Inhalen?

[Oilily]

Ik heb weer een rotnacht achter de rug... Geen verdriet ofzo, dat is al een tijdje gepasseerd na het beëindigen van mijn relatie en het daarbijhorende liefdesverdriet enz...

Nee, ik lig wakker van dingen die ik aan mijn neus heb laten voorbij gaan van vroeger. Dingen waar ik absoluut niets meer aan kan veranderen en toch blijven die in mijn hoofd spoken...

Mijn haar ging de goede weg op, het was echt vol aan het komen en dan is er een slechte nacht (of meer) waardoor ik precies 'aan het inhalen' ben wat ik heel de tijd praktisch heb kunnen laten. Het is ALTIJD zo, wanneer ik nog maar DURF te denken, 'hmm dat gaat de goede kant op' of begin te fantaseren over naar de kapper te gaan, laat ik op één of andere manier ttm terugvechten op een heel agressieve manier. Ook niet via trances want dat heb ik al lang niet meer maar heel bewust soms 10 haren ineens uittrekken. Ik weet niet hoe het komt. Ik kan dat 'rustgevoel' niet lang volhouden...

Er is momenteel ook niets 'slechts' in mijn leven. Ik doe mijn werk graag, de avondschool is een leuke afwisseling, ik ga met de juiste vrienden om, ik heb geen vriend waarover ik me nog druk maak en ben er over aan het geraken... Ik heb dus relatief weinig zorgen en doe waar ik zin in heb... Waarom dan die zware terugvallen? Ik word er echt moedeloos van...

[bolleke]

Oilily,
Wat je schrijft is zeer herkenbaar. Net op momenten dat het goed begint te gaan, net dàn komt meestal die grote terugval, walgelijk! Ik heb het ook meegemaakt, tientallen misschien wel honderden keren. Ik kan het niet verklaren, hoop dat je dat niet van me verlangt. Ik kan alleen zeggen, geef de moed niet op , NOOIT!! Oké?
Liefs, Daniëla

[Oilily]

Bedankt voor de woorden van herkenning. Ik kon geen betere reactie bedenken.

Groetjes

[Madelief]

O, ja Oilily zo herkenbaar! De gedachte dat het wat beter met me leek te gaan, was voorheen ook regelmatig genoeg voor zware terugvallen. Ook ik wil je zeggen, geef niet op!!! Je moest me hier eens trots zien zitten met mijn haar, mijn eigen haar. Het niet opgeven is zo de moeite waard!
Misschien een overbodige,alom bekende tip: als je weer begint te trekken, of als je van te voren al bekende kwetsbare momenten/plaatsen hebt.....Doe meteen handschoenen aan of pleisters om je vingers en zeg tegen jezelf dat wat je ook doet.......uittrekken van je haren in ieder geval niet helpt! Het maakt het allemaal alleen maar erger. Weet je wat ik nu vooral ook doe als ik merk dat ik het moeilijk heb. Ik weet dan dat ik aan mijn haren zit, maar probeer me er helemaal op te concentreren, want voelen mag/trekken niet! Ik ben me er dan heel erg van bewust waarmee ik bezig ben; aaien over mijn hoofdhuid, zachtjes drukken hierdoor gaat mij de spanning er dan toch langzaam af en heb ik niet getrokken en dat is toch waar het om gaat.
Oilily, ik wens je zo toe dat het ook jou gaat lukken. He groetjes en sterkte! Madelief