Voor Bolleke

[Limburgse]

Hoi Bolleke,

Ik heb lang niks van je gehoord of gelezen...... Moet ik me zorgen maken????
Ik heb een keer ergens gelezen dat je computer stuk is, maar dat is alweer een tijd terug.
Laat even weten hoe het met je gaat, oke?

Ik ben goed bezig. Niet trekvrij (dan zou het FANTASTISCH met me gaan) maar ik ben voor nu tevreden.

Groetjes De Limburgse

[bolleke]

Hoi Limburgse en anderen...
Oef, de pc is hersteld, ik heb weer contact met mijn virtuele vrienden... dit is wel een aparte wereld, ik hou liever van face-to-face contacten maar goed, ik ben opnieuw bereikbaar en jullie ook, dat is wat telt.
Aan iedereen een jaar vol zelf-vertrouwen en innerlijke vrijheid! Met mij gaat het heel goed, de ttm is slechts aanwezig op de achtergrond en ik weet zeker dat het ieder van jullie ooit ook eens lukt!
Liefs, Daniëla

[Limburgse]

Fijn om te horen dat het zo goed met jegaat! Je komt ook lekker zelfverzekerd over! Houden zo.....

Groetjes De Limburgse

[miejefke]

Hé Daniëla,

Wat goed dat je weer kunt internetten, en je weer contact hebt met heel wat ttm'ers, ook al is het op afstand.
Je fijngevoelige woorden zijn steeds deugddoend, een ruggesteuntje om ttm te overwinnen.
Hou ttm op de achtergrond, en geniet met volle teugen van wat 2007 zal brengen.
Tot de volgende babbel, hier op het forum of face to face.
Groetjes,

Miejefke

[bolleke]

Hé Miejefke en Limburgse!

Ik wens jullie écht het allerbeste voor 2007! Vorig jaar hebben we elkaar voor 't eerst ontmoet en dat was voor mij een intense beleving waar ik alleen nog goede herinneringen aan heb!
Miejefke, ik kom dit jaar zéker nog meerdere keren naar Gent dus we zullen elkaar zeker nog zien!
Limburgse, als het weer een beetje beter (zeg maar zonniger) wordt, moeten we zeker nog eens afspreken op een terrasje in Geel, lekker gezellig!
Ook Kristel is natuurlijk welkom hé! En anderen...

Het is zo belangrijk voor mij om met mensen face-to-face én alleen af te spreken. De gesprekken zijn intenser en ik heb het gevoel dat er ook daadwerkelijk iets gebeurt, dat er iets leeft vanbinnen...
Dit is mijn wens voor 2007, dat er meer persoonlijke contacten mogen zijn. Internet is oké, maar voor mij krijgen gevoelens pas echt een gedaante als ze worden uitgesproken...

[Limburgse]

Daar sluit ik me helemaal bij aan!!!

[Manouk]

Komen jullie dit jaar ook een keer bijeen?

Het lijkt mij leerzaam om andere ttmers te ontmoeten omdat ik verder niemand ken die dit doet.

xxx Manon

[Limburgse]

Wat mij betreft komen we zeker weer bij elkaar!

Iemand zal echter zijn woonkamer (of bij goed weer de tuin in het voorjaar) beschikbaar moeten stellen..... Dan is een datum snel geprikt! Zoals de vorige keer bij Bolleke nam iedereen iets te eten of drinken mee, heel leuk!

Ik woon zelf op een klein appartement. Dus ik moet zeker dit jaar nog aan me voorbij laten gaan. (we zijn stilletjes op zoek naar een huis, dus wie weet volgend jaar bij mij...)

Dus als iemand zich aangesproken voelt!?!?

Groetjes De Limburgse

[Kristel]

Hoi Bolleke, Limburgse en anderen,

Das weer lang geleden dat ik hier geweest ben he.
Het gaat goed met me maar het kan natuurlijk altijd nog beter he (lees: dus nog niet trekvrij maar wel trekarm).

Als ik denk aan het voorbije jaar is dat een zalig jaar, bouwen, verhuizen, geboorte van ons zoontje, ontmoeting met TTM-lotgenoten .... (ik denk dus enkel maar aan het positieve ).
Dat 2007 minstens even goed mag zijn ... en voor iedereen een rustig jaar !!!

Ik hoop dat we inderdaad snel de tijd vinden om nog eens af te spreken, de ontmoeting bij Bolleke was intens maar zo goed (een goede stap in m'n leven die ik genomen heb).
Het terrasje met Bolleke en Limburgse was al veel ontspannender (de stress was toen al meer weg) en zoiets geeft je echt moed en kracht en een gevoel van vriendschap, waardering waar je echt gelukkig van wordt.

Ik ben de laatste tijd niet zoveel met ttm bezig (heb het veel te druk voor de rest) en soms gaat het een hele tijd goed en soms weer eens een dag (of een uurtje of enkele minuten) slechter maar een ontmoeting daar zal ik toch proberen tijd voor te maken hoor want jullie zijn zo'n steun ....

Gr

[bolleke]

Hoi Kristel,

Ik lees dat het goed met je gaat (btw bedankt voor die prachtige foto's met lieve wensen!)... Wat ben ik blij voor jou dat je trekarm bent! Toch wel een hele verademing, niet?

Het valt me toch op dat een aantal mensen de positieve draad tot 'herstel' gevonden hebben. Meestal zijn het ook mensen die bereid zijn tot praten, tot contact, mensen die zich open stellen voor hun probleem, of die het misschien eerst (of eindelijk?) hebben aanvaard...
Soms gaat het dan vanzelf, soms is er een ellenlange weg nodig.

Een andere groep mensen ervaart nog dagelijks de innerlijke strijd tussen 'wel willen/niet kunnen' of 'niet willen/toch willen'???

Hoe dan ook, het blijft geen gemakkelijke opgave. Aan iedereen die hard aan zichzelf werkt, wens ik alle moed toe!
Liefs, Daniëla

[Kristel]

Oorspronkelijk geplaatst door bolleke

Hoi Kristel,

Ik lees dat het goed met je gaat (btw bedankt voor die prachtige foto's met lieve wensen!)... Wat ben ik blij voor jou dat je trekarm bent! Toch wel een hele verademing, niet?

Het valt me toch op dat een aantal mensen de positieve draad tot 'herstel' gevonden hebben. Meestal zijn het ook mensen die bereid zijn tot praten, tot contact, mensen die zich open stellen voor hun probleem, of die het misschien eerst (of eindelijk?) hebben aanvaard...
Soms gaat het dan vanzelf, soms is er een ellenlange weg nodig.

Een andere groep mensen ervaart nog dagelijks de innerlijke strijd tussen 'wel willen/niet kunnen' of 'niet willen/toch willen'???

Hoe dan ook, het blijft geen gemakkelijke opgave. Aan iedereen die hard aan zichzelf werkt, wens ik alle moed toe!
Liefs, Daniëla

Hoi Daniëla,

Trekarm zijn is inderdaad een verademing, alleen zou ik het nog wat intenser moeten beleven en dat zou het nog beter gaan denk ik.
Nu is het vaak zo dat ik met andere zaken bezig ben en dan pas later realiseer dat ik al enige tijd niet getrokken heb.
Slechts zeer zelden is het zo dat ik echt weet van "nu zou ik wel willen trekken maar ik doe het niet en het is niet nodig en dat voelt goed" en dat gevoel zou ik vaker willen / moeten hebben, ( dat gevoel heb ik althans om verder te werken aan het niet trekken).

Ik ben er inderdaad ook van overtuigd dat de contacten helpen en natuurlijk ook de nodige rust, vrijheid, stabiliteit, gelukkig zijn in het dagelijkse leven. Als ik ergens anders problemen heb ... tja dan zijn het helaas geen trekarme dagen, dat merk ik meer en meer.
Ik moet dus inderdaad ook af en toe nog de strijd leveren, zoals je zegt, maar ik concentreer me meer en meer op m'n gezin, familie, vrienden, werk ... Maar zoals het met alles is moet je soms wat meer energie steken in je vrienden en dan weer je werk en dan weer je gezin en dan weer ttm, dus soms ben ik er echt mee bezig (om bewust te blijven) maar vaak laat ik het gewoon met me meegaan en dat lijkt (tot nu toe) toch goed te gaan.

Ik vergeet ttm nooit en probeer om hier toch regelmatig eens te komen (al lukt dat laatste niet altijd even goed) om bewust te blijven en "beter" te worden maar vooral om de leuke contacten (en steun) niet kwijt te raken ...

Gr

[bolleke]

Dag Kristel,

Waarom vind je van jezelf dat je er meer zou moeten mee bezig zijn? Om hélemaal trekvrij te zijn? Ik heb zo de indruk dat je nu, zoals je leventje loopt, toch ook wel gelukkig bent... of vergis ik me? Vergeet niet dat je een druk leventje hebt en dat je echt niet alles perfect hoeft te doen...
Ik was verwonderd over de zin: "Nu is het vaak zo dat ik met andere zaken bezig ben en pas later realiseer dat ik al enige tijd niet getrokken heb."
Ik dacht dat je zou schrijven dat je al enige tijd wèl aan het trekken was... dat is namelijk zoals het er bij de meesten aan toegaat die niet echt bewust met ttm bezig zijn... ze doen maar, het hoort er gewoon bij...
Maar jij bent toch al een stap verder, want je doet dingen en de ttm is ondertussen helemaal niet dwangmatig aanwezig. Dat is al heel wat hoor!!!

Groetjes en tot op een lente-terrasje!

[Kristel]

Oorspronkelijk geplaatst door bolleke

Dag Kristel,

Waarom vind je van jezelf dat je er meer zou moeten mee bezig zijn? Om hélemaal trekvrij te zijn? Ik heb zo de indruk dat je nu, zoals je leventje loopt, toch ook wel gelukkig bent... of vergis ik me? Vergeet niet dat je een druk leventje hebt en dat je echt niet alles perfect hoeft te doen...
Ik was verwonderd over de zin: "Nu is het vaak zo dat ik met andere zaken bezig ben en pas later realiseer dat ik al enige tijd niet getrokken heb."
Ik dacht dat je zou schrijven dat je al enige tijd wèl aan het trekken was... dat is namelijk zoals het er bij de meesten aan toegaat die niet echt bewust met ttm bezig zijn... ze doen maar, het hoort er gewoon bij...
Maar jij bent toch al een stap verder, want je doet dingen en de ttm is ondertussen helemaal niet dwangmatig aanwezig. Dat is al heel wat hoor!!!

Groetjes en tot op een lente-terrasje!

Hoi Daniëla,

Ik pin me niet vast op helemaal trekvrij zijn want daar ben ik nog niet sterk genoeg voor (denk ik) en wil me dan ook teleurstellingen besparen, maar heb wel het gevoel dat het goed is dat ik meer bewust probeer te zijn.

Bijvoorbeeld: vorige week, m'n haren gewassen, alleen in de zetel met haren los en tv zien ... normaal is het dan trekken, maar nu niets, helemaal niets en ik zat dan echt content in de zetel van mmm nu moet ik niet trekken, het hoeft niet en ik zit hier gewoon, goed zo.
Ik had hier echt een goed, wat zeg ik, een kei goed gevoel bij.
Dat geeft je kracht voor als er een andere dag wel de drang is, dan kan ik sneller tegen mezelf zeggen denk aan dat gevoel.
Dus als ik vaker dat gevoel kan beleven dan gaan de goede, positieve zaken de overhand nemen en (denk ik) dat het nog beter zal gaan (want het kan nog beter hoor).
Vroeger was de zetel en tv zien valkuil nummer 1 en dat heb ik nu toch een keertje bewust overwonnen (al is het maar één keertje, zo begint het en zo doen we ons best). Ik heb nog valkuilen hoor, soms overwin ik eens een, soms lukt dat niet.
Ik heb ook wel niet constant zitten denken van "ik trek nog niet, ik trek nog niet" want ik weet dat ik dan toch opnieuw begin, ik heb genoten van een rustig avondje tv en vergeet dan weer even de ttm.
Dit komt allemaal precies verwarrend over hé. Ik moet bewust met ttm bezig zijn om ertegen te kunnen vechten maar ik moet het ook regelmatig "vergeten" (om het zo even te zeggen) want als ik er teveel aan denk staat de aandacht meer op ttm met als gevolg trekken.
Dat maakt het allemaal moeilijk, bewust zijn maar niet te veel, wanneer wel, wanneer niet.
Begrijp je dit allemaal een beetje ????

Ik heb inderdaad een druk leven, en dat maakt het ook niet altijd makkelijk. Ik ben gelukkig, echt gelukkig, ik zou alles in m'n leven niet willen missen maar (als ik heel eerlijk ben) helaas soms ook even niet (als alles even tegenslaat). En ja ... ik wil graag alles (zo goed als) perfect hebben he. Ik weet dat dit niet kan maar toch is het soms moeilijk.
M'n leven is soms zo wisselend: vandaag alles ok en goed, morgen zit ik te wenen in de zetel dat het allemaal zo veel is (ben moe, geen tijd, veel werk, ruzie, discussies op het werk, ....)
Met ttm is het dus ook zo he, de laatste tijd gaat het meestal echt goed maar soms heb ik ook zoiets van pfff het hoort er gewoon bij en heb ik geen zin om mezelf aan te moedigen om niet te trekken.
Soms is ttm nog dwangmatig maar das nog maar zelden.

Misschien is dit inderdaad al wat en ben ik goed bezig.
Het is vooral fijn om dit even van je te horen.


Hoe gaat het eigenlijk met jou?

Groetjes terug en, ja hoor, tot op een terrasje ofzo

[bolleke]

Hallo!

Ja, ik begrijp je wel... bewust zijn van wat je doet en hoe je het doet, het is heel belangrijk!
Een avondje rustig in je luie zetel kunnen zitten, zonder trekdrang... zalig toch! . Naarmate jij jezelf beter in je vel voelt en gelukkig bent met wie en hoe je bent, zal je ook meer te-vrede-n zijn met jezelf en zal de drang verminderen... echt waar, je bent op goede weg. Vooral ook omdat ik lees dat je niet bang bent voor die 'gevaarlijke' momenten, je lijkt wel meer en meer zelfvertrouwen te hebben! Doe het maar rustigaan...

Met mij gaat het heel goed! Ik geniet van mijn leven dat nu echt stabiel is. Ik hou ook bewust de balans in evenwicht, neem niet te veel hooi op mijn vork en ik kan intens genieten van de dingen die ik doe. Dat resulteert natuurlijk ook in mijn ttm. Niet geheel trekvrij, dat mag ik niet zeggen, maar ongelooflijk makkelijk om dagen na elkaar gewoon te zeggen: "Ach neen, het hoeft niet, die tijd hebben we gehad, we kunnen nu echt wel zonder die vervelende gewoonte..." en dan trek ik niet. De drang is nog steeds aanwezig, sommige dagen heel intens, andere dagen sluimerend op de achtergrond. Maar ik ben me heel bewust van mijn gedrag en mijn reactie daarop.

Ik ben ervan overtuigd dat bewust-zijn van jezelf en bewust leven met jezelf(en dat is niet hetzelfde als egoïsme) een heel grote aanzet kunnen zijn tot helend gedrag.
Maar ik ben er me tevens ook van bewust dat niet iedereen zich in die luxe-situatie bevindt dat hij/zij in het leven heel veel keuzes zèlf kan maken... soms kunnen we niet anders... geduld en aanvaarding is dan een schone zaak...
Pfff, wat zit ik hier weer te preken

In ieder geval, sterkte en succes Kristel!

[Kristel]

Hoi,

We doen het inderdaad rustig aan en we zien wel.
Het is inderdaad zo, dat besef ik nu je het zegt, dat ik niet meer bang ben voor die gevaarlijke momenten, als ze er zijn dan maken we er het beste van en we zien wel weer verder. Ik kan niet perfect zijn dus soms ....

Fijn om te horen dat het goed met je gaat. En wat je schrijft is niet preken he, das goede raad geven en daar zijn we blij mee hoor.
Is je haar nu overal al bijgegroeid (als ik dat mag vragen)? Ik blijf met een plaats zitten die maar niet lijkt dikker te worden.
Ik dacht dat je eens zei dat je inderdaad ook plekken had die "dunner behaard" blijven. Nog steeds hetzelfde of betert het toch wel wat?

Gr