Medicijnvraagje

tessa 1981 · 3 juli 2006, 15:56

Hoi allemaal,

Ik gebruik al langer als een jaar Moclobemide een anti-depressie medicijn, met zogenaamd bepaalde stoffen die het trekken zouden moeten verminderen. Aangezien ik hier niets van gemerkt heb (misschien is het zelfs wel erger geworden), heb ik besloten een gesprek met mijn huisarts aan te gaan hierover. Deze anti-depressiva is mijn echter voorgeschreven door mijn vroegere therapeut. Ik ben bang dat de huisarts (die mij en mijn verhaal niet kent omdat ik net ben verhuist) ook niet weet welke nu precies waarvoor het beste zijn. Hier op het forum heb ik meerdere malen wat gelezen over medicijnen, maar ik zou het fijn vinden als mensen hun ervaringen willen delen, wat waarvoor wel en niet werkt evt. bijwerkingen etc. Dan kan ik dit meenemen in het gesprek met de dokter.
Alvast bedankt!
Groetjes Tessa

Eeyore · 5 juli 2006, 19:26

Ik gebruik geen medicijnen, alleen soms bij een paniekaanval. Succes ermee!

Lila · 5 juli 2006, 19:48

Ik denk dat een huisarts sowieso niets van TTM weet, tenzij hij nog maar net de opleiding heeft afgerond, maar dan nog... Ik denk dat je beter doorverwezen kunt worden naar een psychiater. Die kan je beter helpen met een geschikt anti-depressivum en weet tenminste van het bestaan van TTM af.

Bij mijzelf helpt Zoloft heel goed tegen depressie. Ik heb ook Remeron geprobeerd maar dat hielp helemaal niet. Ik vermoed dat TTMers dezelfde soort depressie hebben, dus misschien helpt Zoloft voor jou ook goed.

Succes ermee!

Oh ja, een psychiater klinkt heel zwaar maar het valt wel mee. Hij houdt meestal geen therapeutische gesprekken enzo. Hij geeft je gewoon een pilletje mee en na een tijdje moet je terugkomen om te vertellen hoe het gaat.

bolleke · 5 juli 2006, 20:38

Beste Lila,
Een psychiater die geen therapeutische gesprekken houdt...

Huisartsen zouden wel iets van ttm moeten afweten, ze zijn niet sowieso onwetende. Maar een psycholoog of psychiater heeft meer specifieke opleiding genoten èn heeft bovendien meer tijd om naar je te luisteren. Ttm is zeker niet alleen een biologisch-neurologisch probleem, anders was iedereen er al met een pilletje vanaf. Ttm is meer dan dat, het zit in je genen, maar ook in je brein. De combinatie van gesprekstherapie eventueel ondersteund door medicatie is de meest aangewezen behandelvorm. Ook gedragstherapie kan helpen maar alleen als al je persoonlijke obstakels overwonnen zijn en als je van jezelf heel zeker weet dat ttm uitgefilterd is tot alleen nog een foutief gedrag en niets anders!
Er bestaan verschillende soorten depressies. En het zou onjuist en zelfs niet eerlijk zijn te zeggen dat ttm'ers dezelfde soort depressie hebben. Enkel een dokter die jou goed kent, kan en mag samen met jou overleggen welke medicatie voor jou specifiek aangewezen zou kunnen zijn...
Lila, ik wil jouw mening niet tegenspreken hoor. Als jij trekvrij kan blijven op jouw manier, goed zo, echt waar proficiat! Dit is positief nieuws. Maar we mogen de dingen niet veralgemenen. Daarmee zouden we onszelf onrecht aandoen...

Tessa, als ik je een goed raad mag geven: probeer eerst te praten over je probleem, je ttm, je gevoelens, je angsten, je verborgen verdriet en kwaadheid. Niemand van ons is echt blij met het 'geschenk' ttm. Soms werkt dit gevoel onze eigen genezing tegen. Eerst leren aanvaarden, accepteren en gelukkig zijn met jezelf... dan de rest.
Dit is een lange maar zinvolle weg. Sterkte!!!

Oilily · 6 juli 2006, 08:56

Ik hoop dat er ni al te veel psychs zijn die 'zomaar' wat pilletjes voorschrijven zonder eerst enkele grondige gesprekken. De mijne van vroeger die schreef niets 'zomaar' voor maar daar gingen eerste meerdere gesprekken aan vooraf. Bovendien is me dat helemaal niet bevallen, die 'pilletjes'. Laat mij het maar met wilskracht, kennis en de nodige discipline verminderen. Dan pas sta ik in mijn kracht.

tessa 1981 · 6 juli 2006, 10:28

Hihi..ik hoop ook niet dat een psychiater zomaar pilletje voorschrijft, omdat het dan ook ernstig mis kan gaan. Ik heb jullie reacties wel meegenomen in het gesprek en mijn huisarts gaat contact opnemen met een psychiater en mijn situatie voorleggen. Dit vanwege het feit dat ik zelf al genoeg psychologen en psychiaters gezien heb en mijn verhaal meerdere keren gedaan heb, verschillende therapien geprobeerd heb etc. het nut om dit nu weer te doen bij een ander (heb een psycholoog, maar die is geen arts, dus mag geen medicijnen voorschrijven) niet zo groot is.
Op de raad van Bolleke, dank je wel dat is een heel wijs advies, maar ook dit helpt voor mij niet, praat veel over mijn TTM en iedereen in mijn omgeving weet het en accepteert mij zoals ik ben. Gevoelens, angsten etc. heb ik in jaren therapie denk ik wel een keer duidelijk gekregen. En inderdaad blij ben ik niet met het 'geschenk ' TTM, omdat het mijn leven op negatieve manieren beinvloed. Tot in een bepaalde mate kan ik het dus aanvaarden, accepteren en gelukkig zijn met dat wat ik wel heb en met wie ik ben. Ik accepteer ook dat TTM bij mij hoort, maar daarbij blijft altijd de wil om op een dag TTM vrij door het leven te gaan, zodat ik me echt vrij voel!
Groetjes Tessa

3 juli 2006, 15:56	#1
tessa 1981 HaarWeb lid Geregistreerd: 16 september 2004 Berichten: 34	Medicijnvraagje Hoi allemaal, Ik gebruik al langer als een jaar Moclobemide een anti-depressie medicijn, met zogenaamd bepaalde stoffen die het trekken zouden moeten verminderen. Aangezien ik hier niets van gemerkt heb (misschien is het zelfs wel erger geworden), heb ik besloten een gesprek met mijn huisarts aan te gaan hierover. Deze anti-depressiva is mijn echter voorgeschreven door mijn vroegere therapeut. Ik ben bang dat de huisarts (die mij en mijn verhaal niet kent omdat ik net ben verhuist) ook niet weet welke nu precies waarvoor het beste zijn. Hier op het forum heb ik meerdere malen wat gelezen over medicijnen, maar ik zou het fijn vinden als mensen hun ervaringen willen delen, wat waarvoor wel en niet werkt evt. bijwerkingen etc. Dan kan ik dit meenemen in het gesprek met de dokter. Alvast bedankt! Groetjes Tessa

5 juli 2006, 20:38	#4
bolleke HaarWeb lid Geregistreerd: 3 december 2001 Locatie: Antwerpen Berichten: 1.670	Beste Lila, Een psychiater die geen therapeutische gesprekken houdt... Huisartsen zouden wel iets van ttm moeten afweten, ze zijn niet sowieso onwetende. Maar een psycholoog of psychiater heeft meer specifieke opleiding genoten èn heeft bovendien meer tijd om naar je te luisteren. Ttm is zeker niet alleen een biologisch-neurologisch probleem, anders was iedereen er al met een pilletje vanaf. Ttm is meer dan dat, het zit in je genen, maar ook in je brein. De combinatie van gesprekstherapie eventueel ondersteund door medicatie is de meest aangewezen behandelvorm. Ook gedragstherapie kan helpen maar alleen als al je persoonlijke obstakels overwonnen zijn en als je van jezelf heel zeker weet dat ttm uitgefilterd is tot alleen nog een foutief gedrag en niets anders! Er bestaan verschillende soorten depressies. En het zou onjuist en zelfs niet eerlijk zijn te zeggen dat ttm'ers dezelfde soort depressie hebben. Enkel een dokter die jou goed kent, kan en mag samen met jou overleggen welke medicatie voor jou specifiek aangewezen zou kunnen zijn... Lila, ik wil jouw mening niet tegenspreken hoor. Als jij trekvrij kan blijven op jouw manier, goed zo, echt waar proficiat! Dit is positief nieuws. Maar we mogen de dingen niet veralgemenen. Daarmee zouden we onszelf onrecht aandoen... Tessa, als ik je een goed raad mag geven: probeer eerst te praten over je probleem, je ttm, je gevoelens, je angsten, je verborgen verdriet en kwaadheid. Niemand van ons is echt blij met het 'geschenk' ttm. Soms werkt dit gevoel onze eigen genezing tegen. Eerst leren aanvaarden, accepteren en gelukkig zijn met jezelf... dan de rest. Dit is een lange maar zinvolle weg. Sterkte!!! __________________ Bolleke (Daniëla) "Dromen worden waar als wij ze waar maken" Laatst gewijzigd door bolleke; 5 juli 2006 om 21:04

5 juli 2006, 19:26	#2
Eeyore HaarWeb lid Geregistreerd: 12 januari 2005 Berichten: 110	Ik gebruik geen medicijnen, alleen soms bij een paniekaanval. Succes ermee!

5 juli 2006, 19:48	#3
Lila Proefkonijn Geregistreerd: 11 november 2004 Berichten: 310	Ik denk dat een huisarts sowieso niets van TTM weet, tenzij hij nog maar net de opleiding heeft afgerond, maar dan nog... Ik denk dat je beter doorverwezen kunt worden naar een psychiater. Die kan je beter helpen met een geschikt anti-depressivum en weet tenminste van het bestaan van TTM af. Bij mijzelf helpt Zoloft heel goed tegen depressie. Ik heb ook Remeron geprobeerd maar dat hielp helemaal niet. Ik vermoed dat TTMers dezelfde soort depressie hebben, dus misschien helpt Zoloft voor jou ook goed. Succes ermee! Oh ja, een psychiater klinkt heel zwaar maar het valt wel mee. Hij houdt meestal geen therapeutische gesprekken enzo. Hij geeft je gewoon een pilletje mee en na een tijdje moet je terugkomen om te vertellen hoe het gaat.

6 juli 2006, 08:56	#5
Oilily HaarWeb lid Geregistreerd: 3 mei 2002 Berichten: 1.105	Ik hoop dat er ni al te veel psychs zijn die 'zomaar' wat pilletjes voorschrijven zonder eerst enkele grondige gesprekken. De mijne van vroeger die schreef niets 'zomaar' voor maar daar gingen eerste meerdere gesprekken aan vooraf. Bovendien is me dat helemaal niet bevallen, die 'pilletjes'. Laat mij het maar met wilskracht, kennis en de nodige discipline verminderen. Dan pas sta ik in mijn kracht.

6 juli 2006, 10:28	#6
tessa 1981 HaarWeb lid Geregistreerd: 16 september 2004 Berichten: 34	Hihi..ik hoop ook niet dat een psychiater zomaar pilletje voorschrijft, omdat het dan ook ernstig mis kan gaan. Ik heb jullie reacties wel meegenomen in het gesprek en mijn huisarts gaat contact opnemen met een psychiater en mijn situatie voorleggen. Dit vanwege het feit dat ik zelf al genoeg psychologen en psychiaters gezien heb en mijn verhaal meerdere keren gedaan heb, verschillende therapien geprobeerd heb etc. het nut om dit nu weer te doen bij een ander (heb een psycholoog, maar die is geen arts, dus mag geen medicijnen voorschrijven) niet zo groot is. Op de raad van Bolleke, dank je wel dat is een heel wijs advies, maar ook dit helpt voor mij niet, praat veel over mijn TTM en iedereen in mijn omgeving weet het en accepteert mij zoals ik ben. Gevoelens, angsten etc. heb ik in jaren therapie denk ik wel een keer duidelijk gekregen. En inderdaad blij ben ik niet met het 'geschenk ' TTM, omdat het mijn leven op negatieve manieren beinvloed. Tot in een bepaalde mate kan ik het dus aanvaarden, accepteren en gelukkig zijn met dat wat ik wel heb en met wie ik ben. Ik accepteer ook dat TTM bij mij hoort, maar daarbij blijft altijd de wil om op een dag TTM vrij door het leven te gaan, zodat ik me echt vrij voel! Groetjes Tessa