Dan toch eindelijk mijn verhaal kwijt

[Haartjesterug]

Beste Forummers,

Ik heb een tijdje rond gelezen en ik wil graag mijn verhaal kwijt. Ik heb het idee dat ik er bij niemand echt mee terecht kan. 1,5 jaar geleden heb ik hele erge haaruitval gehad. Als ik terug analyseer was het eigenlijk al een tijdje bezig. Aangezien ik veel haar had begon het me 1,5 jaar geleden pas echt op te vallen. De oorzaken kunnen van alles zijn. Ik heb veel gereisd en gewoond in het buitenland en omdat ik mijn relatie daardoor voor 5 jaar lang om de 3 a 4 maanden zag ben ik vaak gestopt en begonnen met de pil. Achteraf denk ik, na het lezen van informatie, dit niet zo slim was geweest. 1,5 jaar geleden kwam ik voor het laatst terug van 7 maanden buitenland en kon je dwars door mijn lange haar heen kijken. Ik heb het kort laten knippen en er brak een periode aan van frustratie. De haaruitval was wel gestopt. Er begon verbetering op te treden en ik heb 1,5 jaar hoop gehad dat het goed zou komen. Ik had de hele tijd de illusie dat mijn haar van bovenaf gezond terug groeiden. Maar na 1,5 jaar de dunne stukken eruit te hebben geknipt ben ik nu na mijn laatste kappersbeurt ten einde raad. De dunne haren zijn zo kwetsbaar dat ze ook continu afbreken. Ik heb dus nu geen haaruitval meer maar dun haar dat alleen maar breekt.

Ik ben tot de conclusie gekomen dat mijn haar gewoon dun terug groeit, en dat ik de dunne stukken er niet uit kan knippen, het blijft dun. Ook ontdekte mijn moeder een inham op mijn trouwfoto's een jaar geleden. Ik heb dat genegeerd maar er is wel degelijk een inham die ik wel goed kan verbergen, omdat het haar dat ik nog heb nog net zo veel volume heeft als vroeger. Ik had haar tot een flink stuk onder mijn borsten, golvend en met veel volume. Nu heb ik het schouder lengte al 1,5 jaar lang en moet ik het bij knippen omdat het telkens beschadigd. Het groeit ook veel langzamer naar mijn idee. Ik had afgelopen 7 jaar wel vaker deze lengte en dan was het binnen no time weer lang.

Om een lang verhaal kort te maken, ben ik er depressief van. Ik heb zo mijn momenten maar nu naar deze laatste kappersbeurt heb ik de hoop opgegeven. Ik heb dan wel nu eindelijk een afspraak met een dermatoloog maar als ik hier de verhalen lees, lees ik niet een succesverhaal. Ik ben ook zoals vele hier bang voor de toekomst, als ik nu al het jaar van een bejaarden heb? Ik ben 23!!!! Ik heb sterk het vermoeden dat het door de pil komt en de mannelijke hormonen door die inham die ik heb, waar overigens wel donshaartjes op groeien, die niet verder groeien. Ik heb zin om mijn hele hoofd kaal te scheren en "opnieuw" te beginnen in de hoop dat ik ooit mijn haar weer terug krijg. Maar dit durf ik niet natuurlijk. Iemand tips, en dan geen tips om mijn haar weer terug te krijgen maar tips om het te vergeten en gewoon te leven! Ik denk namelijk al 1,5 jaar elke dag aan mijn haar, dit had ik vroeger niet. Ik scan ook automatisch alle vrouwen en meisjes met mooi haar op straat en denk ohh dat haar had ik vroeger gewoon, hoe is dit mogelijk ??!! Ook kijk ik foto's van vroeger waar mijn haar nog mooi is en dan krijg ik gewoon liefdesverdriet bijna! Ik kan ook uren in de spiegel staan staren. Het stomme is dat van een bepaalde afstand en in bepaald ligt, mijn haar mooi is en er goed uitziet. Maar zodra ik dan in de badkamer ben met veel licht, of in bepaalde ramen kijk, ben ik net een scharnulleke en zijn het slierten :S. Extensions is denk ik geen optie omdat mijn haar zo zwak en breekbaar is, ik ben bang dat als ik die extensions eruit haal het nog erger wordt, ik heb stiekem nog ergens een beetje hoop namelijk.

Bedankt voor het lezen, alle reacties zijn welkom groetjes!

[XRoos]

Hoi!

Heb ook jou verhaal gelezen.. verschrikkelijk.. we zijn nog zo jong.. Ik denk er ook iedere dag aan.. tot 2 jaar geleden iedere minuut. Ging savonds als een hopeloze baby bij mn moeder in bed liggen janken. Die periode ben ik gelukkig voorbij dankzij de enorme steun van mn moeder.
Uren voor de spiegel staan, meiden scannen met mooi haar.. heeeeeeeeeel herkenbaar en zo fout...


Misschien een beetje gekke vraag.. maar zou je willen vertellen wat de dermatoloog tegen jou zegt?

[Haartjesterug]

Ja ik heb soms dat het een tijdje goed gaat en ik het met rust kan laten (alhoewel zit het dan wel altijd in mijn achterhoofd hoor, maar dan kan ik het naar de achtergrond duwen) maar nu ben ik weer helemaal diep erin dat zelfs mijn studie er onder lijd. Ik heb vrijdag examen maar ik kan me er niet toe zetten te studeren. Mijn man kan ik er ook niet meer mee lastig vallen. Hij steunt me heel goed erin maar ik besef me heel goed dat ik het los moet laten als hij er is, omdat anders hij er ook gek van gaat worden. Ik ga volgende week donderdag naar de dermatoloog. Ik had ook een afspraak bij een andere maar daar kon ik pas 24 september terecht. Ik laat deze afspraak wel staan voor de zekerheid. Ik zal het laten weten! Ik ben erg benieuwd ook. Ik hoop zo dat het geen chronische ziekte is en nog op te lossen is :S door misschien van pil te veranderen met minder mannelijke hormonen of ijzer tekort of whatever! Ik voel me alleen zo stom, volgens mij had ik al veel en veel eerder moeten gaan. Ik ben zo bang dat het proces niet meer terug te keren is.

Wel fijn om even zo dit verhaal te delen met een lotgenoot. Mijn vriendinnen hebben allemaal prachtig haar en hebben het voor mijn gevoel ook alleen maar over haar en invlechten etc. Ik laat me dan nooit echt kennen omdat het zo ongelofelijk diep gevoelig licht. Zij zeggen ook dat het bij mij weer goed komt en ik geduld moet hebben, het is volgens hun gewoon beschadigd, dat groeit er wel weer uit. Ze weten namelijk nog niet van de inham. Haar is zo belangrijk voor vrouwen, het lijkt wel of je kracht weg is gevloeid en het lijkt of je alleen maar gelukkig kan zijn als je mooi haar hebt. Veel mensen zullen je voor gek verklaren maar het voelt echt zo.. wat als het niet meer terug komt? en we ons nooit meer mooi en sexy kunnen voelen? Dan ziet het leven er somber voor ons uit :S Ik weet dat er mensen zijn met erge handicaps etc. Ik probeer het zo ook te relativeren maar toch lukt het niet het van me af te zetten.

[XRoos]

Ik heb sinds eergister ook weer een mega dip.. maar ik merk wel.. als ik stress heb of in een dip zit.. wordt het wel iets erger.. maarja dat hebben "normale" mensen ook.. alleen bij ons valt er al zoveel uit. Ik hoop het echt voor je dat het gewoon een ijzer tekort is ofzo Ik snap ook heel goed dat je studie er onder lijdt.. Mijn werk lijdt er ook heeeeeel erg onder..


Vriendinnen van mij zijn precies zo.. komt wel goed.. of.. aaaah meid ik heb ook haaruitval! Gaan ze met een borstel door hun haar.. en jawel.. 2 haren! grrrrrrrr Bij mij is het nog niet echt zichtbaar voor andere.. wel als ik buiten sta en in een autospiegel/raam kijk wordt het wel een beetje glazig bovenop..
Mooi voel ik me al heel lang niet meer.. toch probeer ik er verder leuk uit te zien met mooie kleren, sieraden en hakken.. Ik denk er vaak aan; wat als ik straks bijna geen haar meer heb? Brrrrrr... nare gedachte..
Heerlijk om dit even te kunnen delen!!


Knap dat je het wel aan je man heb verteld. Ik heb nu bijna 2 jaar een relatie en net een huis gekocht en hij weet van nix. Ben doodsbang dat hij me verlaat.. Gelukkig gaat hij altijd om 5 uur sochtens de deur uit en kan ik rustig mn haar kammen.. op vrije dagen slaapt hij tot maximaal 10 uur en ik ben altijd voor 7 uur wakker..


Echt verschrikkelijk om dit terug te lezen wat ik hierboven heb getypt.. Ik leef echt met een groot geheim.. besef ik eigenlijk nu pas..
Hoe reageerde jou man dat je het vertelde?

[Haartjesterug]

Ja hij was er bij toen mijn haar zoveel begon uit te vallen en klaagde over mijn vele haren overal. Dit was dus ongeveer 1,5 jaar/2 jaar geleden. Toen daarna heb ik hem 5 maanden niet gezien en daarin had ik het kort geknipt. Dat vond hij wel spijtig natuurlijk. Nu wonen we al een jaar samen en heb ik zo mijn dip momenten maar meestal als hij er niet is. Hij vind het heel rot voor me en probeert mijn gedachten dan op iets anders te brengen. Hij zegt ook dat ik er niet mee bezig moet zijn en vergelijkt het met zijn nagelbijten. Dat toen hij graag lange nagels wilde ze maar niet groeiden (hij vond het zo slordig staan). Toen hij er een tijd niet op ging letten, waren ze er opeens. Ik roep vaak dat ik kaal wordt en hij vind het onzin en zegt dat ik nog gewoon haar heb, wel niet meer zoals vroeger, maar dat het wel goed komt. Verder is hij er niet zoveel mee bezig en houd van me zoals ik ben. We zijn tenslotte getrouwd. Hij heeft me nu wel aangemoedigd naar een dermatoloog te gaan omdat hij ziet dat ik er zo'n last van heb. Hij begrijpt ook niet dat ik niet eerder ben gegaan en zelf ben gaan dokteren. Dus al met al is het een schat en zegt hij dat hij van me zal houden wat er ook gebeurd. Ik denk ook dat die van jou begripvol zal zijn. Ik sta er alleen alsnog alleen voor. Hij kan niet eeuwig begrip op blijven brengen natuurlijk en hij heeft meer aan me als ik lekker in mijn vel zit.

Ik ben wel bang dat mijn man een beetje gelijk heeft, dat het een soort vicieuze cirkel is. Door de stres ga je veel meer aan je haar zitten, borstelen, wassen en whatever gebruiken. Ik ben het bijvoorbeeld een half jaar lang elke dag gaan wassen en fohnen om het nog ergens op te laten lijken. Gelukkig doe ik dat nu niet meer, maar misschien is het daarom ook erger geworden. Ik heb mijn nieuwe haarlengte inmiddels al geaccepteerd, dat ik geen super lang haar meer heb vind ik niet eens erg, als ik er maar niet meer doorheen kan kijken, en het gezond en sterk wordt en niet als een bejaarden vrouw nu al aftakeld! Maar goed ik moet niet te veel speculeren en dus op naar de dermatoloog en kijken wat daar uit komt! Jij dus ook!

[XRoos]

Misschien dat ik toch eens alle moed ga verzamelen om het te vertellen..
Ik heb juist periode gehad dat ik mn haar niet durfde te wassen.. soms een week lang niet.. pas gaan wassen als het echt niet meer kon. Eraan zitten durf ik bijna niet.. ik borstel het sochtens .. haal de haren uit de kam en van mn kussen.. fohn mn pony normaal en raak het niet meer aan. Ben gewoon bang van mn eigen haar.

Ja, de dermatoloog.. nog 2 weken..! aankomende maandag t/m vrijdag ben ik een klein weekje op vakantie dan zal ik niet meer op het forum zijn. maar zodra ik terug ben kijk ik meteen weer!

[Hakuna]

Oorspronkelijk geplaatst door XRoos

Ik heb nu bijna 2 jaar een relatie en net een huis gekocht en hij weet van nix. Ben doodsbang dat hij me verlaat.. Gelukkig gaat hij altijd om 5 uur sochtens de deur uit en kan ik rustig mn haar kammen.. op vrije dagen slaapt hij tot maximaal 10 uur en ik ben altijd voor 7 uur wakker..

Lekkere vriend of partner heb jij zeg, bang om het met hem te bespreken omdat je bang bent dat hij jou vanwege je haarprobleem zou verlaten. Nou als ik een vriendin had die moeite heeft dat ik mijn haar tot op heup of billengte wil laten groeien dan mag zij linea recta vertrekken en mag zij zelfs het gekochte huis .... verwijderd ..... ik weet dat je het goed bedoelt, Hakuna, maar zelfs met een * vond ik je opmerking niet passend

Intussen groeit mijn haar gestaag door en binnen twee jaar is het op heuplengte, nu heb ik ze opgesplits in twee dikke pluimstaarten.

[XRoos]

Ik heb alleen maar verteld hoe het er dus bij ons thuis echt aan toe gaat.. Mijn vriend is ook redelijk jong (21) Als ik straks bijna geen haar meer heb zou hij er heel makkelijk vandoor kunnen gaan met een mooie meid van 20 zonder al deze problemen.. Toch zal het ik het zeker een keer moeten vertellen.. maar ik kan het gewoon niet.. ik schaam me zo verschrikkelijk erg

[rweersch]

(sorry dat ik hier als man reageer, maar ik kon het niet laten )

@XRoos: als je bang bent dat je vriend je NU verlaat om een bepaald "probleem" (als je hem dat nu opbiecht), dan zal hij dat ook over vijf jaar doen, als hij er zelf achter komt (of door jou, of wat dan ook). Dan zou ik zelf liever hebben dat hij nu er vandoor gaat, dan dat je vijf jaar voor niks in een doodlopende relatie investeert. Of je vriend is gewoon een echte vent, en rent niet bij je weg, maar steunt je met je problemen.

Dit geldt overigens voor elk probleem in je relatie, niet alleen haren: als je er nu voor vreest, dan moet je er later net zo hard voor vrezen, dus kun je beter zorgen dat je er nu, op dit moment, iets mee doet, in plaats van de kop in het zand steken. Eerlijkheid is een basisvoorwaarde voor elke relatie. Leugens (of waarheid verdoezelen) zijn hooguit uitstel.

Just my 2 cents.

[XRoos]

Zo waar rweerch.. ik weet het ook wel.. maar bij de gedachte springen de tranen in mn ogen..

Dankje, dit geeft me iets meer moed.. naja.. moed.. het gevoel van dat ik het toch echt moet vertellen.. hij komt er hoe dan ook toch wel achter..

[Haartjesterug]

Ik denk niet dat het iets met de partner van Xroos te maken heeft dat ze het niet verteld, maar gewoon met haar eigen angst. Ik vind deze angst heel logisch want je wil ook niet zeurderig over komen! Voor nu moet je even weer volhouden tot de dermatoloog je een diagnose heeft gegeven en niet te veel aan het verleden denken, ik heb ook teveel zelf zitten prutsen vermoed ik, maar daar kunnen we niks aan doen, je hoopt gewoon zo dat het niet waar is en dat je het zelf wel even oplost.

Aangezien we in het zelfde schuitje zitten lijkt me misschien idee om elkaar op te hoogte te houden en elkaar te steunen. Misschien verzacht dat alles een beetje. Ik zou willen dat het mijn leven niet meer zo beheerste namelijk. Ik ga nu het proberen laten te rust, mijn haar vast te dragen en het lekker weinig te wassen nu nog 1x misschien 2 voor dat ik volgende week naar de dermatoloog ga (wat sowieso goed is voor je haar) en dan kijk ik weer verder. Ik heb 4 dagen die ik nog had voor een examen, weten terug te brengen tot 1,5 door mijn probleem. Ik ga dus morgen om 5 uur sochtens opstaan en hard aan de slag en de tijd die ik voor de spiegel ben verloren vergeten. In ieder geval niet aan mijn haardenken! Ik zal volgende week dus ook pas weer posten als ik bij de dermatoloog ben geweest! Xroos doe hetzelfde hoop dat het ons lukt!! succes!

[rweersch]

De haren te vaak wassen met shampoo, ongeacht merk of prijs, is sowieso slecht. Niet zo zeer voor de haren, maar vooral voor de hoofdhuid. Elke vorm van zeep, dus ook shampoo, zorgt voor uitdroging van de huid, ongeacht hoe hard de fabrikanten beloven dat het "hydraterend" of wat dan ook is.
Hooguit één keer per week met een beetje shampoo. En als je ze vaker wil wassen, doe dat dan alleen met water.
Ik was ze zelf ook één keer per week, en spoel ze elke keer af tijdens de douchebeurt.

[XRoos]

Oorspronkelijk geplaatst door Haartjesterug

Ik denk niet dat het iets met de partner van Xroos te maken heeft dat ze het niet verteld, maar gewoon met haar eigen angst. Ik vind deze angst heel logisch want je wil ook niet zeurderig over komen! Voor nu moet je even weer volhouden tot de dermatoloog je een diagnose heeft gegeven en niet te veel aan het verleden denken, ik heb ook teveel zelf zitten prutsen vermoed ik, maar daar kunnen we niks aan doen, je hoopt gewoon zo dat het niet waar is en dat je het zelf wel even oplost.

Aangezien we in het zelfde schuitje zitten lijkt me misschien idee om elkaar op te hoogte te houden en elkaar te steunen. Misschien verzacht dat alles een beetje. Ik zou willen dat het mijn leven niet meer zo beheerste namelijk. Ik ga nu het proberen laten te rust, mijn haar vast te dragen en het lekker weinig te wassen nu nog 1x misschien 2 voor dat ik volgende week naar de dermatoloog ga (wat sowieso goed is voor je haar) en dan kijk ik weer verder. Ik heb 4 dagen die ik nog had voor een examen, weten terug te brengen tot 1,5 door mijn probleem. Ik ga dus morgen om 5 uur sochtens opstaan en hard aan de slag en de tijd die ik voor de spiegel ben verloren vergeten. In ieder geval niet aan mijn haardenken! Ik zal volgende week dus ook pas weer posten als ik bij de dermatoloog ben geweest! Xroos doe hetzelfde hoop dat het ons lukt!! succes!

Klopt haartjesterug. Ik heb totaal geen idee hoe hij zou reageren.. het ligt 100% aan mijzelf dat ik het niet vertel. Wie weet reageerd hij heel normaal Eerst dermatoloog Brrrrrr...! Goed zo, focus je goed op je examens want dat is ook erg belangrijk!! Ik hou deze discussie in de gaten!
Heeeeeeeeeeel veel succes!

[XRoos]

Oorspronkelijk geplaatst door rweersch

De haren te vaak wassen met shampoo, ongeacht merk of prijs, is sowieso slecht. Niet zo zeer voor de haren, maar vooral voor de hoofdhuid. Elke vorm van zeep, dus ook shampoo, zorgt voor uitdroging van de huid, ongeacht hoe hard de fabrikanten beloven dat het "hydraterend" of wat dan ook is.
Hooguit één keer per week met een beetje shampoo. En als je ze vaker wil wassen, doe dat dan alleen met water.
Ik was ze zelf ook één keer per week, en spoel ze elke keer af tijdens de douchebeurt.

Maar rweersch op de dagen dat ik mn haar niet was en ook niet uitspoel valt mn haaruitval mee.. dan heb ik er +- 100 per dag. Maar als ik dan na 4 dagen mn haar ga wassen is het 10 keer zo erg dan dat ik het om de dag doe .. het zal uiteindelijk op hetzelfde neerkomen natuurlijk maar dan is het in 1 keer zo veel. Heb jij/u daar geen last van?

[rweersch]

Nee, ik verlies bijna geen haren meer. Hetgeen uit kon vallen, is uitgevallen zo tussen m'n 22-34e levensjaar. En de getransplanteerde haren vallen (als het goed is) nooit meer uit. De laatste 5 jaar is de dichtheid uiterst stabiel.

(desondanks ga ik dit jaar nog een FUE HT laten doen, maar dat komt omdat ik de huidige dichtheid niet voldoende vind.

Robert