radeloze ttmer

Bara · 8 februari 2007, 10:52

Lieve Lotgenoten,

Wat heerlijk om deze site te ontdekken en te weten dat ik niet de enige ben met mijn probleem.
Ik trek mijn haren al vanaf de 4e klas lagere school.........toen was ik 9 of 10 jaar en nooit meer opgehouden. Ik ben nu 41. Ik wist niet dat het een ziekte was/is. Van de week heb ik het verteld aan de sociaal verpleegkundige bij de huisarts en die verwees me door naar jullie site en gezien haar reactie zag ik dat ze het als een ernstige ziekte zag.
Ik ga er nu hulp voor zoeken, en ik wil gaan uitkomen voor mijn problemen die ik heb en gehad heb in mijn verleden.
Ik weet dat alles wat ik in mijn verleden meegemaakt heb niet in mijn koude kleren is gaan zitten...............het zijn angsten die ik onderdruk. Ik weet of ik op deze site alles kan neer wat in mij speelt.
Zelfs nu schroom ik om te praten/schrijven...............wat mijn leven beheerst.

Ja ook ik heb kale plekken die ik met een petje of haarband probeer te cammoufleren. Als mensen zien dat mijn haar dun is, zeg ik dat ik stress heb..................wat niet eens zo is!

junior · 8 februari 2007, 16:26

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Bara

Lieve Lotgenoten,

Wat heerlijk om deze site te ontdekken en te weten dat ik niet de enige ben met mijn probleem.
Ik trek mijn haren al vanaf de 4e klas lagere school.........toen was ik 9 of 10 jaar en nooit meer opgehouden. Ik ben nu 41. Ik wist niet dat het een ziekte was/is. Van de week heb ik het verteld aan de sociaal verpleegkundige bij de huisarts en die verwees me door naar jullie site en gezien haar reactie zag ik dat ze het als een ernstige ziekte zag.
Ik ga er nu hulp voor zoeken, en ik wil gaan uitkomen voor mijn problemen die ik heb en gehad heb in mijn verleden.
Ik weet dat alles wat ik in mijn verleden meegemaakt heb niet in mijn koude kleren is gaan zitten...............het zijn angsten die ik onderdruk. Ik weet of ik op deze site alles kan neer wat in mij speelt.
Zelfs nu schroom ik om te praten/schrijven...............wat mijn leven beheerst.

Ja ook ik heb kale plekken die ik met een petje of haarband probeer te cammoufleren. Als mensen zien dat mijn haar dun is, zeg ik dat ik stress heb..................wat niet eens zo is!

hoi Bara,

Welkom hier, ik ben hier ook pas nieuw. En het was ook voor mij een openbaring! Schaam je niet om hier te praten en te vertellen, het lucht op en helpt. NIemand die je kent maar allemaal hebben ze hetzelfde probleem!

Heel veel sterkte

Liefs Junior

Bara · 8 februari 2007, 16:59

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door junior

hoi Bara,

Welkom hier, ik ben hier ook pas nieuw. En het was ook voor mij een openbaring! Schaam je niet om hier te praten en te vertellen, het lucht op en helpt. NIemand die je kent maar allemaal hebben ze hetzelfde probleem!

Heel veel sterkte

Liefs Junior

Hoi Junior,

Dank je voor je welkom! Nu ik deze site gevonden heb, zal ik regelmatig komen om mijn verhaal te delen.
Mag ik weten of je weet waarom je je haren trekt?

bolleke · 8 februari 2007, 18:34

Welkom hier...
Ik hoop dat je door deze site meer te weten komt over jezelf en over ttm. Je bent niet alleen, dus dat scheelt...
groetjes, Daniëla

Catherine · 10 februari 2007, 22:00

Hallo en welkom Bara,
ik ben ook nog redelijk nieuw hier en ook rond de 40j oud en ook begonnen rond een jaar of 11. Ik had al wel een jaar of 5 geleden ontdekt via het internet (leve het internet!) dat zoiets als TTM bestond, maar toen was er toch nog maar weinig info over te vinden en nu pas, 5 j later heb ik dat onderwerp nog eens opnieuw opgezocht.

Ik ben nu wel juist kunnen stoppen sinds enkele dagen voor 2007. Is het omdat ik die dingen hier opnieuw heb opgedolven? Ik weet het niet.

Als je kinderen hebt, dan heb je misschien iets aan de methode waarmee ik gestopt ben geraakt. Lees dan mijn vorige thread maar eens door. Ik weet niet of dat ook voor iemand anders kan helpen, maar je weet maar nooit.

Alleszins het is niet leuk om TTM te hebben! Al die kale plekken, al dat tijdverlies en schuldgevoelens van getrokken te hebben, bah, ik baal ervan!

Ik had er echt genoeg van! Maar dat zal bij iedereen wel zo zijn zeker?
Alhoewel, als ik zo na ga, ik ben al met vanalles kunnen stoppen in mijn leven nadat ik er zo overdreven genoeg van kreeg dat ik de klik kon maken. Zo ben ik in mijn jonge jaren kunnen stoppen met te veel vreemd gaan

, later ben ik zo kunnen stoppen met roken, vorig jaar ben ik kunnen stoppen met te veel eten en snoepen waardoor ik terug een gezond gewicht heb gekregen en dit jaar ben ik dan weer kunnen stoppen met haar uittrekken.

Het is alsof het moet rijpen en dat je er volledig klaar voor moet zijn zodat het dan alleen kan lukken. (Ik denk hierbij aan een puist die rijpt en dan ineens openbarst omdat hij echt wel overrijp was en voilà, alles eruit en gedaan en genezen. Al hoop ik hoop dat je dit geen te degoutant beeld vindt. Sorry dan daarvoor)

Veel moed, ik hoop dat het je ook lukt en dat die klik bij jou ook wilt langskomen, dat wens ik trouwens iedereen hier toe!

Groetjes,
Catherine

Bara · 13 februari 2007, 11:20

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Catherine

Hallo en welkom Bara,
ik ben ook nog redelijk nieuw hier en ook rond de 40j oud en ook begonnen rond een jaar of 11. Ik had al wel een jaar of 5 geleden ontdekt via het internet (leve het internet!) dat zoiets als TTM bestond, maar toen was er toch nog maar weinig info over te vinden en nu pas, 5 j later heb ik dat onderwerp nog eens opnieuw opgezocht.

Ik ben nu wel juist kunnen stoppen sinds enkele dagen voor 2007. Is het omdat ik die dingen hier opnieuw heb opgedolven? Ik weet het niet.

Als je kinderen hebt, dan heb je misschien iets aan de methode waarmee ik gestopt ben geraakt. Lees dan mijn vorige thread maar eens door. Ik weet niet of dat ook voor iemand anders kan helpen, maar je weet maar nooit.

Alleszins het is niet leuk om TTM te hebben! Al die kale plekken, al dat tijdverlies en schuldgevoelens van getrokken te hebben, bah, ik baal ervan!

Ik had er echt genoeg van! Maar dat zal bij iedereen wel zo zijn zeker?
Alhoewel, als ik zo na ga, ik ben al met vanalles kunnen stoppen in mijn leven nadat ik er zo overdreven genoeg van kreeg dat ik de klik kon maken. Zo ben ik in mijn jonge jaren kunnen stoppen met te veel vreemd gaan

, later ben ik zo kunnen stoppen met roken, vorig jaar ben ik kunnen stoppen met te veel eten en snoepen waardoor ik terug een gezond gewicht heb gekregen en dit jaar ben ik dan weer kunnen stoppen met haar uittrekken.

Het is alsof het moet rijpen en dat je er volledig klaar voor moet zijn zodat het dan alleen kan lukken. (Ik denk hierbij aan een puist die rijpt en dan ineens openbarst omdat hij echt wel overrijp was en voilà, alles eruit en gedaan en genezen. Al hoop ik hoop dat je dit geen te degoutant beeld vindt. Sorry dan daarvoor)

Veel moed, ik hoop dat het je ook lukt en dat die klik bij jou ook wilt langskomen, dat wens ik trouwens iedereen hier toe!

Groetjes,
Catherine

Caterine,

Het is heel prettig om idd te weten dat zoveel mensen/vrouwen ttmer is. Maar mijn vraag is........moeten we niet gaan kijken wat de oorzaak van ons probleem is. Waarom/waardoor trekken we onze haren en eten het eventueel op! Ik zelf ben erachter gekomen dat het waarschijnlijk bij mij te maken heeft met het misbruik/incest verleden van mij. Ik draag een geheim, niemand mag weten wat er met mij is gebeurd! Want ik kan me herinneren dat ik vlak nadat ik misbruikt werd automatisch ben begonnen met haren trekken en opeten ervan.
Er waren wel tijden in mijn leven dat ik minder trok aan mijn haren, omdat ik in een andere omgeving woonde dan de dader, en daar vond ik een stukje rust in mijn lijf. Maar nu wonen we weer dichtbij elkaar en dat maakt mij ontzettend nerveus..............ook omdat ik het natuurlijk met niemand mijn geheim kan en wil delen.

Nu ben ik 6 dagen trekvrij....................ik ben heel bewust bezig met mijn leven nu..........en gebruik mijn hulpmiddeltje. Een elastiek om mijn pols waarmee ik speel, en komt er een drang om te gaan trekken dan laat ik het elastiekje knallen op mijn pols en voel dan de pijn, dat ik niet mag trekken. Het helpt mij tot nu toe wel.

Groetjes

Limburgse · 14 februari 2007, 15:23

Hallo,

Een verpleegkundige die doorverwijst naar deze site?!?!?! Jippie, dit lees ik met een smile op mijn gezicht.

Ik heb juist de jarenlange ervaring dat ik zelf en niemand om mij heen me kon vertellen wat er aan de hand was, dat ik niet de enige ben en dat het een naam heeft.... Uiteindelijk heb ik zelf, d.m.v. een krantenartikel, gehoord over TTM. Hiermee ben ik naar mijn huisarts gegaan en heb ik hem uit kunnen leggen wat er met mij aan de hand was... Heel frustrerend allemaal. Maar goed, daarom is het zo fijn om nu te horen dat er door de hulpverlenig doorverwezen wordt hierheen! Jippie!!

Groetjes De Limburgse

Catherine · 15 februari 2007, 14:12

Bara,

de oorzaak, dat vind ik een moeilijke zaak. Ik heb eigenlijk een heel gelukkige jeugd gehad. We waren wel met 7 kinderen, en het zou kunnen dat ik misschien te weinig aandacht kreeg van mijn ouders, maar ik had een hele goeie band en véél speelplezier met mijn broers en zussen, dus denk ik niet dat mijn omgeving de oorzaak kan zijn. Het is bij mij gewoon begonnen rond mijn 11j denk ik, net zoals bij de meeste TTMers. Volgens mij dus eerder genetisch bepaald, en misschien heeft het bij mij iets met die ADD te maken?

Als we meer gespannen of meer vermoeid zijn dan wordt er meer getrokken, maar is dat niet zo bij alle tic's?
Ik denk wel dat als je met veel spanningen blijft zitten, dat het dan véél moeilijker wordt om er vanaf te geraken. En het verwerken van misbruik is misschien wel héél moeilijk als die persoon dan nog eens in je eigen omgeving woont.

Bij mij was het zo: om ergens vanaf te geraken, moest ik er toch volledig klaar voor zijn, om er volledig voor te kunnen gaan. Alsof dit mijn nieuwe doel was, waar ik aan wou werken. Dus vb niet juist op het moment dat ik ander werk had gevonden, of het moment dat ik me pas ergens voor een nieuwe kursus had ingeschreven, en ook niet op het moment dat ik zwanger was of ook niet het eerste jaar na een bevalling.
Nee, het moment dat ik uitkies, zo valt mij nu op, is het moment dat er tijd is voor iets nieuws en dan kan dit worden gekozen.
Of als je kinderen hebt: het moment dat je zegt, nu zou er nog eentje mogen bijkomen, of een hond, want ik heb nog plaats vrij in mijn hoofd.

6dagen trekvrij? Dat is al geweldig! Dat zijn dus al 6 dagen dat je haren de tijd hebben gehad zich te herstellen!!! Doe zo verder, en als't even niet lukt, geef dan de moed niet op!

Groetjes en aaitje op het bolleke,

Catherine

8 februari 2007, 10:52	#1
Bara HaarWeb lid Geregistreerd: 8 februari 2007 Berichten: 9	radeloze ttmer Lieve Lotgenoten, Wat heerlijk om deze site te ontdekken en te weten dat ik niet de enige ben met mijn probleem. Ik trek mijn haren al vanaf de 4e klas lagere school.........toen was ik 9 of 10 jaar en nooit meer opgehouden. Ik ben nu 41. Ik wist niet dat het een ziekte was/is. Van de week heb ik het verteld aan de sociaal verpleegkundige bij de huisarts en die verwees me door naar jullie site en gezien haar reactie zag ik dat ze het als een ernstige ziekte zag. Ik ga er nu hulp voor zoeken, en ik wil gaan uitkomen voor mijn problemen die ik heb en gehad heb in mijn verleden. Ik weet dat alles wat ik in mijn verleden meegemaakt heb niet in mijn koude kleren is gaan zitten...............het zijn angsten die ik onderdruk. Ik weet of ik op deze site alles kan neer wat in mij speelt. Zelfs nu schroom ik om te praten/schrijven...............wat mijn leven beheerst. Ja ook ik heb kale plekken die ik met een petje of haarband probeer te cammoufleren. Als mensen zien dat mijn haar dun is, zeg ik dat ik stress heb..................wat niet eens zo is!

8 februari 2007, 18:34	#4
bolleke HaarWeb lid Geregistreerd: 3 december 2001 Locatie: Antwerpen Berichten: 1.670	Welkom hier... Ik hoop dat je door deze site meer te weten komt over jezelf en over ttm. Je bent niet alleen, dus dat scheelt... groetjes, Daniëla __________________ Bolleke (Daniëla) "Dromen worden waar als wij ze waar maken"

14 februari 2007, 15:23	#7
Limburgse HaarWeb lid Geregistreerd: 19 november 2005 Locatie: zuid limburg Berichten: 228	Hallo, Een verpleegkundige die doorverwijst naar deze site?!?!?! Jippie, dit lees ik met een smile op mijn gezicht. Ik heb juist de jarenlange ervaring dat ik zelf en niemand om mij heen me kon vertellen wat er aan de hand was, dat ik niet de enige ben en dat het een naam heeft.... Uiteindelijk heb ik zelf, d.m.v. een krantenartikel, gehoord over TTM. Hiermee ben ik naar mijn huisarts gegaan en heb ik hem uit kunnen leggen wat er met mij aan de hand was... Heel frustrerend allemaal. Maar goed, daarom is het zo fijn om nu te horen dat er door de hulpverlenig doorverwezen wordt hierheen! Jippie!! Groetjes De Limburgse __________________ voelen is trekken!!! wees alert.....

Soortgelijke discussies
Discussie	Auteur	Forum	Reacties	Laatste bericht
hallo ben roxanne ik ben ook een ttmer en weet me geen raad HELP ME!!!	roxy^a	TTM - Algemeen	5	5 januari 2007 23:15
De absurde belevenissen van een TTM'er	Jente	TTM - Algemeen	12	29 oktober 2006 20:27

10 februari 2007, 22:00	#5
Catherine HaarWeb lid Geregistreerd: 11 oktober 2006 Berichten: 33	Hallo en welkom Bara, ik ben ook nog redelijk nieuw hier en ook rond de 40j oud en ook begonnen rond een jaar of 11. Ik had al wel een jaar of 5 geleden ontdekt via het internet (leve het internet!) dat zoiets als TTM bestond, maar toen was er toch nog maar weinig info over te vinden en nu pas, 5 j later heb ik dat onderwerp nog eens opnieuw opgezocht. Ik ben nu wel juist kunnen stoppen sinds enkele dagen voor 2007. Is het omdat ik die dingen hier opnieuw heb opgedolven? Ik weet het niet. Als je kinderen hebt, dan heb je misschien iets aan de methode waarmee ik gestopt ben geraakt. Lees dan mijn vorige thread maar eens door. Ik weet niet of dat ook voor iemand anders kan helpen, maar je weet maar nooit. Alleszins het is niet leuk om TTM te hebben! Al die kale plekken, al dat tijdverlies en schuldgevoelens van getrokken te hebben, bah, ik baal ervan! Ik had er echt genoeg van! Maar dat zal bij iedereen wel zo zijn zeker? Alhoewel, als ik zo na ga, ik ben al met vanalles kunnen stoppen in mijn leven nadat ik er zo overdreven genoeg van kreeg dat ik de klik kon maken. Zo ben ik in mijn jonge jaren kunnen stoppen met te veel vreemd gaan , later ben ik zo kunnen stoppen met roken, vorig jaar ben ik kunnen stoppen met te veel eten en snoepen waardoor ik terug een gezond gewicht heb gekregen en dit jaar ben ik dan weer kunnen stoppen met haar uittrekken. Het is alsof het moet rijpen en dat je er volledig klaar voor moet zijn zodat het dan alleen kan lukken. (Ik denk hierbij aan een puist die rijpt en dan ineens openbarst omdat hij echt wel overrijp was en voilà, alles eruit en gedaan en genezen. Al hoop ik hoop dat je dit geen te degoutant beeld vindt. Sorry dan daarvoor) Veel moed, ik hoop dat het je ook lukt en dat die klik bij jou ook wilt langskomen, dat wens ik trouwens iedereen hier toe! Groetjes, Catherine

15 februari 2007, 14:12	#8
Catherine HaarWeb lid Geregistreerd: 11 oktober 2006 Berichten: 33	Bara, de oorzaak, dat vind ik een moeilijke zaak. Ik heb eigenlijk een heel gelukkige jeugd gehad. We waren wel met 7 kinderen, en het zou kunnen dat ik misschien te weinig aandacht kreeg van mijn ouders, maar ik had een hele goeie band en véél speelplezier met mijn broers en zussen, dus denk ik niet dat mijn omgeving de oorzaak kan zijn. Het is bij mij gewoon begonnen rond mijn 11j denk ik, net zoals bij de meeste TTMers. Volgens mij dus eerder genetisch bepaald, en misschien heeft het bij mij iets met die ADD te maken? Als we meer gespannen of meer vermoeid zijn dan wordt er meer getrokken, maar is dat niet zo bij alle tic's? Ik denk wel dat als je met veel spanningen blijft zitten, dat het dan véél moeilijker wordt om er vanaf te geraken. En het verwerken van misbruik is misschien wel héél moeilijk als die persoon dan nog eens in je eigen omgeving woont. Bij mij was het zo: om ergens vanaf te geraken, moest ik er toch volledig klaar voor zijn, om er volledig voor te kunnen gaan. Alsof dit mijn nieuwe doel was, waar ik aan wou werken. Dus vb niet juist op het moment dat ik ander werk had gevonden, of het moment dat ik me pas ergens voor een nieuwe kursus had ingeschreven, en ook niet op het moment dat ik zwanger was of ook niet het eerste jaar na een bevalling. Nee, het moment dat ik uitkies, zo valt mij nu op, is het moment dat er tijd is voor iets nieuws en dan kan dit worden gekozen. Of als je kinderen hebt: het moment dat je zegt, nu zou er nog eentje mogen bijkomen, of een hond, want ik heb nog plaats vrij in mijn hoofd. 6dagen trekvrij? Dat is al geweldig! Dat zijn dus al 6 dagen dat je haren de tijd hebben gehad zich te herstellen!!! Doe zo verder, en als't even niet lukt, geef dan de moed niet op! Groetjes en aaitje op het bolleke, Catherine