Haarweb Forum  
Bijna 100.000 bezoekers p/mnd! Zie hier

Ga terug   Haarweb Forum > Trichotillomanie > Inspiratie

Reageren
 
Discussietools Discussie waarderen Weergave
Oud 13 december 2002, 15:20   #16
Grover
Op weg naar mijzelf
 
Grover's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 10 februari 2002
Berichten: 195
Geslacht:
Gedragstherapie voor ME/CVS.

Hoi Ernestina,

Mijn eerste sessie was een week later, op 12 dec. Gisteren dus.

Ik kreeg 2 weken geleden een intake-gesprek. Daarna moest ik allerlei testen doen, zowel op papier, maar voornamelijk op de computer. Het waren allemaal vragen over mijn klachten die ik moest beantwoorden. Ben zeker 2 uur bezig geweest met al die vragen..... puffh.

Verder kreeg ik een metertje mee wat ik dag en nacht moest dragen om mijn enkel. Dit apparaatje registreerde je bewegingen. Daarnaast moest ik 2 weken lang elke dag een vragenlijst invullen met daarop vragen m.b.t. mijn vermoeidheid en andere klachten. Deze lijst heb ik gisteren ingeleverd.

De gedragstherapie bestaat uit 16 (geloof ik) groepsbijeenkomsten van 2 uur. De groep bestaat uit 8 personen. De gedragstherapie is erop gericht dat je ZELF verantwoordelijkheid gaat nemen in het herstel van je ziekte d.m.v. de 'tools/adviezen' die je krijgt gedurende je therapie. Wat mij erg is bijgebleven is het feit dat men zeer duidelijk zegt dat deze therapie NIET bedoeld is om beter te leren omgaan/leven met je beperkingen/ziekte, maar dat de therapie is bedoeld om jou te leren te GENEZEN van je ziekte.

Ik vind dit uitgangspunt goed, aangezien ikzelf altijd dacht dat gedragstherapie bedoelt was om 'beter te leren omgaan met je ziekte'. Men maakt ook erg duidelijk dat de therapie zich totaal NIET richt op de eventuele oorzaken van ME/CVS, maar dat er uitsluitend wordt gekeken naar de gevolgen ervan en met name de manier waarop jij daar mee omgaat. Men doet dit aangezien er uit heel veel onderzoeken (binnen/buitenland) is gebleken dat men nog steeds geen lichamelijk oorzaak voor ME heeft gevonden. Daarentegen blijkt het zeer nuttig en helend te zijn om je te richten op je gedrag en je denkpatroon. Met dat laatste ben ik het zelf helemaal mee eens, dus ik heb zeker een goed gevoel over de therapie. En met het eerste (er is nog geen lichamelijke oorzaak gevonden) ben ik het zowiezo 100% eens: er zal nooit een lichamelijke oorzaak voor ME gevonden worden. Die is er simpelweg niet. Datzelfde geldt voor TTM (letwel: dit is mijn persoonlijke mening....).

Als ik het goed begrepen heb zijn de resultaten van de gedragstherapie voor mensen met ME ook beter en hoopvoller dan de resultaten voor gedragstherapie voor lotgenoten met TTM.

Mijn eerste groepsbijeenkomst zit er nu dus op. We hebben vragenlijsten mee naar huis gekregen waarop wij dagelijks moeten invullen hoe wij zelf reageren op het feit dat wij ons moe voelen. Wij hebben geleerd dat onze manier van denken ons gedrag bepaalt. (maar goed....dàt wist ik al..... ). Wij gaan het komende half jaar leren om ons denken en (dus logisch) ons gedrag te veranderen. Het spreekt mij zeker aan, aangezien ik zelf al van mening was dat mijn gedachten over mijzelf de hoofdoorzaak van mijn ziekte is geweest. N.a.v. bepaalde gedachten over jezelf, ga je je op een bepaalde (ongezonde) manier gedragen. Ik was er voor mijzelf al uit dat sleutel tot genezing hier (op dit gebied) ligt. Alleen vond en vind ik het nog vaak moeilijk om mijn gedachten te veranderen en nòg moelijker om mijn gedrag te veranderen. Uitsluitend je gedachten proberen te veranderen zal je niet doen genezen. Het is wèl van groot belang dàt je aan je denkpatroon gaat werken, maar daarnaast is het van essentieël belang dat je gedrag gaat aanpassen n.a.v. je gewijzigde denkpatroon.

Bij mij zat het vaak 'vast' op het gebied van mijn gedrag. Op het gebied van actie ondernemen. Heel toevallig las (wordt vervlgd........moet nu weg!)


Lieve groeten terug.....
Grover is offline   Met citaat reageren
Oud 14 december 2002, 12:35   #17
Grover
Op weg naar mijzelf
 
Grover's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 10 februari 2002
Berichten: 195
Geslacht:
Vervolg...

Bij mij zat het vaak 'vast' op het gebied van mijn gedrag. Op het gebied van actie ondernemen. Heel toevallig las ik laatst een stuk uit een prachtig boek, genaamd: 'Licht op de Schaduw'. Dat stuk beschreef als voorbeeld iemand die zijn/haar dagen doorbracht met het zich/haarzelf inpraten van positieve gedachtes...zonder dat er daadwerkelijk iets veranderde in zijn/haar leven. Als ander voorbeeld werd iemand genomen die gelovig / spiritueel ingesteld was: mensen zoeken hun heil in God en bidden en bidden en bidden maar tot het Universum om tot genezing van hun ziekte te kunnen komen....zonder enig noemenswaardig resultaat aangezien ze zèlf op hun kont blijven zitten...

Dit soort dingen gaan pas werken als je ook daadwerkelijk laat ZIEN dat jij jezelf genoeg waard vind om goed voor te zorgen. M.a.w: alleen door ACTIE te ondernemen zal er verandering gaan plaatsvinden.

Je kunt erachter komen dat je ziekte het gevolg is van het feit dat je niet genoeg van jezelf houdt. Je kunt dan affirmatie-oefeningen gaan doen bijv. om jezelf positieve gedachten over jezelf in te praten. Prima, niets mis mee. Maar als je een jaar bezig bent om deze positieve gedachten te oefenen en er vervolgens alsnog voor kiest om je huis te laten verslonsen, niet op tijd naar bed te gaan, constant te hard te werken, in een ongezonde relatie te blijven hangen, je kinderen boven jezelf te plaatsen, enz...... dan zullen die positieve gedachten niet het gewenste effect hebben.

Het gaat erom dat je gedrag in overeenstemming is met je gedachten. Het is essentieel dat je beiden gebieden onderzoekt/veranderd: zowel je gedachten over jezelf als het gedrag wat daaruit voortvloeit.

Ik ben er de afgelopen jaren achter gekomen dat mijn gedachten over mijzelf ervoor gezorgd hebben dat ik ongezond met mijzelf omging (=gedrag). Het lukt mij zo nu en dan om deze ongezonde gedachten om te buigen in positieve denkbeelden....desondanks maakte ik nog steeds de keuze om mijn gedrag te laten voor wat het is. Helpende gedachten, maar een niet-helpend gedrag...


Lieve groeten terug,
Grover.

Laatst gewijzigd door Grover; 15 december 2002 om 15:18
Grover is offline   Met citaat reageren
Oud 16 december 2002, 15:55   #18
ernestina
HaarWeb lid
 
Geregistreerd: 29 april 2002
Locatie: Soest
Berichten: 152
Bedankt

Hoi Grover,

Bedankt voor je uitgebreide antwoord. Ik vind jouw stukken altijd mooi om te lezen. Het lijkt alsof je al zo ver bent met je genezing, alleen het laatste stukje van de puzzel moet nog vallen, denk ik.

Heel veel succes; ik weet zeker dat het je gaat lukken.

Ernestina
ernestina is offline   Met citaat reageren
Oud 16 december 2002, 16:08   #19
Oilily
HaarWeb lid
 
Oilily's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 3 mei 2002
Berichten: 1.105
Beste Grover

Ik vind jouw tekst zooo herkenbaar. Ik heb het ook moelijk met die overeenstemming van gedachten. Ik weet wel wat goed is voor mij maar dit dan ook echt doen ipv alleen maar te zeggen of denken is inderdaad een moeilijk iets. Die actie ondernemen, daar wringt soms het schoentje..

Maar als ik terugkijk is er in mijn genezingsproces enkel alleen maar vooruitgang gekomen door actie te ondernemen. Actie om naar Flair te schrijven en zo bolleke te leren kennen en hier te belanden, actie door naar de psy te stappen, actie om mijn probleem aan mijn vrienden en familie bekend te maken, actie om een goed gesprek aan te knopen met mijn vader, actie om na een lange periode met hoofddeksel naar de kapper te stappen, gewoon de alledaagse actie om voor jezelf op te komen en soms al een cru te zijn tegen mensen en de consequenties te dragen.. Allemaal enorm moeilijke stappen, laat ik maar zeggen, echte overwinningen om een beetje dichter bij mezelf te komen en een beetje verder weg van de ttm.. Vroeger dacht ik altijd: als de ttm weg is, dan ga ik dit en dat ... Maar je moet eerst dit en dat vooraleer dat duiveltje nog maar aanstalten maakt om te vertrekken.. Goh, als ik het zo neerschrijf heb ik toch al wat barrières doorbroken.. De schaamte voorbij... Zo voelt het want het is telkenmale toegeven aan jezelf dat je niet helemaal bent zoals de anderen en dit aanvaarden..Tegen wil en dank soms.

Elke dag sukkel ik met dat actie-gevoel. Gewoon, bijna elke avond als ik in mijn luie zetel, nadat ik ben weggegaan of gewoon als ik ben thuisgebleven, terug begin met mijn hand naar mijn haar, tegen mezelf moet zeggen dat het beter is dat ik ga slapen want dat ik moe ben aan het worden en het dan effectief ook doen..Een constante strijd binnen mezelf doe ik elke dag terug moet overwinnen. Soms ook een strijd tegen negatieve gedachten en die proberen om te buigen naar positieve of de positieve kanten van een 'negatief iets'. Heel moeilijk...

groetjes
K
Oilily is offline   Met citaat reageren
Oud 16 december 2002, 18:33   #20
Grover
Op weg naar mijzelf
 
Grover's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 10 februari 2002
Berichten: 195
Geslacht:
Thumbs up Re: Bedankt

Citaat:
Originally posted by ernestina
Hoi Grover,

Bedankt voor je uitgebreide antwoord. Ik vind jouw stukken altijd mooi om te lezen. Het lijkt alsof je al zo ver bent met je genezing, alleen het laatste stukje van de puzzel moet nog vallen, denk ik.

Heel veel succes; ik weet zeker dat het je gaat lukken.

Ernestina
Hoi Ernestina,

Bedankt voor je lieve woorden! Ja, ook ik heb het gevoel dat ik op 3/4 van mijn herstel zit en nu bezig ga met de laatste loodjes. Hoe dan ook: ik weet dat ik zal genezen.... nu nog de juiste weg afleggen!

Thanx,
Grover.
__________________
Grover

'I used to think that the day would never come
I'd see the light in the shade of the morning sun
My morning sun is the drug that brings me near
To the childhood I lost replaced by fear'


'True Faith' - New Order.
Grover is offline   Met citaat reageren
Oud 16 december 2002, 18:58   #21
Grover
Op weg naar mijzelf
 
Grover's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 10 februari 2002
Berichten: 195
Geslacht:
Lightbulb Actie

Citaat:
Originally posted by Oilily
Beste Grover

Ik vind jouw tekst zooo herkenbaar. Ik heb het ook moelijk met die overeenstemming van gedachten. Ik weet wel wat goed is voor mij maar dit dan ook echt doen ipv alleen maar te zeggen of denken is inderdaad een moeilijk iets. Die actie ondernemen, daar wringt soms het schoentje..

Maar als ik terugkijk is er in mijn genezingsproces enkel alleen maar vooruitgang gekomen door actie te ondernemen. Actie om naar Flair te schrijven en zo bolleke te leren kennen en hier te belanden, actie door naar de psy te stappen, actie om mijn probleem aan mijn vrienden en familie bekend te maken, actie om een goed gesprek aan te knopen met mijn vader, actie om na een lange periode met hoofddeksel naar de kapper te stappen, gewoon de alledaagse actie om voor jezelf op te komen en soms al een cru te zijn tegen mensen en de consequenties te dragen.. Allemaal enorm moeilijke stappen, laat ik maar zeggen, echte overwinningen om een beetje dichter bij mezelf te komen en een beetje verder weg van de ttm.. Vroeger dacht ik altijd: als de ttm weg is, dan ga ik dit en dat ... Maar je moet eerst dit en dat vooraleer dat duiveltje nog maar aanstalten maakt om te vertrekken.. Goh, als ik het zo neerschrijf heb ik toch al wat barrières doorbroken.. De schaamte voorbij... Zo voelt het want het is telkenmale toegeven aan jezelf dat je niet helemaal bent zoals de anderen en dit aanvaarden..Tegen wil en dank soms.

Elke dag sukkel ik met dat actie-gevoel. Gewoon, bijna elke avond als ik in mijn luie zetel, nadat ik ben weggegaan of gewoon als ik ben thuisgebleven, terug begin met mijn hand naar mijn haar, tegen mezelf moet zeggen dat het beter is dat ik ga slapen want dat ik moe ben aan het worden en het dan effectief ook doen..Een constante strijd binnen mezelf doe ik elke dag terug moet overwinnen. Soms ook een strijd tegen negatieve gedachten en die proberen om te buigen naar positieve of de positieve kanten van een 'negatief iets'. Heel moeilijk...

groetjes
K
Hoi Oilily (koop jij trouwens altijd je kleren daar ofzo? ),

Ik vind dat je onzettend goed op weg bent! Ik merk ook steeds meer dat actie ondernemen cruciaal is in mijn genezingsproces. (dat geldt niet alleen voor ME, maar ook voor TTM, OCD en noem maar op wat voor ziektes....)

Ik vind je uitspraak 'Allemaal enorm moeilijke stappen, laat ik maar zeggen, echte overwinningen om een beetje dichter bij mezelf te komen en een beetje verder weg van de ttm.' een hele mooie.

Dichter bij jezelf, verder weg van TTM : heel mooi!

Ik dacht ook altijd: als mijn ME maar weg is, dàn pas kan ik mijzelf accepteren, dàn pas zie ik er goed uit, dàn pas durf ik weer zonder angst naar het strand met mijn opgeblazen buik want die buik is dan weg, dàn pas zal ik gelukkig kunnen zijn, alleen dàn kan ik echt van mijzelf houden. 4 jaar lang heb ik dan ook gevochten, gevochten en nog eens gevochten om van mijn ziekte af te komen. Ik had niet echt door dat mijn ziekte een gevolg was van mijn gedachtens en gedrag. Ik probeerde mijn ziekte te overwinnen door er tegen te vechten. Ik ben er nu achter dat ik mag gaan leren om mijn ongezonde gedachtens en gedrag te 'overwinnen'. En dat gaat met vallen en opstaan. Ik ga al meer dan 20 jaar erg ongezond met mijzelf om...soms heb ik nog de verwachting van mijzelf dat ik dit gedrag in no-time moet ombuigen naar iets positiefs en dus leg ik de lat weer te hoog. Ik merk dat ik nog moeite heb met alles 'te laten zijn zoals het is'. Van mijzelf te houden 'zoals ik NU ben'. Vaak nog leef ik meer in het verleden en de toekomst als in het heden. Ik heb moeite met loslaten (leven in het verleden) en ik wil zo snel mogelijk van A naar Z (de toekomst). Maar ik ben nu bij R en dat vergeet ik nog weleens. Ik heb erg de neiging om mij voornamelijk te richten op het uiteindelijke doel van totale genezing. Ik richt mij teveel op het doel ipv de weg. Ergens zit er nog iets in mij van:'het is pas goed als ik helemaal beter ben...'.

Kom ik weer terug op de uitspraak van Karin_68:

'Denken dat ik een perfect herstel zal hebben is al een verslavende gedachte op zichzelf. Het geeft aan dat je ofwel een perfect herstel hebt, ofwel helemaal niet, en dat is fout. Als je dit begrijpt dan kan je hervallen zien als een DEEL van herstel, en dat deze het herstel niet hoeven te vernietigen.
Elk stukje, elk beetje is dus een stapje vooruit, ... dit kan ons enorm vooruit helpen. '


Ik WEET dat het zo is. Alleen VOELT het vaak nog niet zo voor mij.

Sterkte,
Grover.
__________________
Grover

'I used to think that the day would never come
I'd see the light in the shade of the morning sun
My morning sun is the drug that brings me near
To the childhood I lost replaced by fear'


'True Faith' - New Order.
Grover is offline   Met citaat reageren
Oud 16 december 2002, 22:54   #22
bolleke
HaarWeb lid
 
Geregistreerd: 3 december 2001
Locatie: Antwerpen
Berichten: 1.670
heel eventjes..

Grover en anderen,

Ik ben een tijdje minder actief op het forum... te druk, te moe... zorgen en geen uitweg, weet je wel...
Maar ik lèès alle berichten en heb er heel veel steun aan.
Grover, speciaal voor jou:
"Maar ik ben nu bij R en dat vergeet ik nog weleens."
Ik moest glimlachen toen ik dit las. R is de eerste letter van het franse woord 'ralentir' en betekent 'vertragen'... doe het dus maar rustigaan, je komt er wel!

Oilily,
Zoveel herkenbaar in jouw bericht! Ik ben blij dat je inziet dat je stappen positief geweest zijn! Doe zo voort!

Liefs, Bolleke
bolleke is offline   Met citaat reageren
Oud 17 december 2002, 18:26   #23
Grover
Op weg naar mijzelf
 
Grover's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 10 februari 2002
Berichten: 195
Geslacht:
Cool Re: heel eventjes..

Citaat:
Originally posted by bolleke
Grover en anderen,

Grover, speciaal voor jou:
"Maar ik ben nu bij R en dat vergeet ik nog weleens."
Ik moest glimlachen toen ik dit las. R is de eerste letter van het franse woord 'ralentir' en betekent 'vertragen'... doe het dus maar rustigaan, je komt er wel!

Liefs, Bolleke
Nou, dit is ook wel weer heel erg toevallig....want ik zat gisteren deze text op te schrijven en zat na te denken over welke letter van het alfabet ik zou nemen als indicatie. Ik koos voor de 'R', omdat de 'R' de eerste letter is van het woord 'Rust'.........

Telepathie noemen ze dit ook wel.

Grover.
__________________
Grover

'I used to think that the day would never come
I'd see the light in the shade of the morning sun
My morning sun is the drug that brings me near
To the childhood I lost replaced by fear'


'True Faith' - New Order.
Grover is offline   Met citaat reageren
Oud 18 december 2002, 09:41   #24
Oilily
HaarWeb lid
 
Oilily's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 3 mei 2002
Berichten: 1.105
Mooi gedichtje trouwens, in 't groen, Grover!
Oilily is offline   Met citaat reageren
Oud 18 december 2002, 19:32   #25
Grover
Op weg naar mijzelf
 
Grover's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 10 februari 2002
Berichten: 195
Geslacht:
Lightbulb True Faith.

Citaat:
Originally posted by Oilily
Mooi gedichtje trouwens, in 't groen, Grover!
Ja, kon ik zelf maar zulke mooie texten schrijven....

Het is een gedeelte uit de song 'True Faith' van New Order. Hier de complete lyrics:


True Faith

I feel so extraordinary
Something's got a hold on me
I get this feeling I'm in motion
A sudden sense of liberty

I don't care 'cos I'm not there
And I don't care if I'm here tomorrow
Again and again I've taken too much
Of the thing that costs you too much

I used to think that the day would never come
I'd see the light in the shade of the morning sun
My morning sun is the drug that brings me near
To the childhood I lost replaced by fear
I used to think that the day would never come
That my life would depend on the morning sun

When I was a very small boy
Very small boys talked to me
Now that we've grown up together
They're afraid of what they see

That's the price that we all pay
Value destiny comes to nothing
I can't tell you where we're going
I guess there's just no way of knowing

I used to think that the day would never come
I'd see the light in the shade of the morning sun
My morning sun is the drug that brings me near
To the childhood I lost replaced by fear
I used to think that the day would never come
That my life would depend on the morning sun

I feel so extraordinary
Something's got a hold on me
I get this feeling I'm in motion
A sudden sense of liberty

The chances are we've gone too far
You took my time and you took my money
Now I feel you've left me standing
In a world that's so demanding

I used to think that the day would never come
I'd see the light in the shade of the morning sun
My morning sun is the drug that brings me near
To the childhood I lost replaced by fear
I used to think that the day would never come
That my life would depend on the morning sun

---
__________________
Grover

'I used to think that the day would never come
I'd see the light in the shade of the morning sun
My morning sun is the drug that brings me near
To the childhood I lost replaced by fear'


'True Faith' - New Order.
Grover is offline   Met citaat reageren
Reageren

Discussietools
Weergave Geef een waardering voor deze discussie
Geef een waardering voor deze discussie:

Regels voor berichten
Je mag geen nieuwe discussies starten
Je mag niet reageren op berichten
Je mag geen bijlagen versturen
Je mag niet je berichten bewerken

BB code is Aan
Smileys zijn Aan
[IMG]-code is Aan
HTML-code is Uit

Forumnavigatie


Alle tijden zijn GMT +2. Het is nu 21:26.


Forumsoftware: vBulletin®, versie 3.8.11
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.
Produced by Limelight Studios. Copyright © 2001-2024 Stichting HaarWeb.