Alopecia en relaties (aangaan)

[theo sluis]

Oorspronkelijk geplaatst door aalbesje

Als ik zo al jullie succes-stories lees, ben ik (naast bijna een beetje jaloers) ook wel erg nieuwsgierig naar waar jullie die mannen dan tegenkomen?

Ik zou op een gegeven moment (nu nog even niet, net single) graag een leuke vent tegenkomen, die het niet uitmaakt.
En dan moet ik eerlijk zijn, mijn eerdere vriendjes hebben er nooit een probleem van gemaakt hoor, ík ben degene die er onzeker over is (en helaas blijft). Zoals jullie ook schrijven, het psychische effect is ook zo'n groot stuk in het hele geheel.

Nu het nog niet zo lang uit is met mijn vriend, ben ik nog niet 'op zoek' naar een grote liefde oid, maar ik zou me gewoon graag makkelijker in het uitgaanscircuit willen bewegen. En daar laat ik mezelf nog wel in beperken merk ik. Het idee om bij een one-night-stand mijn pruik af te zetten, nee dank je. Maar ja, ophouden is ook geen optie.

Neig nu zelfs naar een ex uit het verleden, wel zo makkelijk dat hij op de hoogte is, maar ja is ook niet echt eerlijk of wenselijk.
Maar ja als ik afgewezen wordt op mijn haar, dan ga ik denk ik in het klooster, dan hoeft het voor mij niet meer. Ik wijs mezelf er al genoeg op af.......

Zoals één van jullie al schreef, het is lastig je sprankelende zelf te blijven.
Zoooooo herkenbaar. Met pruik op ben ik spontaan en enthousiast. Maar zodra er regen, te veel wind, zwemmen, te warme dagen of verliefdheid bij komt kijken, word ik me teveel bewust van mijn haar (of het ontbreken ervan) en hoepla daar gaat mijn spontane ik en hallo geforceerde houding. GRRRRRRR

Hoe doen jullie dat dan met regen en wind?
Of als je gaat stappen (warm, rook etc.)
En thuis, slaap je weleens met je pruik?
Hoe vaak kopen jullie een nieuwe?

Je hebt waarschijnlijk allang weer een relatie, maar je vragen zijn nog steeds actueel voor veel mensen.

Je hoeft niet altijd sprankelend en spontaan te zijn. Je kunt beter een partner zoeken die je ook accepteert, als je dat niet bent.

Als je een nieuwe partner zoekt, is het belangrijk om eerst te leren om afwijzingen te kunnen incasseren. Anders is het heel moeilijk om iemand te vinden, die goed bij je past.

Het beste moment om te zeggen dat je een bepaalde beperking hebt, is denk ik vaak na ongeveer een uur praten of chatten. Of na een paar emails. Zeg je het eerder, dan kan de ander er eventueel op afknappen, terwijl jullie misschien wel goed bij elkaar passen. Zeg je het later, dan verdoe je misschien je tijd met iemand, die uiteindelijk toch je beperking niet accepteert.

Een partner kiezen kan ook via bijv. een datingsite, single club, hobbyclub of via een speed-dating-organisatie.

Geen hoofdhaar hebben vind ik, zelfs voor een vrouw, een milde beperking, waarmee je kunt leren omgaan, desnoods met behulp van een goede psychotherapeut. Veel mensen hebben veel ernstiger problemen. Bijvoorbeeld een ernstige misvorming, of een medisch, psychisch, financieel of juridisch probleem, enz. En dan heb ik het nog niet over mensen die wonen in een land met oorlog en honger.

Daarmee wil ik zeker niet bagatelliseren dat vrouwen zonder haar soms denken dat ze door een hel gaan. Maar je kunt daar wel weer uitkomen door je leefstijl, optimisme en steunende vrienden.

Ik ben trouwens wel benieuwd waarom je in bed, geen pruik zou kunnen ophouden voor een keertje.