trichotillomanie

Bult · 8 februari 2002, 13:26

Beste lezers,

Na lang zoeken eindelijk deze site gevonden. Ik zoek hulp voor mijn stiefdochter die dagelijks haar hoofdharen uittrekt. Het ging een tijdje goed maar sinds een jaartje zijn we weer terug bij af. Het ging goed totdat er zakelijke en prive problemen ontstonden, de situatie is erger dan ooit te voor en konden wij eerst nog de problemen zelf aan nu is het einde zoek. Hoe moeten wij verder, waar kunnen wij ons melden, wie kan ons helpen??

Erik Bulterman
Bonny Smits

bolleke · 10 februari 2002, 21:26

Hallo Erik en Bonny,

Goed dat jullie deze site gevonden hebben. Hier ben je niet alleen...
Toch wou ik jullie een paar vragen stellen. Hoe oud is jullie dochter/stiefdochter? Kan zij zelf reageren op dit forum en wíl ze dat ook? Heeft ze al hulp gekregen van een therapeut?
Ik hoop dat jullie haar steunen en bereid zijn om haar te aanvaarden zoals ze is...

Heel goede teksten zijn er te vinden op volgende site:
http://www.homestead.com/westsuffolk...illomania.html
art.- Childhood Hair-Pulling
art.- Childhood Trichotillomania
art.- Cognitive-Behavioral Treatment of Trichotillomania

Maar jullie kunnen natuurlijk ook altijd terecht op deze site, lotgenoten ontmoeten is heel belangrijk!

Sterkte!
Bolleke

Madelief · 15 februari 2002, 22:22

Hallo Erik en Bonnie,
Ik wilde toch ook even reageren op jullie oproepje. Even in het het kort; ik ben Madelief (35jr) en heb sinds mijn 13-de TTM. Tot mijn 22ste was NIEMAND op de hoogte van mijn GEHEIM, zelfs mijn ouders niet. Toen ik het hen dan ook vertelde waren zo blij dat ik dat gedaan had en ze vonden het ontzettend jammer dat ik dat niet eerder verteld had. Ze hadden me graag willen helpen/steunen en vanaf dat moment doen ze dat ook. Het is dan ook fantastisch dat jullie je dochter zo wilt helpen.
Hebben jullie in het verleden al eens hulp gezocht? Die eerst stap voor mij om hulp te zoeken was moeilijk, maar ben blij dat ik het toen gedaan heb. Toendertijd heb ik contact gezocht met de Nederlandse Fobieclub, zij hebben me toen een psychiater hier in de buurt geadviseerd. Hier ben ik een paar keer geweest en via hem kwam ik bij een gedrags therapeute. Later ben ik(met m'n moeder) naar de huisarts gegaan en heb daar mijn verhaal gedaan. Via een T.V. uitzending had ik een gespecialiceerd therapeut gevonden en wilde daar graag naartoe. Ik moet zeggen dat het nooit zo goed is gegaan als toen. Ik was 8 jaar niet bij een kapper geweest, maar heb toen weer mijn haar kort laten knippen. Het probleem was alleen de afstand. Ik woon in Friesland en ik moest naar Delft voor de therapie. Er moest een dag voor uit getrokken worden om hier naartoe te gaan. Helaas ben ik later helemaal terug gevallen en met ups en downs ben ik niet van de TTM af. Maar het kunnen delen van je geheim is volgens mij het allerbelangrijkste (Weten dat je niet GEK bent). Echt dat zijn we niet. Daarom is het belangrijk dat jullie dochter weet dat ze absoluut niet de enige is. Ik weet natuurlijk niet hoe oud jullie dochter is? ..anders zou ze hetzelf misschien ook prettig vinden om te reageren? Het is misschien weer wat verwarrend geworden, maar kortom er zijn in iedergeval mogelijkheden om hulp te zoeken. Voor mijzelf geldt ook weer dat ik hulp moet zoeken en dat ga ik ook zeker doen, maar die eerste stap is weer moeilijk.
Ik wens jullie veel sterkte en vooral ook succes! Madelief.

8 februari 2002, 13:26	#1
Bult HaarWeb lid Geregistreerd: 8 februari 2002 Locatie: Naarden, Nederland Berichten: 1	trichotillomanie Beste lezers, Na lang zoeken eindelijk deze site gevonden. Ik zoek hulp voor mijn stiefdochter die dagelijks haar hoofdharen uittrekt. Het ging een tijdje goed maar sinds een jaartje zijn we weer terug bij af. Het ging goed totdat er zakelijke en prive problemen ontstonden, de situatie is erger dan ooit te voor en konden wij eerst nog de problemen zelf aan nu is het einde zoek. Hoe moeten wij verder, waar kunnen wij ons melden, wie kan ons helpen?? Erik Bulterman Bonny Smits

10 februari 2002, 21:26	#2
bolleke HaarWeb lid Geregistreerd: 3 december 2001 Locatie: Antwerpen Berichten: 1.670	ttm Hallo Erik en Bonny, Goed dat jullie deze site gevonden hebben. Hier ben je niet alleen... Toch wou ik jullie een paar vragen stellen. Hoe oud is jullie dochter/stiefdochter? Kan zij zelf reageren op dit forum en wíl ze dat ook? Heeft ze al hulp gekregen van een therapeut? Ik hoop dat jullie haar steunen en bereid zijn om haar te aanvaarden zoals ze is... Heel goede teksten zijn er te vinden op volgende site: http://www.homestead.com/westsuffolk...illomania.html art.- Childhood Hair-Pulling art.- Childhood Trichotillomania art.- Cognitive-Behavioral Treatment of Trichotillomania Maar jullie kunnen natuurlijk ook altijd terecht op deze site, lotgenoten ontmoeten is heel belangrijk! Sterkte! Bolleke

15 februari 2002, 22:22	#3
Madelief HaarWeb lid Geregistreerd: 26 januari 2002 Berichten: 580	Hallo Erik en Bonnie, Ik wilde toch ook even reageren op jullie oproepje. Even in het het kort; ik ben Madelief (35jr) en heb sinds mijn 13-de TTM. Tot mijn 22ste was NIEMAND op de hoogte van mijn GEHEIM, zelfs mijn ouders niet. Toen ik het hen dan ook vertelde waren zo blij dat ik dat gedaan had en ze vonden het ontzettend jammer dat ik dat niet eerder verteld had. Ze hadden me graag willen helpen/steunen en vanaf dat moment doen ze dat ook. Het is dan ook fantastisch dat jullie je dochter zo wilt helpen. Hebben jullie in het verleden al eens hulp gezocht? Die eerst stap voor mij om hulp te zoeken was moeilijk, maar ben blij dat ik het toen gedaan heb. Toendertijd heb ik contact gezocht met de Nederlandse Fobieclub, zij hebben me toen een psychiater hier in de buurt geadviseerd. Hier ben ik een paar keer geweest en via hem kwam ik bij een gedrags therapeute. Later ben ik(met m'n moeder) naar de huisarts gegaan en heb daar mijn verhaal gedaan. Via een T.V. uitzending had ik een gespecialiceerd therapeut gevonden en wilde daar graag naartoe. Ik moet zeggen dat het nooit zo goed is gegaan als toen. Ik was 8 jaar niet bij een kapper geweest, maar heb toen weer mijn haar kort laten knippen. Het probleem was alleen de afstand. Ik woon in Friesland en ik moest naar Delft voor de therapie. Er moest een dag voor uit getrokken worden om hier naartoe te gaan. Helaas ben ik later helemaal terug gevallen en met ups en downs ben ik niet van de TTM af. Maar het kunnen delen van je geheim is volgens mij het allerbelangrijkste (Weten dat je niet GEK bent). Echt dat zijn we niet. Daarom is het belangrijk dat jullie dochter weet dat ze absoluut niet de enige is. Ik weet natuurlijk niet hoe oud jullie dochter is? ..anders zou ze hetzelf misschien ook prettig vinden om te reageren? Het is misschien weer wat verwarrend geworden, maar kortom er zijn in iedergeval mogelijkheden om hulp te zoeken. Voor mijzelf geldt ook weer dat ik hulp moet zoeken en dat ga ik ook zeker doen, maar die eerste stap is weer moeilijk. Ik wens jullie veel sterkte en vooral ook succes! Madelief.