kindje

Nerakje · 9 november 2004, 21:50

Hey,

Mijn tante sprak me van de week aan en vroeg of er een oplossing in het boek stond voor TTM. Mijn kleine achterneefje heeft het immers ook. Toen hij nog een baby was trok hij haren bij mensen die hem ronddroegen. Zijn moeder had zelfs kale plekken en nu doet hij het dus ook bij zichzelf. Als hij moe is gaat hij liggen en trekt hij haren uit.
Binnen en week ofzo zie ik zijn ouders en ik denk dat die erover met me zullen willen praten. Wat moet ik zeggen om dit niet 'erg' over te doen komen? Ik wil ze niet doen paniekeren ofzo.
Mijn tante zei dat ze hem er wel op wijzen wanneer hij het doet en ik heb gezegd dat ze niet streng mogen zijn, dat hij zich niet gestraft mag voelen. Dat doen ze gelukkig niet.
Wat moet ik hen nu gaan adviseren??

xXx Nerakje xXx

karin_inline · 10 november 2004, 00:22

Oie, dat is een probleem. Nu heb ik ergens gelezen dat het bij kleine kinderen meer voorkomt en dat het in de loop der jaren vanzelf afneemt. Ik denk dat ze het moeten afleren zoals zuigen op een speen/duim. Misschien dat je ze dat kan vertellen. Ik zou nog even in de scripte van Fara kunnen kijken maar ik geloof dat ook Monique op haar site schreef sjee ik kan het niet terug vinden. Ik kijk morgen even het voor je na, ben nu niet meer zo helder. Maar evengoed, het schijnt bij kinderen dus redelijkerwijs vanzelf over te gaan, dat zou een geruststelling kunnen zijn. Sowieso zijn ze er mee bekend door jou en kunnen ze in een vroeg stadium (mocht het niet over gaan) een psycholoog inschakelen die het met gedragstherapie kan verhelpen misschien. Ook daar zijn betere resultaten mee behaald dan bij volwassenen voor zover ik weet.

Ik hoop dat je er wat aan hebt. Succes met het eventuele gesprek!

Liefs
Karin

bolleke · 10 november 2004, 00:29

Hoi Nerakje,

Moeilijk natuurlijk. Maar toch moet je één ding goed voor ogen houden. Het is niet omdat jij ook ttm hebt dat je jezelf daarom verplicht moet voelen om andere mensen te helpen...
Dus, wat ik bedoel, het belangrijkste is dat je luistert en dat je erkent dat zo'n dingen (ttm) nu eenmaal bestaan. Het is niet leuk voor ouders om hun kinderen hun eigen haren te zien uittrekken. Maar we moeten goed voor ogen houden dat het kind eigenlijk op de eerste plaats komt. Maw. HOE VOELT het KIND zich daarbij? Meestal hebben kinderen nog geen last van schuld- of schaamtegevoelens en ligt het probleem veeleer bij de ouders.
Heel belangrijk is om het kind onvoorwaardelijk graag te zien, om het heel veel te knuffelen, liefde en warmte te geven. Misschien moet een van beide ouders tijdelijk minder uit werken of zo. Ik weet het niet, ken hun situatie niet. Maar meestal gaat ttm bij kleine kinderen vanzelf over als de thuissituatie veilig is, en geborgenheid en rust uitstraalt.

Succes!
Daniëla (Bolleke)

9 november 2004, 21:50	#1
Nerakje HaarWeb lid Geregistreerd: 1 september 2004 Locatie: Oost-Vlaanderen Berichten: 80	kindje Hey, Mijn tante sprak me van de week aan en vroeg of er een oplossing in het boek stond voor TTM. Mijn kleine achterneefje heeft het immers ook. Toen hij nog een baby was trok hij haren bij mensen die hem ronddroegen. Zijn moeder had zelfs kale plekken en nu doet hij het dus ook bij zichzelf. Als hij moe is gaat hij liggen en trekt hij haren uit. Binnen en week ofzo zie ik zijn ouders en ik denk dat die erover met me zullen willen praten. Wat moet ik zeggen om dit niet 'erg' over te doen komen? Ik wil ze niet doen paniekeren ofzo. Mijn tante zei dat ze hem er wel op wijzen wanneer hij het doet en ik heb gezegd dat ze niet streng mogen zijn, dat hij zich niet gestraft mag voelen. Dat doen ze gelukkig niet. Wat moet ik hen nu gaan adviseren?? xXx Nerakje xXx __________________ De genezing nabij

Discussietools
Printversie tonen Deze pagina e-mailen
Weergave	Geef een waardering voor deze discussie
Lineaire weergave Switchen naar hybride weergave Switchen naar vertakte weergave	Geef een waardering voor deze discussie:

10 november 2004, 00:22	#2
karin_inline HaarWeb lid Geregistreerd: 6 februari 2004 Berichten: 696	Oie, dat is een probleem. Nu heb ik ergens gelezen dat het bij kleine kinderen meer voorkomt en dat het in de loop der jaren vanzelf afneemt. Ik denk dat ze het moeten afleren zoals zuigen op een speen/duim. Misschien dat je ze dat kan vertellen. Ik zou nog even in de scripte van Fara kunnen kijken maar ik geloof dat ook Monique op haar site schreef sjee ik kan het niet terug vinden. Ik kijk morgen even het voor je na, ben nu niet meer zo helder. Maar evengoed, het schijnt bij kinderen dus redelijkerwijs vanzelf over te gaan, dat zou een geruststelling kunnen zijn. Sowieso zijn ze er mee bekend door jou en kunnen ze in een vroeg stadium (mocht het niet over gaan) een psycholoog inschakelen die het met gedragstherapie kan verhelpen misschien. Ook daar zijn betere resultaten mee behaald dan bij volwassenen voor zover ik weet. Ik hoop dat je er wat aan hebt. Succes met het eventuele gesprek! Liefs Karin

10 november 2004, 00:29	#3
bolleke HaarWeb lid Geregistreerd: 3 december 2001 Locatie: Antwerpen Berichten: 1.670	Hoi Nerakje, Moeilijk natuurlijk. Maar toch moet je één ding goed voor ogen houden. Het is niet omdat jij ook ttm hebt dat je jezelf daarom verplicht moet voelen om andere mensen te helpen... Dus, wat ik bedoel, het belangrijkste is dat je luistert en dat je erkent dat zo'n dingen (ttm) nu eenmaal bestaan. Het is niet leuk voor ouders om hun kinderen hun eigen haren te zien uittrekken. Maar we moeten goed voor ogen houden dat het kind eigenlijk op de eerste plaats komt. Maw. HOE VOELT het KIND zich daarbij? Meestal hebben kinderen nog geen last van schuld- of schaamtegevoelens en ligt het probleem veeleer bij de ouders. Heel belangrijk is om het kind onvoorwaardelijk graag te zien, om het heel veel te knuffelen, liefde en warmte te geven. Misschien moet een van beide ouders tijdelijk minder uit werken of zo. Ik weet het niet, ken hun situatie niet. Maar meestal gaat ttm bij kleine kinderen vanzelf over als de thuissituatie veilig is, en geborgenheid en rust uitstraalt. Succes! Daniëla (Bolleke)