb gehad dat ik er geen tijd meer voor had. Misschien is dit een heel verward berichtje maar dit komt omdat ik gisterenavond weer zo van mezelf ben geschrokken dat ik weer eens niet kon ophouden of niet kon in slaap geraken.

9 juli 2002, 21:05	#7
Madelief HaarWeb lid Geregistreerd: 26 januari 2002 Berichten: 580	hoi Oilily, O, zo herkenbaar. De laatste weken heb ik ook regelmatig dat ik helemaal afdwaal en uren aan het plukken ben. Het gevoel hebben niet te kunnen stoppen............ Als jij er tegenop kijkt om je therapeut minder vaak te kunnen zien dan kun je dat toch bespreken. Misschien ben je er nog niet aan toe. Ook voor mij geldt dat ik de perioden dat ik in therapie was het wel beter ging, net of ik die uitlaatklep toch nodig heb. Maar dat weet je dat heb ik geschreven in een andere thread. Moeilijk en gecompliceerd allemaal he? Jij ook sterkte he. Groetjes Madelief

10 juli 2002, 11:22	#8
Isabelle HaarWeb lid Geregistreerd: 11 april 2002 Berichten: 40	Hey Monique, (sorry dat ik laatst op msn wegviel, laatste tijd wat problemen met computer! sorry! ) Graag had ik ook es gereageerd op je berichtje . Het is niet dat ik me slechter zal gaan voelen door te lezen hoe goed het met anderen gaat...vind ik heel goed voor hen zelf! Maar heel eerlijk...wel af en toe benijd ik ze wel es hoor, dit laatste mag je niet negatief beoordelen hoor. Het is gewoon dat ik sinds die bijna 9jaar dat ik al trek nog geen enkele dag trekvrij ben geweest. En ik zo zooooo graag tegen augustus willen dat mijn haren wat gelijk gegroeid zijn om op vakantie te gaan.. Als het een heel stuk minder gaat met me, en met mijn haren dus..dan ga ik ook meestal het forum wat vermijden, ik weet het , misschien niet zo verstandig van me. Ik zou bijvoorbeeld alles van me kunnen afschrijven, maar als ik dan op het forum kom, het klinkt misschien vreemd, maar ik krijg ik heel dikwijls een beangstigend gevoel over me heen...De manier waarop ik over ttm denk kan ook heel erg verschillen...hang allemaal af van hoe ik me voel etc...Op sommige momenten ben ik daar heel realistisch in en besef ik dat ik echt wel aan mezelf moet werken en dat het niet zomaar voorbij gaat. Andere momenten maak ik me wijs dat het op een of ander moment in de toekomst zomaar zal weggaan maar ondertussen blijf ik grote schade berokkenen...Mijn ouders denken nog steeds dat het een tic is...alhoewel ik hen al heb proberen te vertellen dat het meer dan dat is , beweren ze ook dat ik gewoon genoeg discipline moet hebben en dus 'gewoon' van mijn haren blijven en niet meer plukken... Vele groetjes, Isabelle *

10 juli 2002, 12:54	#9
monique3 HaarWeb lid Geregistreerd: 18 augustus 2001 Locatie: netherlands Berichten: 642	Hoi isabelle, Wat ben ik blij met je berichtje, want ik wist niet wat er aan de hand was. Je was opeens weg, ik dacht dat het niet goed met je ging, gelukkig dat ik het nu weet!! Heel veel sterkte, met de ttm je studie en met je ouders. Heb je je ouders weleens laten lezen hier op het forum, zodat ze misschien beter begrijpen dat ttm wel wat meer is dan een tic? Misschien ook een tip voor de anderen, om je familie er wat meer bij te betrekken, om wat meer begrip en steun te kweken. Groeten van monique3.