Even voorstellen :-)

[Barehead_Es]

Hallo medeleden,

Hoi, ik ben Esther, voor het eerst lid geworden hier, toch fijn om te zien dat ik niet de enige ben :-) Ik heb AA sinds mijn 12e; na ernstig auto-ongeluk viel in 3 dagen mijn haar vrijwel helemaal uit, ik had een dikke, lange blonde bos haar. Na ongeveer 1,5 jaar begon het weer te groeien, had toen een alternatief huisarts, die me injecties met goud en weet ik wat niet meer allemaal. Toen hadden we geen idee wat het was, dat het een naam heeft, weet ik nog niet zo lang. Theorie was zeer zware shock en al die dingen meer veroorzaakt zoiets. Niet helemaal fout gedacht dus.
Nu sinds ongeveer november 2005 weer voor het eerst sinds jaren kaal aan het worden en op de grens van "zal ik aan de pruik gaan of niet?". Creatief met haar heeft nu eenmaal ook zijn uiterste...plakken of knippen is nu mijn dilemma. Zou L'Oréal ons nou niet eens gaan sponsoren, wat vind je? AL die bussen haarlak...ik bedoel maar....
Soms moet ik vreselijk lachen, hey kale! denk ik dan. Soms, misschien wat vaker de laatste tijd, baal ik stevig! Geef me een maagzweer, denk ik dan, DAT is tenminste te behandelen. Aan de andere kant, het doet geen pijn, je gaat er niet dood aan en kunt er stokoud mee worden....zucht...geen vreemde woorden voor jullie, denk ik zo?

Ik heb een vrij representatieve functie en kom dagelijks nieuwe mensen tegen. Onbekenden weten niet wat er met me aan de hand is en durven er waarschijnlijk niet eens naar te vragen, soms hoor ik opmerkingen achter mijn rug; ik heb een aantal collega's wel kort verteld wat er aan de hand is, omdat ze dachten dat ik hardcore was (op zich niks mis mee hoor :-) Ik praat er liever niet te veel over, ik ben op mijn werk om te werken, snotteren doe ik bij mensen die me dierbaar zij (en nu dus hier ;-) Ik ben ook niet naar de huisarts geweest, want ik wil geen corticosteroiden op mijn hoofd, of andere enge, chemische troep. Dan is het middel erger dan de kwaal als je het mij vraagt.
Enerzijds probeer ik er lak aan te hebben, beter dit dan echt iets ernstigs. Anderzijds merk ik dat mensen achter mijn rug gniffelen, want het wordt steeds moeilijker, zeg maar onmogelijk om het te verbergen. Mijn idee is dat een pruik nu ook niet bevorderlijk zou zijn voor het verloop, maar misschien is dat juist wel zo, lekker warm :-) De vorige keer ging mijn haar weer groeien als een tierelier toen mijn moeder het totaal millimeterde....misschien helpt dat dan?
Ze zeggen dat stress geen invloed heeft op AA en/of het verloop, maar dat lijkt me toch niet: alle dieren verliezen haar als ze gestresst zijn. Wat is jullie mening? Ik had iets gevonden op internet over positieve resultaten met lijnzaadolie en AA, waarschijnlijk omdat er veel omega 3 en 6 in zit....dus dat neem ik dan maar; als niet helpt, dan is het in ieder geval gezond :-) Ik loop nu ook een beetje te denken aan zoiets als bijvoorbeeld acupunctuur, iets alternatiefs.

Wàt een verhaal, sorry voor het vele ik, maar da's het nadeel van introductie. Ik zal alle onderwerpen hier zo'n beetje gaan volgen. Dank voor jullie reacties en: op de groei, zal ik dan maar zeggen!

Tot ziens hier en vriendelijke groeten,

Esther

[Assie]

Hoi Esther,

Voor je met acupunctuur begint: ik loop er al jaren, het helpt voor veel zaken (hormonen, rug etc.) maar niet voor mijn kale koppie en lijf. Ze heeft van alles geprikt en gestimuleerd maar mijn haar bleef uitvallen en toen ik kaal was bleef ik ook kaal! (nu al ruim 3 jaar). Ook de homeopaat heeft zich samen met mij volledig ingezet, maar ondanks alle extra toevoegingen wilde mijn haar niet groeien.
Volgens mij weet je zelf al dat niets helpt....ik begrijp wel dat je op zoek bent naar die strohalm...maar helaas niemand heeft 'm nog gevonden. We moeten trouwens wel met z'n allen wakker blijven..ooit moet er toch iets komen.
Tja en nu je dilemma, wel of geen pruik.
Bij mij gaf dat ding rust...geen angst en frustratie meer. Anderen halen het laatste beetje haar eraf en kiezen voor kaal. Wat je ook kiest..ik wens je heel veel moed en sterkte! (en als het je te veel wordt neem dan even vrij en weet dat wij er hier zijn)

gr. Assie