Lieve mensen, ik ben er klaar mee.

[Hanna]

Oorspronkelijk geplaatst door Ambo

Mijn vraag was toch heel duidelijk dacht ik zo....

Je moet niet zoveel denken...krijg je haaruitval van.

[Etna]

Oorspronkelijk geplaatst door Ambo

Lekker weg van je eigen omgeving doet je problemen vergeten?

Als je het zo wilt noemen.

[agatha]

Ik denk dat er wel meer aan de hand is dan alleen de haaruitval en zo niet dan kan acceptatie alleen uit jezelf komen en dan maakt het niet uit of je in Thailand zit en of je knapper bent dan JP of niet. Ik denk dat een tijdje weg van haarweb best fijn kan zijn want je wordt anders constant geconfronteerd met je probleem. Of je gaat een "naar van alles en nog wat"wel haarweb maar alleen slap geleuter. Eerlijk gezegd sluit ik me bij Antonie aan(kan gebeuren)

[Tibetaan]

Ook al ben ik er van overtuigd dat een HT op korte termijn een aardige esthetische verbetering van je haarsituatie op kan leveren, ben ik toch van mening dat een HT niets meer is dan dan ontkenning en/of uitstel van acceptatie.

Ik vraag me ook af wanneer je gemiddeld een hogere kwaliteit van leven hebt: wanneer je het meteen accepteert of wanneer je al dat geld en energie erin steekt. Ik weet dat het wellicht een omstreden opvatting is hier, maar ik moet er echt niet meer aan denken dat ik iedere dag bezig ben met mijn haar. Ookal was ik via een HT van een NW3 of NW4 naar een NW2 gegaan.

Wat ik hiermee eigenlijk vooral mee bedoel is dat je altijd goed na moet denken voor je aan een HT begint en niet in een emotionele beladen bui op de HT stoel moet gaan zitten.

[Hanna]

In een emotionele bui een HT laten doen is heel wat minder erg dan in een emotionele bui zelfmoord plegen.

[Ambo]

Oorspronkelijk geplaatst door Hanna

Je moet niet zoveel denken...krijg je haaruitval van.

Mijn tattooharen?

[Tibetaan]

Oorspronkelijk geplaatst door Hanna

In een emotionele bui een HT laten doen is heel wat minder erg dan in een emotionele bui zelfmoord plegen.

Tja, zelfmoord is ook weer zoveel gedoe en het levert je per slot van rekening ook geen extra haren op

Velen hier herkennen die machteloze en uitzichtloze gevoelens en gedachten. Het is zaak om juist daar wat aan te doen. Maar die eerste stap is niet gemakkelijk.

Stap eens bij een psycholoog binnen of praat eens met een goede vriend of iemand die je kan vertrouwen. Blijf er in ieder geval niet mee rondlopen maar ga met deze gedachten en gevoelens aan de slag.

Ik heb ook ooit eens 'opgesloten' gezeten in mijn eigen frustratie en angst rondom dat hele kaal worden. Achteraf zonde van mijn kostbare tijd en energie! Er zijn zoveel leuke dingen te doen en te ontdekken! Maargoed, het overkomt je, daar doe je niets aan!

[nokianokia]

De schaamte is gewoonweg te groot om het te accepteren. Mijn schedel leent zich er echt niet voor om te millimeteren (geloof me, ik zou nooit meer een dame krijgen,ondanks dat ik ooit een sprankelende persoonlijkheid was want de vorm van mijn schedel was de reden dat ik mijn haar liet groeien om het te bedekken, los van het feit dat ik kei en keihard ben gepest vroeger puur en alleen door mijn schedel) en ik denk dat een HT mij valse hoop geeft (afgezien van het feit dat ik er geen geld voor heb)

Het put me uit, de zomer komt eraan en ik voel me verschrikkelijker als ooit tevoren. Ik heb geen energie meer, durf niet te sporten en blijf het liefst binnen tot een uur of 19.

Ik wilde jullie niet laten schrikken, maar hetgeen wat er in mijn hoofd omgaat ,gun ik niemand. Ik ben nu alleen maar aan het uitstellen want ik ben er heilig van overtuigd dat ik nooit meer gelukkig zal worden.

Wat jullie allemaal zeggen waardeer ik enorm, maar dit hier is wat er in mijn leven omgaat, hoe ik me voel, hoe ik denk en hoe ik naar de toekomst kijk.... dus ondanks het advies kan ik er niets mee (begrijp me aub niet verkeerd) en dat komt omdat ik het niet zal accepteren.

Met haar ben ik een hele leuke jongen, zonder haar......het uiterste.

[Georgie]

Oorspronkelijk geplaatst door nokianokia

Met haar ben ik een hele leuke jongen, zonder haar......het uiterste.

Dat kan niet. Als je met haar leuk bent, ben je het zonder haar ook. We hebben allemaal een bepaald idee van wie of wat we zouden moeten zijn, en hoe we eruit zouden moeten zien. Natuurlijk is haar een bepalende 'uiterlijke' factor, maar niet de doorslaggevende. Dat is het geworden in jouw hoofd.

Er zijn zeer aantrekkelijke kale mannen, en zeer lelijke mannen met veel hoofdhaar. Alles is relatief.

Als je kaal wordt, word je kaal. Punt. Dat overkomt veel mannen, en ze kunnen er mee leven. Jij kunt dat dus ook, hoe moeilijk dat op dit moment ook lijkt. Je schrijft nu dat je dat niet kunt. Maar jij kunt dat ook. Net als mensen alles wat hen overkomt in dit leven moeten en kunnen accepteren. Dat schrijf ik niet om jouw gevoelens te bagatelliseren, want die zijn zeker serieus en die moet je ook heel serieus nemen. Zoek professionele hulp.

[Ambo]

Inderdaad, laat je doorverwijzen via de huisarts en lucht je hart daar!

Sterkte en succes!

[Noob]

nokia hoe oud ben je?

[Kniekous]

Beste Nokia,

Wat kut man dat jij je zo voelt.

Ik snap dat je baalt van je haarverlies (ik heb zelf nog geen haarverlies maar hang toch rond op dit forum, dus ik kan niet gaan zeggen dat haar me niks uitmaakt).

Vraag is alleen, is je leven niks waard alleen vanwege je haar? Ik denk dat dus niet, maar hoe wij jou daarvan kunnen overtuigen weet ik niet. Er zijn vast genoeg dingen die je kan, genoeg mensen waar je iets aan hebt en genoeg dingen om nog te doen.

Wel weet ik dat de mensen van wie je houd, o.a. je ouders e.d. na zelfmoord nooit meer gelukkig kunnen zijn.

Zoek hulp, bij je familie, bij bekenden, bij je de rutgerstichtingm je arts, wie dan ook! Wij kunnen weinig voor je doen, hou ons echter wel op de hoogte!

[nokianokia]

Hi guys, ben 26...

Ik zal nog maar 1x open en bloot (en eerlijk vanuit mijn eigen beleving) vertellen waarom ik er 1000% van overtuigd ben dat ik nooit meer gelukkig zal zijn.

Ondanks mijn depressie ben ik nog steeds de bijster intelligente persoon als voorheen, mankeer ik niets aan mijn ogen, ken ik mijn lichaam als geen ander, weet ik hoe mijn schedel eruit ziet, weet ik hoe mijn hoge voorhoofd eruit ziet (voornaamste reden van haar laten groeien destijds), weet ik hoe ik eruit zal zien als ik het zou millimeteren, zal een HT/HW niet het verschil gaan maken(los van het feit dat ik er geen geld voor heb vanwege andere problemen), weet ik dat ik het nooit zal accepteren waardoor een psychiater/psycholoog niet zal helpen omdat ik weet dat het mijn probleem niet verhelpt noch mijn zelfbeeld doet veranderen, of het mijn zelfbeeld laten veranderen... de schaamte blijft.

Ik zal jullie eerlijk vertellen, ik zou de straat nieteens meer op gaan als het echt helemaal glad is.

Begrijp me niet verkeerd, ik ben heel open minded en sta voor veel open maar dit is voor mij gewoon de keiharde realiteit die ik niet aankan.

Na de middelbare school (atheneum) beschikte ik over genoeg capaciteit om alles te kunnen worden wat ik zou willen maar ik ben vastgelopen in mijn geluk, mijn ontwikkeling als mens/persoon en daardoor veranderd in een naar/bot/snel geïrriteerd/pessimistisch en vooral agressief persoon.

De schaamte is dusdanig groot dat ik er diep ongelukkig van ben geworden, niet naar het/de strand/zwembad/sauna of welke openbare plek waar je je moet uitkleden durf. Ik moeite heb om met dames intiem te zijn en ik kijk verschrikkelijk op tegen de zomer.

Ik waardeer al jullie hulp/aanmoedigingen/tips en zelfs PM (bedankt daarvoor, zal zsm reageren) maar ondanks dat ik weet dat ik mijn fam/vrienden/ouders ongelukkig en verdrietig zal maken is het voor mij zo ondragelijk geworden dat ik niet meer wil, dat ik geen energie meer heb en dat ik bij het denken aan de toekomst nog ongelukkiger word. Het is ondragelijk en een kwelling geworden om nog langer te bestaan....en ik rek alleen maar tijd want ik heb het opgegeven.

Conclusie: Accepteren van de situatie is uitgesloten.

[papatata]

Hey nokianokia,

Zou je mss een foto van je willen plaatsen?
Srry als ik het vraag.

[bombarie]

Erg om zoiets te lezen man! Ik kan me echt niet voorstellen dat dit aan je haar ligt, het probleem moet veel dieper zitten! Luister naar de mensen hier en zoek een psycholoog op man. Hoe kan je nou zo ongelukkig met jezelf zijn? Kom op man, hou vol en zoek hulp.

Sterkte