Help Help

eagle · 31 augustus 2006, 22:15

Hoe komt het dat niemand reageert op mijn vraag?
Kben echt radeloos zulle

Jente · 1 september 2006, 11:27

Ik begrijp dat je bezorgd bent, maar het is niet echt duidelijk wat je vraagt. Je bent op zoek naar meer uitleg, maar wij kunnen niet zomaar eventjes in één postje alles vertellen. Er is ook geen kant-en-klare oplossing. Ik raad je aan om eens op deze site rond te neuzen in de gesprekken. Je kunt ook zoeken op onderwerp. Er zijn nog moeders met kinderen die haar uittrekken die hier op het forum steun bij elkaar hebben gevonden.
Een algemene uitleg over wat TTM is kun je voorlopig nog niet op deze site vinden (al is het wel de bedoeling dat die er komt). Elders op internet vind je er wel wat meer over.

bolleke · 1 september 2006, 16:01

Beste bezorgde moeder,

Ik sluit me aan bij wat Jente hierboven geschreven heeft... er is geen kant-en-klare oplossing.
Ik lees ook dat je bijna wanhopig op zoek bent. Dat kan ik me voorstellen, het moet een harde klap in je gezicht zijn om te zien wat je dochtertje doet, maar...

In de eerste plaats is dit duidelijk jouw probleem en niet het hare. Jij bent bezorgd (terecht) maar jouw dochter heeft van dit gedrag absoluut geen last. Denk maar niet dat ze zichzelf pijn doet, integendeel ze beleeft er 'genot' aan, ze voelt zich hierdoor rustiger, ontspannen...
Hoe meer jij jezelf zorgen maakt, hoe meer zij dit gedrag zal nodig hebben. Waarmee ik niet wil zeggen dat het jouw schuld is, ik bedoel dat haar houding een vorm is van reactie op haar omgeving. Innerlijk leeft bij elke mens onrust, hoe klein die mens ook is. Probeer die onrust te begrijpen, te achterhalen...
Word zelf in de eerste plaats rustig, neem tijd en geef tijd, zorg voor een ontspannen omgeving, ga veel wandelen, ook met haar, soms helpt het ook als jonge kinderen een tijdje in een andere omgeving worden ondergebracht, vb een weekje naar een kinderboerderij waar zo veel andere dingen te doen en te zien zijn...
Wat jij kan doen is haar geruststellen, haar afleiden, ervoor zorgen dat haar gedachten op andere dingen worden gebracht (vb een pop aanschaffen met interessante knoopjes, ritsjes, haartjes..) heel veel geduld hebben, nooit straffen, nooit zeggen dat ze 'dat' niet meer mag doen, zeker geen tutter of knuffeldoekje afpakken...

Weet ook dat bij veel jonge kinderen deze aandoening vanzelf overgaat. Het kan dus best zijn dat dit maar een tijdelijke gewoonte is...

Succes en sterkte!

31 augustus 2006, 22:15	#1
eagle HaarWeb lid Geregistreerd: 30 augustus 2006 Berichten: 4	Help Help Hoe komt het dat niemand reageert op mijn vraag? Kben echt radeloos zulle

1 september 2006, 16:01	#3
bolleke HaarWeb lid Geregistreerd: 3 december 2001 Locatie: Antwerpen Berichten: 1.670	Beste bezorgde moeder, Ik sluit me aan bij wat Jente hierboven geschreven heeft... er is geen kant-en-klare oplossing. Ik lees ook dat je bijna wanhopig op zoek bent. Dat kan ik me voorstellen, het moet een harde klap in je gezicht zijn om te zien wat je dochtertje doet, maar... In de eerste plaats is dit duidelijk jouw probleem en niet het hare. Jij bent bezorgd (terecht) maar jouw dochter heeft van dit gedrag absoluut geen last. Denk maar niet dat ze zichzelf pijn doet, integendeel ze beleeft er 'genot' aan, ze voelt zich hierdoor rustiger, ontspannen... Hoe meer jij jezelf zorgen maakt, hoe meer zij dit gedrag zal nodig hebben. Waarmee ik niet wil zeggen dat het jouw schuld is, ik bedoel dat haar houding een vorm is van reactie op haar omgeving. Innerlijk leeft bij elke mens onrust, hoe klein die mens ook is. Probeer die onrust te begrijpen, te achterhalen... Word zelf in de eerste plaats rustig, neem tijd en geef tijd, zorg voor een ontspannen omgeving, ga veel wandelen, ook met haar, soms helpt het ook als jonge kinderen een tijdje in een andere omgeving worden ondergebracht, vb een weekje naar een kinderboerderij waar zo veel andere dingen te doen en te zien zijn... Wat jij kan doen is haar geruststellen, haar afleiden, ervoor zorgen dat haar gedachten op andere dingen worden gebracht (vb een pop aanschaffen met interessante knoopjes, ritsjes, haartjes..) heel veel geduld hebben, nooit straffen, nooit zeggen dat ze 'dat' niet meer mag doen, zeker geen tutter of knuffeldoekje afpakken... Weet ook dat bij veel jonge kinderen deze aandoening vanzelf overgaat. Het kan dus best zijn dat dit maar een tijdelijke gewoonte is... Succes en sterkte! __________________ Bolleke (Daniëla) "Dromen worden waar als wij ze waar maken"

1 september 2006, 11:27	#2
Jente HaarWeb lid Geregistreerd: 10 februari 2004 Berichten: 1.040	Ik begrijp dat je bezorgd bent, maar het is niet echt duidelijk wat je vraagt. Je bent op zoek naar meer uitleg, maar wij kunnen niet zomaar eventjes in één postje alles vertellen. Er is ook geen kant-en-klare oplossing. Ik raad je aan om eens op deze site rond te neuzen in de gesprekken. Je kunt ook zoeken op onderwerp. Er zijn nog moeders met kinderen die haar uittrekken die hier op het forum steun bij elkaar hebben gevonden. Een algemene uitleg over wat TTM is kun je voorlopig nog niet op deze site vinden (al is het wel de bedoeling dat die er komt). Elders op internet vind je er wel wat meer over.