grote bulten

[mutsuz]

ik heb sinds een paar weken grote bulten op mijn hoofd. het voelt aan als een steenpuist. Kan dit iets te maken hebben met mijn haaruitval en is dit een symptoom van AGA?

[Georgie]

Ik denk dat het ook een (steen)puist is. Ga even naar de huisarts. Met AGA heeft dit niets te maken.

[akkic]

ik heb dit dus die kleine bultjes( puistjes) sinds ik haren begon te verliezen... naar dokter geweest en me haarvaatjes zijn kerngezond.. ze hadden me minoxidil voorgeschreven 5% maar ik durfde niet te halen want bij de apotheek was iedereen verbaasd van wat moet je met zo iets sterk!

pff ik weet niet wat t is. want ik weet dat het die kleine bultjes het veroorzaken..

[Korthaar]

Sinds mijn haarverlies begon heb ik een bult op mijn hoofd ter grootte van een eurocent. Een cyste-achtig iets maar het voelt hard en niet zacht aan.

[mutsuz]

Ik heb ookhet gevoel dat die bulten wel iets te maken hebben met mijn haaruitval. Ik heb ook eeng evoelige huid, heel weinig schilfertjes en rode hoofdhuid en dus bulten die nu wel minder zijn. drie weken geleden ben ik begonnen met ketanozol shampoo. Tot nu toe heb ik geen verbetering gezien helaas

[nolleke]

Heb zelf ook heel wat van die bultjes... Ben bij de dermatoloog geweest en het zijn gewoon 'vetbolletjes'. Het is niet schadelijk en er is ook niet direct een verband met haaruitval. Bovendien is het erfelijk dus de kans dat één van je ouders het ook heeft is relatief groot.

[colonquixote]

Gisteren nog -tijdens een rondgang op haarweb op zoek naar de ruim hier aanwezige ervaringsdeskundigheid- schreef ik iets over de rol silicium bij haaruitval. Verder zoekend op het homeopatische beeld van silicium, kwam ik in “Chronische ziekten”, het basiswerk van de grondlegger van de homeopathie, Samuel Hahnemann, over de homeopathische testing van silicea het volgende tegen:

“The Silicea headache is mostly on the right side. The scalp is sensitive to touch; the hair falls out when combed; upon the scalp are itching pustules”.
"De siliciumhoofdpijn bevindt zich voornamelijk aan de rechterkant. De hoofdhuid is gevoelig bij aanraking; het haar valt bij het kammen uit; op de hoofdhuid bevinden zich jeukende puisten"

Nu, nog geen halve dag later, kom ik in deze discussie de combinatie van haaruitval met bulten tegen! Graag hoor ik van jullie in hoeverre deze omschrijving van dit ‘siliciumbeeld’ voor jullie herkenbaar is. Ik hoor jullie niet over jeuk. Dit ‘homeopathische beeld’ is het resultaat van de test waarmee men het effect van een homeopathische dosis van een stof zoekt, door het in overmaat te geven aan proefpersonen (of uit observaties van overbelasting met dezelfde stof).

Het was mij opgevallen dat veel van de mineralentesten in mijn praktijk, en zeker van mijn alopeciapatiënten, terugkwamen met een overschot aan silicium, inplaats van een eerder te verwachten tekort. Silicium is immers een belangrijke component bij de opbouw van haar. Daar is wel een mogelijke verklaring voor, daar schreef ik eerder over, maar ik zal binnenkort op mijn eigen informatiesite een wat uitgebreider stukje schrijven.

Een verklaring voor de bulten zou kunnen zijn dat alopecia vaak gepaard gaat met problemen van de talgafscheiding. Dat ligt ook wel een beetje voor de hand, omdat haar en talgkliertjes samengaan in de pilosebaceous unit (haar-talg-eenheid, maar dan ingewikkeld), het geheel van haarzakje, haar, talgklier en alles er om heen. Dit verschijnsel ken ik meer van AGA (denk ook acné), waar overijverige hormonen in het spel zijn, maar een rol in deze voor het immuunsysteem, via chronische laaggradige ontsteking en daardoor overmatige prikkeling van deze haar-talg-units, is ook niet denkbeeldig. Daar zou dus een anti-inflammatoire therapie, meer dan een lokale therapie, verbetering in moeten kunnen brengen, zeker als er meer symptomen elders in het lichaam in die richting wijzen. Vrouwenklachten, stemmingsstoornissen, vermoeidheid, andere autoïmmuunklachten; de lijst is nog veel langer. Dit zijn complexe klachtenbeelden waar niet een één medicijn of één supplement de oplossing zal kunnen bieden. Waar ik hier op blijf hameren, is een gedegen diagnose en die wordt je, krijg ik sterk de indruk, bij de meeste hulpverleners niet echt spontaan aangeboden. De tendens lijkt: waarom een uitgebreide diagnose, als er kant en klaar protocollen klaar liggen waar je als zorgverlener verder geen hoofdbrekens over hoeft te hebben? In andere specialismen gaat men toch vaak wat zorgvuldiger te werk, waarom dan niet hier?

Ron