Voor iemand anders... - Pagina 3

petra00 · 9 augustus 2005, 13:43

mijn man zit op de fiets en reist door Nederland,als hij terug is zal ik hem even ernstig aankijken

Gefeliciteerd met je ene haartje!

Oilily · 10 augustus 2005, 09:18

Ik was gisteren met mijn papa een restaurantje gaan doen en heb vrij impulsief allemaal speldjes in mijn haren gedaan en zo gegaan. Hij wou daarna nog iets gaan drinken in mijn stamkroeg maar ik dierf niet. Ik dacht: eerst er zelf aan wennen vooraleer ik het anderen toon en eventuele vragen moet beantwoorden (6 jaar met haarband en dan ineens zonder lokt sowieso vragen uit).

Ik lag dan 's avonds in mijn bed nog de Flair te lezen en ineens 10 haren, het voelde goed.... Ik ben dan maar snel gaan slapen en heb vanmorgen gemaild naar Luc om het dat te vertellen en wat 'we' eraan gingen doen. Aja, hij is nu mijn therapeut hé, 24/24 beschikbaar

Dit was zijn antwoord: Ga straks in de wc voor de spiegel staan en fluister "ik kan van mijn haar blijven".
Doe dat 3 keer na mekaar, concentreer je er echt op (niet klakkeloos en gevoelloos opzeggen), en kijk jezelf in de ogen (vandaar de spiegel).

Doe dat minstens 3 keer per dag, en begin er ook in te geloven!

Denk NOOIT: "als het eens goed gaat, dan komt de ttm terug".
Denk (op slechte momenten): "ik kan het, want ik heb het voordien al gedaan, dus nu kan ik het ook!".

Stop nu eens met die negatieve gedachten (ook al is de werkelijkheid soms negatief).Vroeg of laat gaan je gedachten je gedrag aanpassen.

Wat van belang is, is dat je NOOIT de negatieve dingen accentueert, maar jezelf verplicht om aan de positieve momenten te denken.
Eerst moet je dat bewust doen, als je dat dagen, weken, maanden, misschien wel jaren na mekaar bewust "forceert" in de positieve richting, dan gaat dat een automatisme worden, en zal je onbewuste ook zo gaan reageren en je daden gaan sturen.

Volgende keer als je zo'n slecht moment hebt: bel mij op en ontspan je (of span je in: doe de buikspieroefeningen zoals ik heb aangegeven, dan doe je ineens 2 dingen: tijdens de oefeningen kan je onmogelijk aan je haar komen EN je doet iets aan je buik).

Deze uitleg geef ik omdat sommigen misschien mee 'mijn therapie' willen toepassen. Ik ga het alvast proberen. Mijn methode blijkt al vaak gefaald, daarom probeer ik er één van iemand anders.

Groetjes
Kim

petra00 · 10 augustus 2005, 16:35

wat een fijne vent lijkt mij Luc ,hij geeft ook adviezen die je niet zo gauw naast je neerlegt.Ik heb wel even gelachen om de opmerking "doe je gelijk wat aan je buik".Zou vcoor mij kunnen zijn.

bolleke · 10 augustus 2005, 17:56

He Kim,
Wat een wijze woorden... en wat goed om ze met ons te delen, kunnen we allemaal gebruiken hier..
Zeg, weet je waar ik ook benieuwd naar ben? Je schreef dat je met je papa bent gaan eten, zonder haarband. Hoe was zijn reactie???
Ik hoop dat hij positief gereageerd heeft...
Groetjes, Daniëla

Oilily · 11 augustus 2005, 13:29

Ja natuurlijk heeft hij positief gereageerd. Hoe zou je zelf zijn als je dochter na 6 jaar een ander kapsel draagt zonder die zelfde band

Hij heeft zeker drie keer gezegd dat hij het goed vond. Luc vond het een beetje kinderachtig met al die clipjes maar ja, er komt verbetering in, stukje bij beetje

Oilily · 12 augustus 2005, 09:06

Ik had gisteren met een vriendin afgesproken om naar de film te gaan en we zouden eerst iets gaan drinken in ons stamkroeg. Ik had allemaal speldjes in mijn haar gedaan en supernerveus mijn stoute schoenen aangetrokken en daar binnen gestapt (ik was niet zenuwachtig voor mijn vriendin maar voor de andere gasten/cafépersoneel die me kennen mét band). Er was gelukkig ni superveel volk, sommige keken alleen maar en zeiden niets. De cafémadam kwam supertheatraal naar mij met haar handen in de lucht en zei: 'ooooooo, zonder band, tis goe-oe-oe' en dan zei mijn nicht die er ook werkt 'ja, tis wel goed zo'... Ikke zo heel snel, 'ja, ik ben het aan het laten groeien'.

Ik ga die confrontaties nu één voor één aan. Op mijn werk nog ni want daar ben ik nog ni klaar voor. Ik denk wel dat ik van 't weekend in Brasschaat heel de tijd speldjes ga dragen.... Ik heb geleerd van de laatste keer, toen ging alles veel te snel en herviel ik in no time. Ik ben er nu veel mee bezig zodat het trekken naar de achtergrond verschuift, gisteren 2 haartjes...

Groetjes

Oilily · 16 augustus 2005, 11:13

Hallo

Hier ben ik weer. Weekend ging heel goed, enkel gisteren 10 haartjes getrokken omdat ik moe was en nog persé een film wou uitzien. Ik ben dan ook heel het weekend bij Luc gebleven.

Vandaag de eerste! dag van toen ik in 1999 ben begonnen op mijn werk met clipjes gaan werken ipv met een haarband. Nog niemand heeft er iets van gezegd. Ik ben wel al door het gebouw gelopen met iemand van een externe firma voor de bewegwijzering dus de meesten hebben het al gezien maar uiteraard nog niet kunnen zeggen HAHAHA. Nee, ik ben echt wel blij dat ik het gewoon heb gedaan. Verstand op nul en gewoon gaan zonder me er teveel zorgen over te maken.

Ik ben echt wel ijdel bezig nu, met die clipjes, ben van 't weekend ook voor de eerste keer uitgeweest zo en goed gefeest, amai. Het was echt anders en ik voelde me ook niet weird of aangestaard zoals dat met een band soms wel het geval was. Ik voel me echt als een vis in het water nu. Ik heb wel een nieuwe opdracht gekregen van Luc en die handelt over het volgende.

Ik heb de indruk dat ik de laatste tijd veel slechte dromen heb, alsof het er langs een andere weg uitmoet, snappen jullie dat? Ik ben soms zo futloos van al die slechte dromen, nog voor ik een nieuwe dag begin. Ook heb ik vaak negatieve gedachten 's morgens. Deze morgen ook en die duren dan van zodra ik in de douche kruip en dan smelten ze als sneeuw voor de zon. Ik moet dus nu van Luc mijn gedachten 's morgens opschrijven, gedurende een weekje, dat we die daarna samen eens kunnen bekijken. Als ik vergelijk met Luc, heb ik het véél moeilijker met mezelf dan hij. Ik zei het nog vanmorgen in bed: 'Ik ben vergiftigd', het floepte eruit maar zo voelt het soms. Ik ben van nature geen pessimist, zou me eerder opschrijven als een optimist en humorist. Mensen kunnen goed lachen met mij maar soms heb ik echt van die pessimistische gedachten die me er helemaal kunnen onderuit halen. Herkent iemand dit en is er een oplossing voor?

Groetjes
Kim

Jente · 16 augustus 2005, 12:02

Wow Kim, ik was een tijdje afwezig hier en nu heb ik me 'bijgelezen' en ik ben serieus onder de indruk van je vooruitgang. Met grote sprongen dan nog wel! Ineens al met de speldjes naar je werk, en uitgegaan! Ben razend benieuwd hoe je eruit ziet. Hoop op positieve reaxies zodat je je er echt goed mee voelt. En ach als het weer eens een dagje band wordt, ook niet erg. Zondagavond ging ik naar een vriend en ik kreeg m'n kapsel echt niet in orde, heb ik gewoon nog een keer een sjaaltje ingedaan. Geeft niet.
En Luc meent het precies echt wel en hij houdt er ook in vol, dat vind ik wel chic.
Over de negatieve gedachtes: ik heb dat ook voortdurend, heb enkele serieuze dipjes gehad de laatste tijd met zo'n gevoel dat ik waardeloos ben en tot niets in staat. Maar ik ben gewoon ook niet zo'n uitgelaten sociaal type, ben altijd nogal aan de ernstige kant, afwachtend en bruis nooit van optimisme. Dus is wellicht een andere situatie dan de jouwe waar het dan meer op en neer gaat tussen uitersten of naargelang je alleen bent of niet.
Maar dat concentreren op het positieve, wat Luc ook zegt, vind ik een goeie tip. Ik wil dat ook leren. In plaats van altijd het negatieve uit te vergroten.
Groetjes en suxes met alles!!!

Oilily · 16 augustus 2005, 12:42

Dag Janika

Ja, ik had echt geen zin meer om nog die band te dragen naar 't werk want mijn haar is ook al te lang en steekt naar alle kanten. Ik dacht: 'Komaan Kim, ni nadenken en ervoor gaan'. Ik hoop dat ik het deze keer lang ga volhouden op deze manier. Ik mag niet meer denken dat ik helemaal ga terugvallen van Luc. Hij meent het echt wel en wil me zien met lang haar. Dat zal dan nog wel een tijdje duren, vrees ik

. Stel je voor....

Ik denk dat hij dat wil bereiken, dat positieve denken door nu me alle ochtendgedachten te laten opschrijven. Soms is het makkelijker gezegd dan gedaan, vind ik. Het lijkt wel alsof sommige mensen door het leven heengaan zonder enig probleem en anderen moeten wroeten op ergens te komen. Met mijn gedachten behoor ik zeker tot de tweede categorie.

Ja, dat je benieuwd bent kan ik snappen, binnenkort eens uitgaan met twee zonder haarband hé

Veel groetjes
Kim

Oilily · 17 augustus 2005, 12:27

Mmmm, gisteren ging het even niet goed. Een 30 haartjes zijn er gesneuveld. Hoe komt het? Ik ging met mijn mama kijken naar huizen om er één alleen te kopen. Alles is zo duur, 125 000 euro is echt het minimum en dan heb je iets dat helemaal onderkomen is en vernieuwd moet worden. Mijn ouders kunnen dat niet en ik heb er ook helemaal geen ervaring mee. Om verbouwingen te doen, kost het nog eens zoveel meer.... Een appartement zie ik absoluut niet zitten en ik wil weg van waar ik nu woon (in een huis met twee appartementen, waar mijn grootvader ook woont). Ik werd er gisteren helemaal moedeloos van en hop, dan is de ttm er weer. Haartje per haartje en elk haartje denkend dat ik de boel volledig onder controle heb.

Jente · 17 augustus 2005, 13:48

Heb je er met Luc over gepraat? Heb je het van je af geschreven?
Jammer, maar we weten allemaal dat dit zomaar ineens kan gebeuren. En je weet zelf dat dit je niet 'neer' mag halen. Je moet in de positieve vibe blijven; je weet dat je het kunt.
Gisteren was ik druk met opruimen (ik zit in een opruim-en-orden-fase) en ik amuseerde me rot in mijn appartementje, waardoor het trekken geen kans kreeg. Ik voelde me heel goed. Vandaag zat ik ook even te piekeren op het werk over wat ik nu eerst moest afwerken en hoe ik het zou aanpakken, en ja, dan gaat die hand weer naar mijn haar. En er sneuvelden wat haren... En dan moet je dus stop zeggen, en in mijn geval die pleister plakken, en even opstaan en iets anders gaan doen.
En je vervolgens weer inzetten. Het is een strijd, hè!
En die huizen: ook niet te vlug opgeven. Je bent nog maar pas begonnen met zoeken. Die dingen zijn vaak ook een kwestie van geluk hebben, op het juiste moment komen, mensen kennen (inderdaad soms lukt het via-via beter!).
Kom op!

Oilily · 17 augustus 2005, 14:07

Dag Janneke

Bedankt voor de bemoedigde woorden. Ja, ik heb gisteren naar Luc gebeld en hij wou dat ik afkwam naar hem maar ik zag da ni zitten om half tien 's avonds nog helemaal naar ginderachter rijden. Het was wel lief dat hij het voorstelde. Dat was al genoeg voor mij. Hij zei dat hij me wel ging helpen enz in mijn zoektocht en het opknappen van een huis en dat hij wel zou bijleggen als hij er mee kwam in wonen. Ik was blij om het gevoel van er niet alleen voor te staan (voor zo'n ingewikkeld, moeilijk iets als de koop en de opknap van een huis). Daarna was het trekken ook beter met nog een kleine opflakkering in mijn bed toen ik nog persé nen halve Flair moest lezen... Het is zo'n gewoonte maar ik blijf erbij: ik ben er 20 jaar kunnen vanaf blijven en kom er al 8 jaar aan dus het moet me lukken om eraf te komen. Ik leg me er niet bij neer!

Groetjes
Kim

Jente · 17 augustus 2005, 14:59

Ja dat ken ik, ik MOET soms ook nog in mijn dagboek schrijven ook al ben ik doodmoe en weet ik dat ik ervan ga plukken. Of ik MOET een bepaald tv-programma of film tot het einde zien ook al moet ik er 's ochtends vroeg uit en verhoog ik mijn plukrisico door langer op te blijven. En wij maar denken dat we onszelf en alles zo goed onder controle hebben. Het is toch eigenlijk allemaal absurd. We zouden beter luisteren naar ons lichaam, en braaf gaan slapen, en het plukrisico minimaliseren.

PS Na mijn vorige postje aan jou ben ik dus zelf wel weer aan mijn wimpers gaan zitten... omdat ik aan mijn linkeroog veel had getrokken de laatste weken, stonden er op mijn rechteroog meer, dus moest ik dat even symmetrisch maken, vond ik. Dus mijn rechteroog vanonder nu ook kaalgeplukt, waardoor er daar dus nu minder staan dan links. Grmbl.

bolleke · 17 augustus 2005, 15:24

Janika,
Ik zie je straks (19u) op de Groenplaats. Probeer tot dan een beetje lief te zijn voor jezelf en niet meer te plukken. Kim, als jij zin hebt mag je gerust ook komen hoor! Lekker terrasje met z'n drietjes, is dit oké voor jou Janika?
PS: ben de woonkamer aan het schilderen en zal dus binnen een paar uurtjes halsoverkop een douchke pakken en daarna de tram. Een beetje geduld dus als ik er niet tijdig ben... we hebben tijd.
Kim, leg de druk niet te hoog hé... zeg foert, duw de spanning van je af en geniet van het mooie weer. Niets moet. En wees vooral niet boos op jezelf, zonde van die energie meiske...

Tot straks.
Daniëla, op dit moment onder de Afrikaanse zandkleurige verf

Jente · 17 augustus 2005, 16:15

Ha ja natuurlijk kan Kim ook komen als ze dat wil. We hebben afgesproken op de Groenplaats (bij het beeld in het midden of zo maar we zullen mekaar wel nog herkennen zeker?).
Goed dus niet exact 19 u dan, dan doe ik ook op het gemakje. Ben van plan met de fiets te komen met dit mooie weer. Misschien recht van m'n werk of anders eerst nog langs huis, weet nog niet... Bah, veel te mooi weer om te werken...

9 augustus 2005, 13:43	#31
petra00 HaarWeb lid Geregistreerd: 1 maart 2005 Berichten: 122	mijn man zit op de fiets en reist door Nederland,als hij terug is zal ik hem even ernstig aankijken Gefeliciteerd met je ene haartje!

10 augustus 2005, 09:18	#32
Oilily HaarWeb lid Geregistreerd: 3 mei 2002 Berichten: 1.105	Ik was gisteren met mijn papa een restaurantje gaan doen en heb vrij impulsief allemaal speldjes in mijn haren gedaan en zo gegaan. Hij wou daarna nog iets gaan drinken in mijn stamkroeg maar ik dierf niet. Ik dacht: eerst er zelf aan wennen vooraleer ik het anderen toon en eventuele vragen moet beantwoorden (6 jaar met haarband en dan ineens zonder lokt sowieso vragen uit). Ik lag dan 's avonds in mijn bed nog de Flair te lezen en ineens 10 haren, het voelde goed.... Ik ben dan maar snel gaan slapen en heb vanmorgen gemaild naar Luc om het dat te vertellen en wat 'we' eraan gingen doen. Aja, hij is nu mijn therapeut hé, 24/24 beschikbaar Dit was zijn antwoord: Ga straks in de wc voor de spiegel staan en fluister "ik kan van mijn haar blijven". Doe dat 3 keer na mekaar, concentreer je er echt op (niet klakkeloos en gevoelloos opzeggen), en kijk jezelf in de ogen (vandaar de spiegel). Doe dat minstens 3 keer per dag, en begin er ook in te geloven! Denk NOOIT: "als het eens goed gaat, dan komt de ttm terug". Denk (op slechte momenten): "ik kan het, want ik heb het voordien al gedaan, dus nu kan ik het ook!". Stop nu eens met die negatieve gedachten (ook al is de werkelijkheid soms negatief).Vroeg of laat gaan je gedachten je gedrag aanpassen. Wat van belang is, is dat je NOOIT de negatieve dingen accentueert, maar jezelf verplicht om aan de positieve momenten te denken. Eerst moet je dat bewust doen, als je dat dagen, weken, maanden, misschien wel jaren na mekaar bewust "forceert" in de positieve richting, dan gaat dat een automatisme worden, en zal je onbewuste ook zo gaan reageren en je daden gaan sturen. Volgende keer als je zo'n slecht moment hebt: bel mij op en ontspan je (of span je in: doe de buikspieroefeningen zoals ik heb aangegeven, dan doe je ineens 2 dingen: tijdens de oefeningen kan je onmogelijk aan je haar komen EN je doet iets aan je buik). Deze uitleg geef ik omdat sommigen misschien mee 'mijn therapie' willen toepassen. Ik ga het alvast proberen. Mijn methode blijkt al vaak gefaald, daarom probeer ik er één van iemand anders. Groetjes Kim

10 augustus 2005, 16:35	#33
petra00 HaarWeb lid Geregistreerd: 1 maart 2005 Berichten: 122	wat een fijne vent lijkt mij Luc ,hij geeft ook adviezen die je niet zo gauw naast je neerlegt.Ik heb wel even gelachen om de opmerking "doe je gelijk wat aan je buik".Zou vcoor mij kunnen zijn.

10 augustus 2005, 17:56	#34
bolleke HaarWeb lid Geregistreerd: 3 december 2001 Locatie: Antwerpen Berichten: 1.670	He Kim, Wat een wijze woorden... en wat goed om ze met ons te delen, kunnen we allemaal gebruiken hier.. Zeg, weet je waar ik ook benieuwd naar ben? Je schreef dat je met je papa bent gaan eten, zonder haarband. Hoe was zijn reactie??? Ik hoop dat hij positief gereageerd heeft... Groetjes, Daniëla

11 augustus 2005, 13:29	#35
Oilily HaarWeb lid Geregistreerd: 3 mei 2002 Berichten: 1.105	Ja natuurlijk heeft hij positief gereageerd. Hoe zou je zelf zijn als je dochter na 6 jaar een ander kapsel draagt zonder die zelfde band Hij heeft zeker drie keer gezegd dat hij het goed vond. Luc vond het een beetje kinderachtig met al die clipjes maar ja, er komt verbetering in, stukje bij beetje

12 augustus 2005, 09:06	#36
Oilily HaarWeb lid Geregistreerd: 3 mei 2002 Berichten: 1.105	Ik had gisteren met een vriendin afgesproken om naar de film te gaan en we zouden eerst iets gaan drinken in ons stamkroeg. Ik had allemaal speldjes in mijn haar gedaan en supernerveus mijn stoute schoenen aangetrokken en daar binnen gestapt (ik was niet zenuwachtig voor mijn vriendin maar voor de andere gasten/cafépersoneel die me kennen mét band). Er was gelukkig ni superveel volk, sommige keken alleen maar en zeiden niets. De cafémadam kwam supertheatraal naar mij met haar handen in de lucht en zei: 'ooooooo, zonder band, tis goe-oe-oe' en dan zei mijn nicht die er ook werkt 'ja, tis wel goed zo'... Ikke zo heel snel, 'ja, ik ben het aan het laten groeien'. Ik ga die confrontaties nu één voor één aan. Op mijn werk nog ni want daar ben ik nog ni klaar voor. Ik denk wel dat ik van 't weekend in Brasschaat heel de tijd speldjes ga dragen.... Ik heb geleerd van de laatste keer, toen ging alles veel te snel en herviel ik in no time. Ik ben er nu veel mee bezig zodat het trekken naar de achtergrond verschuift, gisteren 2 haartjes... Groetjes

16 augustus 2005, 11:13	#37
Oilily HaarWeb lid Geregistreerd: 3 mei 2002 Berichten: 1.105	Hallo Hier ben ik weer. Weekend ging heel goed, enkel gisteren 10 haartjes getrokken omdat ik moe was en nog persé een film wou uitzien. Ik ben dan ook heel het weekend bij Luc gebleven. Vandaag de eerste! dag van toen ik in 1999 ben begonnen op mijn werk met clipjes gaan werken ipv met een haarband. Nog niemand heeft er iets van gezegd. Ik ben wel al door het gebouw gelopen met iemand van een externe firma voor de bewegwijzering dus de meesten hebben het al gezien maar uiteraard nog niet kunnen zeggen HAHAHA. Nee, ik ben echt wel blij dat ik het gewoon heb gedaan. Verstand op nul en gewoon gaan zonder me er teveel zorgen over te maken. Ik ben echt wel ijdel bezig nu, met die clipjes, ben van 't weekend ook voor de eerste keer uitgeweest zo en goed gefeest, amai. Het was echt anders en ik voelde me ook niet weird of aangestaard zoals dat met een band soms wel het geval was. Ik voel me echt als een vis in het water nu. Ik heb wel een nieuwe opdracht gekregen van Luc en die handelt over het volgende. Ik heb de indruk dat ik de laatste tijd veel slechte dromen heb, alsof het er langs een andere weg uitmoet, snappen jullie dat? Ik ben soms zo futloos van al die slechte dromen, nog voor ik een nieuwe dag begin. Ook heb ik vaak negatieve gedachten 's morgens. Deze morgen ook en die duren dan van zodra ik in de douche kruip en dan smelten ze als sneeuw voor de zon. Ik moet dus nu van Luc mijn gedachten 's morgens opschrijven, gedurende een weekje, dat we die daarna samen eens kunnen bekijken. Als ik vergelijk met Luc, heb ik het véél moeilijker met mezelf dan hij. Ik zei het nog vanmorgen in bed: 'Ik ben vergiftigd', het floepte eruit maar zo voelt het soms. Ik ben van nature geen pessimist, zou me eerder opschrijven als een optimist en humorist. Mensen kunnen goed lachen met mij maar soms heb ik echt van die pessimistische gedachten die me er helemaal kunnen onderuit halen. Herkent iemand dit en is er een oplossing voor? Groetjes Kim

16 augustus 2005, 12:02	#38
Jente HaarWeb lid Geregistreerd: 10 februari 2004 Berichten: 1.040	Wow Kim, ik was een tijdje afwezig hier en nu heb ik me 'bijgelezen' en ik ben serieus onder de indruk van je vooruitgang. Met grote sprongen dan nog wel! Ineens al met de speldjes naar je werk, en uitgegaan! Ben razend benieuwd hoe je eruit ziet. Hoop op positieve reaxies zodat je je er echt goed mee voelt. En ach als het weer eens een dagje band wordt, ook niet erg. Zondagavond ging ik naar een vriend en ik kreeg m'n kapsel echt niet in orde, heb ik gewoon nog een keer een sjaaltje ingedaan. Geeft niet. En Luc meent het precies echt wel en hij houdt er ook in vol, dat vind ik wel chic. Over de negatieve gedachtes: ik heb dat ook voortdurend, heb enkele serieuze dipjes gehad de laatste tijd met zo'n gevoel dat ik waardeloos ben en tot niets in staat. Maar ik ben gewoon ook niet zo'n uitgelaten sociaal type, ben altijd nogal aan de ernstige kant, afwachtend en bruis nooit van optimisme. Dus is wellicht een andere situatie dan de jouwe waar het dan meer op en neer gaat tussen uitersten of naargelang je alleen bent of niet. Maar dat concentreren op het positieve, wat Luc ook zegt, vind ik een goeie tip. Ik wil dat ook leren. In plaats van altijd het negatieve uit te vergroten. Groetjes en suxes met alles!!!

16 augustus 2005, 12:42	#39
Oilily HaarWeb lid Geregistreerd: 3 mei 2002 Berichten: 1.105	Dag Janika Ja, ik had echt geen zin meer om nog die band te dragen naar 't werk want mijn haar is ook al te lang en steekt naar alle kanten. Ik dacht: 'Komaan Kim, ni nadenken en ervoor gaan'. Ik hoop dat ik het deze keer lang ga volhouden op deze manier. Ik mag niet meer denken dat ik helemaal ga terugvallen van Luc. Hij meent het echt wel en wil me zien met lang haar. Dat zal dan nog wel een tijdje duren, vrees ik . Stel je voor.... Ik denk dat hij dat wil bereiken, dat positieve denken door nu me alle ochtendgedachten te laten opschrijven. Soms is het makkelijker gezegd dan gedaan, vind ik. Het lijkt wel alsof sommige mensen door het leven heengaan zonder enig probleem en anderen moeten wroeten op ergens te komen. Met mijn gedachten behoor ik zeker tot de tweede categorie. Ja, dat je benieuwd bent kan ik snappen, binnenkort eens uitgaan met twee zonder haarband hé Veel groetjes Kim

17 augustus 2005, 12:27	#40
Oilily HaarWeb lid Geregistreerd: 3 mei 2002 Berichten: 1.105	Mmmm, gisteren ging het even niet goed. Een 30 haartjes zijn er gesneuveld. Hoe komt het? Ik ging met mijn mama kijken naar huizen om er één alleen te kopen. Alles is zo duur, 125 000 euro is echt het minimum en dan heb je iets dat helemaal onderkomen is en vernieuwd moet worden. Mijn ouders kunnen dat niet en ik heb er ook helemaal geen ervaring mee. Om verbouwingen te doen, kost het nog eens zoveel meer.... Een appartement zie ik absoluut niet zitten en ik wil weg van waar ik nu woon (in een huis met twee appartementen, waar mijn grootvader ook woont). Ik werd er gisteren helemaal moedeloos van en hop, dan is de ttm er weer. Haartje per haartje en elk haartje denkend dat ik de boel volledig onder controle heb.

17 augustus 2005, 13:48	#41
Jente HaarWeb lid Geregistreerd: 10 februari 2004 Berichten: 1.040	Heb je er met Luc over gepraat? Heb je het van je af geschreven? Jammer, maar we weten allemaal dat dit zomaar ineens kan gebeuren. En je weet zelf dat dit je niet 'neer' mag halen. Je moet in de positieve vibe blijven; je weet dat je het kunt. Gisteren was ik druk met opruimen (ik zit in een opruim-en-orden-fase) en ik amuseerde me rot in mijn appartementje, waardoor het trekken geen kans kreeg. Ik voelde me heel goed. Vandaag zat ik ook even te piekeren op het werk over wat ik nu eerst moest afwerken en hoe ik het zou aanpakken, en ja, dan gaat die hand weer naar mijn haar. En er sneuvelden wat haren... En dan moet je dus stop zeggen, en in mijn geval die pleister plakken, en even opstaan en iets anders gaan doen. En je vervolgens weer inzetten. Het is een strijd, hè! En die huizen: ook niet te vlug opgeven. Je bent nog maar pas begonnen met zoeken. Die dingen zijn vaak ook een kwestie van geluk hebben, op het juiste moment komen, mensen kennen (inderdaad soms lukt het via-via beter!). Kom op!

17 augustus 2005, 14:07	#42
Oilily HaarWeb lid Geregistreerd: 3 mei 2002 Berichten: 1.105	Dag Janneke Bedankt voor de bemoedigde woorden. Ja, ik heb gisteren naar Luc gebeld en hij wou dat ik afkwam naar hem maar ik zag da ni zitten om half tien 's avonds nog helemaal naar ginderachter rijden. Het was wel lief dat hij het voorstelde. Dat was al genoeg voor mij. Hij zei dat hij me wel ging helpen enz in mijn zoektocht en het opknappen van een huis en dat hij wel zou bijleggen als hij er mee kwam in wonen. Ik was blij om het gevoel van er niet alleen voor te staan (voor zo'n ingewikkeld, moeilijk iets als de koop en de opknap van een huis). Daarna was het trekken ook beter met nog een kleine opflakkering in mijn bed toen ik nog persé nen halve Flair moest lezen... Het is zo'n gewoonte maar ik blijf erbij: ik ben er 20 jaar kunnen vanaf blijven en kom er al 8 jaar aan dus het moet me lukken om eraf te komen. Ik leg me er niet bij neer! Groetjes Kim

17 augustus 2005, 14:59	#43
Jente HaarWeb lid Geregistreerd: 10 februari 2004 Berichten: 1.040	Ja dat ken ik, ik MOET soms ook nog in mijn dagboek schrijven ook al ben ik doodmoe en weet ik dat ik ervan ga plukken. Of ik MOET een bepaald tv-programma of film tot het einde zien ook al moet ik er 's ochtends vroeg uit en verhoog ik mijn plukrisico door langer op te blijven. En wij maar denken dat we onszelf en alles zo goed onder controle hebben. Het is toch eigenlijk allemaal absurd. We zouden beter luisteren naar ons lichaam, en braaf gaan slapen, en het plukrisico minimaliseren. PS Na mijn vorige postje aan jou ben ik dus zelf wel weer aan mijn wimpers gaan zitten... omdat ik aan mijn linkeroog veel had getrokken de laatste weken, stonden er op mijn rechteroog meer, dus moest ik dat even symmetrisch maken, vond ik. Dus mijn rechteroog vanonder nu ook kaalgeplukt, waardoor er daar dus nu minder staan dan links. Grmbl.

17 augustus 2005, 15:24	#44
bolleke HaarWeb lid Geregistreerd: 3 december 2001 Locatie: Antwerpen Berichten: 1.670	Janika, Ik zie je straks (19u) op de Groenplaats. Probeer tot dan een beetje lief te zijn voor jezelf en niet meer te plukken. Kim, als jij zin hebt mag je gerust ook komen hoor! Lekker terrasje met z'n drietjes, is dit oké voor jou Janika? PS: ben de woonkamer aan het schilderen en zal dus binnen een paar uurtjes halsoverkop een douchke pakken en daarna de tram. Een beetje geduld dus als ik er niet tijdig ben... we hebben tijd. Kim, leg de druk niet te hoog hé... zeg foert, duw de spanning van je af en geniet van het mooie weer. Niets moet. En wees vooral niet boos op jezelf, zonde van die energie meiske... Tot straks. Daniëla, op dit moment onder de Afrikaanse zandkleurige verf

17 augustus 2005, 16:15	#45
Jente HaarWeb lid Geregistreerd: 10 februari 2004 Berichten: 1.040	Ha ja natuurlijk kan Kim ook komen als ze dat wil. We hebben afgesproken op de Groenplaats (bij het beeld in het midden of zo maar we zullen mekaar wel nog herkennen zeker?). Goed dus niet exact 19 u dan, dan doe ik ook op het gemakje. Ben van plan met de fiets te komen met dit mooie weer. Misschien recht van m'n werk of anders eerst nog langs huis, weet nog niet... Bah, veel te mooi weer om te werken...