"Ik doe het morgen wel" - Pagina 2

vleervlinder · 9 augustus 2006, 14:05

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Jente

Maar dat ik dan met een nog maar half gebakken groentecake op de afspraak verschijn, is dan wel jouw schuld!

Is dat die groentecake van op de bijeenkomst? Ik wil dat recept wel... maar maak 'm in 't vervolg ni zo lekker, ik heb daar toen veel te veel van gegeten en ben misselijk naar huis gegaan.

Jente · 9 augustus 2006, 14:25

Yep, die cake is het. Dat je misselijk was komt misschien doordat ie niet goed doorbakken was

Ik heb hem van de week nog eens gemaakt en nu was ie veel beter gelukt. Ik geloof dat het als volgt was:
- snij een halve rode paprika, een halve groene paprika en een ui fijn en stoof/bak ze eventjes aan
- smelt 100 g boter en laat even afkoelen
- roer 3 eieren één voor één door de boter
- mix 200 g zelfrijzend bakmeel met de boter & eieren
- roer de groente erdoor
- roer er 200 g geraspte kaas door (bv. Gruyère)
- in bakvorm naar keuze
- op 150° bakken, tot ie hélemaal gaar is

(een klein uurtje geloof ik)

Dit is nu even uit de losse pols, als ik eraan denk kijk ik het nog eens na thuis, als ik er niet aan denk, doe mij er dan aan denken!

(bijna 1000!)

Oilily · 9 augustus 2006, 14:38

Feestje met zelfgebakken groentencake voor 1000 ste berichtje???

Jente · 9 augustus 2006, 15:12

Haha, waarom niet!

1000 berichten, lang leve het forum!

bolleke · 9 augustus 2006, 15:22

De koffie staat klaar... waar blijft de cake???

vleervlinder · 9 augustus 2006, 16:00

Merci Jente!
En het was echt wel van te veel gegeten te hebben zenne, plus dan nog kei veel notencake en guacemole en fruitsap... bijeenkomst is slecht voor mijn buik.

En proficiat met je kindje genaamd Duizendsteberichtje, originele naam.

Pip · 9 augustus 2006, 21:48

Hier is nog zo'n uitstelster. Ik ben altijd te laat, mijn werk is nooit op tijd af en de lijm van mijn sinterklaassurprises is meestal nog nat als ze moeten worden uitgepakt. Ik vind het een interessante gedachte dat het in hetzelfde gebied zit als TTM. Ik gebruik zelf haren trekken ook om (nog) niet te hoeven nadenken of handelen. Of iets schrijven (trigger nr 1).
Het zou zo fijn zijn als we iets vonden wat we allemaal hadden, een gemeenschappelijk iets waarvan je kon zeggen: Ah, daar ligt het aan!
En dat we dan in die hoek verder konden zoeken hoe we er vanaf konden komen.
Dit lijkt iets wat we, op een enkele groentetaartbakster na dan, wel gemeen kunnen hebben. Of hebben de meeste mensen eigenlijk last van uitstelgedrag?

Op een engelse site over TTM, die van Naomi, staat een vragenlijst die je in kunt vullen, met vragen over wat je eet, hoe je jeugd was en meer van zulks. Een beetje als de vragenlijst van Bolleke voor haar eindstuk.
Zo'n vragenlijst op de site, voor iedereen die langskomt, is natuurlijk een bron van informatiemateriaal over TTMers. Dat is ook wel iets voor onze site. Ik vind dit een vraag die daar zeker ook op zou moeten.
Wie weet vinden we eindelijk een gemeenschappelijke factor.
Goed denkwerk, Jolien!

jolien · 10 augustus 2006, 08:50

Er zijn er toch al een aantal merk ik!

Pip, ik denk dat er meer zijn die er geen last van hebben hoor, maar niet iedereen reageert hé. Het zou inderdaad misschien nuttig zijn als we gemeenschappelijke factoren zouden vinden. Enerzijds hoop ik daar op, anderzijds weet ik dat TTM voor iedereen verschillend is. Als er al écht iets neurologisch - specifieks, niet 'er scheelt iets met bv. het serotoninevolume' - aangetoond zou kunnen worden, dan is dat toch de oplossing nog niet. Om daaraan te werken, zou de TTMdrang misschien kunnen verminderen maar er is ook nog het psychologisch aspect. Als de drang toch nog komt opzetten, dat je toch nog 'sterk' genoeg bent om te stoppen. (En iedereen weet dat dat zeker niet vanzelfsprekend is...) Enfin, dat is mijn mening daarover.

Lila, ik plan altijd in mn hoofd. Omdat dat dan een heel flexibele planning is, gaat het ook altijd mis

. "Om acht uur begin ik." Acht uur. "Bwoaaah om half negen dan." Tot het uiteindelijk tien uur 's avonds is en dan denk ik "nu is het ook al te laat, morgen doe ik dat écht eerst." Waar dan niks van in huis komt... Als ik al iets op papier zet, dan kan ik me er toch nooit aan houden. Meestal begin ik dan al veel later dan gepland en/of plan ik te weinig tijd waardoor ik direct de moed kwijtraak etc. Je kent het wel, veronderstel ik!

Inge, als dat moment er is dat de stress té groot is!! Vreselijk! Dan wéét je dat het echt nodig is om te beginnen, maar ook dat het te laat is en dan heb je zin een potje te huilen en het op te geven!

Eus, zo goed dat je je uitsteldrang beter kunt tegengaan! Ik wil dat ook! Die ene keer dat ik op tijd met iets begon en dus te vroeg gedaan had, voelde idd zooo goed. Jammer dat ik het niet voortzet. :s Doe zo voort! Ik ga het ook weer echt proberen.

Isabelle, meid, het lukt je wel! Ik herken hélemaal wat je zegt. Voor mn stagerapport heb ik de laatste nacht voor het inbinden niet geslapen. Dat was de 'overlees'nacht. Ik heb het na het inbinden nooit herlezen. Zooo bang was ik dat er nog fouten instonden! Ik heb wel een goed cijfer gekregen, maar als ik op tijd begonnen was, was het ,zoals jij zegt, zoooveel beter geweest! Qua structuur, lay-out, hoeveelheid etc. Ik ben blij dat je nog positief denkt! Bij mij is dat meestal het geval niet meer op het einde. Maar echt meid, het lukt je wel! Nog ff doorzetten.

Shame, ik kan ook niet veel dingen tegelijkertijd doen. Dan heb ik iets half af, en dan denk ik aan iets anders, hop, begin ik daar aan en zo geraakt er nooit iets af! Zit ik met 100 dingen die nog afgewerkt moeten zijn...

Dian, fijn dat het minder erg is nu. Misschien mindert het met de jaren?

Oilily en Jente, zo geweldig dat jullie er geen last van hebben. Té veel controle willen en geen verandering dulden is echter ook niet goed, maar zooo erg zal het wel niet zijn?

Anneli, ik ben es met mn uitstelgedrag naar een hulpcentrum voor studenten in Leuven geweest. Ik ben een studie aan de KUL in Leuven begonnen, maar heb die door mn uitstelgedrag moeten beëindigen... Ik had psychosomatische klachten (niet meer als één uur per nacht kunnen slapen en geen eten binnenhouden) door de stress en ben als een wrak (5 kilo lichter, omvallen van te weinig slaap en kaal) naar huis gegaan. Zooo erg is het gelukkig nooit meer geweest. In dat centrum kwamen ze met allerlei tests tevoorschijn. Ik heb dus ook last van die passieve faalangst, herken het helemaal! Denken dat het nét iets te veel/moeilijk is en dan maar wachten en wachten. Ik heb al gelezen dat het aan te hoge verwachtingen van jezelf kan liggen ook. Of te perfectionistisch zijn. Ik heb dat wel, ik wil (héél) goed scoren. Ik denk zoals jij dat het ook iets te maken heeft met angst hoor...

Benieuwd of er nog meer mensen zijn? Of net planfreaks?

Groetjes!

ingevdb · 10 augustus 2006, 12:21

he jolien,

ivm perfectionisme: raar, maar ondanks het feit dat dat haaks lijkt te staan op uitstelgedrag, heb ik daar ook enorm veel last van. ik stel uit en uit en uit, maar àls ik er dan eindelijk aan begin, dan sta ik stijf vd stress en dan moét het helemaal AF zijn, wat het ook is, tot in de puntjes. bv als er bezoek gaat komen, laat ons zeggen tegen 20u. dan zit ik al drie dagen op voorhand te plannen (gewoon in mn hoofd) hoe ik het allemaal wil, wat ik nodig heb enz... maaaar wanneer schiet ik in actie? juist, tegen 19u, en dan echt als een gek, maar je mag er zeker van zijn dat tegen dat het bezoek er is, mn huis er pico bello bij ligt en alles helemaal ok is.
bizar allemaal he...
inge

jolien · 10 augustus 2006, 13:24

Ik zou dat kunnen gezegd hebben, Inge! Hehe, het doet mij heel fel denken aan oudejaarsavond.

bolleke · 10 augustus 2006, 14:41

Ook ik ben een GIGANTISCHE uitsteller!!!

Eén keer is het beter gegaan. Toen had een vriendin me me het boek: 'Niet durven, toch doen!' van Susan Jeffers laten lezen (te lenen in de bib en een aanrader voor alle uitstellers, echt waar). Er staan adviezen in en technieken om angst en besluitloosheid om te buigen in kracht en actie.
Helaas, kwam het oude uitstelgedrag al weer gauw terug, misschien moet ik zelf het boek nog eens lezen. Ik herinner me dat het toen ook geholpen heeft om aan de ttm te werken, ik voelde meer kracht en verloor mezelf niet in nutteloze dingen..

Maar eerst mijn eindwerk... want...
... net als jij Isabelle, ben ik mijn eindwerk ook al maanden, weken aan het uitstellen. Nu wordt het niet alleen spannend maar zal ik me moeten beperken tot het minimum. Dat is dan het gevolg van het feit dat ik altijd het maximum wil, maar uitstel omdat het toch nooit goed genoeg is...

Oh ja en plannen, nog zoiets... Ik heb meer papiertjes met planningen erop dan velletjes toiletpapier in huis, grrrrr... echt niet te doen..

vleervlinder · 10 augustus 2006, 15:15

Bolleke, misschien moet ge uw plannen op toiletpapier schrijven en als ge ze dan hebt uitgevoerd moogde het papierke gebruiken.

Anywayz, ik ben ook een enorme uitsteller én perfectionist. Als ik iets doe moet het perfect zijn, maar het duurt wel een tijd eer ik het doe.

En eens ik dan in gang geschoten ben, kan ik nimeer stoppen... (geldt ook voor ttm, helaas)

Jente · 10 augustus 2006, 15:22

Ik heb hier 2 begrippen zien terugkomen waar ik me wél heel sterk mee identificeer: PERFECTIONISME en BESLUITELOOSHEID.

Lila · 10 augustus 2006, 16:58

Ja, dat wou ik ook nog toevoegen: perfectionisme. Heb ik ook heel erg last van. Dat is voor sommigen moeilijk te begrijpen omdat het bij mij thuis altijd een gigantische zooi is en ik de meeste dingen verre van perfect doe omdat ik het net zo lang uitstel totdat er alleen nog maar een heel mager resultaat mogelijk is.

Hoewel ik heel goed kon leren ben ik toch een keer blijven zitten op school, juist om die reden. Ik kon gewoon geen huiswerk maken.

Op de Universiteit net zo. Ik heb me er doorheen gesleept maar ben nooit afgestudeerd, want een onderzoek doen en een scriptie schrijven was echt te veel gevraagd voor mij.

Ik kan ook heel slecht tegen druk. "Don't push me 'cause I'm close to the edge..." Zodra iemand druk op mij legt blokkeer ik en komt er juist niets meer uit mij (behalve haren...

).

Shame · 10 augustus 2006, 22:19

Lila, wat jij schrijft slaat ook helemaal op mij.

Ik ben superperfectionistisch maar bij mij is het inderdaad een zooi, en door dat perfectionisme en uitstelgedrag werk ik me ook altijd in de problemen. Waardoor ik weer supergestresst raak en ontzettend ga plukken.

En ik kan ook niet tegen druk, dan blokkeer ik ook: ik wil wel maar er komt niets uit mij (inderdaad alleen haren)!
Terwijl helemaal geen druk soms ook averechts werkt. Zo ingewikkeld.... En ik kom het op zoveel gebieden tegen: studie, werk, huishouden, financieën.....

9 augustus 2006, 15:22	#20
bolleke HaarWeb lid Geregistreerd: 3 december 2001 Locatie: Antwerpen Berichten: 1.670	De koffie staat klaar... waar blijft de cake??? __________________ Bolleke (Daniëla) "Dromen worden waar als wij ze waar maken"

9 augustus 2006, 21:48	#22
Pip HaarWeb lid Geregistreerd: 19 februari 2002 Locatie: Haarlem Berichten: 51	om terug te komen op uitstellen... Hier is nog zo'n uitstelster. Ik ben altijd te laat, mijn werk is nooit op tijd af en de lijm van mijn sinterklaassurprises is meestal nog nat als ze moeten worden uitgepakt. Ik vind het een interessante gedachte dat het in hetzelfde gebied zit als TTM. Ik gebruik zelf haren trekken ook om (nog) niet te hoeven nadenken of handelen. Of iets schrijven (trigger nr 1). Het zou zo fijn zijn als we iets vonden wat we allemaal hadden, een gemeenschappelijk iets waarvan je kon zeggen: Ah, daar ligt het aan! En dat we dan in die hoek verder konden zoeken hoe we er vanaf konden komen. Dit lijkt iets wat we, op een enkele groentetaartbakster na dan, wel gemeen kunnen hebben. Of hebben de meeste mensen eigenlijk last van uitstelgedrag? Op een engelse site over TTM, die van Naomi, staat een vragenlijst die je in kunt vullen, met vragen over wat je eet, hoe je jeugd was en meer van zulks. Een beetje als de vragenlijst van Bolleke voor haar eindstuk. Zo'n vragenlijst op de site, voor iedereen die langskomt, is natuurlijk een bron van informatiemateriaal over TTMers. Dat is ook wel iets voor onze site. Ik vind dit een vraag die daar zeker ook op zou moeten. Wie weet vinden we eindelijk een gemeenschappelijke factor. Goed denkwerk, Jolien!

10 augustus 2006, 14:41	#26
bolleke HaarWeb lid Geregistreerd: 3 december 2001 Locatie: Antwerpen Berichten: 1.670	Ook ik ben een GIGANTISCHE uitsteller!!! Eén keer is het beter gegaan. Toen had een vriendin me me het boek: 'Niet durven, toch doen!' van Susan Jeffers laten lezen (te lenen in de bib en een aanrader voor alle uitstellers, echt waar). Er staan adviezen in en technieken om angst en besluitloosheid om te buigen in kracht en actie. Helaas, kwam het oude uitstelgedrag al weer gauw terug, misschien moet ik zelf het boek nog eens lezen. Ik herinner me dat het toen ook geholpen heeft om aan de ttm te werken, ik voelde meer kracht en verloor mezelf niet in nutteloze dingen.. Maar eerst mijn eindwerk... want... ... net als jij Isabelle, ben ik mijn eindwerk ook al maanden, weken aan het uitstellen. Nu wordt het niet alleen spannend maar zal ik me moeten beperken tot het minimum. Dat is dan het gevolg van het feit dat ik altijd het maximum wil, maar uitstel omdat het toch nooit goed genoeg is... Oh ja en plannen, nog zoiets... Ik heb meer papiertjes met planningen erop dan velletjes toiletpapier in huis, grrrrr... echt niet te doen.. __________________ Bolleke (Daniëla) "Dromen worden waar als wij ze waar maken"

Soortgelijke discussies
Discussie	Auteur	Forum	Reacties	Laatste bericht
Morgen D-day	Caroline	TTM - Algemeen	17	31 december 2005 00:10

9 augustus 2006, 14:25	#17
Jente HaarWeb lid Geregistreerd: 10 februari 2004 Berichten: 1.040	Yep, die cake is het. Dat je misselijk was komt misschien doordat ie niet goed doorbakken was Ik heb hem van de week nog eens gemaakt en nu was ie veel beter gelukt. Ik geloof dat het als volgt was: - snij een halve rode paprika, een halve groene paprika en een ui fijn en stoof/bak ze eventjes aan - smelt 100 g boter en laat even afkoelen - roer 3 eieren één voor één door de boter - mix 200 g zelfrijzend bakmeel met de boter & eieren - roer de groente erdoor - roer er 200 g geraspte kaas door (bv. Gruyère) - in bakvorm naar keuze - op 150° bakken, tot ie hélemaal gaar is (een klein uurtje geloof ik) Dit is nu even uit de losse pols, als ik eraan denk kijk ik het nog eens na thuis, als ik er niet aan denk, doe mij er dan aan denken! (bijna 1000!)

9 augustus 2006, 14:38	#18
Oilily HaarWeb lid Geregistreerd: 3 mei 2002 Berichten: 1.105	Feestje met zelfgebakken groentencake voor 1000 ste berichtje???

9 augustus 2006, 15:12	#19
Jente HaarWeb lid Geregistreerd: 10 februari 2004 Berichten: 1.040	Haha, waarom niet! 1000 berichten, lang leve het forum!

9 augustus 2006, 16:00	#21
vleervlinder HaarWeb lid Geregistreerd: 5 juli 2003 Locatie: Menen Berichten: 118	Merci Jente! En het was echt wel van te veel gegeten te hebben zenne, plus dan nog kei veel notencake en guacemole en fruitsap... bijeenkomst is slecht voor mijn buik. En proficiat met je kindje genaamd Duizendsteberichtje, originele naam.

10 augustus 2006, 08:50	#23
jolien HaarWeb lid Geregistreerd: 14 oktober 2003 Locatie: Belgisch Limburg Berichten: 180	Er zijn er toch al een aantal merk ik! Pip, ik denk dat er meer zijn die er geen last van hebben hoor, maar niet iedereen reageert hé. Het zou inderdaad misschien nuttig zijn als we gemeenschappelijke factoren zouden vinden. Enerzijds hoop ik daar op, anderzijds weet ik dat TTM voor iedereen verschillend is. Als er al écht iets neurologisch - specifieks, niet 'er scheelt iets met bv. het serotoninevolume' - aangetoond zou kunnen worden, dan is dat toch de oplossing nog niet. Om daaraan te werken, zou de TTMdrang misschien kunnen verminderen maar er is ook nog het psychologisch aspect. Als de drang toch nog komt opzetten, dat je toch nog 'sterk' genoeg bent om te stoppen. (En iedereen weet dat dat zeker niet vanzelfsprekend is...) Enfin, dat is mijn mening daarover. Lila, ik plan altijd in mn hoofd. Omdat dat dan een heel flexibele planning is, gaat het ook altijd mis . "Om acht uur begin ik." Acht uur. "Bwoaaah om half negen dan." Tot het uiteindelijk tien uur 's avonds is en dan denk ik "nu is het ook al te laat, morgen doe ik dat écht eerst." Waar dan niks van in huis komt... Als ik al iets op papier zet, dan kan ik me er toch nooit aan houden. Meestal begin ik dan al veel later dan gepland en/of plan ik te weinig tijd waardoor ik direct de moed kwijtraak etc. Je kent het wel, veronderstel ik! Inge, als dat moment er is dat de stress té groot is!! Vreselijk! Dan wéét je dat het echt nodig is om te beginnen, maar ook dat het te laat is en dan heb je zin een potje te huilen en het op te geven! Eus, zo goed dat je je uitsteldrang beter kunt tegengaan! Ik wil dat ook! Die ene keer dat ik op tijd met iets begon en dus te vroeg gedaan had, voelde idd zooo goed. Jammer dat ik het niet voortzet. :s Doe zo voort! Ik ga het ook weer echt proberen. Isabelle, meid, het lukt je wel! Ik herken hélemaal wat je zegt. Voor mn stagerapport heb ik de laatste nacht voor het inbinden niet geslapen. Dat was de 'overlees'nacht. Ik heb het na het inbinden nooit herlezen. Zooo bang was ik dat er nog fouten instonden! Ik heb wel een goed cijfer gekregen, maar als ik op tijd begonnen was, was het ,zoals jij zegt, zoooveel beter geweest! Qua structuur, lay-out, hoeveelheid etc. Ik ben blij dat je nog positief denkt! Bij mij is dat meestal het geval niet meer op het einde. Maar echt meid, het lukt je wel! Nog ff doorzetten. Shame, ik kan ook niet veel dingen tegelijkertijd doen. Dan heb ik iets half af, en dan denk ik aan iets anders, hop, begin ik daar aan en zo geraakt er nooit iets af! Zit ik met 100 dingen die nog afgewerkt moeten zijn... Dian, fijn dat het minder erg is nu. Misschien mindert het met de jaren? Oilily en Jente, zo geweldig dat jullie er geen last van hebben. Té veel controle willen en geen verandering dulden is echter ook niet goed, maar zooo erg zal het wel niet zijn? Anneli, ik ben es met mn uitstelgedrag naar een hulpcentrum voor studenten in Leuven geweest. Ik ben een studie aan de KUL in Leuven begonnen, maar heb die door mn uitstelgedrag moeten beëindigen... Ik had psychosomatische klachten (niet meer als één uur per nacht kunnen slapen en geen eten binnenhouden) door de stress en ben als een wrak (5 kilo lichter, omvallen van te weinig slaap en kaal) naar huis gegaan. Zooo erg is het gelukkig nooit meer geweest. In dat centrum kwamen ze met allerlei tests tevoorschijn. Ik heb dus ook last van die passieve faalangst, herken het helemaal! Denken dat het nét iets te veel/moeilijk is en dan maar wachten en wachten. Ik heb al gelezen dat het aan te hoge verwachtingen van jezelf kan liggen ook. Of te perfectionistisch zijn. Ik heb dat wel, ik wil (héél) goed scoren. Ik denk zoals jij dat het ook iets te maken heeft met angst hoor... Benieuwd of er nog meer mensen zijn? Of net planfreaks? Groetjes!

10 augustus 2006, 12:21	#24
ingevdb ingeske Geregistreerd: 10 mei 2006 Locatie: Vlaams-Brabant, België Berichten: 95	he jolien, ivm perfectionisme: raar, maar ondanks het feit dat dat haaks lijkt te staan op uitstelgedrag, heb ik daar ook enorm veel last van. ik stel uit en uit en uit, maar àls ik er dan eindelijk aan begin, dan sta ik stijf vd stress en dan moét het helemaal AF zijn, wat het ook is, tot in de puntjes. bv als er bezoek gaat komen, laat ons zeggen tegen 20u. dan zit ik al drie dagen op voorhand te plannen (gewoon in mn hoofd) hoe ik het allemaal wil, wat ik nodig heb enz... maaaar wanneer schiet ik in actie? juist, tegen 19u, en dan echt als een gek, maar je mag er zeker van zijn dat tegen dat het bezoek er is, mn huis er pico bello bij ligt en alles helemaal ok is. bizar allemaal he... inge

10 augustus 2006, 13:24	#25
jolien HaarWeb lid Geregistreerd: 14 oktober 2003 Locatie: Belgisch Limburg Berichten: 180	Ik zou dat kunnen gezegd hebben, Inge! Hehe, het doet mij heel fel denken aan oudejaarsavond.

10 augustus 2006, 15:15	#27
vleervlinder HaarWeb lid Geregistreerd: 5 juli 2003 Locatie: Menen Berichten: 118	Bolleke, misschien moet ge uw plannen op toiletpapier schrijven en als ge ze dan hebt uitgevoerd moogde het papierke gebruiken. Anywayz, ik ben ook een enorme uitsteller én perfectionist. Als ik iets doe moet het perfect zijn, maar het duurt wel een tijd eer ik het doe. En eens ik dan in gang geschoten ben, kan ik nimeer stoppen... (geldt ook voor ttm, helaas)

10 augustus 2006, 15:22	#28
Jente HaarWeb lid Geregistreerd: 10 februari 2004 Berichten: 1.040	Ik heb hier 2 begrippen zien terugkomen waar ik me wél heel sterk mee identificeer: PERFECTIONISME en BESLUITELOOSHEID.

10 augustus 2006, 16:58	#29
Lila Proefkonijn Geregistreerd: 11 november 2004 Berichten: 310	Ja, dat wou ik ook nog toevoegen: perfectionisme. Heb ik ook heel erg last van. Dat is voor sommigen moeilijk te begrijpen omdat het bij mij thuis altijd een gigantische zooi is en ik de meeste dingen verre van perfect doe omdat ik het net zo lang uitstel totdat er alleen nog maar een heel mager resultaat mogelijk is. Hoewel ik heel goed kon leren ben ik toch een keer blijven zitten op school, juist om die reden. Ik kon gewoon geen huiswerk maken. Op de Universiteit net zo. Ik heb me er doorheen gesleept maar ben nooit afgestudeerd, want een onderzoek doen en een scriptie schrijven was echt te veel gevraagd voor mij. Ik kan ook heel slecht tegen druk. "Don't push me 'cause I'm close to the edge..." Zodra iemand druk op mij legt blokkeer ik en komt er juist niets meer uit mij (behalve haren... ).

10 augustus 2006, 22:19	#30
Shame HaarWeb lid Geregistreerd: 6 juli 2006 Locatie: Groningen Berichten: 14	Lila, wat jij schrijft slaat ook helemaal op mij. Ik ben superperfectionistisch maar bij mij is het inderdaad een zooi, en door dat perfectionisme en uitstelgedrag werk ik me ook altijd in de problemen. Waardoor ik weer supergestresst raak en ontzettend ga plukken. En ik kan ook niet tegen druk, dan blokkeer ik ook: ik wil wel maar er komt niets uit mij (inderdaad alleen haren)! Terwijl helemaal geen druk soms ook averechts werkt. Zo ingewikkeld.... En ik kom het op zoveel gebieden tegen: studie, werk, huishouden, financieën.....