Terugval

[Yet]

Hallo lotgenoten, ik ben zo teleurgesteld... Gisteravond kon ik mezelf er niet van weerhouden, er zijn een aantal haren "gesneuveld"... Sjit zeg, ben ik EINDELIJK zover gekomen begin ik toch weer aan mijn haren te trekken.... Het is thankgod niet veel , maar toch...(had nog wat onopgeloste akkefietjes, op dat moment wilde ik het uitpraten maar als dat van de andere partij niet gewenst is dan, ja, houdt het op. Alleen voor mij helaas niet...) Hoe uit je je dan? Haren trekken voor dat ene gevoel weer terug te krijgen, gewoon, dat je WEL een opgelucht gevoel krijgt... Op een of andere manier weet ik dat ik ttm toch wel onder controle heb omdat ik op zo'n cruciale moment tegen mezelf in kon gaan en ben ermee gestopt. Ik kon alleen nog maar denken aan die hele grote kale plek wat er al die jaren zat, die tijd vol verdriet, wanhoop, onzekerheid en DAT is wat ik NOOIT meer wil!
Maar het is net alsof het zo moet zijn, net op het moment dat ik me rot voelde en aan gisteravond dacht, kwam mijn zoontje zonet met de post. Het boek van daniela is binnen! Ik ga lezen en wens idedereen veel sterkte toe want het is en blijft een strijd met jezelf.

[monique3]

Hoi Yet, jammer maar helaas....
Er zijn er een paar gesneuveld.
Daar zul je wel flink van balen, maar je verander nu al je oude patroon, door het hier te vertellen...toch!
Voorheen deed je dat misschien niet?
Probeer het zo snel mogelijk een halt toe te roepen en probeer je wat te ontspannen, niet plukken dus!
Jammer dat je de dingen nog niet op kunt lossen, want dat betekent dat je tot het wel opgelost is met spanning blijft zitten, die je liever kwijt bent, en waardoor je meer kunt gaan plukken.

Probeer hieraan te denken:

Niet plukken maar praten, plukken lost mijn problemen niet op!!!
Ik kan zelf de keuze maken om niet te plukken, is wel niet makkelijk maar het KAN!!
Ga er tegen in, en hou vol, de aanhouder wint, meissie!!!

veel sterkte en leesplezier, Monique.

[Ellis]

Ik herken enorm wat je nu schrijft !!
Met mij gaat het ook al een tijdje erg goed ( te goed ?? ) en ik zit nu ook in de terugvaldip....net als jij een "paar" haartjes, maar toch !!
Het voelt ontzettend rot , want je weet dat je het ook kunt laten....met periodes....
Maar Monique heeft denk ik gelijk ; we moeten ons ei gewoon hier op tijd "leggen" , praten , niet plukken........
Maar dat is natuurlijk gemakkelijker gezegd dan gedaan !
Heel veel sterkte;
warme groeten, Ellis !!

[bolleke]

Hoi Yet en alle anderen...

Nog eens over terugval...
Nog niet zo lang geleden heeft ook Oilily over haar terugval geschreven en nu jij... Ik vind het ZO GOED dat jullie dit doen, dat jullie er over durven schrijven en er op die manier mee naar buiten komen, echt waar!
Eenieder van ons die een terugval meemaakt haat het, baalt ervan, vindt het vreselijk! Op die momenten kunnen we onszelf wel verwensen.
MAAR
Elke terugval heeft ZIN (jawel, we gaan de positieve toer op)!
Op één voorwaarde, nl. dat je weet wàt de oorzaak was van je terugval. Dat is iets wat je moet leren, luisteren naar jezelf en heel eerlijk zijn tov je gevoelens. (In jouw geval Yet was het dus opgekropte frustratie omdat iemand niet in dialoog wou gaan met jou, je voelde jezelf afgewezen? in de steek gelaten?)
Als je daar voor jezelf bent achtergekomen dan kan je die situatie op je 'pas-op-gevaarlijke-situatie-lijstje' zetten. Op die manier kan je de TTM de volgende keer vóór zijn. Dit is natuurlijk weer theorie en gemakkelijk gesproken. Maar ik heb ook terugvallen hoor, zeker weten. Alleen niet meer zo frequent als vroeger en als ik een terugval heb, dan laat ik mezelf niet meer zo diep vallen zoals vroeger. De tussenperiodes zonder terugval worden groter en de terugvallen zelf zijn minder hevig.
Jezelf op tijd een halt toeroepen, zoals je schrijft Yet, is zeer belangrijk. Voor mij helpt het om, zeg maar, 180° te draaien. En daarmee bedoel ik iets totaal anders te doen dan datgene waarvan ik dacht of wilde dat ik op dat moment zou doen. Vb,: ik neem me voor om te poetsen, komt ineens een trekdrang opzetten. Dan laat ik de boel voor wat het is en ga boodschappen doen of wandelen, of fietsen of dan sms ik een vriendin en zeg dat ik het effe moeilijk heb... Natuurlijk kan je niet altijd weg uit bepaalde situaties. Maar, al te dikwijls denken we dat we dingen moéten doen, terwijl die dingen net zo goed de volgende dag kunnen gebeuren, en meestal zelfs makkelijker gaan omdat we ons dan ontspannen voelen...

Zo, meiden van de alsmaar groter wordende club... sterkte!

Lieve groet, Daniëla (Bolleke)

[Yet]

Toch heel fijn dat ik mijn ei kwijt kan op deze forum. Aan de ene kant voel ik me verbonden ook al "ken" ik jullie niet. Erg bedankt voor jullie woorden en begrip, monique, bolleke, ellis(ja, jou heb ik gezien!) Ik voel me op dit moment nog down (persoonlijke dingen) maar gelukkig heb ik een lieve zus die mij door dik en dun hierin steunt, daar waar mijn man mij even"te kort schiet", zij heeft inmiddels ook op deze forum gelezen en is erg onder de indruk. Door julie "verhalen" begrijpt ze mij nog beter en ze wil graag het boek van Daniela (bolleke) lezen. Zo fijn dat iemand die zo close met je is, geinteresseerd en vooral een luisterend oor is. Ik hoop dat ik hieruit kom en wens jullie doorzettingsvermogen en sterkte.
P.s. Bolleke ik heb je boek nog niet uit maar wat ik tot nu toe heb gelezen vind ik heel boeiend en herkenbaar. Petje af voor jou, hoor!

Lieve groetjes,

[Oilily]

Lieve bolleke

Je hebt overschot van gelijk! Ik dwing mezelf continu om werkjes te doen, als ik er helemaal geen zin in heb. En de werkjes gaan ook sneller op momenten dat je bv. vrolijker bent of meer energie hebt. Je MOET al zoveel in het leven, je moet gaan werken (ik toch), je moet vroeg opstaan, je moet je financiën regelen en rekeningen betalen... Er is zoveel in het leven... Ik ga die 180 graden-draai eens in mijn achterhoofd houden. Ook tracht ik mezelf de laatste tijd in te fluisteren, na die rottige terugval dat ik zacht voor mezelf moet zijn, niet te hard voor mezelf, dat zullen anderen wel doen... Als ik niet zacht voor mezelf kan zijn, wat kan ik dan verwachten dat anderen dat wel doen.. Lief zijn voor jezelf, als eens wat toegeven aan jezelf, jezelf niet achteruitstellen (ook iets wat ik soms doe om maar aan ieders verwachtingen te voldoen), op tijd gaan slapen en leren luisteren naar mijn lichaam...

Bolleke, ik heb volgende week dinsdag afgesproken met dat meisje dat in de Flair een oproep heeft gedaan. Ik heb er al veel met gemaild en ben eens benieuwd. Ik kijk er ook naar uit om jou nog eens terug te zien!

Groetjes
K
PS: mijn pa heeft je boek uit, binnenkort 'overhoring'