23j, The Bald Truth: mijn heel uitgebreid verhaal (+ervaring toppik, lasercomb)

[Cut Your Hair]

Hoi allemaal,

ik wil jullie even mijn verhaal vertellen: het is lang maar ik denk dat het herkenbaar is voor velen...
Jullie verhalen -en ook die op andere sites- hebben mij geholpen en soms een hart onder de riem gestoken, en daarvoor zijn we allemaal hier. Ik vermoed sterk dat sommige lotgenoten hier kunnen relateren aan mijn verhaal, aan de bijhorende twijfels en onzekerheid. Ik doe het ook omdat ik recent mijn ontkennings-/ vermijdingsfase doorbroken heb en beseft dat ik helemaal kaal word, en het afscheren overweeg... wat me plots zwaar valt. Ik hoop ook niemand te ontmoedigen, wat voor mij niet werkt, werkt misschien voor een ander. Dus als je het daarmee moeilijk denkt te hebben, lees dan niet verder. Er zijn wel degelijk succesverhalen.

Ik ben 23j, begon vroeg kaal te worden maar had altijd een gezonde je m'en fou/het leven gaat door -attitude ten opzichte van die beginnende kale plek achteraan mn hoofd. Ik was immers een knappe jongen, krijg vaak complimenten over mijn uiterlijk van meisjes en die plagende opmerkingen erover van enkele vrienden en -nog veel frequenter van- mijn vriendinnen raakten ergens wel maar leken nog ver van mn bed. Ik had andere dingen rond mn hoofd, dacht ik toen. Ik voelde me goed in mijn leven en vond dit maar bijzaak. Het was zoals het moest zijn, je bent jong en het leek alsof de wereld nog aan je voeten lag. Als ik er al eens aan dacht leefde ik meer in ontkenning, en leefde hieromtrent eerder op korte termijn gericht. Mijn haar droeg ik steeds halflang en het maakte voor mij deel uit van mijn persoonlijkheid. Het 'verbond' me waarschijnlijk ergens met de rock 'n' roll houding van de grootste artiesten waar ik zo naar opkeek. Ok, op onze vriend van de Smashing Pumpkins na dan

De problemen begonnen eigenlijk pas halfweg de universiteit. Toen ik op mn 21ste helemaal vol energie van het buitenland terugkwam waar ik een half jaar had gestudeerd (uitwisselingsproject via mijn universiteit) en ik -terug thuis- even in een leegte viel en langzaamaan met beide voeten op de grond kwam na zo'n fantastische studentenervaring, besefte ik plots voor het eerst -zonder ik het daarvoor in die mate besefte- hoe die kalende plek op de kruin van weleens verontrustend groter was dan ik dacht. Hier werd ik heel self-conscious van, kreeg schrik voor de reacties hierover van anderen en begon op het internet op zoek te gaan naar oplossingen. Ik begon Toppik te gebruiken (eerst echte brol, Goodlookinghair ofzoiets precies verf) om dit te camoufleren, maar ik wist van het eerste moment dat ik het gebruikte dat het leven niet meer hetzelfde zou zijn. Het was een ramp, een maand later zou ik immers weer naar mijn mooie Italiaanse vriendin reizen, die hierover trouwens nooit opmerkingen had gemaakt, en plots voelde ik me 'anders' en bewust van iets dat me heel onzeker maakte.
Toppik is goed in het begin, het doet wat het zegt te doen, maar is op termijn heel vervelend. Het is geen houdbare oplossing... in het begin is het een verademing, en maakt het je weer even iets zekerder, maar het is schandalig duur (zeker toen in mijn studentenperiode, elke 1,5 maand 40 pounds vanuiit de UK!) en op lange duur wordt het pure miserie zeker als je wil reizen of rondtrekken.

Je durft niet meer buiten komen zonder toppik, zwemmen wordt een probleem, vakanties langer dan 4 dagen, je bukken, gaan zitten als er iemand rechtstaat ... om dan nog maar te zwijgen van die concerten en festivals waar je onder een grote spot staat!
En dan nieuwe vriendinnetjes...ik zat er steeds mee, hoe ik uitvluchten moest zoeken of incalculeerde vóór haar thuis te komen om mijn haar te wassen en toppik te appliceren (elke 2-3 dagen).
Je hoort het, en ik denk dat er veel zijn die het hebben meegemaakt: het spul begint je leven te controleren. Je hebt het nodig maar tegelijk haat ik het. En waar ik ooit altijd erg positief was, graag onnozel deed, vol energie het leven toelachte en niets liever deed dan nieuwe -interessante soms minder interessante- mensen leren kennen; had deze situatie een nefaste invloed op mijn sociale persoonlijkheid die ik met de jaren had ontwikkeld en (waar ik na een logische adolescenten-periode van zelfontwikkeling) eindelijk tevreden mee was geworden. En nu was er dat plots weer aangetast en steeds devoluerend zelfbeeld, zeker tov meisjes!, dat elk half jaar kleiner werd.

Als je dit leest, jong bent, volop op zoek, nieuw met al deze middelen en oplossingen... dan raad ik deze camouflagemiddelen echt niemand van mijn leeftijd aan, mail me gerust als je erover wil praten, ik begijp wat je nu doormaakt...en hoe je het gevoel hebt dat het helemaal zo ongeloofelijk 'unfair' is dat je met zoiets idioots, net op dit moment van je leven, moet zien te copen. Begin eventueel op tijd met medicatie, voor mij is het nu al veel te laat (mijn huisdokter kende finasteride 3 jaar terug niet en toen ze het opzocht en zag wat het was wilde ze het mij absoluut niet voorschrijven, btw de oorzaak van mijn haarverlies is -na bloedonderzoek- helemaal erfelijk hoor, zie je ook in mijn familie :-))
Eerst gebruikte ik zelfs lang de verkeerde kleurschakering (net iets te donker). Tot een vriend van me, als plagerij op regelmatige basis in bars en op kotfeestjes door mn haar begon te strijken en er veel allusies op maakte. Het was hem met de tijd duidelijk gaan opvallen. Het hoeft niet gezegd te worden, het zijn deze zaken die kwetsen.

Ondertussen nam ik ook vitaminen (maar ook weer te laat eigenlijk) Anacaps. Dit is het enige dat mijn haarverlies wel afremt, aan te raden eigenlijk. maar meer doet het ook niet.
Anderhalf jaar geleden investeerde ik, in mijn naïeve en hopeloze strijd, in een tweedehands lasercomb. Het gaf me een half jaar goede hoop, maar helaas. Ik heb het 14 maanden gebruikt, ongelofelijk veel uren tijd verloren ermee, en het heeft niet bepaald geholpen. Misschien iets tegengehouden maar ook daar ben ik niet zeker van. Het heeft me enkel bij momenten slechter doen voelen.


Onlangs ging ik naar een haartransplantatiekliniek waar men mij eerlijk zei dat ik nog jong was en ik er beter niet mee begon want ik geleidelijk aan toch helemaal kaal zou worden en -ik citeer- mijn haarverlies op mijn leeftijd gewoon 'te dramatisch was' voor een ingreep! Het donorgebied was ondertussen al bijna té klein geworden.
Dit kwam hard aan, het was het laatste waar ik mijn zinnen en bijhorende hoop op had gezet. Thuis ben ik meteen met de lasercomb gestopt, de mening van deze dokter was dat het totale bogus was, en ben nu blij dat ik toch daarmee gestopt ben en terug een halfuur later kan opstaan wanneer ik mn haar moet wassen voor ik bv naar het werk vertrek. Het is een kleine verademing..
De laatste maanden werd ik meer en meer met mijn neus op de feiten gedrukt en besef dat er geen uitweg is: een haarwerk of kaalscheren. Maar hier ben ik nog helemaal niet klaar voor, natuurlijk vind ook ik dr. Spok onweerstaanbaar, maar mijn gezicht is eerder fijn voor een man en heb lichte flaporen waar mn haar tot nu toe steeds overhing).

Bovendien loop ik met dit geheim rond en zou het vreemd zijn als ik zonder camouflage plots mn haar millimeterde en iedereen de realiteit achteraan op mn hoofd zou ontdekken... en heb ook schrik voor de reacties. Echt kaalscheren, daar ben ik nog niet klaar voor.

Ik dacht nooit ooit met een prui..eh haarwerk te beginnen maar nu is het toch zover gekomen. Ik heb jullie posts gelezen en de haarwerken van tegenwoordig lijken veelbelovend, had ik niet durven denken. Momenteel kijk ik uit naar een-nog-niet-gemaakte-afspraak met Haardecor Joel, op aanraden van vele leden getuige hun posts hier, een haarwerk van cyberhair of vitalhair lijkt me nog wel praktisch haalbaar. Dan ben ik eindelijk van die Toppik verlost, die ik daarna ritueel op een staaf dynamiet naar de maan schiet. Kan ik gewoon de draad weer oppikken.

Zo dat was het, mijn verhaal, mijn geheim.
Waarom steken we hier toch zoveel tijd van ons leven in...

Ik wens iedereen veel sterkte in zijn strijd en wil nogmaals niemand die 1 van bovengenoemde oplossingen gebruikt ontmoedigen. Wat voor mijn niet werkt kan voor jou helemaal wel werken, dit is slechts 1 mening.

Veel sterkte diegenen die het momenteel nodig hebben en geniet van de leuke en positieve momenten, ookal wordt er niet elke dag een Obama verkozen

Yes we can

[AnthonieH]

Een indrukwekkend verhaal, CYH, het zal voor velen inderdaad herkenbaar zijn.

De uitspraak van de haarkliniek dat je haaruitval op zulke jonge leeftijd té dramatisch is en dat je donorgebied tekort schiet, is voor mij wat moeilijk te rijmen met het feit dat volgens jou je omgeving 'de realiteit achteraan op je hoofd' nog niet heeft ontdekt. Zoveel verbergt Toppik toch niet?

Ik heb het gevoel dat het in je hoofd misschien allemaal een tikje erger is dan in werkelijkheid.

Ik wil geen medicijnenguru spelen, want ook aan het gebruik hiervan kleven serieuze minpunten, maar volgens mij kan het voor jou nog heel goed lonen om eens te zien wat minoxidil op je kruin kan bewerkstelligen en wat finasteride nog kan redden van je dunner wordende haren.

Ik ben het met je eens dat de haarwerken van tegenwoordig echt heel natuurlijk ogen en relatief onderhoudsvrij zijn, maar bedenk wel dat je er toch behoorlijk veel tijd aan moet besteden en dat het haarwerk je leven misschien nog wel sterker gaat controleren dan Toppik.

Er gaat in mijn ogen uiteindelijk niks boven behoud van je eigen haar en heus, minoxidil wordt gewoon een onderdeel van hooguit een half minuutje in je badkamerritueel en een finasteridepil bij het ontbijt kost ook geen tijd.

Met een beetje mazzel draai je de tijd voor wat je haar betreft een jaartje of twee terug.

[norwood2]

Goed verhaal !

Mijn eerste gedachten waren hetzelfde als die van Anton.

Je hebt het over toppik, wat naar mijn idee alleen geschikt is voor kleinere/dunnere oppervlakten (ken het niet, nooit gebruikt ook), maar vervolgens wordt je afgewezen bij een haarkliniek omdat donorgebied te matig is ? Dat kan ik ook even niet rijmen ?

Je steekt veel tijd in 2e rangs alternatieven zoals vitaminen, lasercomb etc etc, terwijl er juist tijd gestoken moest worden in bewezen middelen (minox, fina).

Als ik je een hart onder de riem mag steken. Ik ging vanaf mijn 21e van NW1,5 naar NW3 in razendtempo, sinds ik aan de medicatie/minox/supplementen zit (sinds 4 jaar), nauwelijk nog een haar verloren en slik al 2 jaar geen fina meer. Inmiddels een HT gedaan en als alles volgens plan loopt, weer een NW2. Ben nu inmiddels 10 jaar verder sinds AGA zich inzette.

Ik zou als de sodemieter beginnen met iets wat zich bewezen heeft en die andere rommel laten staan, dan kan er nog heel wat in het vat zitten.

Hoe vervelend ik een kale kop ook bij mijn eigen vind staan, nooit en te nimmer heb ik ook maar aan een haarwerk gedacht. Daar heb ik echt teveel trots voor. Doet me gewoon denken aan een toupet met lijm. Voor vrouwen kan ik het wel begrijpen overigens. Een kalende vrouw wordt helaas door de buitenwereld toch anders tegenaan gekeken (nog).

Succes !

[Hanna]

Hallo CYH,

Je schrijft dat Toppik een verf is, maar dat klopt niet, want Toppik bestaat uit ongevaarlijke vezeltjes die zich hechten aan je eigen haren; heel wat anders dan die spuitbussen van Fullmore en Volluma, wat wel een soort verf is.

Dat een haarwerk veel tijd kost, is onzin: 1 keer per 2 weken losmaken voor onderhoud aan het haarwerk en je eigen schedel, daarna weer zelf netjes opplakken met lijm en tape; geen dagelijks geklooi meer met minoxidil of andere topicals.
De "toupets" van tegenwoordig zijn werkelijk waanzinnig natuurgetrouw en absoluut niet te vergelijken met die dooie ratten van vroeger.

Ik ben 't ermee eens dat je eerst een jaar lang finasteride + minoxidil zou moeten proberen voordat je eventueel een haarwerk aanschaft.

[Yeti man]

Hey,

Ik herken me zeker ook in jouw verhaal. Ben zelf een vrolijke zeventwintiger die ondanks dat toch veel meer wakker ligt van zijn haar dan hij zou moeten :-). Als je op jonge leeftijd kalend bent (echt kalend dan, en dan heb ik het niet over mannen die in paniek schieten omdat ze wat inhammen hebben) heeft dat wel invloed op je karakter denk ik... .

Ik ben bijvoorbeeld veel minder spontaan geworden dan ik vroeger was en zet ook minder graag een stapje in de werled. Op den duur ben je er immers altijd mee bezig. Maar dat zit em ook vooral in t kopje denk ik. Vrienden zullen je zeker niet anders bekijken omdat er wat minder haar op je kop staat. Alhoewel ze soms niet beseffen dat hun onschuldig bedoelde plagerijen je aan jezelf doen twijfelen. Maar dat toont nogmaals aan dat het voor hun helemaal niet zo'n issue is als het voor jou is. Een goed gesprek kan soms wel al veel oplossen. Sinds ik aan men maten is liet ontvallen dat mn haar echt wel iets is waarmee ik zit (zonder daarbij zielig te gaan doen) gaan ze er veel beter mee om.

Rond mijn 23e zat ik in een gelijkaardige situatie als jij denk ik. Wat ik zou doen als ik terug kon in de tijd is wel zo snel mogelijk aan de erkende middelen gaan zoals hiervoor al gezegd. Minodoxil of proscar, je ziet het zelf maar. Mijn kaalheid is nu al redelijk ver ingezet (NW 4of NW 5, ik kan dat van mezelf moeilijk inschatten) en vooral op het achterhoofd waar proscar werkzaam is heb ik toch wel een kans laten schieten denk ik.

Ik doe in januari 2009 trouwens een 3000 grafts bij Prohairclinic in Mechelen maar daarover meer in een andere thread.

Anyway kop op zou'k zo zeggen. En durf die stap naar je huisarts zetten voor proscar of minodoxil.

Kristof

[Yeti man]

Nog één vraagje,

Bij welke haarkliniek ben jij langsgeweest? Vind het wel chapeau dat ze zo eerlijk geweest zijn!

[Cut Your Hair]

Oorspronkelijk geplaatst door Hanna

Hallo CYH,

Je schrijft dat Toppik een verf is, maar dat klopt niet, want Toppik bestaat uit ongevaarlijke vezeltjes die zich hechten aan je eigen haren; heel wat anders dan die spuitbussen van Fullmore en Volluma, wat wel een soort verf is.

Hallo Hanna,

bedankt voor je advies.
Ik zei niet dat Toppik verf is, integendeel, ik schreef dat ik itt tot Toppik eerst iets anders heb gebruikt nl. Goodlookinghair en dat was rommel, net een soort verf. groet

[Cut Your Hair]

Oorspronkelijk geplaatst door Yeti man

Hey,

Ik herken me zeker ook in jouw verhaal. Ben zelf een vrolijke zeventwintiger die ondanks dat toch veel meer wakker ligt van zijn haar dan hij zou moeten :-). Als je op jonge leeftijd kalend bent (echt kalend dan, en dan heb ik het niet over mannen die in paniek schieten omdat ze wat inhammen hebben) heeft dat wel invloed op je karakter denk ik... .

Ik ben bijvoorbeeld veel minder spontaan geworden dan ik vroeger was en zet ook minder graag een stapje in de werled. Op den duur ben je er immers altijd mee bezig. Maar dat zit em ook vooral in t kopje denk ik. Vrienden zullen je zeker niet anders bekijken omdat er wat minder haar op je kop staat. Alhoewel ze soms niet beseffen dat hun onschuldig bedoelde plagerijen je aan jezelf doen twijfelen. Maar dat toont nogmaals aan dat het voor hun helemaal niet zo'n issue is als het voor jou is. Een goed gesprek kan soms wel al veel oplossen. Sinds ik aan men maten is liet ontvallen dat mn haar echt wel iets is waarmee ik zit (zonder daarbij zielig te gaan doen) gaan ze er veel beter mee om.

Rond mijn 23e zat ik in een gelijkaardige situatie als jij denk ik. Wat ik zou doen als ik terug kon in de tijd is wel zo snel mogelijk aan de erkende middelen gaan zoals hiervoor al gezegd. Minodoxil of proscar, je ziet het zelf maar. Mijn kaalheid is nu al redelijk ver ingezet (NW 4of NW 5, ik kan dat van mezelf moeilijk inschatten) en vooral op het achterhoofd waar proscar werkzaam is heb ik toch wel een kans laten schieten denk ik.

Ik doe in januari 2009 trouwens een 3000 grafts bij Prohairclinic in Mechelen maar daarover meer in een andere thread.

Anyway kop op zou'k zo zeggen. En durf die stap naar je huisarts zetten voor proscar of minodoxil.

Kristof

Hey,

mijn kaalheid zal iets van een NW3 zijn schat ik zo, je hebt gelijk dat we het natuurlijk te sterk in het kopje steken, maar net als mij weet je wel hoe moeilijk en allesbehalve evident het is om dit zelf te relativeren, ookal ervaar je wel dat dit voor je omgeving niet zo'n probleem is.

om op je vraag te antwoorden, de haarkliniek was exact dezelfde als waar jij nu naartoe gaat, een hele goeie denk ik (ze zijn eerlijk). Ze waren eerlijk in die zin dat ze me zeiden zoals het was, ja zal (getuige het sinds kort dunner wordende haar aan de voorkant) helemaal kaal worden en als je nu een HT doet zal je binnen 10 jaar er veel spijt van hebben -een onnatuurlijke rare haarlijn, ik zou nooit tevreden zijn en veel geld hebben weggegooid. Ik hoop dat met jou HT in het vooruitzicht je zelf wat moed krijgt en deze goed zal lukken

het beste!

[Cut Your Hair]

Oorspronkelijk geplaatst door AnthonieH

De uitspraak van de haarkliniek dat je haaruitval op zulke jonge leeftijd té dramatisch is en dat je donorgebied tekort schiet, is voor mij wat moeilijk te rijmen met het feit dat volgens jou je omgeving 'de realiteit achteraan op je hoofd' nog niet heeft ontdekt. Zoveel verbergt Toppik toch niet?

het zal iets van een NW3,5 zijn maar toen ik met toppik begon had ik nog maar een NW2 denk ik, en toen was dat geen probleem. het is gewoon plots verschrikkelijk snel gegaan. Idd, nog ietsje erger en ik kan het helemaal niet meer gebruiken, die Toppik. Het verbergt echt wel heel veel, maar het is zichtbaar van vlakbij of onder een TL-lamp natuurlijk, en dat weet ik.

Wat betreft minoxidil en finasteride is de welbepaalde dokter in kwestie van die haarkliniek redelijk bot geweest, heeft gezegd dat dit nog nooit haar heeft teruggegroeid soms denken enkelen dit maar dan zit dat in hun hoofd. GHij was vrij radicaal hierin, dus de klok terugdraaien met medicijnen? ik denk niet dat dat mogelijk is. Stabilisatie wel, teruggaan niet. Of ben ik helemaal verkeerd. Ik had er hoedanook vroeger mee moeten beginnen, maar wist niet beter

[norwood2]

Oorspronkelijk geplaatst door Cut Your Hair

Wat betreft minoxidil en finasteride is de welbepaalde dokter in kwestie van die haarkliniek redelijk bot geweest, heeft gezegd dat dit nog nooit haar heeft teruggegroeid soms denken enkelen dit maar dan zit dat in hun hoofd. GHij was vrij radicaal hierin, dus de klok terugdraaien met medicijnen? ik denk niet dat dat mogelijk is. Stabilisatie wel, teruggaan niet. Of ben ik helemaal verkeerd. Ik had er hoedanook vroeger mee moeten beginnen, maar wist niet beter

Teruggoei is idd een zeldzaamheid, maar "nooit" is overdreven. Hoe dan ook, je zal idd niet ineens een hele volle bos terugkrijgen. Daar gaat het echter ook niet om, ik blijf erbij dat juist tussen je 20e en 27e de AGA het meest agressief is en je het die periode de kop moet indrukken.

Zoals de poster voor jouw zegt, hij gaat wel een HT doen bij dezelfde kliniek en heeft ook nog een hogere NW. Het zal dus meer te maken hebben met je leeftijd dan met je donor. Ik weet sowieso dat PH heel terughoudend is, te terughoudend naar mijn mening. Ze zullen je zo een nieuwe haarlijn aanmeten en je kruin laten voor wat het is...terwijl er zeker een gulden middenweg is, wat vele andere klinieken ook laten zien.

[Hanna]

Oorspronkelijk geplaatst door Cut Your Hair

Hallo Hanna,

bedankt voor je advies.
Ik zei niet dat Toppik verf is, integendeel, ik schreef dat ik itt tot Toppik eerst iets anders heb gebruikt nl. Goodlookinghair en dat was rommel, net een soort verf. groet

Sorry, dat had ik verkeerd begrepen.

Maar Toppik is voor velen een ideaal en ongevaarlijk camouflagemiddel.
Zelf heb ik er ook het dragen van een pruik ongeveer ¾ jaar mee kunnen uitstellen. Wel had ik 2 verschillende kleuren gekocht en die gemixt tot exact de gewenste en dus onopvallende kleur. Met spuitbussen zoals Fullmore en Volluma lukt 't nooit om 2 kleuren te mixen.

[Roell]

Oorspronkelijk geplaatst door norwood2

Daar gaat het echter ook niet om, ik blijf erbij dat juist tussen je 20e en 27e de AGA het meest agressief is en je het die periode de kop moet indrukken.

Dit klinkt interessant (en hoopgevend). Maar baseer je dit op eigen ervaringen of zijn er wetenschappelijke studies over?

[norwood2]

Oorspronkelijk geplaatst door Roell

Dit klinkt interessant (en hoopgevend). Maar baseer je dit op eigen ervaringen of zijn er wetenschappelijke studies over?

Zullen misschien best studies over zijn.

Zoals ik zei, het is mijn persoonlijke mening uit eigen ervaring en van vrienden/bekenden nabij. Agressieve AGA, fina geslikt en vervolgens gestopt, daarna heel sluimerend gaat het proces verder. Lang niet meer zo snel als voordien.

[vito85]

gozer, wat is het doel van je verhaal? wil je advies over mogelijke redmiddelen? of wou je het gewoon van je wegschrijven?

Je moet jezelf een keuze stellen: wil je dat je haar jouw leven gaat leiden? of leef je je leven en maak je jouw haar een bijzaak? ik denk dat wanneer je voor het laatste gaat je leven een stuk beter word. tuurlijk kan je ervoor zorgen dat je haar er beter uitgaat zien, maar accepteer ten eerste gewoon dat je minder haar hebt.

voor de rest heb vooral geen zelfmedelijden, daar koop je niets voor in deze wereld! er zijn andere die het veel erger hebben. kijk vooral wat goed gaat in je leven!!

en tja als je al bang bent dat mensen je toppik zien laatst staan het gevoel die je gaat hebben als je een haarwerk op hebt..

mijn advies is milimeteren, fck de wereld. en ga gewoon door met je leven.

[HairCoach]

Zeer indrukwekkend en allesomvattend verhaal.

Een aantal punten zijn heel herkenbaar.
Zelf heb ik een stabiele situatie, maatheb wel dun haar.

Wat jij het met Topiks, heb ik met de fohn.
Ik haat de fohn, maar ik moet mijn haar met een fohn stylen om er een volumeuze bos van te maken.
Op een goede dag, kost me dat 30 min. op een slechte meer dan een uur.

Op Vakaties draag ik een pet....ALTIJD !!!!