hallo iedereen! =)

Star_* · 6 september 2006, 00:42

Hallo iedereen!

Ik weet even niet goed wat ik moet typen... laat ik om te beginnen mezelf maar even voorstellen

Ik ben een meisje van 19 jaar.. en trek nu euhm... ongeveer 3 jaar mn haar eruit. Ik heb 2jaar de plekken goed verborgen kunnen houden door mn haar 'rommelig' op te steken, de lichte plekken kleurde ik met een zwart oogpotloodje zwart en omdat ik donker haar heb viel het daarom helemaal niet op.

Ik schaamde me enorm. Kreeg thuis altijd ruzie, niemand begreep waarom ik het deed. Mn moeder werd helemaal gek van machteloosheid, keer op keer vragen waarom ik het toch deed.Naast mijn ouders en broer weten niemand het. Ik heb een tijdje bij de medisch pshycholoog gelopen.. maar dat hielp voor mijn gevoel niet. daar ben ik ook mee opgehouden.

Ik heb nu sinds een jaar een pruik van synthetisch haar.. hij is nu wel erg beschadigd maar ik vertik het om een nieuwe te kopen. ik heb nu al weer haar van 3cm.. met hier en daar nog wat kale plekken. maar dit kapsel staat me erg goed. Ik hoop over een maandje zonder pruik naar buiten te kunnen.. ook een beetje in de hoop dat ik dan wel van mn haar afblijf omdat het dan moet. kan het niet meer verbergen.

Ik smeer elke avond olie in mn haar, gebruik maskertjes en weet ik veel wat nog meer. puur omdat ik nu gewoon wanhopig ben.. ik moet en zal ervan afkomen.

Ik heb zelfs een vriendinnetje met Alopecia, die huilt omdat dr haar misschien nooit meer terug zal komen... hierdoor voel ik me schuldig.. dat ik haar heb en het eruit trek, terwijl zij huilt om haar. Maakt dit mij slechter?
ondanks mijn band met haar, weet zij niet dat ik het er zelf uittrek.. schaam me er nog steeds heel erg voor.

Ik praat er nu voor het eerst over.. en het doet me best goed. Ik heb hier ergens 'vijf weken plan' gelezen.. ik zou graag hierover willen weten. ik wil er zo graag van af

x star

Oilily · 6 september 2006, 08:32

Dag Star

Welkom op het haarweb. Goed dat je ons hebt gevonden. Lees maar alles goed door, er staan goede tips hier maar een pasklare oplossing voor de ttm is nog niet gevonden. Iedereen moet zijn eigen weg zoeken. Jij bent op de goede weg, lees ik... Hopelijk binnenkort zonder pruik. Wat een bevrijding zal dat niet zijn! Het vijf weken plan kan je volgen, ja, als je er aan toe bent. Er staan ook goede tips in. Ik heb al van mensen hier gelezen dat ze 'er vanaf' zijn maar de meeste mensen die veel met de bestrijding van ttm' zijn bezig geweest kunnen het min of meer onder controle houden. Dit betekent er niet vanaf zijn maar het vormt geen issue meer in hun leven. Stel je eisen daarom niet al te hoog, kwestie van niet te teleurgesteld te geraken.

xx Kim (29 jaar)

Star_* · 6 september 2006, 16:18

dank je wel kim!

ik ben al vanaf 10uur trekvrij! ben van 13.00-16.00 naar school geweest dus dat scheelt ook weer.. maar dat de ochtend trek vrij was is voor mij al heel wat! ik ben blij

!

Nickytje · 7 september 2006, 17:21

goed dat je op dit forum terecht bent gekomen, het zal je heel wat helpen, je kan je verhaal kwijt zonder dat er iemand boos word.

mijn ouders waren vroeger ook altijd kwaad, jammer genoeg beseften ze gewoon niet dat ze het daarmee erger maakten, laat je ouders eens naar een site van ttm kijken, dan begrijpen ze het misschien beter.

en dat van je vriendin, jij kan er niets aan doen dat haar haar uitvalt, net zoals zij er niets aan kan doen dat jij het uittrekt, niemand hoeft boos of schuldig te zijn om zoiets.

veel succes

Mariekje · 8 september 2006, 10:58

Hoi Star,

Herkenbaar wat je schrijft. Mijn moeder werd vroeger ook boos, maar ja, dat komt vooral voort uit het niet weten wat er aan de hand is. Nu begrijpen mijn ouders veel beter wat er aan de hand is. Dat komt ook doordat ik er zelf meer over weet en het hen beter uit kan leggen. Ze hebben nu ook een paar keer op deze site gekeken en ik heb ze gewezen op posts van anderen die heel goed hebben verwoord wat ik ook voel. Misschien ook een tip voor jou!

Verder kan ik me ook voorstellen dat je je schuldig voelt, al is dat niet nodig. Een vriend van mij kreeg een paar jaar geleden zware chemotherapie en verloor al zijn haar. Toen dacht ik ook bij mezelf: ...en ik trek het eruit... Maar goed, we doen het tenslotte niet voor de lol, dus probeer er niet teveel bij stil te staan!

Succes!

Groetjes,
Mariekje

ingevdb · 8 september 2006, 12:41

hoi star,

welkom!
ook ik herken de boze reacties van ouders, *zucht* ...
bij mij begon het trekken rond mn dertiende, mijn ouders zijn dag in dag uit kwaad op me geweest, hebben er non-stop commentaar op gegeven (nooit in hun hoofd gehaald om er s verder over na te denken, lijkt me), tot de dag dat ik het huis verliet op m'n achttiende. ben er nu 27 en ze weten nog steeds van niks, nu zien we elkaar uiteraard ook minder, dus ik weet niet of ze het nu nog opmerken.. maar alleszins, herkenbaar, jouw verhaal...
sterkte op je tocht!
inge

6 september 2006, 00:42	#1
Star_* HaarWeb lid Geregistreerd: 6 september 2006 Berichten: 9	hallo iedereen! =) Hallo iedereen! Ik weet even niet goed wat ik moet typen... laat ik om te beginnen mezelf maar even voorstellen Ik ben een meisje van 19 jaar.. en trek nu euhm... ongeveer 3 jaar mn haar eruit. Ik heb 2jaar de plekken goed verborgen kunnen houden door mn haar 'rommelig' op te steken, de lichte plekken kleurde ik met een zwart oogpotloodje zwart en omdat ik donker haar heb viel het daarom helemaal niet op. Ik schaamde me enorm. Kreeg thuis altijd ruzie, niemand begreep waarom ik het deed. Mn moeder werd helemaal gek van machteloosheid, keer op keer vragen waarom ik het toch deed.Naast mijn ouders en broer weten niemand het. Ik heb een tijdje bij de medisch pshycholoog gelopen.. maar dat hielp voor mijn gevoel niet. daar ben ik ook mee opgehouden. Ik heb nu sinds een jaar een pruik van synthetisch haar.. hij is nu wel erg beschadigd maar ik vertik het om een nieuwe te kopen. ik heb nu al weer haar van 3cm.. met hier en daar nog wat kale plekken. maar dit kapsel staat me erg goed. Ik hoop over een maandje zonder pruik naar buiten te kunnen.. ook een beetje in de hoop dat ik dan wel van mn haar afblijf omdat het dan moet. kan het niet meer verbergen. Ik smeer elke avond olie in mn haar, gebruik maskertjes en weet ik veel wat nog meer. puur omdat ik nu gewoon wanhopig ben.. ik moet en zal ervan afkomen. Ik heb zelfs een vriendinnetje met Alopecia, die huilt omdat dr haar misschien nooit meer terug zal komen... hierdoor voel ik me schuldig.. dat ik haar heb en het eruit trek, terwijl zij huilt om haar. Maakt dit mij slechter? ondanks mijn band met haar, weet zij niet dat ik het er zelf uittrek.. schaam me er nog steeds heel erg voor. Ik praat er nu voor het eerst over.. en het doet me best goed. Ik heb hier ergens 'vijf weken plan' gelezen.. ik zou graag hierover willen weten. ik wil er zo graag van af x star

8 september 2006, 10:58	#5
Mariekje HaarWeb lid Geregistreerd: 24 augustus 2006 Locatie: Randstad Berichten: 20	hekenbaar Hoi Star, Herkenbaar wat je schrijft. Mijn moeder werd vroeger ook boos, maar ja, dat komt vooral voort uit het niet weten wat er aan de hand is. Nu begrijpen mijn ouders veel beter wat er aan de hand is. Dat komt ook doordat ik er zelf meer over weet en het hen beter uit kan leggen. Ze hebben nu ook een paar keer op deze site gekeken en ik heb ze gewezen op posts van anderen die heel goed hebben verwoord wat ik ook voel. Misschien ook een tip voor jou! Verder kan ik me ook voorstellen dat je je schuldig voelt, al is dat niet nodig. Een vriend van mij kreeg een paar jaar geleden zware chemotherapie en verloor al zijn haar. Toen dacht ik ook bij mezelf: ...en ik trek het eruit... Maar goed, we doen het tenslotte niet voor de lol, dus probeer er niet teveel bij stil te staan! Succes! Groetjes, Mariekje

Soortgelijke discussies
Discussie	Auteur	Forum	Reacties	Laatste bericht
Hallo iedereen	Bianca25	TTM - Algemeen	7	9 september 2006 19:47
Hallo iedereen	butterfly	TTM - Algemeen	0	18 augustus 2004 03:42
Hallo Iedereen! Ik ben een newbie.	Vlindertje	TTM - Algemeen	7	28 oktober 2002 11:00
hallo iedereen	anneke	TTM - Algemeen	2	29 augustus 2002 22:03

6 september 2006, 08:32	#2
Oilily HaarWeb lid Geregistreerd: 3 mei 2002 Berichten: 1.105	Dag Star Welkom op het haarweb. Goed dat je ons hebt gevonden. Lees maar alles goed door, er staan goede tips hier maar een pasklare oplossing voor de ttm is nog niet gevonden. Iedereen moet zijn eigen weg zoeken. Jij bent op de goede weg, lees ik... Hopelijk binnenkort zonder pruik. Wat een bevrijding zal dat niet zijn! Het vijf weken plan kan je volgen, ja, als je er aan toe bent. Er staan ook goede tips in. Ik heb al van mensen hier gelezen dat ze 'er vanaf' zijn maar de meeste mensen die veel met de bestrijding van ttm' zijn bezig geweest kunnen het min of meer onder controle houden. Dit betekent er niet vanaf zijn maar het vormt geen issue meer in hun leven. Stel je eisen daarom niet al te hoog, kwestie van niet te teleurgesteld te geraken. xx Kim (29 jaar)

6 september 2006, 16:18	#3
Star_* HaarWeb lid Geregistreerd: 6 september 2006 Berichten: 9	dank je wel kim! ik ben al vanaf 10uur trekvrij! ben van 13.00-16.00 naar school geweest dus dat scheelt ook weer.. maar dat de ochtend trek vrij was is voor mij al heel wat! ik ben blij !

7 september 2006, 17:21	#4
Nickytje HaarWeb lid Geregistreerd: 26 februari 2006 Berichten: 147	goed dat je op dit forum terecht bent gekomen, het zal je heel wat helpen, je kan je verhaal kwijt zonder dat er iemand boos word. mijn ouders waren vroeger ook altijd kwaad, jammer genoeg beseften ze gewoon niet dat ze het daarmee erger maakten, laat je ouders eens naar een site van ttm kijken, dan begrijpen ze het misschien beter. en dat van je vriendin, jij kan er niets aan doen dat haar haar uitvalt, net zoals zij er niets aan kan doen dat jij het uittrekt, niemand hoeft boos of schuldig te zijn om zoiets. veel succes

8 september 2006, 12:41	#6
ingevdb ingeske Geregistreerd: 10 mei 2006 Locatie: Vlaams-Brabant, België Berichten: 95	hoi star, welkom! ook ik herken de boze reacties van ouders, zucht ... bij mij begon het trekken rond mn dertiende, mijn ouders zijn dag in dag uit kwaad op me geweest, hebben er non-stop commentaar op gegeven (nooit in hun hoofd gehaald om er s verder over na te denken, lijkt me), tot de dag dat ik het huis verliet op m'n achttiende. ben er nu 27 en ze weten nog steeds van niks, nu zien we elkaar uiteraard ook minder, dus ik weet niet of ze het nu nog opmerken.. maar alleszins, herkenbaar, jouw verhaal... sterkte op je tocht! inge