FF verhaal kwijt

[Nerakje]

Hey,


Het gaat nu niet zo goed met me en mijn schoonmoeder heeft daar alle schuld aan.
Zij heeft een drankprobleem. Na maanden gestopt te zijn, is ze vorige week terug begonnen met drinken en daardoor zijn de problemen begonnen.
Toen ik en mijn vriend net samen waren, heeft ze me vaak verweten ik haar roes dat ik een hoer en een slet ben die zich te goed voelt om om te gaan met haar en ze moest me niet en nog zo'n dingen. Wanneer ze dan nuchter was, was ze vriendelijk en waren er absoluut geen problemen. Ik ging er dus vanuit dat ze die dingen niet meende en ze niet meer wist wat er gebeurd was. Verkeerd gedacht blijkt nu.
Vorige week was zen dus terug begonnen met me te verwijten enzo doordat ze terug begonnen was met drinken.
Ik ging zaterdag naar hen thuis eten omdat we vlak na het eten Wesly's tante gingen bezoeken vanwege haar aangekondigde zwangerschap. Alles was in orde. Wesly belde zelfs nog om 2 uur om er zeker van te zijn dat ik er op tijd zou zijn. Ik ben dan immers aan het werken. Daarna is het dus begonnen.
Na mijn werk belde mijn moeder me op om te vragen wat er aan de hand was. Ik wist begod nie waar ze het over had. Wesly's moeder had dus al wenend mijn vader opgebeld om te zeggen dat ik niet meer moest komen. Wat er exact is gezegd weet ik niet, maar ik weet wel dat mijn vader razend was. Ik heb dan naar Wesly thuis gebeld en kreeg zijn moeder aan de lijn. Ik vroeg achter Wes maar zij beweerde dat hij er niet was. Toen is ze me beginnen verwijten dat ik nu wel mijn goestingske had gekregen en dat ik Wesly zelf maar moest bellen. Ik was kompleet over mijn toeren. Ik wist totaal niet wat er daar aan de hand was en kreeg er dan nog eens de schuld voor ook!! Ik heb Wesly dan maar op zijn gsm gebeld. Hij snapte eerst niet waarom ik vroeg wat er daar allemaal gebeurde, maar snapte dan wel wat zijn moeder gedaan had en zei dat ze gedronken had. Hij zou me later wel vertellen wat er gebeurd was. Ik hoorde zijn moeder op zijn kamer binnen komen en vragen of ze me mocht spreken, dus nam Wesly gauw afscheid en hing op.
Later kreeg ik dan te horen wat er aan de hand was.
Zijn moeder is tegen onze relatie. Ze besseft dat het serieus is en wil niet dat haar Wesly bij haar weg zou gaan. Hij moet thuis blijven. Het zijn haar kinderen en ik ging hem niet van haar afpakken want daar was ik op uit. Ik wist niet wat ik hoorde.
Ze heeft ook doodleuk gezegd dat ze nog wel weet wat ze me allemaal verweten heeft toen ik en Wes net samen waren en dat dat nu eenmaal haar visie is. Waarom zou ze zich dan moeten verontschuldigen.
Wesly's tante en nonkel zijn dan naar hem thuis gekomen. Met zen allen hebben ze uren geprobeerd om haar te doen inzien waar ze mee bezig was. Zonder enig resultaat.
Nu is Wesly weg thuis. Zij zette hem voor de keuze: haar of ik. Wesly heeft het er erg moeilijk mee en ik doe enorm mijn best hem op te vangen. Hij had haar gewarschuwd dat als ze niet veranderde hij zou verhuizen en ze hem nooit meer zou zien en nu is hij dus ingetrokken bij een vriend.
Wesly heeft het me al uit mijn hoofd proberen praten, maar toch voel ik me schuldig over dit alles. Als ik er niet was geweest, was dit allemaal niet gebeurd. Ok, bij een ander zou het ook wel zover gekomen zijn, want zij is dus enorm bezitterig over haar kinderen, maar ik ben nu toch wel de reden.
Zucht. Ik vind het enorm moeilijk en Wesly nog veel moeilijker. Hij is nu zijn thuis kwijt.
Ze heeft nu nog niets van zich laten horen omdat ze er zeker van is dat Wesly me gaat laten vallen en naar haar terug zal komen. Dinsdag gaat Wes de rest van zijn gerief halen. Zijn kleren enzo zijn al mee en de rest gaat hij dus halen. Zij zal dan niet thuis zijn, want hij meent het dat ze hem niet meer te zien zal krijgen. Hij wil haar doen inzien wat ze hem aandoet en wat ze nu zal moeten missen.
Dan gaat hij ook een ander adress nemen en dan gaat ze maar pas beseffen dat hij met haar gebroken heeft. Ik hou mijn hart vast voor wanneer ze naar ons gaat beginnen bellen. Nu hebben we dus nog niets van haar gehoord.
Financieel is dit wel erg moeilijk. Wesly's opleiding is echter wel bijna gedaan en dan gaat hij bij zijn vader op het schip werken. (Zijn ouders zijn gescheiden) Zijn vader gaat hem dan een extra geven tot hij gesetteld is want hij kan maar tijdelijk bij zijn vriend blijven. Hij is dus vollop op zoek naar een appartementje.
Dit is allemaal zo moeilijk. Mijn vriend is een zombi. Hij is er wel, maar is emotioneel erg gekrengd. Hij verstaat niet waarom zijn moeder hem zoiets aan kan doen. Ik weet ook niet hoe ze dat kan.
Ik lijd hier net als mijn vriend wel onder want het is erg pijnlijk hem zo te moeten zien. Ik ben er om hem te steunen en mijn moeder gaat hem nu financieel ff een duwtje geven, want hij staat ook nog zonder geld op straat op dit moment.
Ik hoop dat je aan mijn warrige uitleg wat aan uit kunt. Moest er iets niet duidelijk zijn vraag het dan maar. Nu moet ik mijn rijbewijs gaan proberen halen. Hoop aaleen dat ik er met mijn hoofd bij kan blijven en niets van haar hoef te horen, de eerste dagen.

xXx Nerakje xXx

[karinnetje]

Lieve naamgenoot,


Schoonmoeders daar kun je meestal beter soep van koken

Maar hou in je hoofd dat het een egoïstisch mens is, die denkt aan zichzelf en niet aan haar kinderen.

Voor een kind is het moeilijk als een ouder zich zo gedraagd, want een kind heeft een onvoorwaardelijke liefde naar de ouder toe. En wordt je volwassen blijft het ook zeer doen natuurlijk, het wordt tijd dat je schoonmoeder ook eens volwassen word.

Mensen die aan de drank zijn kunnen zowieso hun emoties niet beheersen
Hoe moeilijk het ook is, steun je vriend en voel je niet schuldig.

[karin_inline]

Lieve Nerak

hier nog een naamgenootje. Eigenlijk kan ik niks meer toevoegen aan het verhaal van Karinnetje, maar wilde je toch een hart onder de riem steken. Meid wat een kutprobleem heb jij daar. Hoe je het ook wendt of keert, het blijft inderdaad een verschrikkelijk egoistische daad van die moeder en ik wens je heeel veel sterkte bij het steunen van je vriend. Het is ECHT NIET jouw schuld, dat was vroeg of laat gebeurd, welke vriendin dan ook. Alleen superlullig dat het jou nou net overkomt. Het enige wat jij kan doen is er zijn voor je vriend en naar hem luisteren en hem troosten. Ouder blijven belangrijk, hoe ze ook doen tegen hun kind dus hij heeft het er erg moeilijk mee (zoals je zelf al schrijft). Toch meen ik dat hij de juiste beslissing heeft genomen, geef hem de tijd om met zichzelf ook in het reine te komen met dit vreselijke probleem.

Sterkte!!

Karin

[WuzzeL]

Hoi,

ik ben dus de vriend van Nerakje.

Ik wou gewoon ff kwijt dat ik jullie steun enorm apricieer. (vooral men mijn zoetje)

We zijn nu woensdag en heb ondertussen al 2x contact met men moeder gehad.

Maandag moest ik waar ik vroeger woonde beneden wachten op men collega die me altijd komt ophalen. Plots zie ik mijn moeder en mijn zusje van 5 jaar oud.
Ze begon te wenen en zei dat ik terug moest komen. Ik gaf ze een dikke zoen en knuffel en zei dat ze braaf moet zijn op school.
Plots zei men ma 'Wat moet je hier', ik zweeg en negeerde haar gewoon.
Iets later in de avond was ik bij nerakje thuis en kon eindelijk het ganse boeltje van men hoofd zetten. Ik kon na 3 dagen eindelijk terug lachen enzo. Toen kreeg ik een telefoontje van men moeder 'Waneer kom je naar huis? Niet om hier te blijven slapen maar voor mijn sleutels die je nog hebt.'
Ik zei dat ze de volgende dag ze wel zou hebben en hing op.

Dinsdag middag ging ik dan met een vriend de rest van men spullen halen.
Ik kwam binnen en merkte dat men 2 zusjes thuis waren en dacht dan ook dat men moeder er was, maar ze was nergens te bespeuren.
Dus we begonnen al men overige kledij, papieren, cd's enzo in te pakken.
Ik wou dan ook nog mijn papieren van de vakbond nemen maar von ze niet op de vaste plek.
Dus ik belde naar men ma haar werk en vroeg haar om die papieren. Ze zei dat ze niet wist waar ze lagen. Ik hing op en begon dan maar haar kamer onderuit te halen omdat ik wist dat ze die had weggelegd.
Na een half uur keek ik uiteindelijk onder de kast en von ze daar.
Mijn oudere zus zei dan meteen van 'Hoe heb je die gevonden? Die kon je niet vinden'
Dus ik wist al genoeg dat men oudere zus weeral ééns een tweezak aan het uithangen was en met men moeder samenspeelde na haar eigen ruzie met haar zaterdag. (Ze zal wss weer iet moois krijgen zoals gewoonlijk)
Ik vertrok dan met men spullen met woedende frustraties.
In de avond kreeg ik dan men moeder een SMS ...
'Wat je hebt gedaan heb je zelf om gevraagd.
Je koos voor je vriendin dus is het je eigen fout.
Je post stuur ik terug naar het post kantoor en laat ons a.u.b. met rust.'

Ik wist niet waar ik moest kruipen na dat bericht ...
Wat is mijn fout dat ik mijn vriendin graag zie?
Wat is mijn fout dat ik voor onze relatie opkom?
Wat is onze fout dat wij gelukkig zijn?

Nu ben ik al mijn frustraties over men moeder gewoon in een 'agresieve' tekst' aan het uitwerken. Als andere moeders dit lezen ben ik de slechte persoon ...
maar probeer gewoon te begrijpen wat ik 10 jaar heb moeten doorstaan en heb moeten aanzien ...
Een mens kan niet alles blijven slikken