eventjes van mij laten horen...

[bolleke]

Dag allemaal,

Ik ben twee daagjes thuis en... eindelijk in staat om even achter de pc te zitten.
Ik heb echt niet de tijd om alle berichten te lezen maar ik zie wel dat jullie elkaar niet losgelaten hebben, goed zo!!

Zoals de meesten van jullie ondertussen weten ben ik sinds 10 juni opgenomen in Rustenburg. Dat is een psychotherapeutisch centrum waar ik in eerste instantie probeerde uit te rusten en bij te komen van de afgelopen zware jaren...
Maar... wat ik eigenlijk niet wist is dat daar véél meer van mij gevraagd zou worden dan ik eigenlijk van plan was om te 'geven'.
Ik bedoel, ik ben daar in een groep terecht gekomen en van die groep werd ook duidelijk medewerking gevraagd, dus groepstherapie! De eerste weken bood ik weerstand (typisch ttm'ers... niemand begrijpt ons, dus niemand kan ons helpen, dus zwijgen we maar). Ik was dan ook van plan om na een paar weken rust naar huis te komen, en toen...
Bij een partijtje badminton, plots, knal... als een zweepslag op het achterbeen, gedaan met Bolleke... plat op de grond, huilen van de pijn. Onderweg naar het ziekenhuis wist ik dat dit geen toeval was. De achillespees was helemaal gescheurd, dezelfde avond nog ben ik geopereerd en na drie dagen ziekenhuis kon ik terug naar 'huis'. Rustenburg werd mijn thuis...
Zes weken gips en rolstoel zijn nu bijna achter de rug, maandag krijg ik een loopgips en rond 8 september gaat het gips er definitief af maar dan wordt het nog maanden revalideren...

Dit was allemaal geen toeval. Ik was te ver gegaan en ik werd nu verplicht om het rustiger aan te doen. Op dat moment heb ik me ook overgegeven aan de therapieën. Ik heb daardoor zéér veel inzichten gekregen, ben nog steeds heel hard aan het werken aan mezelf maar het belangrijkste... met mijn ttm gaat het beter dan ooit!!! Mijn kinderen (17 en 19 jaar) hebben in heel hun leven nog nooit hun moeder gezien met zo veel en zo lange haren!!! Prachtig toch!
In september kom ik naar huis en ik hoop écht dat ik op die manier kan verder leven...

Hoe het allemaal werkt? Eén tip kan ik geven: PRAAT over je gevoelens, krop niets op, uit je ergernissen, laat los die schuldgevoelens, overwin je angsten en leef in het NU!!!
Oeps, dat was meer dan één tip...

Liefs van Bolleke (Daniëla)

[Madelief]

Hoiiii,
Excuses, excuses, excuses, excuses,.......................................... .....
Ik zal steeds, maar ik moet nog steeds.... jou een berichtje/kaartje sturen.... Fijn te horen dat het toch beter met je gaat. Rot van die achillespees, maar goed zoals jezelf schrijft was dit geen toeval........ Ook fijn te horen van je vele en lange haren. Draag je het nu ook langer of wel kort? Je tip(s) is duidelijk, alleen zo moeilijk te realiseren. Zeker iets om aan te werken, het zijn dingen waar ik inderdaad ook aan werk. Een ding weet ik wel, dat het zelfvertrouwen in ieder geval beter wordt naarmate de haren gaan groeien en het haar weer dichter wordt.... Met dit zelfvertrouwen kun je de wereld weer wat beter aan.
He Bolleke, ik wens je nog veel sterkte en geluk en hopelijk ontmoet ik je nog eens. .....en ik kijk uit naar je boek uiteraard.
Groetjes en een knufffel van Madelief.

[bolleke]

Hé Madeliefje!

Blij nog iets van jou te horen! Ik geloof dat het ook met jou heel goed gaat, op vakantie zonder haarwerk... heerlijk hé!!!
Probeer al je goede voornemens en inzichten stevig vast te houden, want september is een gevaarlijke maand... spanning, stress, geen tijd meer nemen voor jezelf, te weinig rusten en vooral, niet de moeite doen om dingen uit te praten. Maar ik weet nu dat elke kleine ergernis een beetje ballast is en dat al die beetjes je 'rugzak' bijzonder zwaar kunnen maken, té zwaar om alleen te dragen...
Dus, Madeliefje, blijven volhouden hé!
Mijn haar draag ik (terug) kort. Ik ben nl. gisteren naar de kapper geweest, ja, het was echt te lang! Een kort en pittig kapsel stimuleert mij ook om het lekker zo te houden. Ik had in al die jaren echt nooit gedacht dat me dit ooit zou overkomen.
Dus, voor iedereen die wel eens de moed verliest, het kan nog steeds, ook na dertig jaar!!!
Ik ben er zeker van dat we elkaar nog zullen ontmoeten en mijn boek, tja, ik heb er nu definitief afstand moeten van nemen... wou blijven corrigeren en veranderen en schrappen en wijzigen... 'los laten' zo verdomd moeilijk voor ttm'ers!
Maar het is nu in druk en het komt er aan!

Liefs en dikke knuffel van Bolleke (Daniëla)

[sim]

Hoi Bolleke,

wij "kennen" elkaar nog niet, maar je hebt vast mijn andere stukjes (bij andere threads) wel gelezen.
Ik ben wel onder de indruk van je verhaal... en toeval bestaat niet .
Ik ben er ook van overtuigd dat er voor mij een dag komt waarop ik niet meer kan blijven doorrennen (of vluchten...). Bij jou kwam die dag wel heel letterlijk!
Ik ben nu nog niet zover dat ik mezelf dat duwtje in de goede richting kan geven, heel knap dat jij dat wel hebt kunnen doen door je te laten opnemen. En achteraf was het vast ook wel fijn dat het lot je een handje geholpen heeft, zij het op een wat pijnlijke manier

Ik ben echt blij voor je en hoop dat je de wijze lessen en nieuwe inzichten die je hebt gekregen thuis vast kunt houden!!! Enne... op moeilijke momenten "gewoon" even je hart luchten bij de mensen die je vertrouwt en die jou begrijpen!!!

Heel veel sterkte,
sim

[Oilily]

Dag bolleke

Ik ben blij dat Rustenberg je zo goed heeft geholpen... Ik zou eens graag met je willen praten als je goed en wel terug thuis bent want bij mij gaat het, na het voorval met mijn pa en het stoppen van mijn relatie bergaf... Ik zou zelfs willen zeggen, ik sta terug bijna waar ik een vijf jaar geleden stond... Mijn psy helpt geen knars meer, nu woensdag ga ik naar een vriend van mijn vader die verdiept is in alternatieve therapieën.. Ik hoop daar wat aan te hebben maar ik heb dringen nood aan nieuwe inzichten in mijn leven want ik bekijk het nu wel eeerg kortzichtig..

Hopelijk kunnen we dan is bellen en afspreken, binnenkort..

Veel liefs

Kim

[ernestina]

Hoi Bolleke,

Fijn om wat van je te horen. Balen van je been, zeg. Zal wel vreselijk veel pijn gedaan hebben, denk ik. Ik wil je veel succes wensen met de revalidatie en natuurlijk met de rest... Ga zo door, gebruik nu de tijd die je is gegeven. Ik weet zeker dat dat goed is.

Groetjes, Ernestina

[bolleke]

Dag allemaal,

Ik ben nog een keertje thuis en kruip toch maar eventjes achter de pc, benieuwd naar jullie berichten, benieuwd ook naar de nieuwkomers. Welkom iedereen! Heerlijk gevoel toch, te weten dat je niet alleen bent!
Nu maandag gaat de gips eraf, oef... het was een lange, hete zomer, maar ik heb geen moment spijt van mijn opname!
Op 17 september kom ik naar huis. Ik ben uitgerust, heb heel veel geleerd, veel kwaadheid en verdriet losgelaten... en ik ga er opnieuw voor. Ditmaal echter op MIJN tempo, met MIJN grenzen...
Binnen een paar weken komt mijn boek uit. Af en toe overvalt me de angst van 'waar ben ik nu weer aan begonnen?' maar diep vanbinnen weet ik dat het juist en goed is wat ik doe.
Ik hoop dat jullie me zullen steunen. Ik zal jullie nodig hebben, want als er één ding is wat ik geleerd heb de afgelopen maanden is het 'hulp vragen' en 'hulp aanvaarden'.

Veel sterkte aan iedereen!
Groetjes, Bolleke (Daniëla)

[Ida]

dag daniella,ik ben ida ,en nog maar enkele weken neem ik deel aan dit forum,fijn om te lezen dat jullie mekaar steunen en nog fijner is dat ttm stilletjes uit de taboe sfeer te voorschijn komt ,alhoewel de meeste mensen ons stomverbaast kunnen aankijken ,zo van ,bestaat da nu echt,iemand die zich de haren uit zijn hoofd trekt,van het spreekwoord hebben ze al wel gehoord,dat da ook echt gebeurd ??? neeeeeen dat kan niet!!!
Waar ik nou echt naar uit kijk is je boek meisje ,ook ik sta te popelen om het te kopen hoor .
Omdat ik alle traeds nog niet gelezen heb weet ik nog niet zo veel van je ,maar toch wens ik je veel succes,groetjes ida

[Ellis]

Via deze weg wil ik je ook nog graag een hart onder de riem steken ! Ik ben zo ongelofelijk trots op je !!!!!
Het is erg fijn om te lezen dat je weer bijna naar huis gaat en vooral dat je er zoveel aan gehad hebt !!
Ik hoop echt voor je dat je deze energie en ervaringen in je "lange termijn geheugen" opslaat en voortaan weer ontspannen kunt leven , MET een mooie haarbos !!
En je weet het ; als je ons nodig hebt zijn we er voor je !!!!!!!!
Dus bij de "minste scheet"......gooi hem er hier uit !!!
Draag al die ballast niet meer in je eentje want dat hoeft niet , zoals je zelf al ooit vertelde : er IS een weg !!!

Veel liefs , Ellis !!

P.S. ik wil je boek ook graag kopen , maar vond het ook erg belangrijk dat er MEER mensen van kunnen leren en heb ik ervoor "gezorgd" dat het hier in de bibliotheek ook te krijgen is....
Nu is mijn aanvraag nog in behandeling , maar ik heb goede hoop dat het wodt aangeschaft...! ( en anders word ik heeeeel erg boos !! ....iets wat ik ook nog moet leren..... )