terug naar af

[ilseke]

hoi allemaal,
laat ik me even voorstellen. Mijn naam is Ilse en ik ban een 'oud' lid hier
In 2002 heb ik deze site ontdekt en mede met de hulp van lotgenoten en therapie heb ik TTM voor 4j kunnen 'vergeten'. Ik dacht werkelijk dat ik er van af was.

Mijn haar groeide en groeide, ik had nog nooit zo'n mooie volle haardos gehad in jaren ! Ik voelde me super! Tijdens die periode ben ik getrouwd (heb dus trouwfotos met mooie haardos ) en zwanger geraakt van een prachtige zoon.

Tijdens mijn zwangerschap ben ik hervallen. Ik herinner me niet meer hoe het is gebeurd, maar ik vermoed met '1 haartje kan geen kwaad enz...' Ondertussen zijn we 3j verder en van mijn mooie haardos is maar een fractie meer over. Nog geen kale plekken, maar het scheelt niet veel.
Ik voel me zo verdrietig en ontgoocheld in mezelf.

Ondertussen ben ik terug in therapie (gedragstherapie werkte de vorige keer wel voor me), maar momenteel nog zonder veel succes. Mijn zelfbeeld is te slecht om echt vooruitgang te kunnen boeken volgens mijn psychologe. Dus daar moet ik eerst aan werken. Tja, dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Hoe pak ik dat aan? Ik verkoop me zelf te weinig. Als ik wat goed over mezelf zeg dan relativeer ik dat onmiddellijk in de trant van 'maar zo moeilijk is dat niet' Ik denk dat veel onder jullie dit wel herkennen.

Ik wil vechten tegen TTM, ik wil dat mijn zoon een mama heeft die zich goed voelt in haar vel. Ik wil aantrekkelijk zijn, voor mezelf en voor mijn man. Ik wil alles en ik wil het TE goed doen.

Sorry als ik sommigen wat in de steek gelaten heb de voorbije jaren. Ik kon het niet aan om geconfronteerd te worden met TTM. Ik dacht dit achter mij gelaten te hebben. Ik schrijf dit hier nu neer omdat ik denk dat het voor mij een uitlaatklep kan betekenen en dit mee kan helpen in mijn strijd tegen TTM.

Momenteel heb ik een doelstelling voor ogen. Ik turf hoeveel haren ik uittrek en opeet (ja, heel smakelijk, ik weet het) Ik wil naar een gemiddelde van 5 per dag. Ik hoop dit te halen tegen 14/07, want dan trakteer ik mezelf op een kappersbeurt en kan ik met een mooi kapsel naar een trouwfeest.

Voor mij helpt een doelstelling op korte termijn normaal wel. Op die manier heb ik het de vorige keer afgebouwd en zelfs volledig kunnen stoppen. Ik wil stoppen voor ik terug echte kale plekken heb. Gelukkig heb ik mensen rondom mij die mij steunen en die mij niet veroordelen. Mijn man, mijn boezemvriendin, mijn schoonmoeder.

Toen Daniëlla haar boek indertijd uitkwam heb ik meteen een aantal exemplaren gekocht om uit te delen. Behalve mijn moeder heeft iedereen het er met mij over gehad. Of mijn moeder het gelezen heeft weet ik zelfs niet en eerlijk gezegd durf ik het haar niet vragen uit schrik voor een negatief antwoord.
Ik heb niet echt schrik om het tegen de mensen te zeggen, maar op mijn werk weten ze het toch niet. Mijn baas is nogal kortzichtig en zou dit catalogeren als 'aandachttrekkerij'. Ach, het is een utopie te denken dat iedereen begripvol is, maar van familie en dichtste vrienden verwacht ik dat toch en als dat niet zo is dan doet dit pijn. Maar dat is het leven zeker?

Ik ga er voor nu maar mee ophouden. Ik blijf hier maar schrijven en misschien lijkt het allemaal nogal onsamenhangend. Beschouw dit maar als een therapeutische ervaring voor mij

TTM is aanvechtbaar! Echt waar, geloof me! Zoek de kracht in jezelf! Leg de lat niet te hoog, ik deel mijn dag in in 3 blokken (voor- en namiddag en avond) Elke blok trekvrij is al een overwinning. en zo bouw je dat op! En eens een terugval is geen verlies! Meiden, het zit in je (en ook in mij) Nu het er alleen uithalen! Een beetje peptalk kan nooit kwaad. Mij helpt dat!

Laat maar weten als er nog moet zijn!

Ilse

[miejefke]

Beste Ilse,

Wat was het lang geleden dat we iets van jou hoorden.
Er is positieve kracht te vinden in deze tread, 4 jaar trekvrij en een mooie haardos ! dat geeft moed voor uzelf om opnieuw ten strijde te gaan en voor de lotgenoten is het een steun : ttm is te overwinnen !
Je bent op de goede weg, het zal je zeker weer lukken.
Ik wens je hierbij alle succes toe.
De oude garde van dit forum laat niet meer zo dikwijls van zich horen, maar er wordt veel meegelezen en nu en dan duikt er weer iemand op, deze tread kan misschien enkele mensen terug wakker schudden?
Met mijn ttm redelijk, er is mee te leven, het gaat met up en downs.
De problemen op mijn werk zijn een triger, ik zou dat moeten loslaten maar dat is zo moeilijk, hopelijk lukt het tijdens het verlof eind juli en begin augustus.

Nog veel moed en doorzettingsvermogen,

Miejefke

[chrisje_b]

Beste Ilseke,
Wat ontzettend knap van jou dat je het 4 jaar volgehouden hebt om niet te trekken. Je hebt enorm veel kracht in je, dat is duidelijk.
Ik kan me voorstellen dat je dat nu niet zo ziet, maar meis wees alsjeblieft niet te hard voor jezelf. Ik weet dat het heel moeilijk is om trots op jezelf zijn, ik loop ook bij een psycholoog vanwege een minderwaardigheidscomplex. En ik weet het is heel heftig en moeilijk, maar je moet jezelf de kans geven om in te zien dat je net zo (al dan beter) bent dan ieder ander.

Heel veel succes!!!!

[bolleke]

Gisteren kwam ik thuis van twee daagjes Gent. Ik heb in het UZ een slaapstudie gehad, zo'n opname waarbij ze je slaappatroon onderzoeken. Niet dat ik slaapproblemen heb, ik heb eerder 'wakker'problemen... heb zeer veel last van slaapaanvallen overdag. Enfin, we zien wel wat er uit de bus komt... Maar toen ik thuis kwam zag ik dat er opeens twee Gentenaars geschreven hadden! Gedver... dacht ik toen, daar had ik best een avondje mee willen bijkletsen! Maar goed, dat is dan voor een volgende keer, ik was sowieso toch te moe om lang te blijven...

Ilseke, wat ongelooflijk moedig van jou om terug te schrijven! En wat een prestatie zeg, vier jaren trekvrij! Daar kan ik alleen nog maar van dromen .
Maar NOOIT de moed opgeven hé! Ik ben onlangs nog zes volle weken volledig trekvrij geweest. Daarna ging het weer een beetje bergaf, ik werd moe, raakte de energie kwijt en ook een beetje de motivatie... Er waren zeker trekvrije dagen, maar af en toe leek het erop alsof me alle kracht ontbrak...
Maar geen paniek, waarschijnlijk heb ik weer eens een keertje de lat te hoog gelegd. En nu was ik al een tijdje op zoek naar een nieuwe motivatie, een uitdaging om er deze keer nog een weekje aan te breien. Als zes weken kan, dan moet zeven ook kunnen.
Morgen vertrek ik (met een grote groep vrienden) op zeilweekend, ergens in Friesland. Dè uitgerekende gelegenheid om te genieten en om ttm geen kansen meer te geven. Ik ga ervoor!
En ik weet zeker dat we 't samen nog beter aankunnen! Dus Ilse, ik doe met je mee. Je kan/mag langs deze weg verslag uitbrengen (je mag me ook privé mailen -iedereen trouwens)... Ik, van mijn kant, beloof dat ook te doen.

Dat van je dag in blokjes in te delen vind ik een goed idee. Aan de andere kant merk ik dat ik er soms een hele dag niet mee bezig ben, alsof ik nooit ttm gehad heb en me zelfs afvraag hoe ik dat gedrag in godsnaam zo lang onderhouden heb, tot er weer zo'n dag komt... ... dat er als het ware geen rem op staat... heel raar.

Miejefke, gaat het nog zo'n beetje op het werk? Ik heb echt met je te doen. Die verhalen die jij me vertelt, sorry, maar daar is geen mens tegen gewapend. Vergeef je jezelf je ttm nu maar, er komen ooit betere tijden, zeker weten!

Ik duim voor jullie! Voor iedereen trouwens
Liefs

[Anouk8]

Hey Ilseke!

Wat sterk van je dat je vier jaar trek vrij bent geweest! Dat wil in ieder geval zeggen dat je het in je hebt dus dat bied perspectief voor de toekomst. Door het lezen van jouw post kreeg ik ondanks jouw terugval ontzettend veel hoop. Ik ben vanaf vandaag ook weer volop de strijd aangegaan, de afgelopen tijd ging het wat minder maar door wat jij zei over het indelen van de dag kreeg ik weer een extra motivatie. Ik heb tot nu toe de hele dag nog maar 1 haar getrokken en niet eens opgegeten (wat klinkt dat naar he?). Terwijl dat opeten van die ene haar mij juist altijd zoveel voldoening geeft. Ook ik ben nu begonnen met het turven en dat werkt vrij confronterend op een positieve manier. Ik wil je in ieder geval heel veel succes wensen met jouw strijd en als je het niet erg vindt hou ik jullie op de hoogte van mijn strijd in deze post. Misschien dat dat een extra motivatie is.

We can do it!!! Succes allemaal!!

Liefs Anouk

[bolleke]

Beste Anouk,
Natuurlijk vinden wij het niet erg! Integendeel, ik denk dat het juist stimulerend kan werken als we er samen tegenaan gaan!
Vandaag is voor mij alvast positief begonnen. Straks vertrekken we op zeilweekend, dus mijn volgend verslag komt pas zondagavond.
Maar ondertussen reken ik op jullie. Als de trekdrang opkomt, knijp dan heel hard jullie handen tot vuisten en bedenk dat jullie er niet alleen voor staan.

Tip van de dag:
Als je de trekdrang voelt opkomen, dan is het belangrijk om die plaatsen en omstandigheden DIRECT te vermijden. Het is makkelijker om ttm te voorkomen dan de strijd aan te binden eenmaal ttm een stap in je sysyeem heeft binnengezet, zeg maar bij uitlokkende omstandigheden... Maak jezelf niet wijs dat je wilskracht het wel zal halen. Op moeilijke momenten heeft wilskracht er niets mee te maken. Houd hier rekening mee en vertrouw jezelf niet in 'gevaarlijke' omstandigheden.

Succes!

[Anouk8]

Hey allemaal!

Bolleke bedankt voor je tip en het is zo waar. Ik denk ook vaak dat ik er met mijn wilskracht wel kom maar als ik dan eenmaal in de gevarenzone zit en het gaat mis dan kan ik mezelf (bijna) niet meer inhouden.
Vandaag heb ik tot nu toe weer een erg goede dag gehad, nog 0 haren. Ik zit eigenlijk al jaren niet echt lekker in mijn vel en heb nog niet echt ontdekt wie ik echt ben of wie ik wil zijn, ben nu 21. Ik heb nogal rot jeugd gehad door mijn moeder die soort van borderliner heeft, maar dit is nog nooit gediagnosticeerd en verder doet niemand er ook wat aan. Beetje frustrerend dus, en ondanks dat ik op mezelf woon blijft ze aan me trekken. Maar goed ik woon sinds mijn 17e op mezelf en sinds mijn 18e woon ik samen met mijn vriend. Hij is iemand die al heel erg volwassen is voor zijn leeftijd en weet daardoor heel goed wat hij wil in het leven. Ik weet dit nog niet echt en dat komt vooral doordat ik mezelf in zekere zin verwaarloos. Zo moet ik bijvoorbeeld eigenlijk gaan sporten om weer een beetje zelfverzekerder te worden en bepaalde energie kwijt te raken. Ik ga nu niet naar de sportschool omdat ik gewoonweg niet durf. Ik ben bang wat de mensen over mij zullen denken of achter mijn rug om zouden zeggen. Er zijn vaak dagen waarop ik denk 'en nu ga ik sporten' en dan gebeurt er ergens die dag waardoor het hele plan weer in duigen valt en vervolgens dagen of weken geen plan of iets meer is. Nu weet ik wel dat het voormezelf en voor mijn relatie beter is als ik mezelf op de eerste plaats zet maar dit is erg moeilijk. Klinkt misschien stom maar word er al verdrietig van als ik het intyp.
Verder weet mijn vriend niks van mijn TTM, ik durf het hem gewoon niet te vertellen omdat ik bang ben voor zijn reactie. Ik heb echt geen idee hoe hij er op zou reageren en dus vertel ik het maar niet. Ik blijf dus erg in het veilige zitten, zoals ik bij veel dingen in het leven doe. Ik wil het enerzijds wel heel graag vertellen dus we zullen zien hoe dat loopt, houd jullie in ieder geval op de hoogte.
Hmmmz heb nu wel weer een heel verhaal verteld maar ben het weer even kwijt. Ik houd sinds kort een dagboek bij en sinds gister heb ik ieder moment geschreven op de momenten dat ik er behoefte aan had. Ik ben echt trots op mezelf dat ik de hele dag nog niet in de verleiding ben gekomen om aan mijn haren te trekken, echt super! En nou blijven vechten tegen het duiveltje! Ik heb er in ieder geval een goed gevoel over en weet dat ik het kan.

Echt fijn dat ik hier mijn 'ei' kwijt kan!

Heel veel succes allemaal! en fijn weekend!

Liefs Anouk

[ilseke]

hoi allemaal, wat een hartelijke verwelkoming zeg

@ Miejefke, hoi meid, wat is er zoal gaande op je werk? Ik ben niet echt mee, misschien moet ik wat research doen in de topics? Maar blijkbaar heeft dit een grote impact op je haartrekken? Geef je me wat meer informatie?

@ bolleke, veel plezier meid op je zeiltochtje. Geniet er van en 'vergeet' je TTM maar ff. Ik hoop het met je mee!

@ Anouk8. Meid, je bent goed bezig lijkt me. Blij dat je wat steun gevonden hebt in mijn topic. Schrijf hier alles maar van je af, het is een hele verademing dat dit hier kan! Ik lees met je mee. Is het bij jou al zichtbaar (kale plekken of zo?) Anders lijkt het me moeilijk om dit tegenover je partner te verzwijgen.
Mijn man heeft hier nooit raar op gereageerd, integendeel. Hij heeft me altijd gesteund en geloof me, ik heb ook zwarte sneeuw gezien. Er zijn altijd mensen die je steunen, zoek die op.

Vandaag heb ik een heel slechte dag. Ik heb al 2 dagen hoofdpijn (PMS) en ik kan het trekken niet tegenhouden. Ik denk dat ik al 50 haartjes heb uitgetrokken en opgegeten heb. En ik moet de avond nog door.

Bolleke wat jij schrijft over 'wilskracht' da's 100% juist. Ik denk dikwijls 'ach dat ene haartje kan geen kwaad' Maar daar begint het juist. En ik kan niet meer stoppen als ik begin.
Dat kon ik wel toen ik 4j gestopt ben. Ik kon toen echt zeggen '10 haartjes en dan stop' Ik heb terug het gevoel een lange weg te moeten afleggen en dat maakt me radeloos. vooral om dat ik het zo goed deed. Vanaf vanavond moet ik me herpakken, ik ga er voor. Ik moet dit kunnen!

Meiden, ik probeer me langs jullie recht te houden. Ik heb dit momenteel wat nodig, maar dit werkt in beide richtingen.

Weet je wat vandaag de trigger was bij me? Mijn verlof. Normaal gezien zou ik 2 weken nemen, ik moet dit nemen in de bouwverlof. Maar de laatste week zou ik weer beginnen werken (ook al is dit nog bouwverlof) Mijn baas wil dit niet, ten eerste omdat hij dan niet veel echt verlof heeft (hij woont boven de zaak en is dus niet echt op zijn gemak als ik hier rondloop). Ten 2de, ik kan niet veel doen omdat alle groothandelaars ook sluiten en ik dus niet veel bestellingen kan doorgeven (ik werk in een decoratiezaak)
Ik wil wel een compromis aangaan en dus een 1/2 week nog bijnemen, maar onder voorwaarde dat ik dan ook 20/8 mag nemen (wat hij nog niet had toegezegd) Koen, mijn man, zal kwaad zijn omdat ik me weer te veel laat doen, maar ik heb een redelijk goede verstandhouding met mijn baas en wil dit zo houden. Ook vind ik het wel leuk om wat langer thuis te zijn met hopelijk mooi weer. Het gaat me pijn doen als het prachtig weer zal zijn en ik hier met mijn vingers zit te draaien, want geef toe, welke klant gaat hartje zomer gordijnen bestellen?

Dus wat is de oorzaak? Ik die zenuwachtig loop om dit nieuws aan Koen te vertellen omdat ik weet dat hij boos zal worden en ik heb geen zin in een zoveelste discussie over hoe ik over mij heen laat lopen.

Ach, we moeten er door. Ik laat nog wel weten hoe het is verlopen.
Iedereen een fijn weekend en niet te veel haartrekken hé

Liefs,
Ilse

[Nor@h]

Oorspronkelijk geplaatst door ilseke

!

Vandaag heb ik een heel slechte dag. Ik heb al 2 dagen hoofdpijn (PMS) en ik kan het trekken niet tegenhouden. !

Eigenlijk heb ik zelf al een paar keer gedacht dat de moeilijkste dagen een beetje mee evolueren met mijn cyclus. Maar ik heb het nog niet systematisch bijgehouden, misschien ga ik er wel eens extra op letten.

[miejefke]

beste Ilseke,

In het PSM verhaal heb ik ook altijd geloofd, de hormonen spelen met onze gemoedsrust, maar ik ben al enkele jaren in de menopauze, en de TTM blijft..
En de keuze maken tussen een goede werknemer zijn of echt doen wat je graag wil ( of wat je man wil) kan lastig zijn maar laat het geen triger zijn !
En mijn werkproblemen.. een heel lang verhaal, Bolleke noemde het eens pestgedrag van de werkgever, hoe meer ik er over nadenk hoe meer ik mij realiseer dat het inderdaad zo is.
Ik heb nog nooit een dag verlof zelf mogen kiezen, als het gesloten is moet ik thuis blijven of het nu 5 of 6 weken per jaar is, overleg is niet mogelijk.
En dat verlof betalen? oei moet dat? en overuren dat is toch ook gratis? en zich verplaatsen naar het werk toch ook? en beroepskledij wassen, dat kost mij toch niets?
het loon op tijd betalen.. waarom zou dat nodig zijn?
en tijdig weten wanneer er volgende week moet gewerkt worden.. ach wie maakt zich daar nu zorgen over.. ik heb toch nooit een afspraak met een tandarts, dokter enz
Ik heb daar regelmatig op gereageerd, maar werd gewoon uitgescholden, en zelfs weggejaagd onder het moto vertrek maar je hebt deze maand toch al uren genoeg ! Overleg was niet meer mogelijk, dan volgden er verschillende aangetekende brieven, zo nu en dan wordt er een kleine achterstel betaald.
Ik zoek al een jaar ander werk, maar wordt gediscrimineerd wegens mijn leeftijd.. steeds hopen maar nooit geselecteerd worden ... moeten er nog meer trigers zijn voor TTM?
Dit weekend heb ik dikwijls aan Bolleke's raad gedacht, maak een vuist en geniet van kleine dingen, het is bijna gelukt op één haartje.
Ilseke, je hebt bewezen dat het zonder ttm kan, het zal je dus zeker lukken, geloof erin ! en geniet van je verlof.
Veel succes

Miejefke

[bolleke]

Hoi hoi,
Ben thuis na een zalig maar vermoeiend zeilweekendje Friesland. We hebben werkelijk àlles gehad! Veel regen, af en toe zon, veel wind, af en toe windstil, onweer en bliksem... en ongelooflijke mooie momenten. Na zo'n weekend besef je pas de waarde van echte vrienden en van kleine dingen.
En ik heb - in tegenstelling tot 'normale' mensen die zaten te vloeken op het regenweer - genoten van de liters water op mijn hoofd, ik heb mijn ogen gesloten en gedacht: "Gras groeit niet door er aan te trekken, wel door het voedsel te geven".
In ons geval is dat voedsel ook aandacht en liefde en zekerheid en kracht en zelfvertrouwen...
Niet één haar getrokken dus, de afgelopen twee dagen. Maar morgen wordt het gevaarlijk. Dan komt (meestal) de ontlading.
Misschien ook best de dag in drie delen, lijkt me een goed idee...
Ilse, Miejefke, Anouk8, Nor@h en anderen: komaan meiden!

[ilseke]

Miejefke, dat klinkt eigenlijk wel erg onrespectvol. Maar ergens herken ik me erzelf ook wel wat in. Ik laat me niet in zo'n mate doen, maar ik ben ook wel makkelijk te overhalen door mijn baas (in zijn voordeel meestal)
Maar als het echt een verschil uitmaakt, dan kan ik wel op mijn strepen staan. Tja, het is makkelijk te zeggen 'hoe kan je dit laten gebeuren' Die mensen profiteren van jou, da's een feit. Je bent TE goed voor hen, maar je wordt er wel de dupe van. Het feit dat de banen er niet voor het rapen liggen en je omwille van je leeftijd financieel waarschijnlijk niet zo aantrekkelijk bent voor firma's zorgen er voor dat jij in de situatie blijft vastzitten. Maar je zou soms wat meer voor jezelf moeten opkomen. Val eens een weekje ziek of zo? Zo af en toe een klein prik naar de firma toe, gewoon om te laten zien dat je niet altijd daar voor hen bent. Jij bent ook maar een mens, je kan ook eens iets tegen hebben. Ik weet niet of ik dit mag opperen, maar heb jij ooit al eens een assertiviteitscursus overwogen? Ik denk echt dat voor jou goed zou zijn.

Bolleke, wat een zalig weekend lijkt me dat. Ik heb ook ooit eens meegevaren met een zeilboot (ben wel verschrikkelijk zeeziek geweest, maar dat bederft mijn herinneringen niet), het was zalig!
Ik kan soms ook 1 of 2 dagen trekvrij zijn, maar er komt dan toch een weerslag.

Ik ben gisteren heel de dag flink in de weer geweest en heb niet 1 haar getrokken. Vandaag heb ik de voormiddag ook al trekvrij doorgekomen en ik ben op mijn hoede. Vandaag ligt mijn haar vrij goed en ik wil het niet verpesten door te trekken. Ik ben heel alert ! Een uitgetrokken haartje zal ik dan ook onmiddellijk weggooien (neen, niet langs mijn lippen laten gaan).

PMS invloed op TTM? Ik denk niet echt, ik denk wel dat ik dan wat minder flink ben en me vlugger slecht voel. Mijn wilskracht ook, ik geef dat eerlijk toe.

Meiden, ik ga deze week echt mijn best doen, want ik moet op 14/07 naar een trouw en ik wil een mooi kapsel!

Doen jullie met mij mee?

Liefs,
Ilse

[ilseke]

merde, al 3 haren opgegeten! Please schudt mij hier iemand wakker! Ik MOET nu stoppen of ik blijf de hele namiddag trekken.

[Anouk8]

Hey allemaal!

Las net dat het bij Ilseke ook een beetje minder ging vandaag, same here. Eigenlijk ging het vanaf dat ik mijn eerste post sinds lange tijd weer plaatste super goed met een max van 5 per dag. Vandaag is het even misgegaan ben namelijk super moe en er zit een zwaar praktijkexamen aan te komen (studeer fysiotherapie, en ja tis echt waar de laatste loodjes zijn het zwaarst). Nog even over reactie van ilseke over mijn vorige post. Ik heb wel kale plekken maar het is vooral op sommige plekken erg dun. Op een of andere vreemde wijze vraagt hij niet waar het vandaan komt, kan hem ook wel zo inschatten dat hij het misschien stiekem wel weet maar dat hij het mij zelf wil laten vertellen. Ik heb werkelijk geen idee.. Mijn moeder en ongv de hele familie weten het maar dat zijn nou niet de meest fijne supporters. Mijn vriend denkt dat ik mijn haar zelf knip ofzo en dat het daarom ook niet groeit. Hij vindt dat ik naar de kapper moet maar dat durf ik net als velen dus niet, misschien dat ik nu het weer wat beter gaat wat meer durf ga krijgen voor een kappersbezoek.
Heb trouwens na mijn zwakke moment van vanmiddag niet meer getrokken, dus ga vanvond lekker vroeg naar bedje en lekker uitrusten van alle spanningen enzo.

@ Ilseke ik weet dat je het kan, je hebt het je zelf al bewezen in die vier jaar trekvrij. Laat de moed niet zakken. Ik schrijf nu elke dag in mijn dagboek en daar blijf ik ook voor mezelf opschrijven dat ik niet zal opgeven en dat ik het verdien, net zoals iedereen het hier verdient om een vrouw te zijn met mooie haren. Want laten we wel zijn haren zijn voor ons erg belangrijk op welke manier dan ook maar we moeten proberen te streven naar op een 'gezonde' manier van ons haar te genieten. Hoop dat ik me goed uitdruk op deze manier en dat ik geen mensen voor het hoofd stoot, maar zo voelt het voor mij.

@ Miejefke, zoals jij jouw werksituatie omschrijft klinkt dat inderdaad erg respectloos zoals Ilseke al omschrijft. En het is voor jezelf natuurlijk helemaal rot als je het gevoel hebt dat je met de rug tegen de muur staat omdat je geen ander werk kunt vinden en dat je niet daadwerkelijk voor jezelf op kan komen in deze situatie. Is wel een goed punt inderdaad om eens een weekje afwezig te zijn door ziekte, dan kan het bedrijf of de baas eens merken wat er gemist wordt. Ik kan je niet zoveel tips geven ofzo want ben zelf niet werkende en ben zelf absoluut ook niet assertief ofzo. Ik hoop in ieder geval dat je het aan kan en ondanks deze rotsituatie toch kunt opbrengen om te blijven vechten tegen TTM. Laat je niet uit het veld slaan meid,hoe moeilijk het ook is. Jij moet voor jezelf in ieder geval het belangrijkste zijn in je leven en je bent het waard om gelukkig te zijn en daarvoor te vechten. En ik geloof in je want als je onder deze omstandigheden je kan beperken tot een haartje laten sneuvelen dan verdien je een pluim. Succes met alles!

@ Bolleke, Wat heerlijk voor je dat je zon geweldig weekendje zeilen hebt gehad. Mijn vriend en ik zijn ook helemaal gek van zeilen en weet hoe amazing het voelt zo op een bootje in de wind en met regen erbij, echt heerlijk. Heel begrijpelijk dat je van de regen hebt genoten, dat is ook zo mooi als je op een bootje zit of als je alleen maar binnen zit en dan kan genieten van het weer. Je beschrijving van gras groeit niet door te trekken is absoluut eentje om voor eeuwig in mijn achterhoofd te houden, gras is mooi maar laten we wel wezen ons haar is mooier! En alles wat het 'voedsel' oplevert is helemaal geweldig. Super die trekvrije dagen meid!

Enne de dag in drieen delen helpt mij tot nu toe nog steeds erg goed. Heb vandaag alleen beetje verzuimd en ook nog niet in mijn dagboek geschreven. Ben er een beetje te moe voor en kan het niet opbrengen, maar zal vanavond voor het slapen gaan weer updaten want het van me afschrijven helpt me echt een hoop.

Lieve meiden, super veel moed en succes met onze strijd!

Liefs Anouk

[bolleke]

Dag allemaal,

Ik was een beetje bang voor de dag van vandaag, maar alles is supergoed gegaan. Trekvrije dag dus, goed zo... morgen opnieuw.
En jullie?

Ilse, geef jezelf extra aandacht door jezelf te (laten) verwennen; een warm bad, een wijntje, stel alle nare dingen effe uit en probeer alleen die dingen te doen waar je zin in hebt of die goed voor je zijn... Misschien focus je je te hard op 'het moet'! Niets moet, je mag gerust een haartje trekken maar bedenk dat dàt niet echt is wat je wil, je wil innerlijke rust...
Doorbreek die cirkel, je kunt het!!!
Ik hoop dat het na vier uur iets beter is gegaan, heb je bericht jammer genoeg pas nu gelezen...

Miejefke, lukt het zo'n beetje? Misschien moeten we deze zomer maar eens afspreken aan de zee, niet?

Hé Anouk8, de moed niet laten zakken. Examens zijn sowieso altijd moeilijke periodes. De kunst is dan om het trekken te beperken door pleisters of zo en je helemaal niet te druk te maken als het wat minder goed lukt. Niet trekken in een examenperiode is zo goed als onmogelijk. Leg dus de lat niet te hoog, er komen andere (en betere) tijden.

Morgen alweer een nieuwe dag, ik denk aan jullie!