Ik ben voorgoed gestopt met haartrekken!!

[eus]

Hallo allemaal,
Ik ben even wat minder actief geweest op het forum, maar hier dan nu een update.
Begin December had ik een lastige periode, in die zin, dat ik erg veel aan mijn haar zat te 'voel-trekken'. Gelukkig trok in doorgaans de haartjes er net niet uit, maar ik was er toch wel erg veel, lees - te veel, mee bezig. Natuurlijk kwam toen ook het moment dat ik er wel een uittrok, en dat was even een rare gewaarwording na 6 volle weken totaal trekvrij te zijn geweest.
Ik trok er vervolgens nog een en kon toen snel stoppen. het feit dat ik uberhaupt kon stoppen en niet in de trance was geraakt, gaf me goede moed.
Vanaf dat moment bleef ik echter toch nog veel voelen. Soms was dit 'gewoon' voelen, en genieten hoe lang de wimpers en wenkbrauwen al groeide, maar steeds vaker werd ik ook voelen, met daaronder de drang - behoefte om te trekken, en dus ook steeds vaker daadwerkelijk trekken. Ik merkte dat ik er niet zo heel erg van onder de indruk was als ik er weer 3,4 of 5 haren had uitgetrokken. Er stonden er inmiddels zoveel, dat het ook helemaal niet opviel. Ook had ik het idee dat ik er soms echt rustiger door werd. dan zat ik bijvoorbeeld echt een paar dagen aan 'die ene rare' te voelen, daar gaat dan zoveel aandacht en obsessie naar toe, dat ik echt tegen mezelf zei; 'trek die rare eruit, en ga dan asjeblieft gewoon door met leven, want dit schiet niet op'. Zoveel fixatie op enkele haren, dat ik er rustig van werd om ze dan maar gewoon te verwijderen. En ik moet zeggen, ik werd er ook even rustig door. Omdat ik nu zoveel haren heb en het steeds niet opviel, merkte ik dat ik ook milder werd tegenover mezelf en stiekem trok ik ondertussen elke dag weer een beetje, en als ik eerlijk naar mezelf keek wist ik dat ik langzaamaan aan het terugvallen was, langzaamaan sluipt de ttm er weer in als een dagelijks iets...... dat wilde ik toch niet!!??
Toen had ik weer een gesprek met Ger, wat hierboven beschreven staat in mijn bericht van 19-12-06. Hierin zou ik opnieuw de touwtjes aantrekken, strenger voor mezelf zijn wat betreft voelen, en duidelijke consequenties voor als ik voel en/of trek. Dit gesprek is nu 3 weken geleden, en helaas moet ik zeggen dat het nu niet zo heel goed gaat....
Na mijn gesprek met Ger kon ik plotseling weer 1,5 week niet trekken of voelen. Niets! Dit vond ik heel gaaf, en ik voelde dat ik weer controle kreeg over het wel of niet toestaan van voelen. De consequentie van naar een andere kamer gaan voor 15 minuten stond me al zo tegen, dat ik direct kon stoppen met voelen, want dat deed ik nog wel.
Toen rond 29 december was ik een beetje grieperig en erg moe (teveel gefeest en gedronken) en toen 'savonds laat, achter de pc, vermoeid, viel ik in de valkuil.....Ik zat erg veel te voelen aan bepaalde haartjes en stond het toe om er een paar te trekken, waar ik al lang aan zat te voelen. De consequenties die ik had afgesproken met mezelf paste ik niet toe, echt geen zin in ofzo... Steeds dacht ik, ach een paar maar, het valt toch niet op, de haartjes zijn nu al zo lang en ik kan toch stoppen zo meteen..... Ik overschatte mezelf, en trok veel. De binnenkant van mijn bovenste oogleden is nu behoorlijk uitgedunt en bij het linkeroog zijn echt wat 'gaten' zichtbaar. Gelukkig is het niet helemaal kaal, en staat er nog een heel rijtje wimpers, maar dit is behoorlijk ingekort en uitgedunt. Ook bij de wenkbrauwen, die alweer mooi dik en vol waren, is het allemaal uitgedunt en nu met onregelmatige plekjes. Wat nu.....
Ik ben blij dat er nog haartjes staan, en ik ben blij dat ik kon stoppen, en niet ben doorgegaan in trance tot grote ravage, en ik ben blij dat ik emotioneel niet helemaal weggezakt ben in negativiteit en depressie. Toch moet ik nu pas op de plaats nemen en mezelf afvragen waar ik mee bezig ben, en wat ik wil. Het is weer eens gebleken dat niet haren trekken complete alertheid en bewustzijn vraagt. Bij vermoeidheid, wordt ik dus lakser en minder alert en geef ik sneller toe.
Maandag heb ik weer contact met Ger Keijsers en dan wil ik een nieuw, effectief plan van aanpak opstellen.
Ik hou jullie op de hoogte en ik houd de moed erin.
Liefs van Eus.

[Guess85]

Hoi eus.. ik weet precies wat je doormaakt. ik kan alleen zeggen dit hoort erbij. Het moet wel je kan niet vanjezelf verwachten dat je in een klap kan stoppen zonder terug te vallen. Je hebt dit jaren gedaan dus het heeft tijd nodig. Bij mij was het precies hetzelfde in het begin toen ik de stap nam om niet meer te trekken met inderdaad elke vezel in mijn lichaam, kon ik niet van mijn haren afblijven..voelen voelen voelen.Ik mag voelen maar niet trekken. In het begin gaat dit goed je bent dan natuurlijk vol goede moed dan heb je die wilskracht, de kracht om niet te trekken. Maar na een tijdje vervaagt dit ja en dan val je terug.. 1 haartje dan stop ik weer, alleen dit haartje en ja omdat je nog ZWAK bent kun je natuurlijk niet bij een haartje blijven. Wees dus niet teleurgesteld als je terugvalt, je moet proberen er sterker uit te komen. Ik had in het begin een terugval van 2 maanden.. daarna een jaar niet meer getrokken daarna een terugval van een paar weken en opnieuw een jaar niet getrokken en de laatste terugval was maar liefst 3 dagen. Ik zie mezelf sterker en sterker worden want als ik zeg stop doe het niet dan gebeurt het niet omdat IK dit eis van mezelf. Alle begin is moeilijk je moet jezelf er alleen maar doorheen slaan.. Geloof me het word makkelijker..

Succes en ik hoop snel van je te horen.

[Madelief]

Ik lees nu net dit berichtje van jou. Jeetje, jammer, maar pak de draad weer op!
Herkenning ook. Had je vandaag net een pm-etje gestuurd en heb Ger ook een bericht gestuurd. Ik pak de draad wel weer op, maar merk ook dat ik het weer erg moeilijk vind/heb. Maar goed ik ken al zolang de goede/slechte tijden, deze overleef ik ook wel weer.
Zet 'm op, de ttm is te overwinnen, al is de weg naar de overwinning lang! Hij komt dichterbij!

Lieve groet,
Madelief

[bolleke]

Hoi Eus,
Ik wou je gewoon laten weten dat ik je berichten lees en aan je denk... Ik heb het de afgelopen dagen nogal druk gehad (mijn neefje van 8 was op vakantie, hij woont in Parijs, spreekt dus alleen frans en was nogal aan de levendige kant... ) Gisteren is hij terug naar huis vertrokken maar straks heb ik de nacht, dus vandaag was Rustdag. Ja, met de grote 'R' want je weet nu ook hoe belangrijk dat voor ons is!
Ik vind het supermoedig van je om je verhaal te doen. Ik hoop ook dat je beseft dat je je nergens voor hoeft te schamen, integendeel! Je bent héél goed bezig, het hele proces is er één van vallen en opstaan. Maar je zal merken dat het telkens langer duurt vooraleer je valt, dat je steeds sneller weer zal opstaan en dat je rekening leert houden met die gevaarlijke valkuilen...
Met mij gaat het nog steeds zéér goed. Ik begin ook meer en meer te genieten van mijn teruggewonnen innerlijke vrijheid. Maar ik blijf voorzichtig en ik blijf nog heel hard werken aan mezelf. Al vind ik dat laatste geen opdracht meer, eerder een geschenk... het wordt allemaal zo duidelijk...
Lieve Eus, ik wens je heel veel sterkte, laat je niet kisten!!!

[Limburgse]

Hey meid,

ik was er al bang voor dat het niet zo goed ging. Vooral omdat het hier zo stil geworden was rondom jou... Dat herken ik bij mezelf ook heel sterk.

Knap hoe je verwoordt dat de terugval een langzaam groeiend proces is. En op een zwak moment in al zijn kracht toeslaat...
Tja, je hebt weer even mogen genieten van wimpers en wenkbrauwen. En je weet dat ze terugkomen, want dat is ook nog maar de vraag! Dat prettige gevoel van overwinnen en je mooi en "normaal" voelen heb je weer ervaren, en dat draag je met je mee. Bij je volgende poging zul je die ervaring weer willen beleven en zal het je motiveren.

Het is moeilijk om te accepteren dat TTM in je systeem zit, maar nog moeilijker om te weten hoe diep het zit!!!

Je hebt jezelf (en ons) bewezen dat je heel sterk bent en de strijdt aan kunt. Geef het niet op, je hebt nog haren staan. Focus je op die haren en niet op de haren die gesneuveld zijn!

En je mag me altijd bellen he!!!!

Groetjes De Limburgse

(En met mij gaat het ook niet zoals gepland.... Ik heb wel een schema gemaakt waar ik dagelijks op invul of ik getrokken heb of niet. Om zo "harde bewijzen" voor mezelf te verzamelen. Dat schema bewaar ik bij de confronterende foto`s)

[Manouk]

Hallo allemaal,

Een tijdje terug was ik ineens van het plukken af. Dit is een maand zo gebleven en ik hoefde er niks voor te doen. Toen begon het weer.
Ik weet nog steeds niet waarom het trekgevoel ineens weg was en waarom het terug is gekomen.
Hebben jullie dit ook wel eens gehad?
Ik ben zaterdag gestopt met roken en plukken dus dat wordt een hele opgaaf .

xxx Manon

[heather]

Eus,

Ik weet niet wie je bent - maar je verhaal geeft enorm veel kracht, ik heb daar eigenlijk geen woorden voor.

Dank je
Ik wens je van harte de kracht

[petra1]

Ik heb vanmorgen mijn verhaal geschreven. En nu lees ik die van jou. Alsof het mijn verhaal is. Harstikke goed van je.

[eus]

Hoi!
Ja Petra, het kan zeker stoppen met plukken!! Dat geld voor iedereen, en ook voor degene die op dit moment in een dip zitten of die even niet geloven dat ze kunnen stoppen. Het kan echt!
Het is niet makkelijk, en het gaat ook niet zomaar vanzelf. Voor mij is het van belang om er ELKE DAG weer alert op te blijven dat ik niet wil plukken, dat het plukken me niets positiefs oplevert, en dat ik me op verschillende niveau's veel beter voel mét haren!

Let op!! Ook als je denkt, ik ben er vanaf, ik pluk niet meer, weet echt dat de TTM snel weer op de loer kan liggen en in een soort van onbewaakt moment weer veel schade en verdriet kan veroorzaken.

Ik dacht vorig jaar ook echt dat ik 'er vanaf' was. Maar helaas was dat toch niet zo. na een aantal goeie periodes, kwam er ook weer een terugval. Echter meestal niet zo lang en heftig als voorheen, én vooral liet ik mijn gemoedstoestand minder omlaag zakken door een 'misstap'. Ik kan steeds neller de draad weer oppikken en mezelf positieve en goede moed inspreken, en daar ben ik dankbaar voor.

Momenteel gaat het weer goed. Er staan gelukkig weer wimpers en wenkbrauwen op mijn gezicht! Bij mij duurt het echt steeds langer voordat ze terugkomen. Laatst heb ik bijna 3 MAANDEN moeten 'wachten' voordat de haartjes weer dunnetjes doorkwamen. Ik pluk nu 25 jaar en ze groeien m.i. steeds langzamer, dunner en minder snel terug.
Vorige week een misstap gemaakt. Tijdens een vermoeiende en wat emotionele avond toch weer gaan voelen en plukken. Geluukig kon ik stoppen en is de schade beperkt gebleven, daar ben ik dan echt blij om. Ik vind dat al een hele winst; kunnen stoppen, en de draad vrij snel weer kunnen oppikken.

Dus Petra, niet om je te ontmoedigen, super goed dat het al een tijd goed gaat, maar alsjeblieft, wees alert! En wees je ervan bewust dat TTM ook bij jou weer de kop op kan steken, en wees je bewust van het feit hoeveel verdriet en frustratie dat weer kan geven.
Je weet nu dat je het kunt, houd vast aan deze kracht!

P.s ik ben wel benieuwd hoe lang jij hebt geplukt en hoelang je nu al gestopt bent. Nog meer benieuwd ben ik naar hoé jij dat hebt gedaan?

Heel veel succes voor iedereen, enneh......geef nooit, nooit, maar dan ook nooit de moed op!

Groetjes Eus.

[saharawea]

Hoi

Stoppen kan zeker, maar het ligt op de loer. Ook ik heb dit ervaren. Na bijna meer dan een jaar (goed) gestopt, deze zomer, ben ik opnieuw beginnen trekken. Het resultaat is een bijna kale plek terug. Elke dag opnieuw neem ik me voor om terug te stoppen.

Wetend, het lukt

Oorspronkelijk geplaatst door Eus

Voor mij is het van belang om er ELKE DAG weer alert op te blijven dat ik niet wil plukken, dat het plukken me niets positiefs oplevertIk dacht vorig jaar ook echt dat ik 'er vanaf' was. Maar helaas was dat toch niet zo. na een aantal goeie periodes, kwam er ook weer een terugval. Echter meestal niet zo lang en heftig als voorheen, én vooral liet ik mijn gemoedstoestand minder omlaag zakken door een 'misstap'. Ik kan steeds neller de draad weer oppikken en mezelf positieve en goede moed inspreken, en daar ben ik dankbaar voor.

Idem hier